Vriend drinkt te veel

Ziekte

Ja, het is een ziekte, en eentje die vaak erger wordt met hevige gevolgen voor partner, kinderen en de rest van de omgeving. Moet je dan maar bij zo iemand blijven omdat hij ziek is? Er gaan ook mensen weg bij hun autistische partner omdat er niet mee te leven valt. En die mensen kunnen er niet eens iets aan doen.

Ziekte

Ik vind dit helaas toch wat anders dan kanker of een depressie. Dit doet hij zichzelf aan. Ik snap wel dat hij niet zomaar even kan besluiten te stoppen, maar ik heb heel veel moeite met het ontkennen en de sluipende zelfbeschadiging.

MarSy

Inderdaad. En zoals je bij autisme ook hoog-functionerende autisten hebt, heb je ook hoog-functionerende verslaafden. Die bankdirecteur kan prima cocaineverslaafd zijn en die hoogleraar best alcoholverslaafd. Het is een mythe te denken dat verslaafden morsige, zielige figuren zijn die zichzelf en hun huis verwaarlozen en met holle ogen wanhopig op zoek zijn naar hun volgende "fix".
De ellende is dat juist deze mensen niet makkelijk zullen toegeven dat ze verslaafd zijn omdat ze in het dagelijks leven redelijk goed functioneren en niemand iets aan ze merkt. In hun ogen zijn ze dus niet verslaafd en hebben ze zeker geen hulp nodig. Als iemand er iets van zegt, zullen ze zich in eerste instantie beledigd voelen en vinden dat je onzin uitkraamt. Toch proberen hen in te laten zien dat ze verkeerd bezig zijn, voordat er iets catastrofaals gebeurt. Blijven ze ontkennen, dan houdt het (voorlopig) op.

Hoogfunctionerend, ja

Mijn vriend is duidelijk ook zo'n hoogfunctionerende verslaafde. Hij heeft werk op universitair niveau waar hij echt zijn hoofd wel bij moet houden. Hij verzorgt zijn uiterlijk tot in de puntjes, houdt op het maniakale af zijn huis netjes. Doodsbang dat iemand wat aan hem of zijn huis ziet, zeker?
Hoe hou je zo iemand een spiegel voor? Ik weet het niet hoor. Dit is allemaal nieuw voor mij. Mijn uitgangspunt in mijn benadering naar hem toe is dat ik mij zorgen maak over zijn gezondheid, nu en in de toekomst. Ik wil niet dat hij gaat aftakelen en jong overlijdt. Maar hij zal dat weglachen: hij is toch kerngezond? Dat weet ik zo net nog niet, maar ik ben natuurlijk geen arts.
Ik ben ook bang dat hij het contact met zijn kind verliest, maar dat durf ik niet eens uit te spreken. Dat is een heel groot punt voor hem, hij heeft jaren moeten procederen voor co-ouderschap. Hoe liggen oorzaken en gevolgen hier? Ik weet het niet.

Hij is een dag heel boos geworden toen ik mijn zorgen uitte en vroeg hoe hij dat zelf zag. Ik kreeg verwijten, maar geen antwoorden. Hij voelde zich vast aangevallen, beledigd misschien? Ik heb met geen woord gerept over stoppen. En nu heb ik geen flauw idee hoe ik hem vrijdag kan of zou moeten benaderen. Misschien zal ik toch Al-Anon morgen maar eens bellen voor advies.

Bedankt voor alle steun en informatie, zonder dat was ik in rondjes blijven draaien.

niet hetzelfde

Ik vind het toch echt iets anders dan ziektes als kanker e.d. Vanwege de ontkenning, het totaal geen ziekteinzicht hebben. En vanwege het soms vreselijke gedrag en persoonlijkheidsverandering tijdens dronkenschap (tot agressie aan toe).

Al-Anon

Ik heb al mijn moed bij elkaar geraapt en Al-Anon gebeld. Die hadden natuurlijk geen pasklare oplossing, maar wel adviezen: o.a. niet in gesprek gaan als hij al gedronken heeft, en het gedrag afwijzen, niet de persoon. Naar huis gaan als hij te veel gedronken heeft. Dat zijn dingen waar ik iets mee kan.
Ik heb telefoonnummers van lokale groepen gekregen en volgende week ga ik naar een bijeenkomst. Hopelijk krijg ik er inzichten en kan ik dan beter bepalen waar mijn grenzen liggen.

Stenna, mijn vriend doet helemaal niet vervelend als hij dronken is. Praat hoogstens wat meer en valt soms in slaap op de bank. Dat is alles.

Vriendin

Ik vind het heel goed van je hoe je hiermee omgaat en dan is zo'n korte tijd! Dat je de Al-Anon hebt gebeld vergt al veel moed. En echt, dankzij de Al-Anon heeft mijn moeder twee huwelijken met alcoholisten, in totaal bijna 55 jaar, overleefd en is ze sterker en wijzer geworden. Niet alleen wat haar huwelijken betreft; ook in haar leven. Idem ikzelf. Je leert zoveel, ook over jezelf. Het is niet makkelijk maar je leert te accepteren wat je moet accepteren en wijsheid en kracht om dingen te veranderen die je moet veranderen. Loslaten wat je kan en moet loslaten.
Mijn vader was een hele lieve, zachtaardige man, ook als hij dronk. Ik heb hem nooit horen schreeuwen en hij was nooit agressief. Hij verwaarloosde ons niet. Hij hielp mijn moeder waar mogelijk. Hij deed zijn werk meer dan uitstekend. Hij was een geweldige opa. Maar hij was wel verslaafd. Hij wist dat hij "probleemdrinker" was en hij wist ook dat mijn moeder iedere week naar haar groep ging en dat zij sponsor was. Dat kon gewoon allemaal.
Ik wens je heel veel sterkte, moed, kalmte en wijsheid!

Dank je

Dank je wel Elisa! Dat is echt een hart onder de riem. Ik vind het doodeng, loop al dagenlang met hoofdpijn van de spanning. Aan verdriet ben ik nog niet eens toegekomen. Gelukkig slaap ik nog wel goed, ondanks dit alles. Ik ben gewoon uitgeput 's avonds.

Een deel van mij wil zich gewoon omdraaien, weglopen en nooit meer omkijken. Maar daar help ik hem niet mee, zijn dochter niet mee, en kom ik zelf ook niet verder mee. Ik heb namelijk eerder een lange relatie gehad met een man die een persoonlijkheidsstoornis bleek te hebben. Kan toeval zijn, maar misschien is er iets in die mannen wat me aantrekt. Beiden zijn/waren trouwens totaal niet vreemd, problematisch of afhankelijk aan het begin van de relatie. Bij mijn ex werd het pas na meer dan 10 jaar sluipenderwijs problematisch. Mijn huidige vriend gedraagt zich (afgezien van te veel drinken) nog steeds niet vreemd of problematisch. Maar ik ga me niet weer jarenlang zorgen maken over mijn partner, de fysieke of mentale klappen opvangen (hij is totaal niet agressief, hoor!), houden en keren om te zorgen dat ons leven goed blijft lopen. Dat doe ik niet nog een keer. Het wordt dus zaak mijn grenzen te bepalen. Weggaan kan altijd nog.

En wie weet krijg ik morgen wel een tasje in mijn handen geduwd en mag ik de sleutel inleveren. Daar hou ik ook nog rekening mee. In dat geval kan ik gelukkig kiezen uit 2 plaatsen waar ik dan een toch een gezellig paasweekend kan vieren.

Al-Anon

Logisch dat je je zo voelt; het is niet niks.
Nee hoor, het is geen toeval dat je juist dit soort mannen tegen het lijf loopt. En dat dit gebeurt. Maar ik denk dat, of je wel of niet verder gaat met deze man, het wel heel goed zou zijn als je een tijd naar de Al-Anon gaat. Voor jezelf. Om sterker te worden, je grenzen leren bepalen enzovoorts; ook in eventuele volgende relaties. De Al-Anon gaat niet alleen over het leven met een alcoholistische partner; het is een zelfhulpgroep in het algemeen. Het 12-stappen programma is universeel (mindfulness is hierop gebaseerd) en kan je betrekken op iedereen, op het leven, op relaties en op jezelf in alle facetten. Als je een fijne groep kan vinden is dat een cadeautje voor jezelf waar jij en iedereen met wie je te maken hebt en krijgt, gelukkiger van wordt. Jij bent het waard.
Wat er ook gebeurt, blijf bij jezelf. Fijne Pasen!

Gez: aantr. vrijg i.b.v.e.a. geen bbs, geen bartype

"En echt, dankzij de Al-Anon heeft mijn moeder twee huwelijken met alcoholisten, in totaal bijna 55 jaar, overleefd en is ze sterker en wijzer geworden."

Nou meiden, je ziet wel waarom je je nooit moet laten oppikken in de kroeg

Teksten Al-Anon

Op de site van Al-Anon staan een paar hele goede teksten uit het programma zoals deze:
"Een olifant in je huiskamer.

Daar zit het stomme ding dan - het heet alkoholisme en het is het grootste ding in huis. Andere mensen krijgen visite, andere kinderen kunnen hun vriendjes te logeren hebben.
Jouw huis is vol olifant.

Dus je slaat ernaar, huilt erover, duwt aan de achterkant, trekt aan de slurf en probeert hem naar een circus mee te krijgen - maar het stomme beest blijft zitten.

Sommigen van ons besteden zoveel tijd aan het duwen en trekken aan onze dikhuid, dat we eigenlijk niets anders meer doen. Onze kinderen gaan verder met leven zo goed ze kunnen en zo nu en dan stoppen we even met ons geduw, lang genoeg om hen wat opmerkingen of kritiek te geven, maar dan gaan we weer terug naar onze belangrijkste bezigheid.

Is dat nou niet belachelijk? Je kunt geen olifant verplaatsen.
Je kunt jezelf verplaatsen, uit het huis gaan, of je kunt gewoon verder leven met feit dat er in je huiskamer een olifant zit. Je kunt leren om ermee te leven ... eromheen stofzuigen ... hem afstoffen ... een neuswarmer voor hem haken ... hem verven ... maar: hou ermee op eraan te trekken! ... en lach.

Laat los en heb vertrouwen, je hebt de hele wereld om gelukkig in te zijn - niet alleen maar dat kleine plekje rond de je-weet-wel in jouw je-weet-wel-waar."

"Begin bij jezelf

Als je een alcoholist wilt helpen moet je bij jezelf beginnen. Lees alles over alcoholisme. Breng de kennis in praktijk en niet alleen onder woorden. Dat zal blijken veel meer uitwerking te hebben, dan al het andere dat je probeert te doen voor de alcoholist.
1. Geef de alcoholist geen lesjes, dreig niet, scheld niet, smeek niet, prijs niet, bekvecht niet of hij/zij nu dronken of nuchter is. Gooi geen drank weg. Verlies je geduld niet en sta niet in voor de gevolgen van zijn/haar drinken. Je voelt je misschien beter als je al die dingen wel doet, maar de toestand zal alleen maar verergeren.
2. Wordt niet kwaad, want dan maak je jezelf kapot en daarmee de mogelijkheid om te helpen.
3. Laat je door je angst niet verleiden dingen te doen die de alcoholist zelf moet opknappen.
4. Aanvaard geen beloften, want dat is alleen maar een manier om leed te vermijden. Verander ook niet wat je hebt afgesproken. Als er iets is afgesproken, hou je er dan ook aan.
5. Laat de alcoholist niet tegen je liegen en neem zijn leugens niet voor waarheid aan, want zo vererger je zijn ziekte. De waarheid is vaak pijnlijk, maar vecht voor de waarheid.
6. Laat de alcoholist je niet te slim af zijn, want zo gaat hij/zij verantwoordelijkheden uit de weg en verliest hij/zij tegelijk zijn/haar respect voor je.
7. Laat je door de alcoholist niet misbruiken of een loopje met je nemen, want op die manier doe je mee aan zijn spelletje; verantwoordelijkheid uit de weg gaan.
8. Probeer deze tekst niet te volgen alsof het de enige waarheid is; het is alleen maar een "gids" die met verstand en inzicht moet worden gebruikt. Bezoek Al-Anonvergaderingen als het kan. Je hebt het even hard nodig als de alcoholist.
9. Boven alles: Blijf onder ogen zien dat alcoholisme een steeds erger wordende ziekte is, die in ernst toeneemt, als het drinken voortduurt. Begin nu te leren, te begrijpen en een plan voor je eigen herstel te maken. Niets aan jezelf doen is het slechtste wat je doen kunt."

De Wandeling

http://www.npo.nl/de-wandeling/02-03-2015/KN_1667498
Arie Boomsma wandelt met de dichter Erik Jan Harmens. Zijn gezin kwijtgeraakt door de drank maar uiteindelijk al 2 jaar gestopt. Over wat er in je omgaat.

Mindulness

Nogmaals bedankt Elisa. Ik heb al een cursus mindfulness gedaan en daar serieuze levenslessen uit geleerd. Misschien dat ik daarom nu ook eerder kon reageren.
Ik zal me inhouden morgen, proberen niet te gaan duwen en trekken. Maar ik heb wel behoefte aan informatie: hoe lang drinkt hij al, weet hij waarom, drinkt hij alleen wijn, dat soort dingen. Eerlijkheid voor alles, ik zal zelf beginnen. Met de schol en mijn ontwikkeling in de laatste dagen. En mijn twijfels. Dan kijken we wel verder.

Ad, ik heb hem niet in de kroeg opgepikt hoor. En hij mij ook niet

Anne, ik ga eens kijken naar die aflevering, ook bedankt.

spiegel

Nuchtere vriendin, je vraagt je af hoe je een spiegel voor kunt houden. Nu heeft hij nog geen zichtbare gezondheidsschade, zijn zelfverzorging is goed en hij functioneert goed in zijn werk. Maar dat alles niet botertje tot de boom is blijkt uit twee dingen: een rijzontzegging, en meer dan eens niet uit bed kunnen komen zodat kind (9 jaar, was ze toch), zichzelf moet redden 's ochtends. Dat dat laatste geen opvoedkundige keuze is blijkt uit het feit dat hij het normaal niet doet. Dus het is niet dat hij besloten heeft dat een kind van 9 zichzelf moet redden 's ochtends - dat zou een ongebruikelijke keuze zijn, maar goed - hij kon gewoon zijn nest niet uitkomen vanwege de kater.

Dus niet alles is in orde. En hij is in principe slim genoeg om dat te snappen.

Heel veel sterkte gewenst.

Temet

Wandeling en goedpraten

Die aflevering van De Wandeling was echt verhelderend voor mij. Die man kan goed uitleggen waarom hij dronk en wat dat met hem deed. Triest hoor, al je gevoelens onderdrukken. Hij beschrijft dat hij zich nu als een "open zenuw" voelt, alles voelt, terwijl ik hem door elkaar zou willen schudden en zeggen: maar dat is hoe wij ons allemaal voelen, dat is een normaal gevoelsleven! Soms is dat heel moeilijk en pijnlijk, soms is dat prachtig. Dat is leven!
Ik zou willen dat mijn vriend daar eens naar keek en vertelde hoe hij dat ziet, maar dat zal wel onder duwen en trekken vallen, dus die wens berg ik maar weer op. Ik zou ook willen dat hij dit draadje zou lezen. Misschien later eens.

Temet, je slaat de spijker op zijn kop. Maar sommige mensen kunnen rechtpraten wat krom is. "Ik had net slecht nieuws gekregen, Pietje had nog veel meer gedronken, de politie heeft zelfs opgeschreven dat ik niet dronken overkwam." En dat maakt het goed?? Hij had een hallucinant promillage (dat heeft hij me wel verteld).
Het was trouwens niet een kater, hij was gewoon niet wakker te krijgen. Hoe angstaanjagend moet dat zijn voor een kind van die leeftijd? En hij was nog boos ook dat de politie aan de deur kwam. Wat als hij in coma zou liggen of een herseninfarct had gekregen? Niet ondenkbeeldig, met deze alcoholinname. Ik heb mijn kinderen nog maar eens op het hart gedrukt dat als zij mij (of iemand in het algemeen) niet wakker krijgen, ze meteen 112 moeten bellen!

Geen smoesjes of vergoeilijken meer, zoveel heb ik al geleerd. Vanavond het uur van de waarheid, gelukkig ben ik vandaag heel rustig. Wish me luck...

Sterkte

Ik wil even kwijt dat ik vind dat je heel goed bezig bent.

En mocht jij op iets wat jij zegt wat "agressief" of misschien beter beschuldigend reageren, onthoud dan dat voor hem dan geldt "aanval is de beste verdediging".

Laat je dan niet verleiden daarop in te gaan, maar te blijven bij het onderwerp dat jij naar voren bracht.

Sterkte vanavond en daarna (hoe het ook uitpakt).

Het kan goedkomen

Mijn man heeft vroeger ook stevig gedronken. Het heeft héél lang geduurd voor hij kon toegeven dat het niet goed was wat hij deed. Al die tijd is hij een prima vader en lieve echtgenoot geweest. Hij dronk namelijk alleen in de avond, maar kon dan niet stoppen. 6 Flesjes bier per avond was normaal. Op een gegeven moment heeft zijn lichaam zelf laten merken dat het fout ging. Flauwvallen... Ik schrok me dood en heb dat laten weten ook. Pas toen drong het door en heeft hij er iets aan kunnen doen. Hij drinkt nu 10 jaar geen druppel meer. Het is ook een principekwestie geworden. Hij wil dat mooie resultaat van al die jaren niet bederven

Wij waren en zijn getrouwd, hebben kinderen en de liefde is groot genoeg om bepaalde drempels en problemen te overwinnen. Het kán dus wel, maar of een eenjarige relatie ook al zo diep gaat zal de tijd nu moeten leren. Sterkte.

Oh ja, ik heb in die tijd trouwens de Brijderstichting gebeld. Ik maakte mij grote zorgen. Daar kreeg ik het advies dit probleem bij hém te laten. Iemand moet zélf bereid zijn om de knop om te zetten.

Nuchtere vriendin ...

Hoe is het nu?

Groeten,

Temet

Goed

Hij was duidelijk bloednerveus toen ik kwam. Ik heb hem gewoon verteld waarom ik me zo'n zorgen om hem maak. Dat ik hem niet ga dwingen te stoppen of ga controleren, dat het zijn lichaam en zijn leven zijn. Na wat gesputter en poging tot gegoochel met getallen (kansloos) gaf hij toch wel toe dat hij te veel drinkt en zei hij dat hij dan maar moest minderen. Hij stelde zelf voor een tijdlang te noteren hoeveel hij drinkt.
Het is een eerste stapje, gisteren hield hij het bij 3 glazen, tenminste, wat ik gezien heb. Ik weet ook dat het niet zo simpel is, dat de remmen niet goed werken bij alcoholisten. Dus ik zal moeten afwachten. We zijn in elk geval zonder ruzie en zonder te veel drank gaan slapen. De lijnen zijn open, daar ben ik blij om.

So far, so good

Het gaat goed. Hij is niet gestopt met drinken, maar houdt het sinds we gepraat hebben bij 3 glazen per dag. Dat is een stap in de goede richting. Uiteindelijk zou het maximaal 3 glazen per dag en 2 dagen per week niks moeten worden. Ik weet niet of dat haalbaar/realistisch is.
Gisteren hadden we een familie-etentje met vrij veel drank in de aanbieding. Enkele familieleden hadden hem goed zitten, maar hij heeft zich keurig ingehouden. Ik ben onder de indruk! Opvallend is ook dat hij voorheen vrij veel cola dronk overdag, maar nu bijna niet meer. Geen nadorst meer?

Ja, ik weet dat hij een ziekte onder de leden heeft die niet 1-2-3 te genezen is, maar de wilskracht is er bij hem. Ik ben blij, hij lijkt blij en opgelucht, ik denk dat hij bang was (weer?) gedumpt te worden. Ik ga nog wel naar de bijeenkomst van Al-Anon deze week, ik wil meer weten over wat ik kan verwachten en wat ik zelf kan doen.

Tja

Wat er zichtbaar is, lijkt goed te zijn.
Vertrouw je dat het goed is wat onzichtbaar is? (hoewel dat minder cola drinken er inderdaad een teken van kan zijn)

Punt is dat hij wel verslaafd lijkt te zijn en of dit dan (voldoende) oplossing is?

Al-Anon kan je vast beter helpen dan ik. Ik heb geen ervaring.

Fijn hoor

Vooral dat jullie on speaking terms zijn kunnen blijven en dat de wil er is. Maar, als ik jou was zou ik zeker contact met al-anon houden want jullie zijn er natuurlijk nog niet. Een alcoholist die sociaal kan drinken, dat is wel bijzonder.

een alcoholist

kan niet sociaal drinken denk ik.
Maar toch denk ik niet dat iedereen die te veel drinkt een alcoholist is. Volgens mij gaan er veel mensen van teveel drinken naar acceptabelere hoeveelheden.

Sociaal drinken

Een alcoholist zal nooit sociaal kunnen drinken. Om echt beter te worden moet alle alcohol afgezworen worden. Ook geen toetjes met alcohol meer of kersenbonbons. Iemand hoeft zich niet laveloos te drinken om alcoholist te zijn; als iemand met veel pijn en moeite het houdt bij drie drankjes per dag en daar niet of alleen met veel zelfbeheersing buiten kan, kan ook alcoholist zijn.
De meesten kunnen best een tijdje minderen of zelfs een tijdje helemaal stoppen voor de lieve vrede. Totdat de drang te groot wordt en dan gaan ze weer helemaal los. Omdat het onderliggende probleem niet aangepakt wordt en er geen totale erkenning is.
Ik zou dus niet te vroeg juichen en zeker de bijeenkomsten van de Al-Anon bezoeken. Om in ieder geval zelf inzicht te krijgen.

Het moet nog blijken

Natuurlijk kan ik nooit zeker weten dat er zich niets buiten mijn blikveld afspeelt. Ik denk dat hij nu niet meer drinkt dan wat ik zie. Ik wil hem niet controleren. Ik wil hem ook niet verbieden om te drinken. Dat heb ik hem ook expliciet gezegd. Iemand die wil drinken, kan drinken, openlijk of stiekem. Hij moet zelf gemotiveerd zijn om minder te drinken of, als dat nodig blijkt te zijn, te stoppen. Of dat gaat lukken, moet nog blijken.

Ik wil wel heel graag dat hij zijn best doet gezond oud te worden, de psychische schade aan zijn kind niet verder te laten oplopen, en zijn lang- en duurbevochten co-ouderschap te behouden. Die laatste twee punten heb ik nog niet eens genoemd naar hem toe. Voordat deze week voorbij is en zijn kind weer bij hem komt, wil ik daar nog wel een gesprekje aan wagen. Ik ben volwassen en kan mezelf redden als hij teveel gedronken heeft, maar zijn kind is een jong kind waar hij in die weken 24 u per dag in zijn eentje verantwoordelijk voor is. Niet alleen als ze thuis en wakker is. Juist in die weken kan hij niet te veel drinken! Als hij zich nu kan inhouden, moet hij het dan juist volhouden. Voor zijn kind, voor zichzelf, voor hun relatie nu en in de toekomst. Ik hoop dat die boodschap overkomt.

Inderdaad Elisa

Ik ben inderdaad bang voor de momenten waarop het emotioneel moeilijk wordt voor hem. Hij is natuurlijk niet voor niets zo veel gaan drinken. Ik heb zelf al 2 keer gezien dat hij losging omdat er iets emotioneels gebeurd was. Hij moet liever vroeger dan later een andere manier vinden om met hevige emoties om te gaan. Maar zal hij zelf moeten doen. Ik kan hooguit vertellen wat ik doe in zo'n geval.

Op een gegeven moment gebeurde er iets vervelends, en wilde hij mij daar niet mee "lastigvallen". Toen ik merkte dat er iets aan de hand was, kon ik het wel redelijk eenvoudig uit hem trekken. Ik heb hem daarna duidelijk gezegd dat hij mij in zo'n geval juist wél kan bellen. Dat is helemaal geen lastigvallen, het is normaal en fijn om heftige gebeurtenissen en emoties met je partner te delen. Ooit zal hem dat waarschijnlijk wel lukken, maar ook dat zal niet 1-2-3 gaan.

Eruit gegooid

Na een rustige avond, gezellig eten en een film op de bank, zijn we in bed gekropen. Toen vroeg hij me waar ik morgenavond eigenlijk naar toe zou gaan. Ik heb het niet heel uitgebreid, maar wel eerlijk uitgelegd. Eerst zei hij dat ik overdreef. En toen werd hij heel kwaad. Zei ook heel kwetsende dingen. Onder andere dat hij dronk om wat andere vrouwen en ik hem aandoen, maar nog veel meer. En hij zei dat ik maar moest vertrekken. Dat wilde ik toen ook echt wel.
Ik heb alleen maar geantwoord dat hij een volwassen man is die zijn eigen keuzes maakt en dat niemand hem dwingt om te drinken noch om te stoppen. Daar heb ik het maar bij gehouden.
Spullen bij elkaar gepakt, sleutels teruggegeven, en naar huis. Ergens is het een opluchting, maar het is zo intens triest.
Ik ga maar eens naar bed. Van slapen zal wel niet veel komen, maar dat geeft niet.

Verdrietige vriendin

beetje snappen

doe ik het wel.
Jij gaat 3 stappen sneller dan hem. Ik kan me toch wel voorstellen dat hij zich overvallen, en onder druk gezet voelt.
Het zou wellicht anders zijn als je hem betrokken had in het proces, als je hem had meegedeeld dat je op zoek bent naar info, zo'n organisatie wilt gaan bellen?
Nu kan het voor hem lijken alsof je achter zijn rug om met zijn probleem bezig bent, althans zo zou het op mij over kunnen komen.

Draka

Ik snap het ook wel. Hij is bang en voelt zich aangevallen. Vandaar ook dat ik nog maar eens herhaald heb dat ik noch iemand anders hem dwingt te stoppen.
Ik heb al bij het eerste gesprek gezegd dat ik op zoek was naar meer informatie. Dat was niet nieuw. Hij wil het gewoon niet horen, niet weten dat er een probleem is. Ik overdrijf, volgens hem (50-60+ eenheden per week valt wel mee, toch). Hij is er niet aan toe, steekt zijn kop liever in het zand. Maar ik wil wel meer weten. Ik ga niet wachten totdat hij er wel aan toe is, want die tijd komt misschien wel nooit.
Ik ben open een eerlijk over wat ik doe, ik doe het niet achter zijn rug en ik lieg er niet over. Dat was gisteren het makkelijkste geweest, maar nee, ik wil niet liegen.