Buren zijn gevaarlijk! of zie ik spoken?

Bril afzetten

..en zelf ook wat losser worden.
Misschien kan je meer gaan werken?
Hooguit checken of je rookalarm nog werkt.
Verder gewoon doorgaan waarmee je bezig was voordat je op de buren ging letten... tenzij dat te weinig was en je daardoor te veel op de buren ging letten... vandaar mijn tip om meer te gaan werken.

Ze klinken erg sympathiek moet ik zeggen. Ook een goede vondst dat ze niet over andermans spullen heenrijden en zo te horen was het ook hun eigen laptop, niet de jouwe, die ze in de tuin hadden laten liggen.
Wil je misschien ruilen? Die van mij praten heel hard in de tuin, en vanochtend toen ik een paar frambozen ging plukken toen de regen even weg was hoorde ik dat ze nu ook radio luisteren op de veranda. Kei-irritant. Ik heb al een aanvraag gedaan om meer te werken maar vanwege de bezuinigingen is dat nu niet mogelijk.

Vreemde reactie

Ze zijn ook erg sympathiek, dat is het probleem niet. Ze vertellen mij dit allemaal zelf het is niet zo dat ik de hele dag door een gat in de heg sta te gluren!! Ik maak me ook geen zorgen om hun spullen dat was alleen maar om aan te geven hoe slordig ze zijn. Maar ze doen er zelf zo nonchalant over, maar ik zei al misschien zie ik wel spoken, wacht nog even andere reacties af.
Ik werk overigens 3,5 dag in de week, vind ik wel genoeg!!

Ruilen?

Ik treed niet in details maar ruil graag met je....

Volgens mij gewoon een gezellig rommelig gezin

Als ze vier pubers grootkrijgen zullen ze niet direct over een peuter heenrijden. Veel mensen zijn slordig, maar toch verantwoordelijke volwassenen die vooral met andermans spullen of kinderen heel voorzichtig omgaan.

Ik ken je buren niet maar wat ik er zo over hoor denk ik dat het wel losloopt. Ik ben altijd weer blij te horen overigens, dat er gezinnen zijn die het nog bonter maken dan mijne. Ga gewoon af op intuitie.

Oh ja

*Grijns*, ik ging al enthousiast aan het lezen, ik dacht dat je mijn buurvrouw was Mijn buren vinden ons ook te rommelig, veel teveel bezoek, ze vinden het levensgevaarlijk dat mijn kleuter in de tuin een klusje doet met de boormachine (dat geeft ze totale stress), ze maken zich zorgen als we de poort niet afsluiten, als de fietsen niet op slot staan, als er een kind boven uit het raam kijkt (dan kunnen ze eruit vallen), als kleuter buiten stept zonder helm, als oudste een dagje met jongste op stap is, kortom over alles. Maar intussen vinden wij zelf dat we het prima voor elkaar hebben Als de frituurpan buiten in jouw zicht aan blijft zou ik even aanbellen, overigens, en als je toevallig een laptop ziet verregenen is dat ook een aardige en adequate reactie, en verder zien ze maar

Gut

Dit klinkt me best bekend in de oren! Hier een huishouden met 2 heren van 19, aanhang, veel bezoek, achterdeur, schuurdeur en poort zijn hier ook veelvuldig niet op slot, fietsen staan niet op slot in de open tuin, dingen kwijt zijn is hier dagelijkse kost, de frituurpan staat wel eens veel langer aan dan nodig (maar de thermostaat zorgt echt voor oververhitting), ik heb mijn tas wel eens boven op de auto gelegd en vervolgens reed ik weg, en zo kan ik nog veel meer voorbeelden noemen waarom wij gewoon de buren van buurvrouw zijn

Oeps

die thermostaat zorgt niet voor oververhitting natuurlijk! hahahaha, die voorkomt dat juist!

Je ziet spoken, echt waar

Juist leuk die buren.

Enne: onze friteuse heeft wel eens weken aangestaan (in de schuur) en ons schuurtje staat er ook nog steeds. De frituurpan hebben we wel ingewisseld, want daar was niets meer mee te beginnen.
Ik heb mijn tas ook wel eens op een parkeerplaats laten staan (achter de auto), nadat ik 3 kinderen en een kinderwagen had ingeladen. Vond het al knap van mezelf dat ik alle kinderen had

Het enige waar ik me wel druk over zou maken is mijn 2-jarige. Onze dochter is op die leeftijd bijna overreden door de overbuurman, die achteruit reed. Papa stond er naast, maar zag of hoorde niets.
Gelukkig was onze buurman heel alert, die riep naar mij en ik riep naar man (geen idee meer wat, maar vast iets heel ergs ongenuanceerds ben ik bang).
Feitelijk was de overbuurman natuurlijk verantwoordelijk want die begon achteruit te rijden terwijl er een kind achter zijn bus stond, maar daar heb je zo weinig aan als je kind echt onder die bus komt. Opletten dus, zo'n ongeluk is zo gebeurd.

Hahaha

Hier geen pubers, twee/onder/een/kap en geen frituurpan of gasfornuis. Maar anders had je het over mij gehad. Alles kwijt, ongelukjes, deuren open. Zulke dingen gebeuren hier ook. Zeer regelmatig.
Maar toch, we hebben gewoon andere prioriteiten. Brandmelders op alle verdiepingen en in garage en keuken, het is hier superschoon, groot hek om zwembad met hele strenge regels, ik rijd heel voorzichtig auto, kinderen zitten altijd in gordels, medicijnen en gevaarlijke spullen staan achter slot en grendel, je vindt geen schoonmaakmiddel op wc of in keukenkastje. We zijn echt nog nooit te laat op school geweest, vergeten één keer per jaar een gymtas en vergeten eigenlijk ook nooit afspraken.
Maar regelmatig staat er hier een deur open. Ook wel eens alle drie. Stom, ongelooflijk stom en dom. Maar we zijn echt geen onverantwoorde ouders. En ik geloof niet dat er een verband bestaat tussen ´een laptop in de tuin´ en ´een peuter overrijden´. Laat staan tussen ´biebboeken vergeten´ en nare ongelukken.
Zou het trouwens wel akelig vinden als de buren mij zo nauwlettend in de gaten houden.

Pan op vuur

Heb ik eens meegemaakt, de onderbuurvrouw had haar aardappelen vergeten. Op een gegeven moment begon het vreselijk te stinken en te roken maar gevaarlijk was het niet. Een elektrische frituurpan heeft een thermostaat dus dat zal ook wel loslopen. Wat ik wel eng zou vinden is een frituurpan op het gas, dat kan wél in de fik vliegen.

Verder moet je voorzorgsmaatregelen nemen voor je peuter. Hekje, hegje, kind streng toespreken dat het niet zomaar naar de oprit van de buren mag. Een bewegend klein kind is trouwens wel zichtbaarder dan een platte, lage weekendtas.

Hier ook

Wij hebben ook vier kinderen en ik vergeet regelmatig

- de deuren op slot te doen
- de was binnen te haken terwijl het gaat regenen
- stoelkussens ' s avonds binnen te halen
- de fietsen op slot te zetten
- brood te kopen
- de auto op slot te doen
- eten op tijd af te gieten
Etc. Etc.

Ben trouwens nog nooit over een van mijn kinderen heen gereden.
Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

Sorry buuf

o nee, ik heb geen vier pubers.

Deuren staan regelmatig open. Mijn was hangt nu buiten, maar ik twijfel of het droog blijft. Mijn was regent overigens regelmatig nat, krijgt het niets van en ik geraak toch nooit door de was heen, laat staan dat ik het gevouwen en gestreken krijg. Mijn hulp begint iedere week met frisse moed, maar de onderkant van de wasmand laat zich niet zien.

Ik heb dan wel geen friteuse, maar wel eens (vaak) de oven aan laten staan of het gasfornuis aan laten staan.
Ik ben nog nooit een kind vergeten, maar mijn driejarige die ik vroeg even te wachten omdat mamma de huissleutels aan het zoeken was reageerde vermoeid "ook de autosleutels mamma???"

Ik ben iedere ochtend op zoek naar mijn telefoon, oplader, sleutels en loop als een kip zonder kop door het huis. Ik ben iedere ochtend weer verbaasd als ik met mijn kinderen gevoed, gelaafd, gekleed met de minimale vertraging het huis weet te verlaten en maar drie keer terughoef.

Van het weekend mijn pinpas en de sleutelbos (inclusief auto-sleutel) van mijn man verdwenen. Pinpas is inmiddels boven water maar vergeet ik nu al drie dagen in mijn portemonnee te doen. Maar de sleutels zijn verschwunden.

Heb je "the secret life of a slummy mummy" wel eens gelezen? Dat beschrijft mijn huishouden, alleen (nog) zonder schoolgaande kinderen en met een fulltime baan en dus nog minder tijd als de hoofdpersone.

Ik ben niet in staat ergens op tijd te komen en alles dan ook bij me te hebben. Ik ben trouwens net zo min in staat ergens vlekloos te komen, er is altijd wel ergens een kind wat op me snottert, pindakaas aan me afveegt of me een kusje geeft met een chocopastamondje. Ik ben ook niet in staat mijn huis netjes te houden, de hulp komt twee keer per week en dan is het tien minuten netjes.

Ik blunder de hele dag door en ben een bron van hilariteit voor mijn omgeving en hoewel ik nog nooit over mijn laptop ben gereden is hij wel eens van mijn fiets gevallen, van de bank gevallen, van de tafel gevallen, missen er twee toetsen, is het scherm vol met vingerafdrukken omdat mijn kinderen het idee hebben dat het een touchscreen is.

Lol izar,

dat doe ik met mijn kantoorsleutels, met een grote boog belanden die op het bureau om die aan het einde van de dag steevast te vergeten en dan moeten ze volgende dag de deur weer voor me open doen.
Gelukkig ben ik er nooit als eerste.

Sleutels, auw!

Ik ben mijn jongste momenteel aan het leren zijn sleutels op een vaste plek te laten (speciaal haakje in de muur).
Drie keer raden wie er zowel vandaag als gisteren overspannen liep te zoeken naar haar sleutelbos...

Hoe herkenbaar.
Oudste fietst sinds januari zelfstandig naar school en is nu al vier keer zijn sleutels kwijt geweest. Ik blijf bikkelhard, hij zal het toch echt moeten leren. Maar laatst heb ik zelfs een muziekles moeten afbellen omdat hij de sleutel op muzieklesdag kwijt was.

Ehm, rodebeuk

Ik wil je illusies niet de grond in boren, maar ik heb het dus nooit geleerd. Wel heb ik indertijd de meest inventieve manieren geleerd om in ons eigen huis in te breken als ik weer eens de sleutel was verloren en de meeste fietssloten hadden ook geen geheimen meer voor me.
Ik weet niet of je zoon tot deze soort behoord, maar sommige mensen leren het nooit, ze leren er hoogstens mee leven dat ze zo zijn. Van alle sleutels die ik heb laat ik altijd zo snel mogelijk reserve exemplaren maken en ik heb altijd twee paar huissleutels en twee autosleutels en twee fietssleutels mee, zodat de kans dat ik ergens geblokkeerd kom te staan omdat er weer een sleutel kwijt is tot het minimum beperkt wordt.
Meestal zijn de sleutels trouwens niet echt kwijt, maar duiken ze vroeg of laat weer ergens op, al kan dat maanden of langer duren.
Jammer genoeg is mijn mobiel niet zo makkelijk en goedkoop te dupliceren. Een tijd terug was ik weer eens in het donker in mijn tas aan het rommelen in de hoop één van beide huissleutels op te diepen. Mijn tas is ongeveer 20cmx25cmx5cm , maar zelfs in zo'n klein volume kunnen ze zoek raken. Ik stop er waarschijnlijk gewoon teveel in, maar een groter volume tas resulteert automatisch in nog meer spul erin. Dus dat schiet niet op. Nouja, toen ik dus met een triomfantelijke zwaai mijn sleutelbos uit de tas trok vieler iets mee het trapje af. Pas toen ik een tree lager 'krak' onder mijn voet hoorde realiseerde ik me dat dàt dus waarschijnlijk mijn Iphone in bruikleen was. Wonder boven wonder deed hij het nog en als hij het nou maar een paar maanden uithoudt met z'n gebarsten scherm met trasparante sticker erover om de glasscherven bij elkaar te houden, dan loopt het contract af en kan ik hem voor 1€ overkopen.
Het erge is dat mijn man ook zo is. Hij is net vanochtend nog twee keer teruggekomen voordat hij op zijn werk kwam. Eén keer voor de portemonnai die nog in het andere jasje zat en de tweede keer om z'n betaalpas die op een één of andere manier nog in mijn auto lag te pakken. Toen we de laatste keer naar Zuid-Italië reden kreeg hij na zo'n 500 km ook ineens twijfels of hij het strijkijzer, waarmee hij op het laatse moment nog iets gestreken had, wel had uitgezet. Hij kon het zich echt niet meer herinneren, dus buren op 1e kerstdag maar gebeld of ze de electriciteitsschakelaar die buiten zit om wilden zetten zodat het hele huis zonder stroom zat en er in ieder geval geen schade aangericht kon worden. Alleen de inhoud van de koelkast zou er dan aangaan, maar die was toch bijna leeg en dat leek ons verkiesbaar boven een strijkbout die dagenlang gloeiend blijft. Bij terugkomst bleek de stekker er natuurlijk wel uitgetrokken.
Wij hebben dus geen enkele illusie dat het met onze kinderen wel goed gaat komen
Toch denk ik niet dat we een gevaarlijk gezin zijn voor de buren. Dat ik op mijn Iphone ben gaan staan wil niet zeggen dat ik ook ooit over een baby heen zal lopen. Juist omdat we weten dat we zo zijn, trekken we alles drie keer na voordat we de deur achter ons dicht trekken of gaan slapen. Er brandt eigenlijk nooit iets aan hier omdat ik gewoon niet wegloop bij het etenkoken, maar in de keuken blijf staan. Wel blijft er soms een gaspitje op het minimum branden als ik na het bij elkaar gooien van gerechten of afgieten van pasta vergeet die helemaal uit te zetten. Maar voordat we de keuken verlaten controleren we dat dus altijd. Als we weggaan, worden de eerste km altijd besteed aan ons afvragen wat we vergeten zijn, want dàt we iets vergeten zijn, staat buiten kijf.
Groeten Primavera

ik ben zelf zo!
dus.... ik stel realistische doelen.

Volgens mij moet je in het algemeen uitkijken om ermee te koketteren, daar bedoel ik jou niet persoonlijk mee, maar ik bedoel gewoon dat ik toch ja, ik maak er wel grapjes over, maar ik wil andere mensen niet tot last zijn ermee. Dus ik probeer er zelf mee te dealen.
En dat brengt me op punt 2: ik denk dat je alleen maar dingen kan aanleren, natuurlijk gedrag wordt het nooit, maar je moet dus bepaalde zaken aanleren. Ik heb een sleutel met een heel lang touw eraan in een lus en ik maak mijn sleutels dus zo veel mogelijk vast aan mijn tas. Het touw maakt ze ook beter zichtbaar als ze ergens onder liggen, het is een fel gekleurd zeil-lijntje. Verder heb ik er een grote karabiner aan zodat ik de sleutel nog makkelijker vast kan maken aan andere belangrijke zaken, bijvoorbeeld aan een auto- of fietssleutel.
Mijn moeder heeft me uitgelegd dat je moet omkijken of je iets hebt laten liggen. Dat heeft tot ver na mijn 18de geduurd maar ik ben haar nog steeds erg dankbaar voor haar vasthoudendheid hierin, want rond mijn 25ste ben ik dat inderdaad gaan doen. Vandaar dat ik 9 een prima leeftijd vind om bij zoonlief te beginnen.
Verder vind ik dat men een sleutelrekje moet hebben en gebruiken, daar zie ik echt geeeeen enkeelllll excuus voor omdat te verzaken. Door de karabiner en het touw is het makkelijk om de sleutels op te hangen. Het touw zit er al bijna 20 jaar aan, gekregen van een toenmalige vriendin.
En de diehards die ook nog portemonne en rijbewijs kwijtmaken moeten een mandje hebben voor belangrijke zaken en een partner/ouder die ze NIET helpt. Dus gooi je zooi in dat bakje; do or die.
Oh en die mensen die hun pasje uit hun portemonnee laten: heb ik ook weleens gehad na internetbetalingen of bankieren. Maar dat is echt heel erg mis. Mensen die dat structureel doen, dus met een los pasje gaan lopen: mag niet! Mag niet, mag niet. Je kan ook nog wat verder nadenken over welke spullen je wanneer nodig hebt en hoe je dat over portemonne/portefeuille e.d. verdeelt. Maar losse pasjes, dat kan gewoon niet. Als mensen daarover vertellen vind ik het al rap koketteren. Dat mag gewoon niet (ik bedoel het losse pasje, niet het vertellen).
Je hoort het, ik ben een bekeerling. Dat zijn de ergste, toch? Ik houd zielsveel van mijn oudste, en hij hoeft ook niet veranderen, hij moet er alleen op een manier mee omgaan die het voor anderen dragelijk en voor hem ok maakt.

Belle

Je moet natuurlijk wel zelf het goede voorbeeld geven. En echt, het werkt wel, sinds ik ook concequent direct mijn sleutels wegleg op de daarvoor bestemde plaats scheelt het me enorm stressen op tijden dat ik weg meot. 't Is even aanleren, maar dan heb je ook wat!