De vraag: hoe is het met jou?

Ik begrijp wel dat je erdoor overvallen werd en het ook niet echt op prijs stelde omdat het niet echt goed met je gaat. Maar ik kan me ook best voorstellen dat de bezorger het goed en oprecht bedoelde. Er zullen namelijk ook mensen zijn die het juist fijn vinden als die vraag gesteld wordt omdat ze verder weinig contacten hebben.

ik vind het eigenlijk wel heel aardig, hoe vaak is het dat iemand aan je vraagt hoe het met je gaat? En ik denk dat het antwoord dan gewoon ook ""goed"" is, ook al gaat het slecht, dat ga je de bezorger niet vertellen. Alhoewel er vast mensen zijn die dan helemaal los gaan en al hun ellende gaan vertellen. Maar ik vind het wel aardig!

het is in Nederland denk ik niet zo normaal dat zo te vragen. In andere landen of culturen is dat gangbaarder naast een hallo of goedemiddag. Ik antwoord naar waar ik zin in heb. Mijn rij-instructrice vraagt altijd als ik haar zie: en moederkareltje hoe gaat het met jou vandaag? Soms zeg ik een simpel goed,druk druk, lekker weertje. Andere keer zeg ik nou niet zo lekker ruzie met man over de verhuizing bla bla bla. Moest ze het maar niet vragen. Kan best fijn zijn even tegen een relatief vreemde dingen eruit gooien. Deed ik vroeger ook weleens tegen taxichauffeurs als ze vroegen hoe het ging.
Ik vraag dit zelden aan vreemden omdat ik het ook ergens wat onbeleefd gek genoeg vind of ongepast. Maar aan een eenzame buurvrouw of man die ik hier genoeg in de straat heb kan ik dat eigenlijk wel eens doen. Wie weet vind diegene dar juist fijn. 

Ik zie dat meer als een beleefdheidsvraag dan als oprechte interesse. Althans, als het gevraagd wordt door een vreemde of vage kennis. Die bezorger zit echt niet op jouw hele levensverhaal te wachten.

how are you is in Amerika de groet voor hallo en niet een werkelijke vraag hoe het met je gaat. Ik denk dat je het zo had moeten opvatten. Door alle Amerikaanse films en tv-series zullen de kinderen van nu dit wel overgenomen hebben. 
ik heb een Amerikaanse collega die nu vier maanden in Nederland is en heel verbaasd was dat veel Nederlanders echt antwoord geven als ze dit zegt.  

Je kan de vraag ook beroepsmatig interpreteren; als een klant niet te vreden is over de bezorgservice of de geleverde producten, zal het zich daarover eerder uiten als de bezorger vraag hoe het met je gaat. De vraag is eigenlijk een drempelverlagende opening om te horen of alles naar wens is. Goed mogelijk dat de bezorger tijdens een instructie gewezen is op deze opener.
Zo ken ik een vriend die eerst vraagt hoe het met mij gaat omdat hij op het werk altijd zo zijn belgesprek aanvangt. Dan denk ik hallo, je bent niet op je werk…

Ergens het ook wel iets positiefs. Vroeger heb ik een paar jaar in Amerika gewoond. Als de schoolbus aan overkant straat stopte en jongelui / pubers uitstapten, zwaaiden ze naar je en vroegen ze hoe je dag was. Ik wist wel dat het hun niet te doen was daar een positief of negatief relaas op te geven, maar dat die puur uit beleefdheid was omdat ze zo zijn opgevoed. Zoveel spontaniteit mis ik bij de Nederlandse jongeren. Als ik de wachtkamer bij de dokter betreedt en goedemorgen zeg, zijn het voornamelijk de oudere mensen die goedemorgen terug zeggen; jongeren lijken die manieren van ‘fatsoen’ te zijn vergeten.
Dus koester die vriendelijkheid van de bezorger want ik kom ook weleens bezorgers tegen die een pakket voor de deur op de grond zetten, aanbellen en meteen richting de auto lopen, startklaar en als ze zien dat je de deur open doet, weg rijden.

Ik kan me je ongemak voorstellen en zou dat zelf ook voelen, maar inderdaad, het is een beleefdheidsfrase.

Wat je ook kan zeggen "naar omstandigheden redelijk" . Degene die daadwerkelijk geïnteresseerd is zal doorvragen naar de omstandigheden, de bezorger vermoedelijk niet.

Toen ik net weduwe is geworden was ik heel gevoelig voor de intentie van de ander als die vroeg 'hoe gaat het met je?" Als bleek dat ze eigenlijk het antwoord niet wilden horen (Nou het gaat niet heel fijn, natuurlijk, ik heb veel verdriet) baalde ik alleen maar. 
Als bleek, doordat die ander geinteresseerd luisterde naar het antwoord en doorvroeg, vond ik dat een klein cadeautje. 
Natuurlijk lag het er ook aan of men wist of ik net weduwe was, zo nee, dan kan je iemand niets euvel duiden. Dan is inderdaad 'naar omstandigheden redelijk' het beste antwoord. 

MRI schreef op 16-04-2024 om 10:54:

Toen ik net weduwe is geworden was ik heel gevoelig voor de intentie van de ander als die vroeg 'hoe gaat het met je?" Als bleek dat ze eigenlijk het antwoord niet wilden horen (Nou het gaat niet heel fijn, natuurlijk, ik heb veel verdriet) baalde ik alleen maar.
Als bleek, doordat die ander geinteresseerd luisterde naar het antwoord en doorvroeg, vond ik dat een klein cadeautje.
Natuurlijk lag het er ook aan of men wist of ik net weduwe was, zo nee, dan kan je iemand niets euvel duiden. Dan is inderdaad 'naar omstandigheden redelijk' het beste antwoord.

Dit herken ik zeer zeker. Net als de opmerking door de cassière van de supermarkt ("fijne dag nog!") kan dit heel verkeerd vallen als je in de verse rouw zit. Maar het is over het algemeen goed bedoeld, dat weet ik wel.

Oh vreselijk juist die formaliteiten. Ik hoop dat die phrase niet ook (dwingend)  gemeengoed gaat worden, net als ‘fijne dag’ van caissière.
( ik hoop het tegen beter weten in) 
Het is duidelijk zo geïnstrueerd dat er geen goede bedoeling achter zit, er zit geen bedoeling achter. (van de caissière he) 
Onze communicatie raakt gewoon geformaliseerd. 

Daarentegen is er zodoende nog wel sprake van communicatie want anders zegt of groet men niet meer. Wat mij opviel bij die Amerikaanse jongelui en zelfs al bij de pubers was dat ze nooit naar woorden verlegen zaten. De spontaniteit opent deuren; je weet nooit wat je voor elkaar kan betekenen.
Eenmaal terug viel mij op dat pubers  in Nederland best in zichzelf gekeerd opstellen. Ze zeggen de buschauffeur geeneens gedag bij verlaten van de bus alsof dat niet een uiting van dankbaarheid verdient.
Nederlanders staan bekend om hun directheid maar ze zijn ook best bot.

Ja zoiets zou mij ook overvallen, dat je heel even denkt: moet ik nou eerlijk antwoord geven of gewoon "goed, dankje" zeggen.
Dat vind ik sowieso wel lastig hoor, ik kan namelijk erg slecht toneelspelen/liegen, dus ben altijd geneigd eerlijk te antwoorden, en vaak gaat het helemaal niet zo goed (zieke man, ernstig puberende kinderen...). Maar om nou gelijk negatief te doen als iemand zoiets enthousiast vraagt...
(Aan de andere kant merk ik ook dat je juist met "vage kennissen" soms juist hele mooie gesprekken krijgt als je eerlijk bent, en dat zij ook eerder geneigd zijn eerlijk te zijn)

Maar een bezorger, die zal inderdaad gewoon een "goed, en met jou?" verwachten