Dochter met overgewicht
Mijn dochter van 13 is wat zwaar. Ik zag dat natuurlijk wel een beetje maar ik denk dat ik niet wou zien dat het misschien wel echt wat te zwaar is. Ik hou natuurlijk van haar en wil haar niet slecht laten voelen.
Ze is rond de feestdagen vorig jaar meer aangekomen. Niet super veel maar ze werd wel wat ronder. En ik dat hoort er bij dacht ik en dat gaat wel weer weg maar over de maanden bleef het maar zo en is ze huis veel meer aangekomen.
Zelf weeg ik rond de 60-65 kilo. Ik heb een bmi van 22. Niet te hoog maar ik heb best wel een buikje waardoor ik wel wat wil afvallen. Dit verberg ik niet voor haar. Nogmaals was het me niet opgevallen dat ze zo zwaar was.
we zijn even lang en ze is m’n dochter van 13 dus dacht ik dat ze ietsje dunner was dan mij of ongeveer hetzelfde. Dus toen we laatst gingen shoppen schrok ik best erg. Het viel me wel op dat ze vooral leggings droeg en dat haar buik er wat over heen ging en dat haar kleren wat strakker waren en dat ze gewoon meer vet had maar ik dacht dat dat door de groei kwam. Maar ze zei dat ze nieuwe kleren nodig had omdat die van haar te klein waren. Ik gaf haar in de winkel een maat 40 wat ik zelf ook heb meestal en ze zei dat die niet goed zat. Dus ik gaf haar een 42 en ook deze was aan de kleine kant. Hij ging eigenlijk niet lekker dicht en haar buik puilde er over uit. Maar de winkel ging maar tot 44 en die was er niet meer. Ik zei dat die winkel waarschijnlijk kleiner viel. En 42 is niet mega groot maar het is toch een maatje 42/44 op een 13 jarige. Dus een xl/xxl. Maarja kan gebeuren.
Toch zat het wel in m’n hoofd en ik begon een gesprek over mijn afval proces. Ik vertelde hoeveel ik woog enzo. Toen vroeg ik haar hoe zij dacht over haar lichaam en alles. Ze vertelde dat ze zich toch wel wat dik vindt. Ik zei tegen haar dat het best mee viel en dat vond ik ook.
Totdat ze vertelde dat ze 80 kilo weegt. Dit was wel een beetje shocking natuurlijk. En toen heb ik dat ook gezegd. Van “oh ja dat is toch wel veel” enzo. Niet heel erg maar meer eventjes uit schrik.
Ze vertelde dat ze haar kleding niet meer paste en dat ze stretch Marks had. Ze vertelde dat het gewicht vooral in haar buik en benen zit wat ik erg herken. Ik vroeg haar om haar Buikomtrek te meten en die was vele te groot. Dat zei ik natuurlijk niet. Ze vertelde over haar conditie en hoe slecht die was en dat ze last had van dat haar benen tegen elkaar schuren en dat ze niet lekker zit in haar bureau stoel omdat die wat smal is. Ook vertelde ze dat haar buik in de weg zat met bijvoorbeeld veters strikken en dat ze überhaupt haar voeten niet kon zien er over heen. En nog veel meer van dat soort dingen
ik zei haar dat we ons bmi konden berekenen en samen afvallen. Ik had dus eentje van 22 en zei van 27. Ze schaamde zich wel een beetje zag ik. Op sommige sites stond overgewicht en op andere zelfs obesitas.
Ik vroeg hoe het zo kwam en het antwoord was gewoon te veel eten en te weinig beweging. Zo is ze aangekomen en veel ook. In mei woog ze namelijk nog 68/69 kilo zei ze. En dat ze dus in 5 maanden tijd 11-12 kilo is aangekomen. Dat is niet normaal volgens mij. Ook zei ze dat 5 van die kilo’s in 2 maanden tijd waren. Bizar.
ik heb namelijk even gerekend en 1kilo vet is 7700 kcal. Om 12 kilo aan te komen moet ze dus 92.400 kcal te veel hebben gegeten. Dus boven op de gemiddeld 1800 die ze nodig heeft. Dat betekent dat ze gemiddeld per dag meer dan 600 kcal te veel heeft gegeten. Dat is een hele maaltijd of 2.
Natuurlijk zit er wat van mijn fout in als in dat ik het niet eerder zag of niet eerder wou zien en dat ik natuurlijk voor eten zorg in het huis maar ze koopt zelf ook eten van haar zakgeld. Vaak doet ze dat achter mijn rug om. Of soms niet. Gister had ik bijvoorbeeld een zak van 300 gram chocolade pepernoten gekocht en toen ik net op haar kamer kwam was die zak leeg op haar bureau. Dat zijn toch weer 1400 kcal die ze naar binnen heeft gewerkt.
maar goed wat moet ik doen? Ik weet nu haar gewicht enzo maar ik wil niet haar slecht laten voelen er over maar ik kan het ook niet laten gebeuren dat ze over een aantal maanden nog 12 kilo zwaarder is en richting de 100 kg gaat.
Help
Vroeger gebruikte ik het handigheidje van lengte minus 104 voor meiden en lengte minus 100 voor jongens. Dus er boven; te zwaar en seintje om af te vallen Je dochter is 172; goed gewicht 68 kilo.
verder handig grafiek
https://eetexpert.be/wp-content/uploads/2023/09/Groeicurve-2-20-jaar-–-Gestalte-en-gewicht-–-meisjes-.pdf
dankjewel nogmaals voor alle tips en reacties.
Ik ga bij het avond eten proberen het onderwerp op te gooien.
ik ga zeker meer vullend koken en hopelijk werkt dat!
En het verschilt heel erg hoe ze eet soms eet ze erg snel dan zegt ze dat ze honger heeft en soms wat minder snel.
Ook bedankt voor het uitrekenen van het gewicht. 14 kilo te zwaar is wel echt te veel ja….
Het moet zeker niet meer worden.
Waak voor overeten!
https://www.margriet.nl/gezondheid/kan-je-maag-echt-krimpen-als-je-minder-eet~bda83662/?referrer=https://www.google.nl/#:~:text=Volgens%20darmartsen%20betekent%20een%20kleinere,heb%20je%20juist%20een%20hongergevoel.
Dus geen maaltijden over slaan, maar kleinere hoeveelheden.
Vandaar het begrip ‘oma’s bordje’, voor hen die gewicht willen verliezen.
( oma’s bordje = eetbord met kleinere afmeting, eerder soort peuter bordje)
zoals gewoonlijk schepte ze weer extra avond eten op…
ik vroeg aan haar of ze misschien wat meer op moest letten op hoeveel ze at aangezien ze wel wat te zwaar was en niet meer moest aankomen. Haar eerste reactie was “liever te dik in de kist dan een feestje gemist”. Dat zegt ze wel vaker. Toen ik zei dat ik serieus was zei ze dat ik me niet zo moest bemoeien en zorgen moest maken. Dat ze het zelf wel wist en aan de bel zou trekken… tja ze is wel oud genoeg om wat inzicht te hebben maar misschien toch niet genoeg. Ze geeft wel toe wat te dik te zijn en er ook wel wat problemen door te hebben maar blijkbaar niet ernstig genoeg…
Ik zag haar vandaag weer binnenkomen met een zak chips en ik ben bang dat ze die heeft leeggegeten maar ik heb er niks van gezegd. Later is ze ene donut gaan halen als toetje.
ik zei nog dat het toch w beter zou zijn om wat meer op te letten ook omdat ze veel was aangekomen. Ze zei dat dat ook wel mee viel en dat mensen gewoon aankomen. Maar ik denk niet dat 11-12 kilo in 5-6 maanden normaal is… maar ze zegt dat dat allemaal wel bijtrekt als ze ouder is enzo. Ik denk alleen dat ze wel bijna uitgegroeid is.
Ze erkent wel wat dingen zoals problemen er door en dat ze dus wat te dik is maar niet dat ze best wel (veel) te dik is en dat ze eigenlijk er wat aan moet doen. Ik weet niet of ik meer moet pushen of naar de huisarts moet gaan want dat wilt ze niet.
uiteindelijk moet ze het zelf willen natuurlijk maar ik ben wel haar moeder en ik kan het niet laten gebeuren dat ze dicht groeit.
Wat kan ik doen? Misschien schaamt ze zich wat ik me ook kan voorstellen maarja 80 kilo is inderdaad niet niks zeker voor een kind van 13 en het moet niet meer worden…
sorry als het een beetje slecht verwoord is ik moet het allemaal nog even verwerken en er zelf goed over na denken.
ze is erg makkelijk en nuchter er over. Ook op het feit dat ze een Buikomtrek van rond de 105 centimeter had zei ze iets van “meer van mij om van te houden” of “wat een geluk dat jullie zo veel van mij hebben ofzo.
Pubers zijn gevoeliger voor opmerkingen van vriendinnen dan voor de opmerkingen van hun moeder. Goed mogelijk dat ze pas gaat opletten als vanuit die hoek iets gezegd wordt.
Jij heb je taak als ouder gedaan, het is nu aan haar.
Ik heb hier in huis geregeld gesprek gestimuleerd over gezond eten. Voedingstoffen, wat heb je nodig etc. Goede voorbeeld geven, gezond koken en ongezond eten gewoon niet in huis halen. Als je gezond kookt dan kan extra opscheppen vast niet zo veel kwaad. Of kook wat afgepaster voorlopig.
Gesprek over gewicht alleen als kinderen daar zelf over begonnen maar overgewicht is hier nooit zo groot geweest. Dochter hier heeft wel aanleg en stoeit er regelmatig mee. Ik volgde haar volledig in gesprek en besprak waar ze zoal tegenaan liep etc.
Wat ik mis in dit verhaal is oa de invloed van hormonen bij het aangekomen zijn. Er wordt letterlijk gevraagd wat er gebeurd kan zijn dat een 13-jarige veel aankomt. Nou denk ook eens aan de werking van hormonen lijkt mij, de invloed daarvan wordt nog steeds heel erg onderschat. Verder gaat haar lichaam waarschijnlijk heel efficiënt om met voeding, bij dieren heet dat voederconversie, sommige dieren willen maar niet aankomen. De boer is daar niet blij mee, maar bij mensen is dat natuurlijk het hoogst bereikbare, slank blijven! Dat brengt me op het volgende: fatshaming. Ik lees hier van niemand dat het gewoon een variatie in het mensbeeld kan zijn, de een wordt makkelijk mager en de ander wordt makkelijk dik. Maar desondanks: moet een 13-jarig kind daar (in bedekte termen) al om veroordeeld worden? Ik schrik gewoon als ik de bevooroordeelde reacties lees. Ik denk dat er over 25 of 50 jaar een heleboel nieuwe inzichten zullen zijn over aankomen, en de beperkte rol die een individu daar zelf in speelt. Je ziet nu al wat er met Ozempic gebeurt, daarmee vallen mensen plots wel af. Hongerhormoon, darmwerking etc etc. Veroordeel het kind niet zou ik zeggen, het is voor haar de opmaat naar een heel leven vol eetproblemen. Je kunt proberen ongemerkt elke dag 100-200 calorieën minder in hetgeen ze thuis eet te stoppen, en zoveel mogelijk kleine activiteiten waarin de nadruk ligt op plezier, gezamenlijkheid etc, maar begin niet aan problematiseren, diëten of opgelegde fitness want dat is de opmaat naar eetproblemen.
Pinokkio schreef op 31-10-2023 om 21:40:
Ik heb hier in huis geregeld gesprek gestimuleerd over gezond eten. Voedingstoffen, wat heb je nodig etc. Goede voorbeeld geven, gezond koken en ongezond eten gewoon niet in huis halen. Als je gezond kookt dan kan extra opscheppen vast niet zo veel kwaad. Of kook wat afgepaster voorlopig.
Gesprek over gewicht alleen als kinderen daar zelf over begonnen maar overgewicht is hier nooit zo groot geweest. Dochter hier heeft wel aanleg en stoeit er regelmatig mee. Ik volgde haar volledig in gesprek en besprak waar ze zoal tegenaan liep etc.
Misschien inderdaad wat meer afgepast koken, dat ieder 1 keer kan opscheppen. Natuurlijk loop je het risico dat ze van alles tussendoor gaat eten maar dat doet ze nu ook. Het zou fijner zijn als ze dat niet deed, dan was 2 keer opscheppen geen probleem.
Je hebt het er over gehad met haar maar waarschijnlijk kun je het onderwerp nu beter laten rusten. Misschien is ze over een tijdje wel gemotiveerd er iets aan te doen omdat ze er toch wel wat hinder van ondervindt.
Ja jullie hebben wel een punt. Ze wil natuurlijk liever niet naar haar moeder luisteren. En als ze het niet wilt dan wilt ze het niet. Uiteindelijk moet het initiatief bij haar zijn.
Ik zou wat meer over voedingsstoffen kunnen uitleggen inderdaad.
Ik zag ook het bericht van Lucy3. Ik wil haar niet slecht laten voelen over haar gewicht natuurlijk en dik zijn is niet lelijk en dat is zij ook niet. En misschien komt het door hormonen. Dat dacht ik zelf eerst ook maar ik weet niet of dat zo veel zou kunnen zijn. Maar wie zal het zeggen. Ook wil ik niet dat het haar beïnvloed. Zowel op medisch vlak met bepaalde ziekte en sociaal. 13 jaar 172cm en 80 kilo is misschien gewoon hoe haar lichaam werkt ja. En zolang zij dat oké vind mag dat. Maarja ik wil het niet aanmoedigen of zomaar laten gebeuren. 13 jaar is wel meer opgegroeid maar het is nogsteeds een kind en niet volledig ontwikkeld.
ik vind het idee van wat lagere kcal eten maken en meer bewegen ook met de focus op plezier een goed idee! Ik ga even nadenken wat dit kan zijn.
Ik vind het wel moeilijk om niks te doen om eerlijk te zijn. Ik wil dat ze gezond is en mee kan gaan met haar vriendinnen. Het doet me soms wel pijn om te zien dat ze bijvoorbeeld een broek niet dicht krijgt omdat ze veel is aangekomen, snel buiten adem is, moeilijker in dingen past, een uitpuilende buik met rollen heeft, bolle wangen die tegen haar bril aan duwen en al die dingen. Dit klinkt slecht maar het is niet zo bedoeld. Ik maak me wel een beetje zorgen. Ze is echt heel mooi en lief en zorgzaam en grappig en al die dingen.
ze is goed zoals ze is ook met al die dingen maar het is niet helemaal gezond denk ik en ik wil mijn dochter het beste geven wat ik kan en ik weet niet of dat nu zo is. Zoals die dingen en dat ze dan bijvoorbeeld niet echt met vrienden kan shoppen omdat ze de kleren waarschijnlijk niet gaat passen. Of dat ze laatst ging zwemmen en haar zwem spullen was vergeten maar niet kon leven van haar vriendin omdat die en stuk dunner is dan haar. Dat vind ik sneu voor haar want ik wil dat ze leuke dingen kan doen.
maar dat zijn wel mijn eigen gedachten denk ik. Als ze deze dingen niet meer wil en niet meer fijn vind dan moet zij veranderen.
In het kort: ik wil niet dat ze ongezond is en bepaalde dingen moeilijker kan doen. Maar dat ik het niet bij haar ga opbrengen hoe lastig ik dat ook vind
Hoeveel geld besteedt zij eigenlijk aan ongezond eten dat ze zelf koopt? Hoeveel geld heeft ze ter beschikking? Bij 13 jaar denk ik aan max 10 euro per week aan zakgeld. Als je dat volledig aan ongezonde meuk besteedt is dat natuurlijk nog steeds best wel wat, maar geen hele zak chips en een donut en een zak snoep per dag.
Als ze ook kleedgeld krijgt, wordt dat besteed aan kleding of wordt daar ook ongezonde meuk van gekocht? Als dat laatste het geval is, zou ik daar wel op anticiperen en kleedgeld even aan banden leggen of in jullie beheer houden. Blijkbaar kan ze er zelf dan nog niet goed mee omgaan.
Ik snap best dat naar je ouders luisteren niet cool is op je dertiende, maar vriendinnen zullen waarschijnlijk niet zo snel zeggen dat ze dik is. Dat ligt vaak gevoelig en het is niet aardig om te zeggen. Bovendien voegt het niets toe aan hun leven. Zich zorgen maken over de gezondheid van iemand op de lange termijn is niet iets waar de gemiddelde dertienjarige zich mee bezig houdt.
Je kan natuurlijk ook nog inzetten op gezonder eten in huis en minder snaai met het argument dat het beter is voor iedereen om minder rommel te eten. Nu is je dochter ook niet achterlijk, dus die zal misschien best vermoeden dat jouw gezondheidsoffensief vooral met haar gewicht te maken heeft, maar je kan blijven verklaren dat het gewoon voor iedereen beter is om minder te snaaien. Daar is immers geen woord van gelogen.
MamaE schreef op 01-11-2023 om 15:53:
Hoeveel geld besteedt zij eigenlijk aan ongezond eten dat ze zelf koopt? Hoeveel geld heeft ze ter beschikking? Bij 13 jaar denk ik aan max 10 euro per week aan zakgeld. Als je dat volledig aan ongezonde meuk besteedt is dat natuurlijk nog steeds best wel wat, maar geen hele zak chips en een donut en een zak snoep per dag.
Als ze ook kleedgeld krijgt, wordt dat besteed aan kleding of wordt daar ook ongezonde meuk van gekocht? Als dat laatste het geval is, zou ik daar wel op anticiperen en kleedgeld even aan banden leggen of in jullie beheer houden. Blijkbaar kan ze er zelf dan nog niet goed mee omgaan.
Ik snap best dat naar je ouders luisteren niet cool is op je dertiende, maar vriendinnen zullen waarschijnlijk niet zo snel zeggen dat ze dik is. Dat ligt vaak gevoelig en het is niet aardig om te zeggen. Bovendien voegt het niets toe aan hun leven. Zich zorgen maken over de gezondheid van iemand op de lange termijn is niet iets waar de gemiddelde dertienjarige zich mee bezig houdt.
Ze krijgt rond de 50 euro per maand. Daar moet ze dan kleren van kopen en uitjes met vrienden en al die dingen. Maar ja het valt me op dat ze er vooral eten van koopt…
Ik weet niet goed hoe ik dat moet aanpakken want ik wil ook geen politie agent zijn en het is haar geld. Maar ik denk dat ze een groot deel wel aan eten uitgeeft. Ik weet niet precies hoeveel en het verschilt. Soms pakt ze meer uit de kast en andere keren koopt ze iets bij de winkel.
Ja dat is ook mijn overweging. Want ik wil wel dat ze het meer inziet. Maar ik wil haar ook niet onzeker maken. Dus moet ik er toch wat meer over zeggen?
Temet schreef op 01-11-2023 om 17:24:
Je kan natuurlijk ook nog inzetten op gezonder eten in huis en minder snaai met het argument dat het beter is voor iedereen om minder rommel te eten. Nu is je dochter ook niet achterlijk, dus die zal misschien best vermoeden dat jouw gezondheidsoffensief vooral met haar gewicht te maken heeft, maar je kan blijven verklaren dat het gewoon voor iedereen beter is om minder te snaaien. Daar is immers geen woord van gelogen.
Dat is een goed idee en zeker waar! Het is wel lastig voor de andere mensen in het huis maar ik ga kijken of het mogelijk is
Marieke6538 schreef op 01-11-2023 om 17:39:
[..]
Dat is een goed idee en zeker waar! Het is wel lastig voor de andere mensen in het huis maar ik ga kijken of het mogelijk is
Het is inderdaad wel lastiger als je met meerdere gezinsleden te maken hebt. Maar er is wel een verschil tussen veel snaaispul in huis of totaal niks. Er zijn ook minder ongezonde alternatieven op dat gebied die ook lekker zijn.
Zelf maak ik sinds kort tussendoortjes die zowel gezonder zijn maar ook lekker. En daar kunnen andere gezinsleden ook wat van nemen. Maar ook in de supermarkt is er steeds meer keuze.
Je schrijft dat ze elke dag 20 minuten naar school fietst en dan wel wat uitgeput is. Om eerlijk te zijn vind ik dat vreemd. Je bouwt zó snel conditie op wat betreft fietsen en al helmaal als je dat al maanden elke dag doet. In de eerste of tweede week zou het nog lastig kunnen zijn, daarna zou ze er toch zeker niet uitgeput van moeten raken...
