Altijd gerookt en dan longkanker

Klagen mag altijd

Het blijft erg, en ik houd niet zo van 'eigen schuld, dikke bult'.

Elk mens

heeft het recht om het erg te vinden als hij/zij dood gaat. Wie ben jij om iemand dat te ontzeggen?

Tsjor

Klagen mag altijd

Inderdaad, maar wat ik me serieus afvraag of mensen die het overkomt achteraf niet bij zichzelf denken: had ik maar niet gerookt?

natuurlijk maar dat maakt

Het toch moeilijker niet makkelijker? Voor sommige mensen is stoppen blijkbaar heel moeilijk!

Mijk

Doel?

Net zoals Mijk zegt. Ik geloof ook best dat deze mensen zich dat zullen afvragen en hun omgeving net zo goed. Maar wat helpt dat? Het blijft verschrikkelijk.

Wat is je doel van dit draadje?

Jip

"Inderdaad, maar wat ik me serieus afvraag of mensen die het overkomt achteraf niet bij zichzelf denken: had ik maar niet gerookt?"

Ongetwijfeld, maar misschien kun jij je wel voorstellen dat het behoorlijk moeilijk is om dat onder ogen te zien. En je realiseren dat veel van die rokers zijn begonnen toen ze 13 of 14 waren en vatbaar voor reclames en peer pressure. Zoals misschien ook wel jouw en mijn kinderen.

Afgezien van dat is er nog een behoorlijk percentage niet-rokers dat aan longkanker sterft (bijna iedereen die het krijgt sterft eraan). Ruim 10% van alle gevallen. Ik ken er persoonlijk een. Nooit gerookt, echtgenoot ook niet, en dan longkanker. Andere boosdoeners bij longkanker zijn asbest en radongas. Asbest wordt steeds zeldzamer en je zou zeggen, wie komt er nou met radongas in aanraking. Radongas zit in bouwmaterialen waarmee ze in Nederland huizen bouwen, dus is erg moeilijk te ontlopen. En je kunt er longkanker van krijgen.

Ik denk dat iedereen die 'het' krijgt om wat voor reden dan ook het volste recht heeft om te janken. (en verschoond te blijven van 'ik had het je wel gezegd' opmerkingen)

Het doel

Ik snap er namelijk geen bal van dat men gewoon doorgaat met roken terwijl je weet dat er een behoorlijke kans is dat je daar longkanker van krijgt en dan heb ik het nog niet over alle andere nadelen zoals bijvoorbeeld COPD.
Natuurlijk kun je ook longkanker krijgen als je niet rookt maar daar gaat dit draadje niet over. Overigens wordt 90% van de nieuwe gevallen wel veroorzaakt door roken maar het gaat er mij om dat je willens en wetens je eigen gezondheid om zeep helpt, daar kan ik echt met mijn pet niet bij.

benieuwd...

Ben je voor je zelf ook zo hard?
Of gelden voor jou andere regels...

Jip

Rij je auto? Als het antwoord daarop ja is, stel: op een onbewaakt moment rij je tegen een boom en beland je in een rolstoel. Wat denk je dan? Had ik maar nooit auto gereden?

Het leven brengt vele risico's met zich mee. En bovendien ga je van leven ook nog eens dood.

Natuurlijk ga je, zoals jij dat zegt, zitten janken als je wellicht je doodvonnis gepresenteerd krijgt. Ook al is het een gevolg van de risico's die je tegen beter in hebt genomen.

Swaen

Auto rijden is geen vergelijking. Natuurlijk loop je ook risico in het verkeer maar om van A naar B te komen moet je je nou eenmaal de straat op. Roken daarentegen dient geen enkel nut.

Bimba Boef

Ik zorg dat ik zo gezond mogelijk leef naar de maatstaven die nu bekend zijn. Ik heb een gezond gewicht, eet gezond, sport 2 à 3 maal per week en zorg voor voldoende ontspanning. Ik wil later niet denken had ik toen maar...

roken

Verslavingen dienen voor iemand die niet verslaafd is nooit een nut. Daar denkt een verslaafde heel anders over.

Wees niet zo hard voor anderen. Dan kun je heel gezond zijn maar gezelliger of sympathieker wordt het er niet op zo.

En dan...

Boos worden als je op je vijftigste toch een of andere fatale ziekte krijgt want je hebt altijd gezond geleefd.

AnneJ

Een of andere fatale ziekte krijgen kan altijd, daar gaat dit draadje niet over. Het gaat erover dat je een fatale ziekte krijgt waarvan voor 90 % is vastgesteld dat je die zelf hebt veroorzaakt.

Wat hard is...

Dat een straf rokende klasgenoot op haar 45ste is overleden aan longkanker (want daar begon de discussie met deze vriendin over) en dat er nu twee puberdochters verder moeten zonder hun moeder in de wetenschap dat het allemaal niet nodig was geweest.

Tsja

Wat jij schrijft Jip, had ik ook kunnen schrijven, bmi van 19 a 20, veel groente en fruit, vrijwel geen suiker, verder gezonde producten, geregeld sporten, in balans met mezelf, niet roken. Toch kreeg ik kanker. Ik was 38 bij de eerste diagnose. Weeffoutje in mijn genen. Mijn moeder is er relatief jong aan overleden. Ik ben godzeidank nu schoon. Ik hoop dat ik dat nu mag blijven. Op mijn negentigste inslaap in mijn schommelstoel ofzo.
Ik ken twee vrouwen die ook kanker hebben gehad en roken. Snap er niks van. Maar blijkbaar is het niet te snappen. En als je de dood in de ogen kijkt is er helemaal niks meer rationeel.
Dus ook al heb ik begrip voor hoe je hier op komt, ik denk dat je jezelf en anderen een plezier doet door er oordeellozer naar te kijken, minder hardvochtig. We zijn slechts mensen, allemaal.

ja dom

Ik rook weer. Elke zwangerschap zonder moeite gestopt (want denk aan baby), maar toch iedere keer weer begonnen met "ach, eentje kan wel" en voor je het weet loop je tegen de muren op en grijp je toch maar weer naar een sigaret.

Ik zou willen dat ik de wilskracht kon vinden om echt te stoppen. Ik rook alleen 's avonds, dus die paar per dag zou ik toch makkelijk moeten kunnen laten? Maar het lukt me niet.

Maar als ik dan de andere kant op kijk... Toen ik 17 was gebruikte ik cocaine, xtc, rookte ik wiet, had bulimia, en was tot mijn 24e suicidaal. Het is eigenlijk een wonder dat ik nog leef en van alle middelen af ben. Behalve de sigaretten. Die zijn verslavender dan de wiet en de cocaine!

Dus echt ja, ik weet het. Maar als het makkelijk zou zijn, zou ik gestopt zijn. Het probleem is dat je nooit echt kunt stoppen met roken, het enige wat je kunt doen is "niet roken" tot de volgende sigaret. En er is altijd wel een zwak moment; gezellig etentje, wat gedronken, ruzie gehad, etc. etc. etc.

Dus als jij mensen kent die gestopt zijn en blijven stoppen, dan zou ik die de hemel inprijzen! Ik vind het zo knap!

En de mensen die het niet lukt, probeer ze niet zo hard te veroordelen, het is niet zo makkelijk, echt niet.

ik denk

Ik denk dat iedereen die kanker krijgt geen behoefte heeft aan de oordelen van de Jipsen in de samenleving. Het helpt trouwens ook nog geen ene m..ter. Je krijgt van die opmerkingen niet meer of minder kanker.

Vliegen, parachutespringen, autoracen, trapeze-artiest, wintersporten, gaan lopen ipv fietsen, brommeren ipv een auto, in een achterstandswijk vol criminaliteit vrijwilligerswerk gaan doen, medicatie slikken die aan de ene kant goed voor je is en aan de andere kant heel slecht en ga maar door. We roepen wat over onszelf af..poeh.

Longkankerstigma

http://www.kwf.nl/over-kwf%5Cpages%5Cstandpunt-geringe-aandacht-voor-longkankerpati%C3%ABnt.aspx

"Doordat veel mensen longkanker ‘eigen schuld dikke bult’ vinden, bestaat er een rokengerelateerd ‘longkankerstigma’. Dit zorgt ervoor dat patiënten en hun naasten de ziekte vaak niet naar buiten bekend maken, wat weer leidt tot isolatie en depressies. De kans bestaat dat longkankerpatiënten hun behandelplan minder goed volgen en niet met hun ziekte kunnen omgaan."

http://www.artsennet.nl/blogs/artsennetbloggers/wanda-de-kanter/blogbericht-wanda-de-kanter/142404/nieuwsuur-de-onzichtbare-dood-frans-bromet-maakt-9-portretten-van-mensen-met-longkanker.htm

"De eerste vraag van de omgeving als men hoort dat je longkanker hebt is vaak: heb je gerookt? Het feit dat je gerookt hebt, maakt dat dan dat je longkanker je eigen vrije keuze is? Natuurlijk niet. Maar zo voelt het wel , blijkt uit uitgebreid onderzoek. Het leidt tot schaamte , zwijgen en onzichtbaarheid. "

lastig

Laten we deze discussie wel zuiver houden, ik erger me aan de voorbeelden over bijvoorbeeld autorijden en andere vormen van kanker. Als je moeite hebt met de discussie, doe dan niet mee.

Mijn vader (75) heeft van jongsafaan gerookt en heeft heus wel eens geprobeerd te stoppen maar voor sommige mensen is dat vele malen lastiger dan voor anderen. Hij heeft ook gewerkt met asbest. Helaas heeft hij vrij lang 'schone' longen gehad, hij kreeg meermaals te horen dat hij zo gezond was maar ik vraag me nog steeds af hoe dat bedoeld is.

Hij heeft nu al zeer lange tijd COPD en kan momenteel nog geen vijf meter lopen zonder buiten adem te komen maar stoppen met roken lukt hem niet.

Jip: natuurlijk denkt iedereen die een ziekte krijgt die te maken heeft met roken dat hij dat maar beter niet had kunnen doen maar ze weten ook dat stoppen verdomd lastig is. Ik denk dat zolang je zelf niet in de situatie hebt gezeten zoals bijv dc schetst je geen idee hebt hoe moeilijk het is. Ik probeer al twintig jaar van nagelbijten af te komen en soms gaat het zo een half jaar goed en opeens huppekee. Ik weet zeker dat stoppen met roken ook voor mij veel moeilijker zou zijn dan voor de gemiddelde ander en ik ben daarom dan ook blij dat ik nooit een sigaret heb aangeraakt maar oordelen doe ik dus niet.

Mijn ex-buurvrouw (leeftijd van diegene waar jij het over heeft) is vorig jaar gestopt, ik vind het zo verschrikkelijk knap van haar maar ze kreeg een kleinkind en toen ze weer eens heel ziek in het ziekenhuis kwam ging opeens de knop om. Toch denk ik dat het zo is als wat dc zegt: stoppen met roken is eigenlijk niet roken tot de volgende sigaret. Elke dag weer moet je beslissen om niet te roken, soms elk uur.

toch die auto

Enig idee hoeveel giftige stoffen je binnenkrijgt tijdens het tanken? Hoe veel radon de muren van nieuwbouwhuizen uitstralen? Hoe giftig luchtvervuiling is? Wat alcohol doet met je lever?
Dan is dus iedereen schuldig, want we leven met zijn allen gewoon door en maken gebruik van de producten van fabrieken en zo.

Open deur

"Inderdaad, maar wat ik me serieus afvraag of mensen die het overkomt achteraf niet bij zichzelf denken: had ik maar niet gerookt?"

Van harte gefeliciteerd, met je eigen gezonde levensstijl en met je kampioenschap intrappen van open deuren.

Makkelijk gezegd

#12 Natuurlijk is autorijden wel een vergelijking.
Je bent boos over het feit dat mensen bewust risico nemen. Met roken in dit geval.
Maar doorgaan met wat je doet en de risico's negeren, is heel menselijk.

"Natuurlijk loop je ook risico in het verkeer maar om van A naar B te komen moet je je nou eenmaal de straat op."
Ja. Maar niet per se met de auto.
Bovendien doe je hier hetzelfde als wat veel rokers doen: je redeneert de gevolgen weg. Je maakt geen redelijke afweging. Hoe nodig is het eigenlijk om je te verplaatsen? Kan dat echt niet anders? Of over minder kilometers? Met veiliger/langzamer/schoner vervoer?

Als je werkelijk wilt weten hoe het kan dat die jonge vrouw door is blijven roken ondanks de risico's, dan moet je in je eigen hoofd graven waarom jij niks doet aan auto rijden.

Alles wat je te binnen schiet telt mee (ik kan het niet alleen, iedereen blijft het doen, er moet maatschappelijk eerst iets veranderen, ik vind het gewoon lekker).
Denk aan leefstijl, aan straatracers die voor de kick risico's nemen. Roken heeft zijn eigen scene.
Voeg er wel verslaving aan toe (ik kan niet zonder, ik word er depressief van, zenuwachtig, etc.)

Verder zou je de laatste roker van WF Hermans eens moeten lezen.

Ondertussen ben ik het wel met je eens. Het was mooier geweest als ze was gestopt of zelfs nooit was begonnen. Maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan.

verslaving

Ik denk dat het voor mensen die niet verslavingsgevoelig zijn, heel moeilijk is om te begrijpen hoe moeilijk het is om van een verslaving af te komen.
Ik sta ook aan die kant, en kan me regelmatig vol verbazing afvragen hoe je NIET kan stoppen met een stinkende, ongezonde, geldverslindende gewoonte!
Ik probeer dus maar aan te nemen dat dat voor veel mensen inderdaad bijna een onmogelijke opgave is.

Zelf totaal geen last van verslavingen, hoewel, mijn nagelbijten heb ik eigenlijk nooit als verslaving gezien...

Het blijft een lastig punt denk ik, en ik denk ook dat het niet voor iedereen zo ontzettend moeilijk is. Ik ken ook veel mensen in mijn omgeving die het wel gelukt is na jaren een pakje per dag roken, in een keer te stoppen!

andersom

ook zonder te roken of te drinken kan je longkanker of leverkanker krijgen. Het is beter iemand die kanker heeft niet te veroordelen, het is al erg genoeg.

carootje

'Zelf totaal geen last van verslavingen, hoewel, mijn nagelbijten heb ik eigenlijk nooit als verslaving gezien... '

Ik hoop dat je een grapje maakt want als je echt durft te beweren dat je niet verslavingsgevoelig bent en niet goed kan begrijpen waarom mensen niet stoppen: hoe kan het dan dat je nagelbijt? Stop dan en kijk eens of je over een jaar nog steeds bent gestopt, of over twee of over vijf.

Veel mensen

beseffen niet hoeveel risico je elke dag loopt met alles wat je doet. Alles wordt gebagatelliseerd.

Het voorbeeld van Mirjam over de auto is een goed voorbeeld. Het is gevaarlijker dan de meeste mensen willen beseffen en vaak zijn er volop alternatieven voor handen, je moet het alleen willen zien.

Ik ben te dik en ik rook. In de ogen van to waarschijnlijk 2 zaken die ervoor zorgen dat als ik ziek wordt het mijn eigen schuld is.

Aan de andere kant, loop ik gemiddeld een 5 km per dag en fiets ik zodra de afstand minder is dan 12 km. Afstanden daarboven hangen van de omstandigheden af. Verder heb ik mijn roken beperkt tot gemiddeld 2 sigaretten per dag (@dc, ik herken jouw probleem maar al te goed).

De stelling dat als ik ziek zou worden dat het mijn eigen schuld is, lijkt mij toch wel erg kort door de bocht.

Mijntje

Je kunt inderdaad ook van andere dingen longkanker krijgen, maar dat is een forse minderheid van de gevallen. In de meeste gevallen komt longkanker door roken.

Niettemin ben ik het van harte eens met het tweede deel van wat je schrijft: veroordeel kankerpatiënten niet.

Ik vind het zelf nogal kinderachtig als mensen triomfantelijk gaan lopen doen van "Tjonge, had die domme patient nou niet zelf bedacht dat roken slecht voor je is? Haha, nou zal-ie wel spijt hebben!"
Nou zal Jip vast zeggen dat ze dat niet gezegd of bedoeld heeft, maar zo klinkt het in mijn oren wel en afgaand op dat stukje van de KWF is dat wat kankerpatienten ervaren.

Een type II diabeet zal vast ook wel eens denken "had ik maar wat gezonder geleefd". Een huidkankerpatiënt zal vast ook wel eens denken "misschien had ik die zonnebanken niet moeten nemen". Friso zal in zijn laatste bewuste momenten misschien ook wel gedacht hebben "was ik maar niet off piste gaan skien zonder lawine-airbag".

En het dondert niet. Die mensen zijn niet minder ziek of dood. Het leed van de zieke of de nabestaanden wordt er niet minder van. Hopelijk bedenken andere mensen zich twee keer voor ze een ongezonde gewoonte beginnen, da's alles.

Een beetje compassie siert een mens meer dan superieur vertoon.

Barvaux: nee geen grapje (ot)

Ik zie nagelbijten niet echt als een verslaving, meer als een afwijking. Het gaat totaal ongemerkt, en het lastige is: ik kan mijn nagel niet wegleggen/verstoppen voor mezelf.

Maar ik word niet zenuwachtig, trillerig of gestrest als ik geen nagels tot mijn beschikking heb om te bijten (omdat ze allemaal afgebeten zijn) en ik bijt ze ook alleen als ze voor mijn gevoel te lang zijn.

Ik zou natuurlijk byte-ex of zo kunnen gebruiken, maar blijkbaar vind ik het niet belangrijk genoeg er is niemand die er last van heeft.

Nou ja, daarom zie ik het niet als verslaving dus en noem ik mijzelf niet verslavingsgevoelig. Als anderen daar anders over denken vind ik dat prima

Als ik merk dat ik iets te afhankelijk word van dingen als fb of candy-crush, kan ik daar heel gemakkelijk een tijdje mee stoppen.