Crisis....

Net nieuwe baan

Ik ben zóóó blij dat ik sinds januari een andere baan heb gevonden. Ik was werkzaam in de distributie/transportsector en geloof me, dat loopt héél hard terug. Nu werk ik in de gezondheidszorg en heb ik hoop dat ik vanaf de zomer een contract voor onbepaalde tijd krijg. Mensen blijven "gelukkig" altijd ziek worden....
Mijn man werkt in het bloemenvervoer en ook daar zie je de boel teruglopen. Toch denk ik dat het bedrijfje waar hij werkt deze crisis wel overleeft, al geldt dat zeker niet voor anderen in deze business.
Geen idee wat wij verder als gewone burger kunnen doen aan de crisis. Vooral geld uit blijven geven denk ik, maar ja, dan moet je wel geld hèbben natuurlijk!

Baan op de tocht

Ik ken in mijn omgeving twee mensen die in de afgelopen periode hun baan zijn verloren a.g.v. de kredietcrisis. Een persoon werkzaam bij een toeleveringsbedrijf voor de bouw, de ander in de Rotterdamse haven. Voor mijn werk kom ik vaak bij logistieke bedrijven en van allemaal hoor ik dat de handel sinds november behoorlijk is ingezakt. Ook de makelaar (ik moet een huis verkopen en een ander huis kopen) vertelde dat hij erg veel moeite moet doen om opdrachten te krijgen en huizen te verkopen.
Ik denk ook wel dat de media het opkloppen en daardoor de mensen nog voorzichtiger worden, waardoor de economie nog harder zakt.

Ja/nee

Wat mijzelf betreft niet, ik werk bij een sociale dienst en daar zijn we opns aan het voorbereiden op een grotere instroom van klanten. Maar helaas werkt vriendlief als zelfstandige, heeft (met vennoten) een bouwkundig advies bedrijf. Er zal wel de klad in de 'grote projecten' komen. Dan zal het bedrijfje worden opgeheven. Ach, kan vriendlief eindelijk met vervroegd pensioen. Alleen zonder voldoende centen, want de Fortis is niet al te best daar mee omgesprongen (was belegd). Zoals vriend zegt: het is eb. Dan wordt het ook weer vloed.

Ja gedeeltelijk

vriend is per 1 april zijn baan kwijt. Nu ging het niet zo denderend goed bij het bedrijf en is denk ik de crisis net de druppel geweest. Verder moeten wij harder/strenger achter de klanten aan bellen (debiteuren) en zijn er meer debiteuren in de problemen.

de man van een vriendin van mij heeft een jaarcontract tot 1 mei, doet zijn werk super maar het contract wordt door de crisis cq te weinig opdrachten waarschijnlijk niet verlengd.
mijn bedrijf werkt op projectbasis, we merken heel duidelijk dat we minder verkopen dus de mensen op kantoor komen zonder werk te zitten. gelukkig nog geen aangekondigde gevolgen maar ja.. hoe lang gaat het duren?

Gruffalo

Ontzettend veel mensen ontslagen in het bedrijf waar ik werk. Mijn baas heeft net zelf ontslag genomen en daardoor is onze afdeling opgeheven. Tot vandaag wist ik dus niet of ik nog een baan had. Als het goed is zit ik voorlopig goed. Wel even spannend want je vind hier niet zomaar een baan voor 3 dagen in de week en de tijden die ik werk en zeker niet voor mijn salaris.

Man werkt "gelukkig" bij de universiteit en heeft dus veel meer zekerheid.

Gaat komen

Man heeft een vast contract in een sector die redelijk crisisbestendig is dus ik denk dat hij het voorlopig wel overleeft. Zijn bijverdiensten zullen wel minder worden en er zal ook minder overwerk zijn.

Zelf heb ik verschillende banen en krijg mijn inkomen nu voornamelijk uit mijn werkzaamheden als zelfstandige. Dat is nu nog niet minder geworden maar dat gaat denk ik over een half jaar tot een jaar flink achteruit. Daarnaast heb ik gelukkig nog twee vaste aanstellingen voor enige uren per week en aangezien dat in het onderwijs is denk ik dat er redelijke zekerheid is. Ik denk er nu over om voor volgend studie jaar een verzoek om uitbreiding van mijn uren in te dienen om het verschil in inkomen door het achteruit gaan van de werkzaamheden als zelfstandige op te vangen. Ik weet dat ze bij het ene opleidingsinstituut vacatures hebben op dit moment dus ik ga volgende week na de vakantie eens praten op P&O wat de mogelijkheden zijn.

Ik denk dus dat we het wel zullen redden. Ik heb twee werkende kinderen en een zit in een zeer crisis bestendige sector en de ander in denk ik een vrij gevoelige sector. Ik hoop dat hij niet ontslagen zal worden maar goed dan kan hij altijd verder gaan studeren of iets heel anders gaan doen. Hij heeft hier altijd een bed en eten.

Mocht het uiteindelijk heel bar en boos worden kan ik denk ik wel terug keren naar mijn vorige baan aangezien ik alle papieren nog heb. Dat zou wel betekenen dat we terug moeten verhuizen naar Frankrijk en dat zit eigenlijk niet in de planning dus liever niet.

In elk geval is de wereld groot dus we komen er wel. Soms zijn er oververwachte mogelijkheden op onverwachte plaatsen.

Maylise

En hier

Manlief kreeg vandaag na ruim twee jaar werken bij deze werkgever tot zijn grote verrassing: een brief dat hij vanaf nu in vaste dienst is! (hij verwachtte nog een jaarcontract)
En ik werk bij UWV, dus je kunt al raden dat het hier juist drukker is geworden (trouwens niet op alle afdelingen).

Nog geen zorgen hier

ik werk ook bij UWV, en dan het voormalig CWI en juist op onze afdeling wordt het nu druk (ontslag). Mijn man werkt in de veiligheid van het openbaar vervoer, en ook daar zullen ze niet zo snel saneren.....

Ja helaas

hoi,
mijn man had een jaarcontract dat verlengd zou worden begin feb. helaas durven ze het niet aan en hebben hem nog een jaarcontract geboden,zucht.

Mijn man is zelfstandige en de opdrachten zijn er niet, nog wat afondingswerk maar niet genoeg om ons salaris te betalen eigenlijk. De offertes die liepen worden nu gewoon in de ijskast gezet want hij adviseert juist vaak op investeringstrajecten.
Op mijn werk lopen de opdrachten ook hard terug. Ben benieuwd hoe zwaar het daar gaat worden. Nou weet ik wel dat hij mij niet kwijt zou willen, dat scheelt. Maar goed, mijn loon weegt nauwelijks op tegen de kosten kdv en man meer laten zorgen en kdv opzeggen kan niet want dan heb je geen plek meer op het moment dat het nodig is (3 kinderen) en we hebben geen back-up.
Gelukkig hebben we een behoorlijke reserve, heel bewust voor dit het geval mijn man langere tijd zonder opdrachten zou zitten.
Groetjes Hetty,*

Ja wat ouders van school met een baan op de tocht. Man werkt bij een bepaalde bank dus is ook onzeker over zijn toekomst.

Nee

voor ons gezin ben ik niet ergens bang voor, man zit in een niet gevoelige sector ( predikant), ikzelf ben thuis en studerende en kinderen zitten op school /studeren. Van een kennis weet ik ieg dat de opdrachten die hij heeft kleiner worden ( geen grote verbouwing maar iets kleiner en met goedkoper materiaal dat soort) wel dat hij het voorlopig nog zeer druk heeft.

Ik vrees dat mijn bedrijf het niet gaat redden. Opdrachten lopen fors terug. Net als fladderbeestje begonnen omdat ik gezien mijn leeftijd moeilijk aan de bak kwam (en dat was 5 jaar terug). Moet er niet aan denken dus hard doorwerken en hopen 't financieel te overleven.

Re fladderbeestje

Ja hoor wel eens van gehoord, heb lang in het noorden van het land op meerdere plekken gewoond.

Nog niet

maar mijn man heeft besloten om per 1 april zijn baan op te zeggen om voor zichzelf te gaan beginnen. Hij heeft er alle vertrouwen in, ik maak me best zorgen en vind de timing niet echt handig. Volgens hem laat ik me meeslepen door de hype.....We zullen zien hoe het loopt.

Voel me redelijk veilig

Het werk wat ik doe blijft nodig (klantenservice kabelmaatschappij). Men zal altijd televisie blijven kijken. Ons bedrijf drijft eigenlijk op opdrachten voor kabelmaatschappijen. Ik zie dan ook niet zo snel gebeuren dat we zonder werk komen te zitten. Via mijn werk hoor ik wel schrijnende verhalen van klanten. Mensen die na jaren trouwe dienst wegbezuinigd zijn, gedwongen ontslag, zo sneu allemaal.
Mijn dochter heeft helaas blijk gegeven niet door te hebben in wat voor tijd we leven. Haar werkgever besprak met haar haar contract. Over een paar weken zou haar contract verlengd danwel beëindigd worden. Omdat ze maar weinig beschikbaar is vroeg hij of ze nog wel wilde blijven werken bij dit bedrijf. Nou... om eerlijk te zijn begon ze het minder leuk te vinden. Kortom, over twee weken heeft ze geen werk meer, terwijl ze nog een jaarcontract had kunnen krijgen als ze enthousiaster had gereageerd. Ik vrees dat ik niet zo vriendelijk deed toen ze dat vertelde.

Ben een beetje bang

mijn contract loopt in juni af. En verlenging is afhankelijk van de subsidies die we krijgen. Ben dus wel een beetje bang. Ben ook al om me heen aan het kijken voor iets anders. Manlief zit gelukkig goed (gemeente) en zal niet snel zijn baan kwijt raken.

Waar ik vooral bang voor ben is datz e tegen de tijd dat ik mijn baan verlies ook aan de WW uitkering gaan sleutelen tja en dan wordt het wel moeilijk

Nee

Mijn man heeft een vast contract bij het bedrijf waar hij al jaren werkt,en wat goed draait.Als er iemand uitgaat,is hij het zeker niet.Hij krijgt zelfs salarisverhoging.
Groetjes,Bastet

Nog niet

De baan van mijn man staat nog niet op de tocht. In de metaalsector loopt het wel erg slecht, dus bijna alle Polen en uitzendkrachten zijn al naar huis gestuurd. Manlief werkt zo'n 25 jaar voor dit bedrijf en heeft in die tijd ongeveer alle afdelingen gehad. Maar gezien leeftijd/opleiding wordt het wel echt een ramp als het tot ontslag zou komen. Zelf was ik al enige tijd aan het soll. na zo'n 12 jaar thuis geweest te zijn. Dit viel al niet mee en na mijn hersenbloeding in november jl. en nu met de crisis worden mijn kansen alleen maar kleiner. Dus hopelijk houdt mijn man zijn baan, dan redden we het nog wel wat langer met één salaris. Als ze tenminste eens ophouden met vooral de energieprijzen op te voeren.

Wtv

mijn baan staat (nog)niet op het spel,ik heb een vaste aanstelling,maar dat zegt niets,als er bezuinigd moet worden gaan eerst de mensen met een jaar contract,en als dat niet genoeg is ook mensen met een vaste aanstelling.
bij mijn man dreigt er crisis,alle werknemers zitten momenteel 1 dag per week in de WW ,er is voor nog zes weken WTV aangevraagd en er moeten 800 mensen uit.
Hoewel mijn man al 24 jaar in dienst is en altijd opleidingen heeft gevolgt en de juiste papieren heeft,kan niemand hem garanderen dat hij zijn baan behoudt.best spannend.

Misschien

Mijn man werkt in de bouw en zijn jaarcontract loopt in augustus af. Ik ben heel bang dat het contract niet verlengd gaat worden, de bouw doet het niet goed natuurlijk en daarbij heeft hij problemen met zijn enkel waar hij straks aan geopereerd wordt en 6 weken uit de running zal zijn.
Als hij zijn baan verliest zal het voor hem heel lastig worden iets nieuws te vinden, dus ik vind het echt heel eng want dan hebben we een financieel probleem.
Zelf ben ik net begonnen met een baan bij de overheid voor in ieder geval een half jaar. hopelijk wordt dat meer.

Ik mag niet klagen

ondanks dat ik sinds de herfst (!!) geen fatsoenlijke opdracht heb gehad en er voorlopig ook niets voorbij zal komen. Ik word wel benaderd, uit mijn netwerk komen nieuwe kansen maar dat zijn kansen en geen concreet werk. Ik hoop dat de eenmanszaken waarmee ik samenwerk het ook gaan redden. De branche waarin ik werk vangt altijd de eerste klappen dus in die zin ken ik dit wel.

Gelukkig kan ik straks weer freelance les geven en heb ik gek genoeg ook nog financieel profijt van mijn zwangerschap, ik krijg 16 weken een minimum uitkering voor zelfstandig ondernemers deze maand verdien ik niets, o,o dus.

Mijn vriend heeft een baan die niet op de tocht staat. Overigens is hij professioneel nu heel druk met de crisis bezig en volgens hem wordt het echt heel erg. Als de kinderopvang te duur wordt dan haal ik de kinderen eraf heb ik al bedacht. En dan gaan we weer zoals een paar jaar geleden leven, minder luxe dus en dat is prima.

Maar tegen de stroming in gaan we nu wel weer duur verbouwen en zitten we straks met weer een veel hogere hypotheek. Ik klaag niet, wij hebben het goed met die baan van mijn vriend. En ach als over een jaar oid de boel weer wat opveert dan verdien ik ook weer. Dan draagt de baby maar kleertjes van de zeeman, die pimp ik dan zelf wel wat op

Beetje eng

Ik heb een nieuwe baan nu voor het eerst sinds jaren weer jaarkontrakt! Ik hoop toch werkelijk dat het verlengd zal worden, zeker nu ik mijn inkomen grotendeels alleen moet ophoesten. Aan de andere kant, ik ben de enige binnen onze organisatie die dit werk doet, het is noodzakelijk dus al te groot risico kan ik ook niet lopen. Denk ik.

Om ons heen

Om ons heen al 2 mensen die zijn ontslagen, beide een vast contract, maar wegens economische redenen moesten ze eruit. Mijn man werkt op zich wel in een tak die nog aan het groeien is, maar iedereen werkt daar nog steeds op contractbasis. Man heeft zijn tweede jaarcontract tot augustus, dus we hopen maar het beste.

Toch knijp ik hem best wel een beetje. Hier in ieder geval pas op de plaats wat uitgave betreft. Dat moest zo ie zo al, maar nu voelt het wel als meer druk. Mei vakantie gaan we niet weg met de caravan, dit jaar alleen vrij goedkoop op zomervakantie. Misschien niet goed om minder uit te gaan geven, maar onze reserves waren op, dus ik wil heel graag weer wat op gaan bouwen.

Groetjes, Pinkelot

Ik heb een vraagje

Hier in Spanje slaat de crisis ook genadeloos toe, erger nog dan in Nederland. De werkloosheid is schrikbarend hoog (nu al ruim 15%) en men verwacht dit jaar op 20% te komen. Dat is toch aanzienlijk hoger dan de Nederlandse werkloosheid. Maar ook gebeuren hier dingen, waarvan ik niet weet of die ook in Nederland voorkomen (ik heb daarover eigenlijk nooit iets gehoord, namelijk): Het komt bijvoorbeeld steeds meer voor dat werkgevers de salarissen te laat, of soms helemaal niet uitbetalen, of soms ook gedeeltelijk. Ze beloven dan wel de salarissen later te betalen, maar toch.... Ook zijn er veel bedrijven die niet aan hun betalingsverplichtingen kunnen voldoen en dus uitstaande facturen niet of veel te laat betalen. Dat laatste zal in Nederland toch ook wel gebeuren, maar het niet betalen van salarissen... daar heb ik eigenlijk nooit van gehoord. Wie weet of dat ook in Nederland (regelmatig) gebeurt?

Maria

Ja hoor, dat gebeurt

Ja nou en of dat gebeurt. Dat gebeurde al voor de kredietcrisis trouwens. Het gaat dan wel meestal om kleine werkgevers, die het personeel aan het lijntje houden met beloftes dat over een week/twee weken/ een maand het geld er is. Gewoon niet genoeg geld in kas.

Zit een bedrijf financieel echt in zwaar weer, dan kan het gebeuren dat de uitkeringsinstanties de verplichtingen overnemen (daar zijn europese regels voor trouwens dus dat zal in Spanje ook wel zo zijn). Maar dat duurt nooit lang, meestal is het vziw een opmaat voor een faillissement van het bedrijf.

Groeten,

Temet

Gebeurde in de jaren 30 ook

Mijn oma vertelde dat het salaris van mijn opa gewoon gekort werd. En niet 1x, maar meerdere keren. Toch werkte hij bij een groot bedrijf. Het waren zware tijden.
En in de jaren 80 hoorde ik van een collega dat haar man geen salaris kreeg. Bedrijf ging failliet. Dan sta je toch raar te kijken. Ik snap nu ook dat die Amerikaanse bij Oprah, met die witte tanden, die financiële goeroe, er steeds op hamert dat je zoveel keer je maandlasten op je spaarrekening moet hebben voordat je wat leuks aanschaft. Maar zelf houd ik daar geen rekening mee..... misschien toch maar eens gaan doen!

Hier niet

een eigen bedrijf en bijna meer werk dan we aankunnen. Dus alle mensen waar het slecht gaat... hou moed, wij zoeken ons gek naar mensen (wel met een forse specialisatie).
Onze vakantie komt eerder in het gedrang door teveel werk dan door te weinig geld (of redenen om op te potten)