EMDR bij trauma kind
Met onze 8 jarige zoon zijn we al lange tijd zoekende naar wat er toch met hem aan de hand is. Hij zit slecht in zijn vel, heeft allerlei fysieke klachten, is vaak moe, plast in zijn broek enz. Een hele medische molen zijn we al door, en uiteindelijk zijn we beland bij een centrum waar ze vanuit verschillende disciplines kijken naar het hele kind.
Uit met name onderzoek van een fysiotherapeut is naar voren gekomen dat hij heel slecht 'verbonden' is met zijn lichaam, en vooral dat hij heel sterk (fysiek) reageert als een kind dat een ernstig trauma heeft opgelopen.
Als snel kwamen we toen uit bij een ziekenhuisopname in een Grieks ziekenhuis op 2 jarige leeftijd. Dit wàs ook een erg traumatische ervaring. Men ging daar zo gruwelijk om met kinderen, echt onbeschrijfelijk. Alsof het objecten waren, in plaats van mensen. Na 2 vreselijke dagen en nachten hebben we tegen alle adviezen in onze zoon daar weggehaald. Hij was toen helemaal in zichzelf gekeerd en maakte nauwelijks nog contact. Daarna is hij heel lang erg bang geweest voor vreemden. Naar de kinderopvang is nooit meer gelukt, en het wennen op school heeft al met al bijna 2 jaar geduurd. Zijn vertrouwen in mensen is nog altijd erg wankel. Dus nou ja, dat dit ingrijpend is geweest in zijn leven is wel duidelijk.
Nu willen ze via EMDR gaan proberen dit trauma te repareren. Omdat hij zelf geen bewuste herinneringen heeft doet hij dat samen met mij (ik was toen vrijwel de hele tijd bij hem). Dat schijnt voor de behandeling niet eens zoveel uit te maken.
De begeleidend kinderarts is heel optimistisch over het effect dat dit zal hebben. Zelf merk ik dat ik nog niet te hoopvol durf te zijn. Zijn hier mensen met ervaring met EMDR bij vroeg trauma? En heeft het geholpen??
EMDR
Ik heb niet alles gelezen, dus misschien reageer ik dubbel. Hier ervaring met EMDR bij kinderen die mishandeld waren door de vader/getuige waren geweest van huiselijk geweld. Zelf ook geprobeerd.
Heel belangrijk om te weten dat het zo KAN zijn dat je een gigantische terugslag krijgt door de herbeleving/het erover moeten praten. Verder: als je het ziet, denk je wat is dit voor onzin, maar het resultaat kan verbluffend zijn. Wat ik wel heb gezien/ervaren is dat het niet alles weghaalt. Wel de hele scherpe kantjes, maar niet alles. Maar misschien niet lang genoeg door-ge-EMDR-ed. Andere mogelijke oorzaak dat niet alles weg is, dat in de tijd dat de EMDR gevolgd werd, het trauma nog niet afgesloten was. Ex heeft ons namelijk nog lange tijd nagejaagd.
Flanagan
Wat ik bedoelde in #23 was vooral de moeite en energie die gaat zitten in het organiseren van de wereld om ze heen: met name school, maar ook wel hobby's, sociale contacten buiten het gezin, dat soort zaken.
Hier thuis is het vaak wel goed. De kinderen zijn heel hecht. De jongste 2 lijken net een tweeling. Ze hebben heus wel eens 'last' van elkaar, maar ze hebben vooral in positieve zin iets aan elkaar. Ze hebben alle vier dezelfde 'bedrading' en begrijpen elkaar dus juist heel snel en goed. Verder geloof ik ook wel dat we ze goed begeleiden. We doen regelmatig iets 'één-op-één met de kinderen, maar ook veel leuke dingen met het hele gezin.
En ja, als er iets concreets speelt, dan zoek je de oorzaak dichtbij in de tijd. Maar als bepaalde patronen zich jaar in jaar uit laten zien, als bepaalde problemen toenemen i.p.v. af terwijl er overal al aandacht aan is besteed, dan zoek je op een gegeven moment ook verder.
Ik waardeer je bijdragen, maar het voelt voor mij niet als op ons van toepassing.
Emine
Naar verhaal bij jullie. Ik denk zelf eigenlijk ook dat niet alle 'trauma' helemaal te neutraliseren is. Sommige dingen tekenen een mens, dat krijg je nooit meer helemaal weg lijkt mij.
Dat het wel de scherpe kanten eraf haalt klinkt in ieder geval hoopvol.
Jippox
Ik zou het ook aangrijpen Jippox, hij is nog zo jong. Alles wat je kunt doen om (gevolgen van) trauma te verminderen, daarvan zeg ik: doen.
Het is wel heel belangrijk dat er een veilige basissituatie voor hem is, anders is het dweilen met de kraan open. Ik ga ervan uit dat die situatie er is, dat hij gewoon een prettig thuis heeft. Dat was bij ons niet optimaal, doordat we niet met rust gelaten werden en de instanties tegen elke prijs vader terug in het leven van de kinderen wilden brengen. Tja, dan is het dweilen met de kraan open en is je behandeling niet optimaal. Er zijn ook behandelaren die niet behandelen als 'het trauma nog steeds wordt toegebracht.' Om deze reden. (Dus kan zo'n kind nergens heen, maar dat terzijde).
Ik schat in dat jouw situatie meer perspectief biedt en denk dat je je kind een grote dienst bewijst. Succes.
jippox
Wat een vreselijk verhaal. Kan het bijna niet geloven dat ze daar nog zo onmenselijk omgaan met zulke kleintjes. Wat zul jij je vreselijk machteloos gevoeld hebben toen!
Ik hoop echt dat het helpt. Ik heb veel positieve verhalen over EMDR gehoord, maar dat gaat helaas vooral ook over volwassenen. Maar ja; niet geschoten: altijd mis!
sterkte!
