Buurkinderen zeggen onaardige dingen over mij tegenover mijn kids...
Ik zit hier toch wel mee, en mijn kinderen vinden het ook echt niet leuk, ze vinden het sneu voor mij ook;
Buurkinderen hadden weer eens gezegd tegen mijn dochters van 7 en 11 dat ze mij lelijk vonden, en iemand voegde toe, ook nog rimpelig ook! Dit was al 2x eerder gebeurd, in onze nieuwe woonplaats.
Mijn meiden vonden dat heel erg naar, en natuurlijk vind ik het zelf ook echt niet leuk. Het raakt je toch en wat doe je er mee? Hoe stel ik de kinderen een beetje gerust, en hoe trek ik het mezelf niet zo aan?
Ik ben een al wat oudere moeder,( 46) tenminste, vergeleken met de meeste moeders in dit dorp. Maar ja, als je dan ook nog voor lelijk wordt uitgemaakt! Volgens mij valt dat wel mee hoor. Maar ik snap dat dat heel vervelend is voor mijn kids.
Wat te doen, hoe te reageren?
Hoe ga je hier mee om?
Ik zou er niet te zwaar aan tillen
Ik hoor kinderen ook wel eens iets lelijks over mij zeggen ("Hoe oud is jouw moeder eigenlijk wel niet?", of rechtstreeks tegen mij: "Mevrouw, bent u zwanger?"). En ik zie er echt niet erg oud of zwanger uit. (Althans ik dacht het niet). Ik moet daar hard om lachen en reageer quasi-beledigd dat je zoiets toch niet vráágt aan een dame, en dan zijn ze plotseling gegeneerd (hahaha).
Jij trekt het je waarschijnlijk aan omdat je je misschien ouder voelt dan wat gemiddeld is in het dorp? En ook werd het niet rechtstreeks tegen je gezegd, natuurlijk. Maar ik zou er echt mijn schouders over ophalen, kinderen zeggen zo veel, en juist als je reageert wordt het natuurlijk aantrekkelijk dat nog eens te doen.
Misschien moet je ook tegen je kinderen zeggen dat de beste manier van reageren is: Een grote grijns op zetten en zeggen dat ze wél héél erg lief is. Of zo.
Niet groter maken dan het is, daar word je alleen maar ongelukkig van.
Margje
Jolande
Spreek je de kinderen zelf wel eens, dan zou ik iets zeggen als 'goh, ik hoorde dat je mij zo rimpelig enzo vind? Ja, ik ben ouder dan jouw moeder, dus dat is logisch" En als je dan nog een opvoedende opmerking wilt maken kun je er nog achteraan zeggen dat oud en rimpelig gelukkig niet betekent da je geen lieve mama bent! En alles is relatief, toen mijn dochter een jaar of 8 was vond haar vriendinnetje mij ook een erg oude moeder, Ik was nl al 33 en haar moeder pas 25 ....
Zoiets blijft toch een beetje hangen
ook al wil je het langs je rug laten afglijden - heb het zelf ook weleens meegemaakt.
Ik vrees dat mijn kinderen ook weleens dingen gezegd hebben over/tegen anderen waarvoor ik me enorm zou schamen.
Zoals Reina reageren, lijkt me goed. Natuurlijk zullen ze zich even voelen afgaan, maar ja, dat hoort erbij als je zulke uitlatingen doet. Niks mis mee om te leren dan je je met dat soort openhartigheid niet populair maakt in het leven.
tonny
Tja
Hier wel eens een klasgenootje die tegen mijn zoon zei dat ik dik ben. Zoon was daar erg boos en verdrietig over en kwam redelijk overstuur thuis.
Tja, hoe je ook went of keert, slank ben ik inderdaad niet (nu zwanger maar normaal maat 46) en aangezien de moeder van dat klasgenootje denk ik niet verder komt dan maat 34/36...
Heb goed met zoon gepraat en toen er later nog eens zo'n opmerking van zijn klasgenootje kwam heeft hij gezegd:"ja, dat klopt en ze is toevallig de liefste mama van de hele wereld"
Zelf verzonnen hoor, heb ik hem niet ingefluisterd.
Kinderen kunnen nou eenmaal nare opmerkingen tegen elkaar maken. Het is vervelend voor je kinderen, ik zou er wel met ze over praten maar verder: laat gaan.
