O help, wat nu weer?
Lieve allemaal,
Ik wil jullie vragen om mee te denken en jullie mening te geven. Sinds twee weken is mijn man ziek, tijdens het werk niet lekker geworden en sindsdien thuis. Klachten op dat moment waren, op slag zwart voor de ogen, knallende hoofdpijn, tintelingen in gezicht en arm, niet goed kunnen kijken, duizelig en wazig zien. Niet fijn want hij stond op een hoogwerker. De huisarts vertrouwde het verhaal niet en stuurde hem door naar de neuroloog, die met spoed allerlei onderzoeken regelde, ct-scan, hartfilmpje, bloedonderzoek. Gelukkig waren deze uitslagen allemaal goed. De klachten zijn wel veranderd, maar de hoofdpijn blijft, net als het wazig zien en het vage misselijke gevoel.De neuroloog is nog niet tevreden. Ze wil zo snel mogelijk een mri-scan en een lumbaalpunctie. Daar staat lief nu dus voor op de wachtlijst.
Echter, nu de eerste onderzoeken goed zijn komen de meningen van onze familie en omringende mensen. "nou, zo te horen is hij overspannen, heeft hij een burn-out, valt het allemaal wel mee, etc, etc."
Op zich zou het niet gek zijn als mijn lief een beetje opgebrand is na alle zorgen die we met de gezondheid van de kinderen hebben gehad, en de spanningen op zijn werk, maar uit zich dat dan zo plotseling en zo lichamelijk?
Wat denken jullie, ik lees graag jullie visie.
Liefs en groetjes,
Andrea2
Hmm andrea,
ik zie je draadje steeds maar staan hier, en het is zo stil....
Hopelijk is het geen nieuws-goed nieuws. Ik hoop maar dat je het gewoon te druk hebt met allerlei onnozele flutdingen om hier even te posten...
Ingrid
Andrea
misschien is alles overgewaaid en ben je je bezorgdheid als het ware al vergeten, maar als het lukt, wil je even posten...?
Ik maak me zorgen...
Mirjam
Andrea
Net als Mirreke maak ik me ook wel zorgen. Het eerste dat ik elke dag doe is in deze draad kijken en in die van Kaatje Heksenvet. Maar het blijft hier zo angstvallig stil. Hopelijk is geen nieuws goed nieuws. Ik hoop het zo voor jullie!
Lieve andrea
Ook ik hoop dat geen nieuws goed nieuws is! Duimduimduimduimduimduimduim....
Lieve schatten
het spijt me dat ik jullie zo in het ongewisse heb gelaten, hoewel lief wel wat is opgeknapt zijn we er nog steeds niet achter wat er met het aan de hand is. (geweest?)
De uitslagen van de neurologische onderzoeken zijn allemaal binnen. Behalve de MRI was alles in orde. De MRI liet wat a-typische dingen zien, zoals de neurologe het zo mooi omschreef, echter volgens haar kunnen die plekjes niet de oorzaak zijn van de klachten (?) Vraag is nu dus, wat zit er dan wel in z'n hoofd, kan van alles zijn...en wat veroorzaakt dan wel die barstende hoofdpijn die er inmiddels al bijna bij hoort... behalve de hoofdpijnklachten, tintelingen in de handen en de slopende vermoeidheid, zijn alle andere verschijnselen verdwenen, wat natuurlijk wel heel goed nieuws is.
Een maand lang met allerlei spookbeelden rondlopen, ziekenhuis in en uit, bang voor wat je gaat horen, of blijkt nu, niet gaat horen, het heeft er wel weer even ingehakt. Aan de andere kant is het heerlijk om met z'n allen thuis te zijn, pas op de plaats te maken. Dat is de laatste jaren eigenlijk niet gebeurt.
We gaan er nu maar van uit dat lief z'n lijf een keiharde ruk aan de noodrem heeft gegeven en leggen ons erbij neer dat er voorlopig even niet hard gewerkt gaat worden. Hoe jammer ook voor de zaak...
We zijn vorig weekend op aanraden van haast iedereen :o) toch naar Eurodisney gegaan met de familie. Niet met de auto zoals gepland, maar met de trein. Was een goede beslissing, het heeft iedereen erg goed gedaan.
Dank jullie wel voor alle lieve berichtjes,
Liefs,
Andrea2
Andrea
Klinkt geruststellend! Met z'n allen pas op de plaats maken, even 'gewoon' leven, wat voor veel anderen gewoon is tenminste, moet heerlijk zijn voor jullie. Dank voor je berichtje!
Dank je
Fijn dat je even reageert, Andrea. Soms kan je lichaam inderdaad even keihard aan de noodrem trekken, zoals je het zelf zo goed verwoordt. Soms is dat maar goed ook, ondanks alle stress die het veroorzaakt.
Blij te horen dat jullie weer wat in de lift zitten. Ik gun jullie zo van harte dat er een tijd van uitrusten en bijkomen aankomt.
Fijn!
dat jullie lekker in Eurodisney zaten! Dat was eerlijk gezegd ook wat ik gehoopt had, dat jullie lekker aan het ontspannen waren.
Het is heel plausibel wat je schrijft, dat lief zijn lijf nu even op de plaats rust wil hebben. Vaak gaat dat wel zo, als eenmaal alles in een rustiger vaarwater komt, dan zoekt de spanning een uitlaatklep.
Alleen die hoofdpijn, hopelijk wordt dat minder...
Geniet van het samenzijn!
Mirjam
Oh, gelukkig
Ik sluit me aan bij de rest, geniet van elkaar, van samen zijn. Fijn dat jullie genoten hebben van EuroDisney. Ik duim mee voor een rustige tijd zonder nare spanningen.
Liefs, Mick
Andrea
fijn om wat van jullie te horen! En wat goed dat jullie 'lekker' naar Eurodisney zijn geweest! Hoop dat jullie hebben kunnengenieten van het samenzijn, en dat voorlopig ook kunnen blijven doen!
Knuffel voor jou, pas goed op jezelf!
