Kinderen uitkleden
Zojuist was er een discussie op npo1. over een nieuw plan. Kinderen die eventueel aangemeld worden met een letsel zoals bij arts - EHBO, dat zij zich in de toekomst geheel dienen te ontkleden. Dit geldt voor kinderen tot hun 18e jaar. Dit ter controle of er meerdere belangrijke dingen aan de orde zijn.
Is dit wenselijk?
Zelf vermoed ik dat juist de ouders die iets te verbergen zouden hebben, dan zelfs geen oplossing of directe handeling voor hun kind- kinderen meer zullen op zoeken. Graag jullie mening.
Recht op eigen mening
Hoe meer ik erover ging lezen vanmiddag, hoe meer ik begreep waarom ze met het idee zijn gekomen, maar ik kan me voorstellen dat je (in het algemeen) het een verkeerd plan vindt.
AnneJ
Of jij al dan niet meewerkt aan een medisch onderzoek, moet je natuurlijk zelf weten. Ik heb er geen moeite mee en weet dat het niet 100 procent zekerheid biedt.
Ga jij ook niet als je opgeroepen wordt voor een mammografie? Of een uitstrijkje?
Momentopname
Plus het kan best zijn dat een kind dat thuis mishandeld wordt, bij bezoek aan de ehbo op dat moment echt een blessure heeft, door een val van de trap o.i.d. en een paar weken later kneuzingen door mishandeling, die niet worden opgemerkt omdatie dan niet naar het ziekenhuis gaat.
Nog even praktisch
En dan meldt je puber zich op de SEH met een gebroken pols...Hoe gaat dat uitkleden dan feitelijk in zijn werk? Mag hij daarmee wachten tot die pols is gegipst, of moet het meteen? Best moeilijk, met één hand...
Groeten,
Temet
Nog eens praktisch
Mijn 15 jarige heeft op karate gezeten. Ik denk niet dat ze zich zal laten uitkleden.
Mirreke
Erg interessant. Ik vermoedde altijd al dat die 119.000 mishandelde kinderen niet bestonden. Sinds dat foute onderzoek is verschenen, wordt iedereen op die kindermishandeling geattendeerd, tot klusjesmannen toe. Bovendien is de definitie van kindermishandeling zodanig opgerekt dat het niets meer betekent. Denk maar aan Sylvano, de hoogbegaafde thuiszitter die vluchtte voor Jeugdzorg. Het feit dat er geen passend onderwijs beschikbaar was, werd gezien als kindermishandeling door de ouders. Dan heb je nog het vreselijke Munchausen gedoe bij kinderen die echt ziek waren.
Conclusie: als iedereen er zo hard achteraan zit en die mishandelde kinderen worden toch niet gevonden, is er waarschijnlijk sprake van een rekenfout - of erger
Precies Temet
En wat is er op dat moment ook belangrijker? Komt zo'n kind kermend van de pijn binnen en gaan ze het ook nog onterecht lastig vallen met allerlei onnodige onderzoeken. Je zou ze toch kielhalen...
Ik word hoe langer hoe bozer. Adem in-adem uit
OT eigenlijk Kaaskopje
Medisch onderzoek en behandeling heeft ook altijd een risico, bijwerkingen en wat ze noemen iatrogene schade. Daarom is het ook belangrijk dat je zelf mag besluiten om je daaraan te onderwerpen. Jij loopt het risico.
Uitstrijkje doe ik wel. Dat is tamelijk helder zonder valse positieven voor zover ik het kan beoordelen.
"Er is aanhoudende controverse over de effectiviteit en het nut van borstkankerscreening.
Sommigen vinden dat het nut lager is dan verwacht, of zelfs marginaal, en de nadelen daarentegen substantieel. Anderen vinden juist dat de effectiviteit groot is en nog veel groter zou kunnen zijn als het screeningsprogamma zou worden geïntensiveerd."
Borstkanker komt in mijn familie niet voor en een aantal jaren na de borstvoeding ben ik begonnen met zelfonderzoek om veranderingen te kunnen constateren.
Geloof
De positieve cijfers uit het promotieonderzoek van dokter Teeuw bestaan naast de negatieve cijfers uit het promotieonderzoek van dokter Maartje Schouten.
Blijkbaar kun je van perspectief blijven wisselen. Het is een kwestie van geloof.
Geloof je dat kindermishandeling vreselijk is en het doel heiligt de middelen of vind je dat die subjectieve screeningsmethoden leiden tot ernstige schade aan gezinnen, echte hulp in de weg zitten, terwijl de doelgroep niet gevonden wordt.
AnneJ
Ik vind het zelf ook dubbel. Ik snap de behoefte om mishandeling letterlijk bloot te leggen, maar ik snap ook heel goed dat het op verzet stuit.
Hoe zou jij het aanpakken, zonder blote kinderen, maar wel met het doel om meer kinderen te beschermen tegen mishandeling?
Wat lichamelijke onderzoeken betreft heb ik het uitstrijkje vrees ik al een paar keer vergeten. Dom, want ik doe mezelf daar tekort mee. De mammografie wordt hoop ik nog voor ik 75 ben minder pijnlijk, want dat is echt geen pretje, toch doe ik het. Niet iedereen ontdekt zelf dat er iets aan de hand is. In mijn familie komt kanker voor, niet borstkanker in het bijzonder, maar de familie is kennelijk kankergevoelig. Ik neem dit soort onderzoeken dus graag voor lief.
AnneJ
Wat het rapport betreft, haal ik er uit dat de voordelen opwegen tegen de nadelen. Dat deel staat onder jouw aangehaalde stukje tekst.
Kindermishandeling
Het is niet mijn deskundigheid hoe je kindermishandeling voorkomt en bestrijdt. Maar niet op mijn kosten en die van andere gezinnen waar karaktermoord op gepleegd wordt enzovoort afijn.
Verder heeft het naar mijn mening meer te maken met toegankelijkheid van zorg, onderwijs en vrijetijdsbesteding, armoedebestrijding en in het algemeen services aan de voorkant (volgens Rene Clarijs) en het nemen van je verantwoordelijkheid als je wel ernstige zaken tegenkomt. Die je kwijt kunt voor overleg bij een sterk afgeslankt netwerk van vertrouwensartsen zonder juffrouwen. En de mogelijkheid om zaken als armoede, huisvesting en dergelijken met hulp van maatschappelijk werk op te kunnen lossen.
Los daarvan zie ik heus wel in dat er ook een jeugdzorgnetwerk zal moeten zijn voor kwetsbare groepen als kinderen van verslaafde en verstandelijk beperkte ouders of alleenstaande tienermoeders, kwetsbare groepen, die ook meer passende zorg nodig hebben dan straf en justitie.
paragraaf 10.2 en 10.3
Een overall conclusie dat wel screenen beter is dan niet screenen geldt voor de algehele populatie.
In de paragrafen 10.2 en 10.3 lees je een aantal overwegingen waarom je daar niet in mee zou gaan.
"De commissie concludeert dat er via screening minder vrouwen sterven aan
borstkanker. Die reductie is belangrijk groter dan de omvang van ongunstige effecten door met name overdiagnose en foutpositieve screeningsuitkomsten."
Als het over de gezondheidszorg gaat valt me altijd op dat mensen het tweede deel van zo'n statement, de zin over ongunstige effecten, overdiagnose, foutpositieve screeningsuitkomsten, gewoon niet lezen.
Terwijl het je ook een hoop zorgeloze jaren meer in je leven kan opleveren door niet overal in mee te gaan. Afgezien van de realistische schade die je echt realistisch ook op kunt lopen.
AnneJ
Kindermishandeling en incest komt in elke laag van de bevolking voor, niet alleen in de kwetsbare groepen. Dus die keurige meneer uit een villawijk kan zijn gang gaan, want niemand die hem zo inschat.
Wat het niet lezen van stukken tekst... ja het is zomaar mogelijk dat iemand niet alles leest. Ik word liever een keer ten onrechte door de molen gehaald, dan dat te laat wordt ontdekt dat ik kanker heb. Misschien wordt ik bij zo'n onterechte diagnose onnodig bang gemaakt, maar dat waait weer over. Te laat ontdekte kanker waait niet over.
2 dingen Kaaskopje
Kindermishandeling en incest, het klinkt in jou zin alsof het om de strafbare varianten daarvan gaat die de beeldvorming in de media bepalen, worden door deze massahysterie niet voorkomen noch verholpen. Niet in de tokkiewijk en niet in de villawijk. De cijfers dalen niet.
Je vergeet de fysieke schade die ook op kan treden bij medische screening. Die waait niet over.
Daar gaat het niet eens om
Het gaat om het feit dat we geen persoonlijke rechten en vrijheden moeten willen opgeven, om een soort heilig streven dat middels een zeer effectieve campagne in de hoofden van de mensen is gestampt. Of het nu gaat om het terrorismespook, waar we met ons allen maar al te graag ons recht op privacy voor opgeven, of om de volkomen doorgeslagen kindermishandelingsmythe waar we eigenlijk ook ons recht op privacy voor opgeven, maar ook ons onvervreemdbaar recht als ouders en kinderen op onze familieband.
Kaaskopje hier laat in haar bijdragen precies zien dat twerk gaat.:
Maar ik heb niets te verbergen, dus dan geeft het toch niet?
Maar ik wil ook dat kindermishandeling wordt aangepakt, dus dan geven een paar valse meldingen toch niet?
Het komt in alle lagen van de bevolking voor, dus dan mnoet het toch juist?
Onderwijl met graagte je eigen rechten opgevend en, erger nog, die van je kinderen.
Ten eerste: deze zoektocht is gebaseerd op een hersenspinsel. Terreur: dat was in vroeger jaren misschien nog wel erger. Kindermishandeling? Ik geloof er niets van dat de cijfers kloppen. Wat wel gebeurt is dat het begrip kindermishandeling steeds meer wordt opgerekt. Binnenkort is het kindermishandeling als je niet denkt zoals de overheid het voorschrijft. Dat is eigenlijk al zo.
En dit moeten we niet willen, dit moeten we een halt toeroepen.
En mensen moeten ook eens leren dat je niet alles kunt voorkomen. Er zullen altijd mensen blijven sterven aan ongelukken, misdaden, en soms ook door kindermishandeling. De enige manier waarop je mishandeling door ouders kunt voorkomen, is alle kinderen onder staatstoezicht. Wat natuurlijk alleen maar de deur openzet voor institutionele kindermishandeling, die nu al welig tiert trouwens. Ook het naakt moeten uitkleden (tot en met 18!!!) is institutionele kindermishandeling en een grove schending van je lichamelijke integriteit, je recht om nee te zeggen, het recht van ouders om hun kind te beschermen tegen deze overmacht.
Een vreemde mag je kind niet uitkleden, we leren ze allemaal wat hun eigen grenzen zijn, en dat je die moet leren aangeven, en dat niemand die mag overschrijden. Maar de overheid mag het wel? Wat we dus onze kinderen hiermee leren, is dat je onmondig bent tegenover de overheid, dat je mensenrechten worden opgeschort als je tegenover de overheid/macht/overmacht staat.
Bespottelijk, dat is het.
Ik ga er vooralsnog maar van uit dat dit ook voor de overheid te gek is. Niet alle kinderen bloot omdat alle ouders verdacht zijn.
Tekst uit het blog van Sven Snijer
Over de jeugdbescherming, waarin het ouders vrijwel onmogelijk is gemaakt gesubsidieerde rechtshulp in te schakelen. De ouder als machteloze...
Geldt ook voor mij als ouder op de SEH. Want als mijn kind weigert om zich uit te kleden, en als ik als ouder weiger om mijn kind te laten uitkleden, wat doen ze dan? Mij wegsleuren, mijn kind de kleren van het lijf trekken? Krijg ik dan een vinkje, een boete, een gevangenisstraf, ben IK dan de mishandelaar?
Lees ook wat er geschreven wordt over deze mevrouw Teeuw, die berispt werd omdat ze geen professionele houding had, omdat ze geruchten en roddels meenam in haar rapportage en zo meewerkte aan de karaktermoord op een ouder...
In een ander draadje hebben we het over het Zuster Theresacomplex, de Florence Nightingale-aandoening. Hulpverleners die vanuit een eigen ziekelijke drang hulp opdringen. Munchhausen by Proxy, maar dan andersom, het nodig vinden om mislukte ouders te vinden, omdat ze kinderen MOETEN redden, en die mislukte ouders vind je tegenwoordig erg makkelijk.
Hier een beschrijving van een jeugdbeschermer, zoeentje hadden wij er zelf...
'Nog steeds begrijpt de overheid niet dat juridische macht aan jeugdbeschermers de mogelijkheid biedt om zonder onderscheid alle ouders op één hoop te gooien. De echt disfunctionele en pedagogisch onbekwame ouders en de ouders die tegenspreken omdat zij zelf kunnen nadenken. In het jeugdzorg-jargon wordt dat één pot nat; ‘Ouders ontkennen de problemen en vertonen geen zelf-inzicht’. Over projectie gesproken! Als er één mensensoort bestaat dat met geen mogelijkheid naar zichzelf kan kijken dan is het de jeugdbeschermer. Je kunt ze zo uittekenen; een meisje van achttien heeft ervaren dat haar ouders op een vervelende manier uit elkaar zijn gegaan en ook na de scheiding elkaar nog het leven zuur maken. Ze besluit om een SPH-opleiding te gaan doen en ‘kinderen’ (zichzelf) te gaan helpen door als jeugdbeschermer op te treden. Als jonge twintiger, met nog geen enkel inzicht in eigen onbewuste processen en drijfveren, wordt ze ingezet bij gezinnen van ouders die soms twintig jaar ouder zijn en kinderen hebben waarvan enkelen zelf al in de puberteit zitten of bijna volwassen zijn. De ‘hulpverlener’ begrijpt nog niets van volwassen problemen, verantwoordelijkheid voor een gezin, de verschillende krachten die op een mens inwerken (balans tussen werk, sociaal leven, relatie en opvoeding) en vertelt dingen uit de schoolboekjes en jeugdzorgrichtlijnen alsof ze het zelf bedacht heeft. (5) Net als veel mensen in het onderwijs denkt ze dat iedere ouder 24 uur per dag bezig moet zijn met opvoeden en dat een mens niets anders aan zijn hoofd heeft. Emoties zijn geen teken van menselijkheid, maar geuit naar de hulpverlener een ‘alarmsignaal’, een teken dat er gevaar dreigt, want ‘goede ouders’ zijn steriel en doen precies wat de hulpverlener zegt. De kinderen moeten tegen de vreemde emotionele wezens (met een hoeveelheid levenservaring die haar onzeker maakt) beschermd worden, volgens vastgelegde procedures. Het gaat er niet om wie er gelijk heeft, het protocol heeft gelijk. De nog niet gerijpte jonge geest die de eigen ouders ‘ziet’ in de ouders van de gezinnen die hulp nodig hebben, verlaat zich op de juridische machine van de jeugdbescherming."
Hier is de link:
AnneJ en Mirreke
Ik heb het gevoel dat ik me per ongeluk weer in een wespennest gestoken heb en dat ik nu kennelijk symbool sta voor wat er fout gaat: "Kaaskopje hier laat in haar bijdragen precies zien dat twerk gaat." Daar heb ik niet zoveel zin in om eerlijk te zijn. Ook niet in blogs van personen die aan Dark horse verbonden zijn. Ik zei dit: "Ik vind het zelf ook dubbel. Ik snap de behoefte om mishandeling letterlijk bloot te leggen, maar ik snap ook heel goed dat het op verzet stuit." In dat stadium zit ik nog steeds.
Wat bevolkingsonderzoeken betreft, AnneJ, ik ben misschien een schoolvoorbeeld van dommerikjes die braaf doen wat de overheid vraagt, maar zolang er geen beter alternatief is voor de bevolkingsonderzoeken dan die er nu zijn, doe ik dat braaf (als ik ze niet vergeet). Zodra ik ga googelen op bezwaren tegen bevolkingsonderzoeken, kom ik in de schimmige wereld terecht van alternatieve opvattingen en methodes en ook daar heb ik geen zin in. Zeker ook niet omdat er geen voldoende bewijs is dat die alternatieve methodes betrouwbaar zijn.
Onverdachte hoek Kaaskopje
https://www.medischcontact.nl/nieuws/laatste-nieuws/artikel/de-keerzijde-van-screening-op-kanker.htm
"Maar screening kan wel degelijk kwaad. Het al genoemde probleem van overdiagnose leidt tot overbehandeling, onnodige ongerustheid, onnodige gezondheidsschade en onnodige kosten. Aan de andere kant kunnen fout-negatieve testuitslagen leiden tot onterechte geruststelling. ‘Het gaat erom dat er een goede balans is tussen die voor- en nadelen’, aldus Verbeek."
Natuurlijk kun je een besluit over al dan niet deelname overlaten aan de dokter. Waarvoor heb je ze anders? Maar je mag ook zelf meedenken.
Hopelijk geldt dit ook voor andere wet- en regelgeving van de overheid. Bijvoorbeeld op het gebied van kindermishandeling die ten koste gaat van de burgerrechten van ouders en kinderen.
Niet alleen Dark Horse, die jij een minder geschikte bron vind, maar advocaten, wetenschappers, hoogleraren, hebben hier al over gepubliceerd.
Nee
Mijn kind is transgender en nog niet helemaal getransitioneerd (dus in het wensgeslacht met aanpassingen want dat mag pas na je 18e) Voor hem zou het verschrikkelijk zijn zich uit te moeten kleden, bij voorbeeld toen hij van de zomer zijn arm had gebroken bij het fietsen.
AnneJ
Een artikel uit 2013, 4 jaar na jouw artikel: https://www.zorgvisie.nl/screening-halveert-borstkankersterfte-1188615w/
Hierin waarschuwt Verbeek ook voor overscreening. Screening halveert, zoals je kunt lezen, borstkankersterfte. Van alle gescreende vrouwen, wordt 2 procent doorverwezen voor nader onderzoek en daarvan blijkt 70 procent voor niets doorverwezen te zijn. 30 procent is dus wél terecht en als die 30 procent de halvering van borstkankersterfte oplevert, vind ik het onderzoek zinnig.
En verder weer de schade niet gezien
https://www.volkskrant.nl/wetenschap/redt-preventieve-screening-op-borstkanker-levens~a3761451/
Hier wordt de discussie wat uitgebreider gevoerd. Maar toch ook weer met mogelijke schade. Ik vind Zorgvisie een onduidelijk platform. Ze hebben niet eens een colofon met redacteuren en hun achtergrond is mij onduidelijk. Behalve dat het een blad over zorg is uitgegeven door een uitgever van boeken en bladen.
"Ze kunnen ook ten onrechte patiënt worden en een operatie, een chemokuur of een bestraling krijgen voor een type kanker waar ze anders niet aan, maar mee dood waren gegaan. 'Vooraf valt niet vast te stellen om wat voor soort borstkanker het gaat', vertelt oncoloog Linn, 'en dus behandelen we alles. Achteraf blijkt dat het bij een op de vierduizend vrouwen gaat om een ongevaarlijke vorm van de ziekte.'
Is dat heel erg? Better safe than sorry, toch? 'Dat is een interessante vernauwing van het bewustzijn', zegt Linn. Een kankerbehandeling kan je gezondheid blijvend beschadigen, benadrukt ze, en in sporadische gevallen kun je er zelfs aan overlijden."
Huisarts Kaaskopje
Als ze nou die huisartsen maar met rust laten met die meldingsgekte dan kun je gewoon overleggen met je huisarts of het zin heeft om mee te doen aan screeningsprogramma's. In een gesprek kan een arts zaken voor jou helpen verhelderen en je kunt uitvinden wat voor jouzelf belangrijk is.
eerste hulp
Wij hebben drie zonen met hemofilie, een ziekte waarbij het bloed niet goed stolt. Ze sporten alle drie veel en hebben geregeld blessures. Gaan we naar het ziekenhuis hier in de stad waar ze onder behandeling zijn, dan is het op de eerste hulp geen probleem als ze andere blauwe plekken zien.
We zijn nu echter al drie keer in andere ziekenhuizen geweest op de eerste hulp en als ze dan de blauwe plekken zien en de dikkere enkels (door eerdere bloedingen), gaan meteen de alarmbellen af. Gaan ze zorgelijk fluisteren, komt er een andere arts bij, moeten wij zogenaamd mee om iets te beantwoorden zodat ons kind alleen in de kamer is en ze hem kunnen ondervragen. Tis een leuk toneelstuk en onze kinderen herkennen het nu.
Wij gaan dus ook niet meer naar andere ziekenhuizen en hebben ook al eens honderd kilometer gereden om naar de EH te gaan van ons ziekenhuis.
Over screening
Wij kregen een mail van school in de bus dat de klas van een van onze kinderen aan de beurt is voor de GGZ-screening.
Hele brief van de GGZ erbij, pas in de allerlaatste zin staat: als u er bewaar tegen heeft dat uw kind meedoet aan deze screening. enz. enz.
Behoorlijk sneaky, vind ik. Het zou in de allereerste zin moeten staan dat het gaat om een vrijwillige vragenlijst. Verder staat er ook nog dat de gemeten resultaten anoniem (het gaat om drie klassen in dit geval!!) met de zorgcoördinator worden besproken. Op drie klassen is dat natuurlijk niet zo anoniem.
Kind is goed geïnstrueerd. Toch vindt kind het lastig om niet mee te doen, juist omdat het wordt aangenboden als zijnde verplicht en vanzelfsprekend. De leerlingen moeten dit tijdens een lesuur op school invullen, terwijl er voor niet-invullende leerlingen niets anders geregeld is. Ja, erbij zitten en uit je neus eten.
Kind wilde eerst allerlei gekke dingen gaan invullen, maar dat lijkt me toch geen goed idee...
Vervanging
Heeft je zoon al een brief voor in zijn agenda met de afwijzing van de GGD-screening en jou nummer voor informatie? Dan kan hij dat zonder commentaar laten zien. Instrueer je zoon om niet in discussie te gaan. Ze kunnen met jou in discussie gaan. En jij gaat toch nergens op in.
Kun je school vragen je zoon in de bibliotheek te stationeren?
Het probleem is waarschijnlijk dat ze dat uur als lestijd rekenen.
Zorg dat hij een boek bij zich heeft dat hij kan gaan lezen om zich te vermaken.
Goed idee
die bieb. En in ieder geval een boek mee voor het geval dat!
Voor geïnteresseerden
Het gaat om de volgende vragenlijst (E-MOVO):
Gekke dingen
Mijn zoon vulde braaf de vragenlijst in met sociaal wenselijke antwoorden en werd prompt uitgenodigd voor een gesprek. Hij balen want hij denkt nu dat hij toch niet goed lezen heeft en iets verkeerds heeft ingevuld.
Wij hebben gebeld en de afspraak afgezegd.
De kinderen in zijn klas die de grootst mogelijke onzin invulden zijn allemaal niet uitgenodigd. Misschien dus toch niet zo'n slecht idee. Bij mijn zoon in de klas is nu driekwart van de jongens gebiren in Nigeria, hebben ze allemaal gescheiden ouders, er zijn vreselijk veel problemen en ze gebruiken allemaal drugs en alcohol (4 havo klas).
Zelf vul ik de lijsten al jaren niet meer in. Deed ik ook niet toen ze nog op de basisschool zaten.
Kaaskopje, ook al heb je ergens geen zin in,
het overkomt je toch. Net zoals het alle ouders overkomt die per ongeluk ouder zijn geworden, een kind hebben gekregen.
Je geeft bewust een mening, en je geeft voorbeelden en je stelt dingen (in je laatste bijdrage ook weer, over het blog van Sven Snijer).
Dat soort bijdragen is je goed recht, maar heeft ook een impact.
Waarop baseer je eigenlijk dat je 'geen zin hebt in blogs die aan Darkhorse verbonden zijn'? En met elke reden?
Omdat hij kritisch is, en kritische geluiden laat horen, ook en juist van anderen, anderen die deskundig zijn?
Koestjer je jezelf liever in de mythe dat de overheid altijd en alleen zal doen wat goed is voor jou? En vind je het vervelend als dat aan de kaak wordt gesteld?
Toch zijn jouw bijdragen precies het goede voorbeeld van hoe mensen hun vrijheden opgeven. Mag dat niet naar voren gehaald, vind je?
