Kindermarketing aan banden graag

gedaan

Maar ik betwijfel of het wat uit gaat halen. De voedselindustrie is erg machtig en rijk.
Zaak is ook om als ouders te blijven nadenken (en nee te zeggen!).

eens Mira

Dankjewel voor het tekenen. Ja, als ouders zelf opletten helemaal waar. Maar ik ben het een beetje zat om zo tegengewerkt te worden door de fabrikanten.

zien in de klas/bij vriendjes

Die lobby van producenten is heel sterk. Je kind komt op school in contact met andere kinderen (we hebben hier leerplicht weet je wel) zien dat andere kinderen een beker hebben met tekenfilm figuren en in hun dito gedecoreerde trommel zitten koekjes in een portie verpakking van een andere tekenfilm. Ook als ze bij andere kinderen gaan spelen komen ze in contact met dingen die jij liever niet wilt geven.
De kinderen willen net zo zijn als de andere kinderen in de klas en zeuren je kop gek om .... koekjes ..... drinken ..... snoepjes.
Ik sta en stond ze af en toe zo'n verpakking toe. Samen overleggen 1 pak voor de hele week. Meestal in de korte vakanties. Ze hebben nu gewoon 2 biscuits mee uit een groot pak in een trommeltje, vinden ze prima.

Hombre ik vind niet dat Ranex haar eigen opvoedingsprobleem projecteert op de industrie. De "ongezonde" producten zijn door de vorm en verpakking als Dora, Spongebob, Cars en weet ik veel wat nog meer te aantrekkelijk voor kinderen. Er gaat iets magisch van uit, Dora koekjes in een Dora trommel. Je moet als moeder wel heel veel moeite doen om de kinderen te overtuigen dat 2 volkorenbiscuits van de koekjesfabriek uit Zaandam gezonder zijn.

Soms is zelfs de juf overtuigd door de reclame dat die gevulde melkbiscuits beter zijn voor de kinderen dan de biscuits die ik meegaf.
Toen ik een vergelijking had gemaakt van de energie inhoud en vetten en suikers kwam het hoge woord er na een felle discussie uit, het bleek te gaan om het kruimelen; die melkbiscuits kruimelden nauwelijks en die van mij wel. De reclame had verteld dat die koeken gezond waren en juf wilde van die kruimels af dus prees zij ze bij iedereen aan. Waardoor er enkele ouders overstag gingen, de juf had het gezegd dus zouden ze wel gezond zijn.

tja mijn kinderen

Laten zich (gelukkig!) ook niet zo erg beïnvloeden door de reclames. Simpelweg omdat ze weinig televisie kijken. En als ik zo'n reclame voorbij hoor komen zeg ik ook meteen wat voor onzin dat is.

Maar als vrijwilliger bij een sportclub en als overblijfouder, zie ik wel heel veel rommel in de lunchtrommels en als tussendoortje (voor een uurtje gymmen!).
En dan staat er op zo'n koekding dat het reuze gezond is. Dus verantwoord om aan je kind te geven want boordevol granen en energie (calorieën dus). Of zo'n bakje stengels met chocospul (boordevol melk, dus goed!).

Grote mensen trappen er in ieder geval ook massaal in. Wie heeft die halvarine bedacht! Behalve dat ik het persoonlijk niet te vreten vind, is het naar mijn idee ook helemaal niet zo nodig om dat overal op te smeren. Wat er aan goeds in zou zitten is allemaal toegevoegd en dan kun je net zo goed een multivitamine nemen.
Ik las over een smeerdiploma op scholen. Gesponsord door zo'n Unilever. Of die ontbijten op school. Prima hoor, maar doe nu niet of dit gezonde ontbijtjes zijn of zo. Maar dat beeld wordt wel gevormd.
Dat is naar mijn idee de marketing waar we het over hebben. Daar wordt heel veel geld ingestoken en hiermee worden mensen dus totaal op het verkeerde been gezet. En hierdoor weten heel veel mensen niet eens meer wat gezonde voeding inhoudt. En dat zie je terug aan de vele te zware kinderen. Die ik helaas ook in mijn gym uurtje zie.

Ideeën

Naarmate kinderen ouder worden leren ze steeds meer over wat reclame doet, en dat wat in commercials wordt verteld niet altijd waar is (of in ieder geval niet waar op de manier die het doet vermoeden). Van mij mogen ze regelmatig wel eens wat proberen. Zo kwamen ze er bijv. achter dat pasta in allerlei ludieke figuurtjes net zo vies is als de goedkoopste huismerkpasta. Die hoeven we dus niet meer Maar er drijven nog wel steeds cijfers en letters in de kippensoep.

Grote mensen trappen er in ieder geval ook massaal in.

Nou inderdaad vanaf dat je met je kind naar het consultatiebureau gaat krijg je adviezen met soms de merken erbij die je mag geven aan je jonge kind. Dat was trouwens in de jaren 60/70 van de vorige eeuw nog erger. De "voedingskaart" van mijn man is recent boven water gekomen daar staat niet rijstebloem pap in en dan een van een merk bv: molenaars kindermeel maar meteen molenaars kindermeel. Geen rozenbottelsiroop maar roosvicee. En moeders deden dat toen, de mijne ook.
Nu zeggen ze op het consultatiebureau wel rijstebloem pap maar de merken worden er meteen bij genoemd. Vanaf basisschool leeftijd neemt de juf die adviserende taak graag over maar dan zonder gedegen kennis. Jonge ouders denken dat de juf het goed weet (ze werkt tenslotte met en voor kinderen) en zo wordt het merk gericht denken gestimuleerd.
Heb al diverse keren discussies met andere ouders gehad over wat mijn kinderen mogen eten dat volgens hen volkomen ongezond zou zijn.
Bij mij aan de lunchtafel mogen kinderen een boterham met suiker. Moeder van een vriendinnetje op hoge poten hier: Suiker op een boterham of ik wel wist hoeveel calorieën haar kind dan teveel at. Ze had liever dat ze gekleurde hagel at met echt vruchtensap, dat was tenminste gezond! Dan moet ik echt de analyses naast elkaar leggen en laten zien dat je suiker minder dik kunt strooien dan gekleurde hagel en zo dus minder calorieën binnen krijgt. Ook niet dat echte vruchtensap, maar ja hoeveel zou dat zijn in die 15 tot 20 gram die je op een boterham strooit?

LiesK-vruchtensap

De gekleurde hagel van AH bevat bij mijn weten 1% vruchtensap. En dat vruchtensap is - maar die voelde je vast al aankomen - appelsap, wat natuurlijk grotendeels uit suiker bestaat.

Van de 15 gram broodbeleg is dus misschien 0,01 gram geen suiker

O, nog een leuke in het kader 'marketing en gezondheidsaura's'. Wij hebben limonadesiroop in huis met colasmaak. Van het merk Raak, het heet kindercolasiroop meen ik. Mijn partner bracht een nieuwe fles mee naar huis en wat staat daar op "met natuurlijke zoetstoffen" oid. Nu bevatte dat spul altijd aspartaam, dus daar keek ik van op. Een blik op de ingrediëntenlijst - hé, stevia! Ja, dat heeft natuurlijk een betere naam dan aspartaam. Maar het is nogal prijzig en heeft geloof ik ook een rare bijsmaak, dus wordt het slechts in kleine hoeveelheden gebruikt. Dus hoe krijgen ze dan toch de gewenste zoete smaak? Nou, heel eenvoudig: het aandeel suiker is verhoogd, van 27% in de oude siroop met aspartaam naar 47 % - meer dan een verdubbeling - in de steviavariant. Overigens nog altijd fors minder dan de 70-80% in reguliere siroop.

Overigens is bietsuiker natuurlijk ook gewoon een harstikke natuurlijke zoetstof, maar zo was het vermoedelijk niet bedoeld.

Ingrediëntenlijsten - altijd weer een bron van verbazing en vermaak. Vooral in samenhang met de slogans op voorkant van de verpakking.

Groeten,

Temet

magere rookworst

O Ja Temet, herkening volop. Magere rookworst bevat zoveel minder vet maar dat wordt wel gecompenseerd met zetmeel en andere ingrediënten. Persoonlijk heb ik liever een klein stukje vette worst (lekkerder) dan een groot stuk magere worst. Maar als je de verpakking moet geloven is die magere veel gezonder.

Colasiroop

Waarom houden ze dat spul niet gewoon zoals het is... Het is niet gezond, het wordt niet gezond en dat weten we. Maar die colasiroop is wel de enige cola, bij mijn weten, die zonder prik is (en voor de eventuele liefhebber nog wel met koolzuurhoudend water aan te maken). Mijn kinderen willen geen prik, maar wel cola. Mieter die stevia er alsjeblieft uit, zeg.

Reclame

Mijn kinderen kijken wel t.v. En mag meestal onbeperkt. Ze stoppen toch vanzelf om iets anders te gaan doen. Toch zeuren ze nooit om speciale producten. Ze eten wat ik koop naar verpakkingen kijken ze niet. En ik heb zelf broodtrommels gekocht voor ze met dieren erop en voor mijn jongste met de draak van de Efteling. En hij is nog nooit in de Efteling geweest. Dat doe ik omdat ik ze leuk vindt.

Als ik de supermarkt zeg dat ze koekjes of een toetje mogen uitzoeken komen ze aanzetten met een pak normale vla of zo'n mona pudding. Koekjes zijn dan stroopwafels of roze koeken (en voordat iemand dat denkt, die krijgen ze niet mee naar school). Ik pakken nooit Dora koeken of Cars koeken. En verder bepaal ik wat ik koop. En ik vind de cakejes van Bumba erg handig. Klein van formaat en soms zij apart verpakte koeken heel handig. Ik wil ook enkele koeken en geen dubbele.

Ik zit er niet mee met die kindermarketing. Ik vind het juist wel aardig om te zien hoe goed kinderen reclame herkennen en hoe ze daar doorheen prikken.

Het hoort erbij

Dit onderwerp komt door de jaren heen in allerlei varianten voorbij. En elke keer snap ik enerzijds wat er bedoeld wordt met het gevoel dat op kinderen gerichte marketing verboden zou moeten worden, maar tegelijkertijd irriteert het mij ook. Ik vind het klagen over de reclame een vorm van slachtofferschap. Het overkomt ons maar, doe er iets aan! En daar ben ik het niet mee eens.

We leven in een maatschappij, die hoe je het ook went of keert, commercieel is ingesteld. En inderdaad, daar wordt enorm over nagedacht. Er worden inderdaad psychologen bijgesleept, geur, kleur, muziek en je kunt het zo gek niet bedenken, wordt gebruikt om ons in de juiste stemming te brengen voor een aankoop.
Tijdens speelfilms in de bioscoop heb je grote kans dat er flitsreclames worden getoond. Je hebt het niet eens door, maar je hersens slaan het op. Ik vind dit allemaal eigenlijk heel erg interessant.

Ik kan me voorstellen, dat je dat op je 15e nog niet allemaal door hebt. Met een beetje geluk heb je ouders die je al wat op bepaalde instinkers hebben gewezen. Ik vind het daarom beter om kinderen niet weg te houden van die instinkers en er uitleg over te geven en ook te laten zien dat je niet overal aan mee kunt of wilt doen. Flippo's, om een ouwe koe te noemen, werden door ons gespaard. Maar de chips werd niet met dozen tegelijk ingekocht om de map maar vol te krijgen. Ze hadden het te doen met wat wij kochten. En als een kindje uit de klas een trommeltje met een tekenfilmfiguurtje erop had, was dat leuk voor dat kindje, maar ik rende dan heus niet gelijk naar de winkel om er ook een te halen. Schoolontbijtje? Leuk hoor, ik vind het prima. Maar na dat schoolontbijt krijgen ze gewoon weer wat wij gewend zijn.

Dus in plaats van petities tegen reclame-uitingen rond kindersnoep en koek, lijkt het mij zinvoller om te accepteren dat het er is en kinderen te leren dat je niet overal aan toe hoeft te geven. Met teleurstellingen leren omgaan hoort er ook bij.

Vlinder

"Koekjes zijn dan stroopwafels of roze koeken (en voordat iemand dat denkt, die krijgen ze niet mee naar school). Ik pakken nooit Dora koeken of Cars koeken. "

Ja, daar kun je veel over zeggen maar stroopwafels en roze koeken bevatten ten eerste veel meer kcal en zijn ten tweede ook veel lekkerder. Mijn kinderen krijgen hun hele leven gewoon 1 of 2 koekjes van een rol mee naar school, lekkerder dan die droge zandtaartdeegdingen met een naam erop die zogenaamd 'gezond' zijn

Kaaskopje In plaats van

Dure politie en justitie, kun je ook gewoon je deur op slot doen. En raamsloten nemen. Er wordt nu eenmaal ingebroken in de samenleving.
Fabrikanten mogen alles, dat hoort er nu eenmaal bij he. Dus die mogen onze kinderen bestoken met ongezond voer en dat ook doen via de leerplicht met schoolontbijten en bezopen lespakketten.
Het tekenen van een petitie wil toch niet zeggen dat je je kinderen niet waarschuwt of verder alles maar voor ze koopt? Ik snap dat belerende vingertje niet. "Dus in plaats van petities"..... Waarom zou een mens geen petitie mogen uitbrengen of tekenen? Alle beetjes helpen.

Waarom

""Dus in plaats van petities"..... Waarom zou een mens geen petitie mogen uitbrengen of tekenen? Alle beetjes helpen."

Omdat je een beetje Don Quichot aan het spelen bent?
Omdat niemand het eens is over wat er nou wel of niet gezond is?

Het 'probleem' is niet zozeer dat fabrikanten die spullen aanbieden het probleem is dat mensen ze kopen. Dus leid je kinderen op tot kritische consumenten die die rommel niet kopen en het probleem verdwijnt vanzelf.

De andere kant van het verhaal is dat je wordt doodgegooid met groene/eco/biologische producten en dat je - hoe goed je ook je best doet - nergens meer een behoorlijk legbatterij-ei kunt kopen.

Hombre

Je kan toch gewoon het een doen en het ander niet laten? Inbrekers achter de vodden zitten en goed hang- en sluitwerk aanbrengen? Kinderen op zwemles en hekjes langs steile waterkanten? Kinderen opvoeden tot kritische consumenten en de vloed van reclame aan banden leggen?

De wetenschap is het best redelijk eens over wat wel en niet gezond is en men is het er in elk geval over eens dat er geen enkel gezondheidsvoordeel is aan koek en snoep. Nu zijn er wellicht een paar kinderen die aan acute ondervoeding dreigen te bezwijken, maar in de Nederlandse context mag je toch wel aannemen dat die kinderen onder medische begeleiding staan en desgewenst op doktersadvies koek en snoep krijgen

Er is geen enkele reden waarom kindermarketing op school of kinderdagverblijf, buiten de directe invloed van de ouders, die kinderen of die ouders enig voordeel zou bieden. Duidelijk is dat het de fabrikanten wel voordelen biedt, anders zouden ze het niet doen. Tamelijk duidelijk is zolangzamerhand ook dat over het hele land genomen de voordelen voor de fabrikanten de nadelen voor de volksgezondheid zijn. Dus hé, wat is logischer: kindermarketing op scholen en kdv's verbieden, of fabrikanten de vrije hand geven?

Overigens, een aardige site misschien: weightymatters.ca van een dr Friedhof in Canada die o.a. uitlegt waarom het inderdaad wel een goed idee is om marketing aan banden te leggen en waarom het verhaal 'ouders moeten gewoon nee zeggen' inmiddels eigenlijk wel een tikje achterhaald is. Met een vergelijking die ons Nederlanders toch moet aanspreken: als er vloed dreigt, bouw je dijken.

Groeten,

Temet

kinderen en reclame

Het probleem met kinderen en reclame is m.i. dat kinderen reclame helemaal nog niet als zodanig herkennen.

zie bv onderstaand onderzoek

http://www.marketingfacts.nl/berichten/kinderen_reclame

tot 7 jaar zien kinderen het onderscheid niet tussen reclame en gewone tv. Ik vermoed dat dat met andere reclame uitingen niet anders is (zou een 7 jarige het schoolontbijt als reclame herkennen?). Pas vanaf een jaar of 9 kunnen ze er kritisch naar kijken.

Dan kan je je kind wel proberen op te voeden tot kritische consument. Maar het is natuurlijk een illusie om te denken dat dat op peuter/kleuterleeftijd al gelukt is. En da's nu net de groep waar veel voedingsmarketing op gericht is (ik ken tenminste weinig 9 jarigen die nog blij worden van dora of k3 koekjes).

Fabrikanten mogen alles?

Nee hoor, die hebben zich te houden aan de reclamecode: https://www.reclamecode.nl/nrc/pagina.asp?paginaID=279%20&deel=2. Of je deze bepalingen ver genoeg vindt gaan of dat fabrikanten zich er aan houden, daar kan je over van mening verschillen, maar ze mogen niet alles.

skik

LOL

b. zij mag er niet rechtstreeks toe aanzetten hun ouders of anderen te over- reden tot de aankoop van producten waarvoor reclame wordt gemaakt;

Dat is toch het doel van reclame? Mensen er toe aanzetten dat ze het product waarvoor je reclame maakt gaan kopen.

Uh. Dalarna

Mijn kinderen krijgen helemaal geen koeken mee maar school. Ik ben zo'n fruit en ontbijtkoek moeder.

In het weekend mogen ze een stroopwafel of een roze koek of iets dergelijks.

Verder ben ik het helemaal met je eens maar je moet wel lezen wat er staat. Ik zeg nergens dat stroopwafels beter zijn dan Dora koeken. Het gaat er alleen om dat mijn kinderen zich omdanks alle reclame niet laten beinvloeden door mooie plaatjes en leuke verpakkingen.

Dit draadje gaat om kindermarketing en niet om wat goed is voor een kind.

ontbijtkoek is ook koek

"Mijn kinderen krijgen helemaal geen koeken mee maar school. Ik ben zo'n fruit en ontbijtkoek moeder."

Ontbijtkoek is ook koek. Het bestaat uit meer dan de helft uit suiker. En verder witmeel. Geen enkele nuttige voedingswaarde.

Tja

Die koek en snoepfabrikant zal toch z'n fabriek draaiende moeten houden en z'n personeel uit moeten kunnen betalen (én hun baan laten behouden). Dus ja, zij verkopen (moeten zelfs) koek en snoep. En die koekfabriek verkocht 10-tallen jaren geleden ook koek en maakte ook reclame, dan wel niet met een Dora hoofd er op, maar met een foto van een heerlijk ogend koekje en dito tekst. Dat was net zo verleidelijk, of zelfs misschien nog wel meer. Ik zie het verschil niet. Ik als ouder bepaal zelf wel of ik koek met of zonder Dora hoofd koop. Toen die er nog niet waren zeurden kinderen net zo hard om koek of snoep als nu.
Bibi

vlinder

Jij begrijpt mij verkeerd, ik zeg alleen dat jouw kinderen gewoon gaan voor lekkerdere, grotere koeken!

Ranex

Ik vind je wel grappig dat je mij verwijt met het vingertje te wapperen ivm die opmerking over de petitie. Het aardige is dat ik juist niet met mijn vinger loop te priemen. Ik klaag niet over de reclame, niet over het schoolontbijt, e.d.. Ik ben zo'n rare dat ik meer kijk naar hoe reclame gemaakt wordt dan dat ik oordeel of de inhoudt wel deugt of niet. Ik kan er oprecht niet mee zitten.

Ik zat eigenlijk al te wachten op een 'zet dit is in de plaats van' reactie. Daarop zeg ik dat je natúúrlijk in eerste instantie moet proberen te voorkomen dat men bij je in kan breken. Ik denk inderdaad dat er kosten voorkomen kunnen worden als men daar zorgvuldiger mee om zou gaan. En dat zeg ik niet verwijtend, maar als constatering. En inbreken is nu eenmaal een vorm van criminaliteit en daarmee strafbaar. Koek maken en daar reclame voor maken is niet crimineel. En als het aan mij ligt wordt het ook niet in die sfeer getrokken. Ik begrijp dat jij o.a. dat wel zou willen, maar ik betwijfel of dat echt zoden aan de dijk zou zetten (haha, onbedoeld... daar heb je die dijk weer!)

Maar als we dan toch gaan vergelijken: oma zit bij jou op de bank en jij serveert aan oma een kopje koffie met een koekje. Oma vond die koekjes altijd zo lekker, dus jij was zo attent om die te halen. Oma wordt helemaal niet goed, grote schrik... oma blijkt niet prettig te reageren op dat koekje. Net even teveel suiker gehad op die dag. Oma heeft diabetes. Wie zijn schuld is dat? De koekfabrikant, omdat hij reclame gemaakt heeft voor die koekjes?

Inderdaad Kaaskopje

Ook maar een petitie tegen die auteurs van mooie, ontspannende, of spannende boeken voor kinderen. Ze zullen toch maar dagen niet van de bank te verbannen zijn met die leuke boeken. Niet zo goed voor de beweging. Tja. Ik weet het, niet een beetje flauwe vergelijking, maar uiteindelijk is de producent (of het nou koek of boek is) niet bezig én verantwoordelijk voor jouw gezondheid of levenswijze.
Bibi

Wat niet wegneemt

Dat ik er wel voor zou zijn om reclame in het algemeen rond kinder TV programma's te verbieden. Zo'n beetje analoog aan het hondenverbod in de speeltuin.

Mijn kinderen kijken nagenoeg nooit naar kinderzenders of programma's als Zappelin, maar als we ze dan eens zien word ik wel misselijk van die reclames. Dat leidt dan ook vast tot minder kinderzenders en betere (want met publiek geld gefinancierde) programma's. Zo anti-kapitalistisch ben ik dan ook wel weer. (En ik *haat* Spongebob)

geen last van

Ik heb geen moeite met Dorakoekjes en dergelijke. Ik kan ze namelijk gewoon niet kopen, of wel kopen en beperkt uitreiken. (In een speelgoedwinkel gaan we ook niet helemaal los tenslotte.)

Ik kan me ook niet voorstellen dat iemand alleen maar 'kinderproducten' voor zijn of haar kinderen koopt. Bestaan die?

zijn overal

Bibi,

De producenten moeten ook leven. Iedereen moet zijn bedrijf, wat voor troep het ook produceert, draaiende kunnen houden. Dussehh er moeten wel mensen overblijven die troep kopen, hoe kunnen de voedselbedrijven anders hun zaak draaiende houden? Dan vind jij het natuurlijk ook een goede zaak dat de voedselproducenten opduiken op kinderdagverblijven en scholen. Ik heb even wat in gekopieerd:

"Unilever verspreidde zeven jaar lang Blue Bandreclame in de vorm van 'smeerdiploma's' op kinderdagverblijven. Alleen al in 2013 ontvingen 3.100 kinderdagverblijven en 3.700 peuterspeelzalen in Nederland ongevraagd een smeerdiplomapakket. 'Reclame voor Blue Band', oordeelt ruim 70 procent van de 1.000 Nederlanders die deelnamen aan een foodwatch-enquête over reclame in kinderdagverblijven. En geen 'voorlichting' dus – het mom waaronder Unilever haar smeerdiploma's aanprees. Ruim 90 procent van de ondervraagden vindt dat voorlichting over voedsel helemaal geen taak is van voedselproducenten."
En dan het nationaal schoolontbijt: "Het Nationaal Schoolontbijt is een podium geworden voor grote voedselbedrijven die jonge kinderen bestoken met slimme marketingtechnieken. Merken als Venz, ERU, Blue Band en Appelsientje sieren opzichtig de schoolontbijttafels: zij sponsoren het Nationaal Schoolontbijt graag. De blije sfeer tijdens het landelijke mediaspektakel draagt immers bij aan een positief imago van hun product."

Openzetten die ramen en deuren. Kom op. Inbrekers moeten ook leven.

Hanne

Volgens mij gaat dat artikel over telewinkelen.

skik

Ranex

Ben jij dan zo weinig weerbaar dat je niet in staat bent om pal na het schoolontbijt gewoon weer je eigen merkeloze producten op tafel te zetten? Echt, ik neem die merken bij leukigheden als ontbijtjes voor kennisgeving aan en ga erna weer over tot de orde van ónze gewoontes. Soms vroegen mijn kinderen wel eens ergens om en bij hoge uitzondering kwam er dan wel eens iets in huis 'uit de reclame'. Prima vind ik. Als je kinderen weten dat het geen vaste gewoonte gaat worden om hagelslag met figuurtjes te eten, dan blijven ze kinderlijk blij als je toch eens toegeeft.

Ik heb in het verleden wel eens ansichtkaarten thuisgestuurd gekregen van voetschilders. Of ik er maar voor wilde betalen... Helaas, dat wilde ik niet. Ik had er helemaal niet om gevraagd.
Kinderdagverblijven die ongevraagd smeerdiplomapakketten krijgen toegestuurd van Blue Band, zijn niet verplicht die uit te reiken aan de kinderen van dat kdv.

Maar je gaat niet in op mijn voorbeeld van oma met haar diabetes. Is de producent verantwoordelijk voor de gezondheid van oma, of ben jij dat samen met oma op zo'n moment? Mogen mensen met een verstandelijke beperking eigenlijk reclame van zoetigheid zien? Of moeten fabrikanten ook daar rekening mee houden?