Dochter met overgewicht
Mijn dochter van 13 is wat zwaar. Ik zag dat natuurlijk wel een beetje maar ik denk dat ik niet wou zien dat het misschien wel echt wat te zwaar is. Ik hou natuurlijk van haar en wil haar niet slecht laten voelen.
Ze is rond de feestdagen vorig jaar meer aangekomen. Niet super veel maar ze werd wel wat ronder. En ik dat hoort er bij dacht ik en dat gaat wel weer weg maar over de maanden bleef het maar zo en is ze huis veel meer aangekomen.
Zelf weeg ik rond de 60-65 kilo. Ik heb een bmi van 22. Niet te hoog maar ik heb best wel een buikje waardoor ik wel wat wil afvallen. Dit verberg ik niet voor haar. Nogmaals was het me niet opgevallen dat ze zo zwaar was.
we zijn even lang en ze is m’n dochter van 13 dus dacht ik dat ze ietsje dunner was dan mij of ongeveer hetzelfde. Dus toen we laatst gingen shoppen schrok ik best erg. Het viel me wel op dat ze vooral leggings droeg en dat haar buik er wat over heen ging en dat haar kleren wat strakker waren en dat ze gewoon meer vet had maar ik dacht dat dat door de groei kwam. Maar ze zei dat ze nieuwe kleren nodig had omdat die van haar te klein waren. Ik gaf haar in de winkel een maat 40 wat ik zelf ook heb meestal en ze zei dat die niet goed zat. Dus ik gaf haar een 42 en ook deze was aan de kleine kant. Hij ging eigenlijk niet lekker dicht en haar buik puilde er over uit. Maar de winkel ging maar tot 44 en die was er niet meer. Ik zei dat die winkel waarschijnlijk kleiner viel. En 42 is niet mega groot maar het is toch een maatje 42/44 op een 13 jarige. Dus een xl/xxl. Maarja kan gebeuren.
Toch zat het wel in m’n hoofd en ik begon een gesprek over mijn afval proces. Ik vertelde hoeveel ik woog enzo. Toen vroeg ik haar hoe zij dacht over haar lichaam en alles. Ze vertelde dat ze zich toch wel wat dik vindt. Ik zei tegen haar dat het best mee viel en dat vond ik ook.
Totdat ze vertelde dat ze 80 kilo weegt. Dit was wel een beetje shocking natuurlijk. En toen heb ik dat ook gezegd. Van “oh ja dat is toch wel veel” enzo. Niet heel erg maar meer eventjes uit schrik.
Ze vertelde dat ze haar kleding niet meer paste en dat ze stretch Marks had. Ze vertelde dat het gewicht vooral in haar buik en benen zit wat ik erg herken. Ik vroeg haar om haar Buikomtrek te meten en die was vele te groot. Dat zei ik natuurlijk niet. Ze vertelde over haar conditie en hoe slecht die was en dat ze last had van dat haar benen tegen elkaar schuren en dat ze niet lekker zit in haar bureau stoel omdat die wat smal is. Ook vertelde ze dat haar buik in de weg zat met bijvoorbeeld veters strikken en dat ze überhaupt haar voeten niet kon zien er over heen. En nog veel meer van dat soort dingen
ik zei haar dat we ons bmi konden berekenen en samen afvallen. Ik had dus eentje van 22 en zei van 27. Ze schaamde zich wel een beetje zag ik. Op sommige sites stond overgewicht en op andere zelfs obesitas.
Ik vroeg hoe het zo kwam en het antwoord was gewoon te veel eten en te weinig beweging. Zo is ze aangekomen en veel ook. In mei woog ze namelijk nog 68/69 kilo zei ze. En dat ze dus in 5 maanden tijd 11-12 kilo is aangekomen. Dat is niet normaal volgens mij. Ook zei ze dat 5 van die kilo’s in 2 maanden tijd waren. Bizar.
ik heb namelijk even gerekend en 1kilo vet is 7700 kcal. Om 12 kilo aan te komen moet ze dus 92.400 kcal te veel hebben gegeten. Dus boven op de gemiddeld 1800 die ze nodig heeft. Dat betekent dat ze gemiddeld per dag meer dan 600 kcal te veel heeft gegeten. Dat is een hele maaltijd of 2.
Natuurlijk zit er wat van mijn fout in als in dat ik het niet eerder zag of niet eerder wou zien en dat ik natuurlijk voor eten zorg in het huis maar ze koopt zelf ook eten van haar zakgeld. Vaak doet ze dat achter mijn rug om. Of soms niet. Gister had ik bijvoorbeeld een zak van 300 gram chocolade pepernoten gekocht en toen ik net op haar kamer kwam was die zak leeg op haar bureau. Dat zijn toch weer 1400 kcal die ze naar binnen heeft gewerkt.
maar goed wat moet ik doen? Ik weet nu haar gewicht enzo maar ik wil niet haar slecht laten voelen er over maar ik kan het ook niet laten gebeuren dat ze over een aantal maanden nog 12 kilo zwaarder is en richting de 100 kg gaat.
Help
ik ga even kijken naar wat gezondere opties.
maarja de andere gezinsleden willen natuurlijk ook wat lekkers hier en daar. En iedereen lust wat anders. Maar het verschil is dat de andere 1 koekje nemen en zei een paar keer terug gaat om nog eentje te pakken. Of naast dat koekje ook snoep en een stuk chocolade.
Of waar de andere een bakje ijs pakken. schept zij hem vol en doet er dan slagroom, spekjes, Een paar blokjes chocolade bij en neemt ze daarna nog een aantal snoepjes. Dit is niet gezond natuurlijk en het verklaart wel waarom ze zo veel weegt en aankomt. Ik zeg meestal niks omdat ze anders boos wordt en ik wil niet dat ze zich slecht voelt over wat ze eet maar vaak gaat het toch wel wat te ver.
Ook eet ze vaak zonder het door te hebben ofzo. Dan zie ik had bezig zijn met huiswerk of iets kijken op de tv en dan blijft ze maar uit een zal chips of snoep pakken zonder er naar te kijken.
Of als ze zelf kookt en dat ze veel olie toevoegt omdat dat lekkerder is zacht ze…
ook eet ze de restjes die de andere niet op kunnen. Ze pakt het of vraagt het of soms wordt het gegeven (ook ik ben hier schuldig van)
mij vind het erg lastig allemaal. Maar ik ga even kijken of er wat gezondere opties zijn!
Marieke6538 schreef op 01-11-2023 om 17:38:
[..]
Ze krijgt rond de 50 euro per maand. Daar moet ze dan kleren van kopen en uitjes met vrienden en al die dingen. Maar ja het valt me op dat ze er vooral eten van koopt…
Ik weet niet goed hoe ik dat moet aanpakken want ik wil ook geen politie agent zijn en het is haar geld. Maar ik denk dat ze een groot deel wel aan eten uitgeeft. Ik weet niet precies hoeveel en het verschilt. Soms pakt ze meer uit de kast en andere keren koopt ze iets bij de winkel.
Ja dat is ook mijn overweging. Want ik wil wel dat ze het meer inziet. Maar ik wil haar ook niet onzeker maken. Dus moet ik er toch wat meer over zeggen?
Je zou kunnen overwegen het geld te splitsen in zakgeld - kleedgeld. Kleedgeld is echt voor kleding ( de naam zegt het al). Als zij het niet aan kleding uitgeeft, houdt ze zich niet aan de afspraak en kun je het inhouden. Dan koopt ze maar niet zelf haar kleding, dan zal ze met jou moeten shoppen. Ze is pas 13, in deze fase kun je dit nog doen; ze zal ook moeten leren met geld om te gaan, dat je niet alles kunt versnoepen.
Zakgeld kun je bv ook ipv per maand, per week geven/ overmaken, wil ze volgende week met vriendin naar bios dan kun je deze week niet al je geld versnoepen want dan kun je volgende week niet mee.
Wat betreft snoep/ snacks thuis; dat is ook lastigmet meerdere mensen. Ik heb bij mijn kinderen op een gegeven moment zo gedaan 1x per week kregen ze hun eigen snoep maar daar moesten ze een week mee doen, op = op. Daarmee ging de grootste snoepkous veel minder snoepen / beter verdelen over de week.
Snacks of koek voor algemeen gebruik kocht ik tijdelijk minder of ik legde het apart. Verder genoeg keus uit gezonde opties.
Met avondeten misschien minder koken zodat iedereen gewoon een lekker bord eten heeft maar niet een 2e keer kan opscheppen.
Thy schreef op 01-11-2023 om 18:35:
Je schrijft dat ze elke dag 20 minuten naar school fietst en dan wel wat uitgeput is. Om eerlijk te zijn vind ik dat vreemd. Je bouwt zó snel conditie op wat betreft fietsen en al helmaal als je dat al maanden elke dag doet. In de eerste of tweede week zou het nog lastig kunnen zijn, daarna zou ze er toch zeker niet uitgeput van moeten raken...
Tja ik weet het ook niet. Het kan ook zijn dat ze snel fietst?
Ze fietst het inderdaad al een paar maanden maar ze is in die maanden ook wel wat aangekomen. Ze fiets het nu iets meer dan een jaar en ik denk dat ze in die tijd wel 15-20 kilo is aangekomen en in de laatste 5-6 maanden 11-12 kilo. Dus dat is wel een verandering die wellicht invloed kan hebben?
Marieke6538 schreef op 01-11-2023 om 18:46:
ik ga even kijken naar wat gezondere opties.
maarja de andere gezinsleden willen natuurlijk ook wat lekkers hier en daar. En iedereen lust wat anders. Maar het verschil is dat de andere 1 koekje nemen en zei een paar keer terug gaat om nog eentje te pakken. Of naast dat koekje ook snoep en een stuk chocolade.
Of waar de andere een bakje ijs pakken. schept zij hem vol en doet er dan slagroom, spekjes, Een paar blokjes chocolade bij en neemt ze daarna nog een aantal snoepjes. Dit is niet gezond natuurlijk en het verklaart wel waarom ze zo veel weegt en aankomt. Ik zeg meestal niks omdat ze anders boos wordt en ik wil niet dat ze zich slecht voelt over wat ze eet maar vaak gaat het toch wel wat te ver.
Ook eet ze vaak zonder het door te hebben ofzo. Dan zie ik had bezig zijn met huiswerk of iets kijken op de tv en dan blijft ze maar uit een zal chips of snoep pakken zonder er naar te kijken.
Of als ze zelf kookt en dat ze veel olie toevoegt omdat dat lekkerder is zacht ze…
ook eet ze de restjes die de andere niet op kunnen. Ze pakt het of vraagt het of soms wordt het gegeven (ook ik ben hier schuldig van)
mij vind het erg lastig allemaal. Maar ik ga even kijken of er wat gezondere opties zijn!
Sorry, maar je vindt ook wel erg veel dingen die dochter goed. Jij geeft haar de ruimte om dit te doen en daardoor pakt zij haar kans. Als het toetje een bakje ijs is dan geldt dat ook voor haar en dan hoeven er niet allerlei toppings op. Dan wordt ze maar boos....ze hoeft niet overal haar zin in te krijgen. Het is ook je taak als ouder om haar begrenzing te geven.
Natuurlijk wil je niet dat ze haar slecht gaat voelen over wat ze eet maar dit is wel heel extreem. Als ze zo doorgaat en straks obese is zal ze zich ook niet prettig voelen en is ze misschien ook wel boos van " waarom lieten jullie mij zo mijn gang gaan".
Marieke6538 schreef op 01-11-2023 om 15:32:
Ja jullie hebben wel een punt. Ze wil natuurlijk liever niet naar haar moeder luisteren. En als ze het niet wilt dan wilt ze het niet. Uiteindelijk moet het initiatief bij haar zijn.
Ik zou wat meer over voedingsstoffen kunnen uitleggen inderdaad.
Ik zag ook het bericht van Lucy3. Ik wil haar niet slecht laten voelen over haar gewicht natuurlijk en dik zijn is niet lelijk en dat is zij ook niet. En misschien komt het door hormonen. Dat dacht ik zelf eerst ook maar ik weet niet of dat zo veel zou kunnen zijn. Maar wie zal het zeggen. Ook wil ik niet dat het haar beïnvloed. Zowel op medisch vlak met bepaalde ziekte en sociaal. 13 jaar 172cm en 80 kilo is misschien gewoon hoe haar lichaam werkt ja. En zolang zij dat oké vind mag dat. Maarja ik wil het niet aanmoedigen of zomaar laten gebeuren. 13 jaar is wel meer opgegroeid maar het is nogsteeds een kind en niet volledig ontwikkeld.
ik vind het idee van wat lagere kcal eten maken en meer bewegen ook met de focus op plezier een goed idee! Ik ga even nadenken wat dit kan zijn.
Ik vind het wel moeilijk om niks te doen om eerlijk te zijn. Ik wil dat ze gezond is en mee kan gaan met haar vriendinnen. Het doet me soms wel pijn om te zien dat ze bijvoorbeeld een broek niet dicht krijgt omdat ze veel is aangekomen, snel buiten adem is, moeilijker in dingen past, een uitpuilende buik met rollen heeft, bolle wangen die tegen haar bril aan duwen en al die dingen. Dit klinkt slecht maar het is niet zo bedoeld. Ik maak me wel een beetje zorgen. Ze is echt heel mooi en lief en zorgzaam en grappig en al die dingen.
ze is goed zoals ze is ook met al die dingen maar het is niet helemaal gezond denk ik en ik wil mijn dochter het beste geven wat ik kan en ik weet niet of dat nu zo is. Zoals die dingen en dat ze dan bijvoorbeeld niet echt met vrienden kan shoppen omdat ze de kleren waarschijnlijk niet gaat passen. Of dat ze laatst ging zwemmen en haar zwem spullen was vergeten maar niet kon leven van haar vriendin omdat die en stuk dunner is dan haar. Dat vind ik sneu voor haar want ik wil dat ze leuke dingen kan doen.
maar dat zijn wel mijn eigen gedachten denk ik. Als ze deze dingen niet meer wil en niet meer fijn vind dan moet zij veranderen.
In het kort: ik wil niet dat ze ongezond is en bepaalde dingen moeilijker kan doen. Maar dat ik het niet bij haar ga opbrengen hoe lastig ik dat ook vind
Hoi Marieke, ja ik begrijp je overwegingen heel goed! Vervelende opmerkingen in het uitgaansleven en op school, discriminatie alom, en mogelijk op den duur ook gezondheid. Dat wil je niet voor haar! Maar zoals je al aangeeft is het uiterst voorzichtig balanceren op een evenwichtsbalk. Ik zou in elk geval zeggen: zorg dat ze nooit begint met een dieet, want dan ben je verloren. Ik las dit recent in Santé, het idee erachter sprak me aan: “Dat mechanisme kunnen we ook gebruiken om af te vallen. Het lichaam geeft pas signalen af wanneer je jezelf volpropt of uithongert. Maar lichaam en geest merken er niets van als je dagelijks 100 of 200 kilocalorieën minder eet dan normaal. Dit is volgens Wansink zo’n kleine marge, dat er in het lichaam geen alarmbellen afgaan die de stofwisseling veranderen. In feite is het hetzelfde mechanisme waardoor ons lichaam ook niet waarschuwt wanneer we elke dag een beetje te veel eten”. Nu eet ze waarschijnlijk ook wel te veel/ongezond buitenshuis, dat is lastig. Maar zo langzaam afvallen kan haar helpen zich niet steeds iets te moeten ontzeggen, en je krijgt geen jojo-effect. Bij de -wat vroegere- avondmaaltijd ongemerkt weinig/geen koolhydraten kan mogelijk ook wat helpen. Er zijn legio boeken met lekkere koolhydraatvrije maaltijden. Als je dat het hele gezin voorzet, en het samen met paps (?) enthousiasme doet voorkomen dat het gewoon nieuwe recepten zijn, niks over afvallen, maar gewoon: we gaan regelmatig iets uitproberen…. En dan later op de avond geen chips of crackers natuurlijk, misschien een raketje, of aardbeien/blauwe bessen/frambozenshake oid. De koolhydraten dan laag houden rest vd avond… je kunt van alles als snackje maken, verdiep je er even in.
Ik mag geen linkje plaatsen, dus google svp even op sante /gezondheid/gedachteloos-afvallen-doe-je-zo
Als ze 200 gr per week afvalt, is die 10 kilo er misschien over een jaar weer af…Veel sterkte!
Toevallig heb ik ook een dochter van 13 die 1,72 is. Zij weegt iets van 60/62 kilo denk ik, is daarmee niet slank, maar ook niks te dik.
Wat me opvalt is dat jullie een erg los eetbeleid hebben. Mijn 13 jarige mag niet de hele tijd alles maar pakken, mag haar toetje niet zomaar versieren met spekjes en chocola of zomaar een donut gaan kopen als toetje. Ze vindt het normaal om nog dingen te vragen of ze dat mag eten (ze krijgt meer dan genoeg lekkers hoor, bijvoorbeeld een eigen zak chips en een chocoladereep, maar dat is dan voor de hele week en ze mag best eens wat lekkers gaan kopen).
Heeft jouw dochter soms oudere broers/zussen? Lijkt me dat je het loslaat als ze ouder worden, misschien loopt de 13-jarige daarin wat te vroeg mee.
Mijn dochter krijgt € 4 per week zakgeld en dat geeft ze weleens uit aan lekkers, maar dat kan niet te veel want dan heeft ze geen geld meer voor andere dingen. Haar kleedgeld mag ze alleen aan kleding uitgeven.
Kan je in deze dingen nog iets terugdraaien? Dat het dus niet vanzelfsprekend is dat ze alles mag pakken en kopen? Naar mijn idee kan je op deze leeftijd nog net een beetje bepalen wat ze eten.
Gingergirl schreef op 01-11-2023 om 18:47:
[..]
Je zou kunnen overwegen het geld te splitsen in zakgeld - kleedgeld. Kleedgeld is echt voor kleding ( de naam zegt het al). Als zij het niet aan kleding uitgeeft, houdt ze zich niet aan de afspraak en kun je het inhouden. Dan koopt ze maar niet zelf haar kleding, dan zal ze met jou moeten shoppen. Ze is pas 13, in deze fase kun je dit nog doen; ze zal ook moeten leren met geld om te gaan, dat je niet alles kunt versnoepen.
Zakgeld kun je bv ook ipv per maand, per week geven/ overmaken, wil ze volgende week met vriendin naar bios dan kun je deze week niet al je geld versnoepen want dan kun je volgende week niet mee.
Wat betreft snoep/ snacks thuis; dat is ook lastigmet meerdere mensen. Ik heb bij mijn kinderen op een gegeven moment zo gedaan 1x per week kregen ze hun eigen snoep maar daar moesten ze een week mee doen, op = op. Daarmee ging de grootste snoepkous veel minder snoepen / beter verdelen over de week.
Snacks of koek voor algemeen gebruik kocht ik tijdelijk minder of ik legde het apart. Verder genoeg keus uit gezonde opties.
Met avondeten misschien minder koken zodat iedereen gewoon een lekker bord eten heeft maar niet een 2e keer kan opscheppen.
Ik ga even kijken of ik wat met dat geld kan doen inderdaad. Misschien een aparte rekening maken of een potje. In ieder geval zorgen dat ze minder eten kan kopen.
ook dat met de kinderen alvast snacks voor de hele week geven is een goed idee! Ik weet niet of dit ook goed werkt in mijn gezin maar ik neem het zeker mee en kan het eens uitproberen
Gingergirl schreef op 01-11-2023 om 18:57:
[..]
Sorry, maar je vindt ook wel erg veel dingen die dochter goed. Jij geeft haar de ruimte om dit te doen en daardoor pakt zij haar kans. Als het toetje een bakje ijs is dan geldt dat ook voor haar en dan hoeven er niet allerlei toppings op. Dan wordt ze maar boos....ze hoeft niet overal haar zin in te krijgen. Het is ook je taak als ouder om haar begrenzing te geven.
Natuurlijk wil je niet dat ze haar slecht gaat voelen over wat ze eet maar dit is wel heel extreem. Als ze zo doorgaat en straks obese is zal ze zich ook niet prettig voelen en is ze misschien ook wel boos van " waarom lieten jullie mij zo mijn gang gaan".
Ja ik weet het…
Het is moeilijk dat sommige mensen huis wel zeggen dat het haar keuze is en dat ze het zelf moet weten en als ze er wat aan wil doen dat ze dat zelf moet aangeven. Maar je hebt zeker een punt.
dessert in ons huis is niet een vast iets ieder kiest iets waar die zin in heeft. En dat mag meteen na het eten of wat later. De andere hebben dus niet perse hetzelfde. Ook zie ik het niet altijd en moet ze ook wat kunnen genieten denk ik dan. Maar ik ben het wel met je eens dat ze soms wel ver gaat…
en dat is ook wel mijn overweging want ik wil niet dat ze ongelukkig wordt of ongezond wordt. Want met 80 kilo en 172 lang zit ze wel echt tegen obesitas aan
Lucy3 schreef op 01-11-2023 om 19:00:
[..]
Hoi Marieke, ja ik begrijp je overwegingen heel goed! Vervelende opmerkingen in het uitgaansleven en op school, discriminatie alom, en mogelijk op den duur ook gezondheid. Dat wil je niet voor haar! Maar zoals je al aangeeft is het uiterst voorzichtig balanceren op een evenwichtsbalk. Ik zou in elk geval zeggen: zorg dat ze nooit begint met een dieet, want dan ben je verloren. Ik las dit recent in Santé, het idee erachter sprak me aan: “Dat mechanisme kunnen we ook gebruiken om af te vallen. Het lichaam geeft pas signalen af wanneer je jezelf volpropt of uithongert. Maar lichaam en geest merken er niets van als je dagelijks 100 of 200 kilocalorieën minder eet dan normaal. Dit is volgens Wansink zo’n kleine marge, dat er in het lichaam geen alarmbellen afgaan die de stofwisseling veranderen. In feite is het hetzelfde mechanisme waardoor ons lichaam ook niet waarschuwt wanneer we elke dag een beetje te veel eten”. Nu eet ze waarschijnlijk ook wel te veel/ongezond buitenshuis, dat is lastig. Maar zo langzaam afvallen kan haar helpen zich niet steeds iets te moeten ontzeggen, en je krijgt geen jojo-effect. Bij de -wat vroegere- avondmaaltijd ongemerkt weinig/geen koolhydraten kan mogelijk ook wat helpen. Er zijn legio boeken met lekkere koolhydraatvrije maaltijden. Als je dat het hele gezin voorzet, en het samen met paps (?) enthousiasme doet voorkomen dat het gewoon nieuwe recepten zijn, niks over afvallen, maar gewoon: we gaan regelmatig iets uitproberen…. En dan later op de avond geen chips of crackers natuurlijk, misschien een raketje, of aardbeien/blauwe bessen/frambozenshake oid. De koolhydraten dan laag houden rest vd avond… je kunt van alles als snackje maken, verdiep je er even in.
Ik mag geen linkje plaatsen, dus google svp even op sante /gezondheid/gedachteloos-afvallen-doe-je-zo
Als ze 200 gr per week afvalt, is die 10 kilo er misschien over een jaar weer af…Veel sterkte!
Dankjewel! Ik ga het opzoeken! Dat klinkt wel als iets moois en logisch ja. En ook samen koken en nieuwe dingen proberen is altijd goed natuurlijk.
En ja 100-200 kcal maakt al wel een verschil. Dan is het wat langzamer maar toch iets!
Dankjewel
Marieke6538 schreef op 01-11-2023 om 19:53:
[..]
Ik ga even kijken of ik wat met dat geld kan doen inderdaad. Misschien een aparte rekening maken of een potje. In ieder geval zorgen dat ze minder eten kan kopen.
ook dat met de kinderen alvast snacks voor de hele week geven is een goed idee! Ik weet niet of dit ook goed werkt in mijn gezin maar ik neem het zeker mee en kan het eens uitproberen
Ja en vergeet ook niet....een nieuw systeem werkt nooit in 1x perfect. Iedereen heeft tijd nodig om te wennen. Geef het tijd voor je kunt zeggen of het werkt.
SJSL schreef op 01-11-2023 om 19:49:
Toevallig heb ik ook een dochter van 13 die 1,72 is. Zij weegt iets van 60/62 kilo denk ik, is daarmee niet slank, maar ook niks te dik.
Wat me opvalt is dat jullie een erg los eetbeleid hebben. Mijn 13 jarige mag niet de hele tijd alles maar pakken, mag haar toetje niet zomaar versieren met spekjes en chocola of zomaar een donut gaan kopen als toetje. Ze vindt het normaal om nog dingen te vragen of ze dat mag eten (ze krijgt meer dan genoeg lekkers hoor, bijvoorbeeld een eigen zak chips en een chocoladereep, maar dat is dan voor de hele week en ze mag best eens wat lekkers gaan kopen).
Heeft jouw dochter soms oudere broers/zussen? Lijkt me dat je het loslaat als ze ouder worden, misschien loopt de 13-jarige daarin wat te vroeg mee.
Mijn dochter krijgt € 4 per week zakgeld en dat geeft ze weleens uit aan lekkers, maar dat kan niet te veel want dan heeft ze geen geld meer voor andere dingen. Haar kleedgeld mag ze alleen aan kleding uitgeven.
Kan je in deze dingen nog iets terugdraaien? Dat het dus niet vanzelfsprekend is dat ze alles mag pakken en kopen? Naar mijn idee kan je op deze leeftijd nog net een beetje bepalen wat ze eten.
Ja dat klopt we zijn wel los. Dat zijn we altijd al wel geweest met veel dingen. Het brengt veel goede dingen mee maar soms is het met dit dus wel lastig. Ze heeft 2 jongere broertjes en een zusje. Deze houden hebben dezelfde vrijheid maar gaan hier (meestal)wel wat beter mee om. Mijn oudste zoon is ook wel wat dikker moet ik zeggen maar niet overgewicht. En die andere 2 zijn slank. Ze mogen natuurlijk niet alles en ze vragen ook wel vaak of ze iets mogen en we zeggen er soms wel wat van als ze ver gaan. Maarja nu koopt ze het zelf en neemt ze van in huis of als we niet in de keuken zijn. Hierdoor heb ik dus niet in de gaten wat ze allemaal binnen krijgt.
Maar ik ga zeker even nadenken over het zakgeld zoals ik al eerder had gereageerd tegen iemand anders! Want nu is daar weinig controle over en kan ze dus 50€ aan eten kopen als ze dat wilt.
Gingergirl schreef op 01-11-2023 om 20:02:
[..]
Ja en vergeet ook niet....een nieuw systeem werkt nooit in 1x perfect. Iedereen heeft tijd nodig om te wennen. Geef het tijd voor je kunt zeggen of het werkt.
Dat is zeker waar! Ik zal het even aankijken en wellicht wat veranderingen om het goed in ons systeem te laten passen
ik wil natuurlijk het beste voor haar maar dat is ook om niet te veel nadruk te leggen en al die dingen. En ik doe m’n best maar het is wel lastig moet ik eerlijk zeggen.
ook overvalt het me dat ze zo dik is en zo veel weegt/is aangekomen. Zoals ik al zei zAg ik wel dat ze ietsje boller was maar ik dacht dat ze er wel overheen zou groeien en dat het puberteit was en dat 1-3 kilootjes meer niet super erg zijn etc. Maar ik denk dat ik niet wou zien hoe zwaar en rond ze echt is… daar voel ik me ook wel slecht over want als ik eerder wat had gedaan was het makkelijker geweest. Nu moet ze namelijk erg veel afvallen en ze at toen ook wat minder, hoe meer ze aankomt hoe meer ze eet zegmaar.
En opzich was het ook wel snel maarja ik had het wel eerder kunnen inzien.
misschien moet ik toch nog maar een gesprek aan gaan?
en vragen of ze niet toch wat er af wilt?
Want het moet wel denk ik. 80 kilo en een Buikomtrek van 103-105 (denk ik) is niet ideaal. En dat merkt ze denk ik zelf ook wel.
Marieke6538 schreef op 01-11-2023 om 19:58:
[..]
Ja ik weet het…
Het is moeilijk dat sommige mensen huis wel zeggen dat het haar keuze is en dat ze het zelf moet weten en als ze er wat aan wil doen dat ze dat zelf moet aangeven. Maar je hebt zeker een punt.
dessert in ons huis is niet een vast iets ieder kiest iets waar die zin in heeft. En dat mag meteen na het eten of wat later. De andere hebben dus niet perse hetzelfde. Ook zie ik het niet altijd en moet ze ook wat kunnen genieten denk ik dan. Maar ik ben het wel met je eens dat ze soms wel ver gaat…
en dat is ook wel mijn overweging want ik wil niet dat ze ongelukkig wordt of ongezond wordt. Want met 80 kilo en 172 lang zit ze wel echt tegen obesitas aan
Tuurlijk mag ze genieten. Maar het is duidelijk dat ze geen maat kan houden en dat maakt het tot een probleem.
Het voorbeeld wat je noemde wat betreft het dessert; het valt me op dat je erg veel verschillende dingen in huis hebt ; ijs, slagroom, chocola, spekjes, snoep, koekjes. Als je een groot gezin hebt is de keuze wat groter omdat niet iedereen van hetzelfde houdt ( heb ik in mijn gezin met 4 kinderen ook) maar jij hebt wel erg veel verschillende dingen in huis. Hierdoor is de verleiding natuurlijk ook wel erg groot om het te pakken en los van het gewicht van dochter, voor niemand echt gezond.
Dat iedereen op een ander moment zijn dessert pakt is op zich prima. Maar je zou bijvoorbeeld kunnen kiezen voor; deze week hebben we als keus vla of fruit als toetje en 1 koekje bij de koffie/ thee/ drinkmoment. Volgende week heb je yoghurt of fruit als toetje en een stukje chocola bij het drinkmoment. Week daarna ijs of fruit en....etc. beperking van de keuzes is nog steeds voldoende om te genieten van iets lekkers. Maar je hoeft echt niet; en ijs en slagroom en koek en spekjes en chocola en snoepjes en ...in huis te hebben in dezelfde week. Sommige dingen incidenteel zodat het echt een traktatie blijft is misschien ook een idee.
Hoe denkt haar vader erover? Zou hij er achter staan als je dingen veranderd?
Ik ben zelf ook erg los en hou er absoluut niet van te gaan monitoren wat iedereen precies eet in huis. Ging ook gewoon niet, je bent er toch ook lang niet altijd?
Daarom er altijd voor gekozen om niet standaard ongezond eten (snoep koek enz) in huis te hebben, gewoon niet. Waarom zou je? Genieten, natuurlijk, maar je kunt toch hopelijk ook genieten van gezonde voeding?
Ik kocht dus niets maar kocht wel altijd alles op verzoek. Dat werkte bij ons perfect want mijn kinderen waren zo lui dat zelfs dat ‘verzoeken’ ze vaak teveel moeite was en ze het dus lieten zitten. Terwijl ze het dus wel gegeten zouden hebben als het in huis zou liggen. (Geldt voor mezelf ook)
Het gaat om drempels opwerpen en die werken echt wel.
Een andere drempel die hier vaak gebruikt werd is vaker zelf iets maken. Het voelt echt anders om kruidnoten te eten die je zelf gebakken hebt of uit een kast trekt. Je gaat ook niet iedere dag staan bakken natuurlijk.
Ik vind wel dat je dochter een dermate gewicht ontwikkelt dat ze alle hulp van jullie nu kan gebruiken. En dan vooral toch indirecte hulp want er teveel bij haar zelf bovenop zitten daar zitten idd flink wat risico’s aan.
Op deze leeftijd ben jij verantwoordelijk voor het aanbod.
