Twee vragen t.a.v. adhd

Zelftest en dieet

een zelftest, nee, ik ken geen enkele die echt een betrouwbaar beeld geeft. ADHD is zoveel meer dan alleen een vragenlijstje invullen, observaties zijn ook erg belangrijk, daarom is een goede kinderpsych hiervoor eigenlijk nodig.

Het dieet, ik ken het niet persoonlijk, alleen van horen zeggen. Je kunt het niet volgen zonder hulp, omdat hoe het werkt angstvallig geheim wordt gehouden door mw Pelsser.
Persoonlijk vind ik het nogal een impact hebben op een kind en het gezin. 5 weken op alleen kip en rijst (of kalkoen en rijst) en wat fruit, en that's it (het zal ongetwijfeld genuanceerder liggen, maar dit is wat ik er van weet). En daarna ga je langzaam dingen toevoegen en kijken waar een kind op reageert. Mijn idee is echter, als een kind dus met dat dieet beter gaat functioneren, is er dan wel echt sprake van ADHD of gewoon( nou ja, gewoon) voedselintolerantie...

Shoppen voor kortere wachtlijst

Je schrijft niet waar in je omgeving je hebt geinformeerd naar de wachtlijsten, maar het loont zeer de moeite om zelf direct bij een psycholoog aan te kloppen (en dus niet via schoolbegeleidingsdienst, GGZ, Jeugdzorg of iets van dien aard). Wij zijn zelf (maar dat is alweer jaren geleden) via Lijn 1 aan het traject begonnen, maar dat is alleen maar in Haaglanden. Informeer bij de huisarts, die weet als het goed is ook waar je snel terecht zou kunnen. Het is ook belangrijk dat de psycholoog veel ervaring heeft met AD(H)D. Overigens kwamen wij uiteindelijk terecht bij een neuropsycholoog, die heeft uiteindelijk de diagnose gesteld.
Succes met je zoektocht.
Engeltje

Wat wil je bereiken?

Wat denk je te bereiken met zo'n internettest? Het geeft geen enkele zekerheid, geen diagnose, geen toegang tot hulp. Niemand zal de uitslag van zo'n test serieus nemen, het beste effect zal zijn, dat wanneer je aangeeft bij een "echte" psych dat je daar naar hebt gekeken, dat ie dan begrijpt dat je vermoeden sterk is.
4 Maanden wachttijd lijkt lang, maar ADHD (oid) "oplossen", liever gezegd: een goede manier vinden om er mee om te gaan, kost veel meer tijd.
Voordat je aan dieëten begint zou ik eerst eens uitzoeken wat er aan de hand is. Dat hoeft trouwens zoals door anderen al gezegd is niet pas na een wachttijd van 4 maanden, je kunt vaak ook terecht in een regionaal ziekenhuis. Wachttijd: een paar weken, doorlooptijd mogelijk ook zoiets.
(nog los van het feit dat het dieet nu wel wetenschappelijk onderzocht is, maar nog steeds niet is aangetoond dat dit voor iedereen dé oplossing is).

Reacties....

Dankjulliewel voor de snelle reacties. Aan voedselintolerantie had ik nog niet zo gedacht. Nu heeft mijn dochter wel een aanlegvoor eczeem en is allergisch voor huisstofmijt, pollen, katten etc. Maar bij een voedselintolerantie kan daar je gedrag en psyche door veranderen?
Ik peins er overigens niet over om zomaar aan zo'n soort dieet te beginnen hoor, ik ben gewoon benieuwd naar ervaringen en resultaten.
Bovendien betwijfel ik of zo'n dieet zou lukken aangezien mijn dochter zoals ik al vermeldde zeer eigengereid is en ws. buitenshuis ' verboden' dingen zou gaan eten.
En Quin ik begreep dat het dieet in 60% van de gevallen werkt, da's toch een heel behoorlijk percentage vind ik. En het grote voordeel is dat medicijnen dan niet meer nodig zijn. Het is wetenschappelijk onderzocht en aantoonbaar werkzaam las ik ergens.
En wat ik met zo'n zelftest wil bereiken: inderdaad bepaalde vermoedens bevestigen. Ik neem aan dat je een kind met bijv. ADHD anders benadert dan een ' normaal' kind, dus het lijkt me erg nuttig om te weten. En als dat nu enigszins kan dmv een zelftest of pas over 4 maanden officieel, dan wil ik graag nu al zien of mijn vermoedens bevestigd worden.
Enne als je op eigen houtje, zonder doorverwijzing huisarts, een psycholoog zoekt, dan heb ik begrepen dat die testen wel eens behoorlijk duur kunnen uitvallen, maar ik zal nog eens gaan informeren of er dan nog iets vergoed wordt (denk van niet).

Cicade

Je zou je nu al kunnen verdiepen in ADHD en kijken of de aanpak die daarbij hoort goed aanslaat. Die aanpak kan namelijk ook geen kwaad voor kinderen die "gewoon" zijn. Hier op het forum kun je veel tips krijgen, als je een bepaald probleem hebt. Dus wacht niet af, gewoon je probleem voorleggen.
Dat dieet: dat is nogal ingrijpend inderdaad. In het archief van Zorgenkinderen kun je een hele discussie erover vinden, daar komt ook die voedselintolerantie aan de orde. Je moet zoiets heel strict beginnen, dan moet je wel heel gedreven zijn om het uit te testen en vol te houden (hier zou zoon na 2 dagen kalkoen, rijst en peer al weigeren).
Je kunt je vermoedens gewoon voorleggen aan de huisarts en een doorverwijzing vragen. Volgens mij wordt het dan vergoed. En anders informeer je bij de verzekeraar, voor de zekerheid.

Cicade

Ik heb niet veel behoefte om hier weer de discussie over het dieet over te doen, er is hier in het archief al veel over te vinden, maar de cijfers geven een ietwat gekleurd beeld. Zo waren de kinderen wel erg specifiek geselecteerd, waren er al diverse afgehaakt en wat er uiteindelijke overbleef, daarvan hielp het in 60% van de gevallen. Dan had je het maar over een paar kinderen dus uiteindelijk. De conclusie was dan ook, het is hoopgevend, maar zal echt verder en uitgebreider onderzocht moeten worden....En zo wil mw Pelsser ook alleen met kinderen werken en niet met volwassenen. Lijkt mij dat het daar dan toch ook voor werkt? Maar die blijken een stuk lastiger te sturen, dus ik vraag me dan echt af, hoe goed werkt het dieet dan echt?

Maar goed, mijn kinderen zou ik na 2 dagen kalkoen, rijst en peer ook van de kast kunnen trekken van de honger denk ik, en daarbij zit mijn oudste op het voortgezet met alle verleidingen van dien....

Cicade

Maar bij een voedselintolerantie kan daar je gedrag en psyche door veranderen?
Ja, dat kan zondermeer, google maar eens uitgebreid.

Ervaring met dieet

Ik heb ervaring met het dieet. Je kunt hier ervaringen lezen http://pvg-dieet.hyves.nl/?pageid=AE0SDX5EBWW8C8GWO en er is ook een blog geschreven: http://mathijs-pvg.blogspot.com/

Het enigste wat ik er eigenlijk over kwijt wil, want anders wordt het weer zo'n discussie, dat het dieet best goed te doen is. Maar ik denk dat het niet te doen is als kinderen ouder zijn dan 10/11. Ze gaan dan gewoon buiten de deur snoepen. En dat het effect soms alleen voor de hyperactiviteit is. Bij mijn zoon had het voornamelijk daar effect op. Hij is nu veel rustiger. Maar zijn werkhouding op school is bijna hetzelfde gebleven. Dus daarvoor heeft het niet echt geholpen. Maar er zijn ook kinderen die het op alle gebieden veel beter doen. Het kost veel tijd en je moet goed objectief kunnen observeren hoe het gedrag verandert tijdens het dieet. Maar het was wat mij betreft de moeite waard.

Geen dieet

Ik gaf al aan dat ik er niet over peins het dieet te gaan proberen, mijn dochter is 12 en ik weet vrijwel zeker dat ze buiten de deur toch zou gaan snoepen e.d.
Ik kan me inderdaad indenken dat het bij jongere kinderen beter te doen is en zeker de moeite waard kan zijn. Ik zou het al heel fijn vinden (en ik geef toe; vooral voor mezelf) als ze wat minder hyper zou zijn. Maar dat is eigenlijk niet echt een probleem vind ik.

Ik heb al wel een beetje gezocht in het forum-archief, maar het lukt me eigenlijk niet zo goed de juiste draadjes op te sporen, vandaar dat ik toch maar mijn vragen in een nieuw draadje gesteld heb.

Dus dank jullie wel voor jullie reacties, dat waardeer ik echt!
Ik heb vandaag gesproken met een moeder van een klasgenootje van mijn dochter. Zij heeft 1 dochter met ADD of ADHD en een zoon met ODD voortvloeiend uit ADD geloof ik. Pffft al die termen....
Enfin, zij kan en wil me wel van alles vertellen over haar ervaringen, ook wat betreft wachtlijsten e.d. hier in de omgeving, dus da's erg handig voor mij.
Ik ga iig volgende week eens goed informeren waar ik op redelijke termijn mijn dochter kan laten onderzoeken. En hopelijk lukt het me om geschikte hulp/handvaten te vinden om beter met mijn dochter om te kunnen gaan. Ik heb gewoon een beetje schrik voor het voortgezet onderwijs volgend jaar. Het kan natuurlijk alle kanten op, maar ik zou er graag aan bijdragen om haar zoveel mogelijk de goede kant op te sturen. En ik denk dat het daarom wel zo slim is om zo snel mogelijk e.e.a. in gang te zetten en wachtlijsten helpen nou niet echt.
Maar ik probeer het positief in te zien, er wordt nu aan gewerkt.

Misverstanden over adhd

-Kan niet alleen door een psychiater worden gediagnosticeerd, ook door een GZ psycholoog (psych is er vaak voor de medicatie).
-ODD vloeit niet voort uit ADHD is wel comorbiditeit, maar niet altijd aan elkaar gekoppeld.

En Nienke, het doel van het dieet lijkt me dat het werkt op alle situaties waar het kind last van zijn ADHD heeft. ADHD moet op meerdere plekken (thuis, schoo/werk en derde milieu minimaal 2 van de 3)) voorkomen om gediagnosticeerd te worden. Het manco van een dieet vind ik dat je niets doet aan de relatie op school tussen leerkracht/leerling, je doet niets aan werkhouding en concentratie (en het gehele klassenklimaat). Het is niet alleen concentratie maar veel meer. Dat neem je niet mee bij 'alleen' een dieet.

Neem de tijd (en nog wat)

Margriet:
"-Kan niet alleen door een psychiater worden gediagnosticeerd, ook door een GZ psycholoog (psych is er vaak voor de medicatie)."
Bekend misverstand. IEDEREEN mag ADHD diagnosticeren. Jij ook. De huisarts dus ook -en die mag ook medicatie voorschrijven. Of het verstandiog is, is een andere vraag...

Cicade:
"Is er een goede zelftest (voor 12jarige dochter) via internet om ADHD en/of aanverwante aandoeningen te diagnosticeren?"
Het nadeel van zelftesten is, dat jij niet goed objectief kunt kijken en vergelijken. Dat is juist met ADHD etc lastig, omdat de diagnose bestaat uit termen als 'is in vergelijking met leeftijdgenoten hyperactief'.

Verder; 4 maanden is niet lang, neem nou de tijd om dit grondig te doen, juist omdat er (te) veel geknoeid wordt in dit circuit.

Dieet

Het dieet is natuurlijk maar een onderdeel van meer dingen. Dirk heeft twee klasgenootjes die dankzij het dieet aanmerkelijk beter functioneren (eentje ging qua CITO van praktijk-onderwijsadvies naar HAVO-advies, en doet het nu prima op de HAVO). En tja, misschien is voedselintolerantie wel geen 'echte ADHD', maar kinderen die dankzij een voedselintolerantie last hebben hebben evenzeer last als kinderen die last hebben door een andere oorzaak.

Concreet

Wat zijn eigenlijk de concrete problemen waar je tegenaan loopt?

Dirksmama

Heb je helemaal gelijk in. Maar dan is het nog steeds geen ADHD.

Tsja

Dirksmama:
"En tja, misschien is voedselintolerantie wel geen 'echte ADHD', maar kinderen die dankzij een voedselintolerantie last hebben hebben evenzeer last als kinderen die last hebben door een andere oorzaak."
Nouja, de principiële vraag is dan eigenlijk, wat ADHD nu eigenlijk IS.

ADHD is een symptoomdiagnose, zonder bekende oorzaak of 'organisch substraat'. Ik denk al jaren, dat het een verzamelnaam is voor diverse ziektes en problemen, waarbij de soms slordige diagnostiek niet helpt.

Nou nee

inmiddels is er wel veel duidelijkheid, althans meer dan vroeger, dat ADHD echt iets is wat in de hersenen "fout" gaat. In die zin ben ik het niet echt met je eens Tinus. Dat het inderdaad nog steeds vaak aan de hand van lijsten en gedragingen wordt vastgesteld, dat is ook een feit. Maar er wordt nog steeds onderzoek gedaan en ook steeds meer ontdekt. Maar een verzamelnaam, daarmee doe je mijn kinderen echt te kort Tinus!

To diagnose or not to diagnose

"Bekend misverstand. IEDEREEN mag ADHD diagnosticeren."

Alleen is het dan geen diagnose, maar een mening of een oordeel, gebaseerd op (al dan niet vermeende) mensenkennis of ervaring.

Diagnosticeren is het het gebruik maken van zorgvuldig samengestelde wetenschappelijke methoden, geanalyseerd in verschillende situaties, zodat uitspraken niet gebaseerd zijn op 1 observatie of meting, met gebruikmaking van diagnostische modellen en geijkte tests.

skik

Skik en tinus

Skik dank je, je was me net voor.

Aanvulling: daarvoor bestaat de DSM IV en binnenkort de DSM V (hard nodig deze vernieuwing), zodat niet iedereen maar wat roept....

Probleem van huiartsen is dat ze dus vaak ook maar wat doen qua medicatie(de gemiddelde kennis van jeugdpsychiatrie is belabberd bij huiartsen). Een goede arts stelt een kind in op medicatie, het zou goed zijn als dit door een rts werkzaam binnen een GGZ instelling zou gebeuren. Niet alleen medicatie maar ook hulp voor ouders is soms nodig (oudertraining/systeemtherapie etc). Medicatie is een deel van die hulp, niet de oplossing!

Margriet

Zolas ik al eerder zei, er zijn ook kinderartsen gespecialiseerd in oa ADHD. Dr Vlasveld in Delft bijvoorbeeld.

Weet ik fiorucci

maar ik ga voor de systeembenadering, iets wat bij kinderartsen (ziekenhuis) minder vanzelfsprekend is.
ADHD is niet alleen een pilletje erin en dan klaar. En als dat wel gebeurd vind ik dat een beperkte behandeling...

Mee eens

het pilletje zorgde er wel voor dat de begeleiding en therapie en weet ik wat al niet meer wel eindelijk binnenkwam en ook bleef hangen....dus in die zin was het pilletje wel een belangrijk gegeven.

Margriet

Door die opmerking doe je de goede gespecialiseerde artsen tekort. Hier is geen sprake van pil erin en klaar. Ik had binnen korte tijd en goede en gedegen onderbouwde diagnose, en heb hiermee het logge bureaucratische apparaat van de jeugdzorg alhier kunnen omzeilen. Het scheelde een heel jaar! Want zolang ben je hier bezig voordat je zover bent.Alleen op de intake moet je al minstens vijf mnd. wachten.

Diagnoses

Ik:
"Bekend misverstand. IEDEREEN mag ADHD diagnosticeren."

Skik:
"Alleen is het dan geen diagnose, maar een mening of een oordeel, gebaseerd op (al dan niet vermeende) mensenkennis of ervaring."
Op het gevara af dat dit een woordspelletje wordt: Dan is het WEL een diagnose. Jij stelt je vanalles voor bij het begrip 'diagnose', maar dat is volkomen onterecht. Als jij bij de huisarts binnenloopt, en die zegt, 'ik zie het al, uit de kom', dan is dat een diagnose. Als de fysiotherapeut dat zegt, is het ook een diagnose. En als jij dat zelf zegt, is het ook een diagnose. Een diagnose is namelijk niets meer dan een mening of oordeel, die soms wel en soms niet gebaseerd is op doortimmerd onderzoek.

Het stellen van diagnoses is op zichzelf geen voorbehouden handeling ofzo. Iedereen mag dat doen, met alle voor- en nadelen die daarbij horen. Daarom is het zo belangrijk, als iemand zegt 'ik heb griep' of 'ik heb ADHD', om te vragen 'wie heeft dat gezegd op basis waarvan'. De antwoorden zijn soms heel verrassend.

Fiorucci

Daarmee doe je de jeugdzorg ook te kort, niet overal is het apparaat log en niet overal zijn zulke lange wachtlijsten. Er zijn veel verkorte routes. Maar goed fijn toch dat er meerder opties zijn naar iedereen zijn tevredenheid.