Boeken tegen hyper-ouderschap
Van het weekend bij zwager en schoonzus in D. geweest. Schoonzus blijkt de enige moeder in haar omgeving die met haar baby niet op een zwem-, speel- of wat dan ook cursus zit, en ook geen plannen heeft voor een peuter-cursus engels. Jammer genoeg voor haar wordt ze geplaagd door een licht knagend schuldgevoel hierover... haar enige tegenwicht ben ik, die zelfs de wekelijkse zwemles al een hele opoffering vind 
, en zich daar ook nog eens niet schuldig over voelt. Maar ik ben geen vergelijk, in D. zijn de moeders iha. thuis met hun baby's en peuters, dus er is meer vrije tijd om al dan niet zinvol te vullen met je kind.
Om wat meer theoretisch onderbouwd tegenwicht te geven stuur ik haar graag wat tips voor leesvoer dat uitlegt dat het hier in het ouderschap helemaal niet om gaat. Dus boekentips welkom. Ik denk aan dingen aan dat amerikaanse boek over free range kids, en er is toch ook een nederlands boek over hyperouders?
Pekip
Prager Eltern und Kind Programm.
Moet je een keer googlen Asa.
Zakt je broek vanaf.
On topic: vergeet het, je zendingswerk is tot mislukken gedoemd. Mijn indruk is dat iedereen daar de kinderen tot hun zesde behandelt als porseleinen popjes... en daarna zijn het opeens keiharde staalconstructies die op school worden gegalvaniseerd.
Inderdaad rodebeuk
die Pekip, dat doen sommige van haar vriendinnen. Ik schreef hierboven ook al bijna 'bloot speel clubje' op . Ik denk ook dat het niet per se zal helpen, ze is al net als iedereen daar op de halve-werkdag modus overgeschakeld, wat ik niet van te voren zo had ingeschat.
Aan de andere kant, ze DOET dus als enige niet van die cursussen. Heeft ook geen geheel duitse achtergrond dus ze weet heel goed dat er meer dan 1 kijk op de wereld mogelijk is, dat scheelt misschien ook nog.
Lorwyn
Hier kunnen ze er ook wat van, de meeste moeders van vriendjes van zoon werken net als ik 4 dagen maar offeren die enige vrije middag dan op aan allerlei clubjesrijderij. Of ze nemen ouderschapsverlof voor een 2e middag waarop ook clubjes. Maar ik word er dus nooit op aangesproken dat ik dat niet doe, itt. schoonzus. En hier zijn de vaders ook een dag thuis, en die zijn net als ik te lui voor die clubjes, dus die neem ik mooi als voorbeeld .
Berber
Een amerikaanse liet eens haar 9-jarige alleen de metro nemen, schreef er een tekst over en kreeg de halve wereld over zich heen, hoe ongelofelijk onverantwoord dat toch wel nietwas. Haar reactie daarop was dus oa. dat boek, en blijkbaar heeft ze ook een blog:
http://freerange kids.wordpress.com/
De bottomline is vziw. dat kinderen juist bewegingsvrijheid nodig hebben om volwassen te worden. Net even iets anders dan die cursusdwang bij mijn schoonzus maar het zit wel in dezelfde hoek volgens mij.
Leuk stukje over pekip
http://www.nrcnext.nl/columnisten/2008/12/16/ja-pekip-dat-deed-iedereen/
