Zoon wil vriend moeder niet meer zien
7 jaar geleden gescheiden omdat het niet meer ging. We leefden langs elkaar heen en er was veer ruzie. Ex is in ouderlijk huis blijven wonen en ik ben op de hypotheek blijven staan omdat ik het ex en kindjes gunde om in de woning te kunnen blijven wonen. Kids waren destijds 5 en 2,5 jr, nu 12 en 9. Huurwoning betrokken (10 min verderop) en co-ouderschap. Ik heb de kids in hun omgeving op school gelaten, omdat ik ze in hun vertrouwde omgeving wilde laten omdat er al zoveel zou veranderen. In afgelopen 7 jaar heeft ex meerdere malen beloofd de woning op zijn naam te krijgen maar dit verzuimt hij. Wij willen graag een huis kopen in het dorp waar de jongens hun sociale leven hebben maar dat is niet mogelijk omdat het huis nog op mijn naam staat. Ex heeft sinds 6 jaar een nieuwe relatie en ik 5 jaar waaronder 3 jaar samenwonen. Ex woont niet samen. In het begin ging het hier thuis goed. Mijn vriend doet veel met en voor de jongens. Ex maakt veel regelmatige denigrerende opmerkingen over mijn vriend tegen de kinderen en ze bespotten hem. Als ze terugkomen van mijn ex praten ze in de taal van ex en wordt mijn vriend belachelijk gemaakt. Ex bespreekt alles met de jongens, ook dat ik weg ben gegaan en papa dus alleen achterbleef en dat dit zo zielig was.
Vorig jaar net iets voor de zomervakantie was de relatie uit met ex en zijn vriendin. Dat vond ik jammer want het is een lieve vrouw. Ze ging niet meer mee op vakantie. Dit hoorde ik van mijn kinderen. Ze vonden het heel zielig voor papa dat hij alleen was en hebben 14 dagen lang elke dag met papa gebeld en geappt ( papa zei ze zo erg te missen en belde dagelijks) ze hadden zo'n medelijden. Papa moet altijd alles alleen doen en mama heeft hulp van vriend. Na die vakantie is er iets veranderd. Mijn ex geeft aan dat hij de vader is en ze niet hoeven te luisteren naar mijn vriend. Inderdaad hij is de vader niet maar ik vind wel dat als ik er bijv niet ben dat ze moeten luisteren. Andersom wordt er niet gebeld naar mij, dat wil ex niet. Afgelopen zomervakantie is het misgegaan. Ik had de kleding van hier enz meegegeven voor tijdens de vakantie zodat hij dit niet hoefde te kopen. Ik ging deze weer ophalen na de vakantie. Om een lang verhaal kort te maken: Tijdens deze avond werd mij verteld dat mijn vriend hun zou corrigeren en zou knijpen en een keer hebben geduwd. Ze wilde dat ik de relatie zou beëindigen. Ik was perplext. Thuis aangekomen belde ik samen met mijn vriend mijn ex om hierover te praten. We wilden hierover graag in gesprek. Dit hebben we gedaan met de jongens erbij. Tijdens het gesprek was er eigenlijk niks aan de hand maar werd mijn vriend wel zwart gemaakt door ex. Het knijp verhaal bleek niet zo te zijn en had jongste zoon verzonnen om mee te kunnen praten, dit was tijdens het stoeien gebeurd. Ex bleef olie op het vuur gooien omdat het met vriend en kids gewoon gezellig was. Op een gegeven moment beledigde zoon vriend en ex moedigde hem aan en complimenteerde hem en zei scherpe opmerking.
Sindsdien kan vriend niks meer goed doen, ze haten hem lijkt het wel. Ook wordt mijn vriend vaak belachelijk gemaakt. Zoon is flink aan het puberen, dat geven ze op school ook aan. Mijn vriend pikt het niet als zoon mij uitscheld en spreekt hem dan aan. Vooral als ze bij ex zijn geweest is het raak. Ex maakt denigrerende opmerkingen over vriend in bijzijn kinderen. Vorige week was er een escalatie. Zoon was heel brutaal en schold mij uit. Ik liep even naar boven. Vervolgens heeft vriend de telefoon van zoon afgepakt, waarop zoon de telefoon terug wilde pakken. Vriend heeft toen zoon in de bank gezet ( geduwd). Zoon kwam vervolgens naar boven en zegt dat vriend hem heeft geduwd en aan zijn haar heeft getrokken. Vriend ontkent dit en ik weet niet wie ik moet geloven. Ben hier wel heel erg van geschrokken. Daarna kwam vriend naar boven en hebben we gepraat. Alles ging de dagen erna gewoon goed. Vriend heeft zoon nog naar de voetbal en school gebracht, niks aan de hand totdat zoons naar vader gingen. Toen kreeg ik te horen dat zoon vriend niet meer wilde zien en terug zou komen als ik vriend het huis had uitgezet. Ex heeft het met iedereen besproken met de kinderen erbij en niemand vindt het normaal. Ex heeft geen vertrouwen meer zegt hij. Zoon scheld vriend vooralles uit en ex zegt dat dit logisch is omdat hij zo boos is op vriend. Totaal geen respect. Kids zijn nu bij vader en ik zie ze alleen tussen de middag en na schooltijd als vriend er niet is. Jongste zoon heeft op school gehuild en mist mij maar wil zijn broer en vader ook niet in de steek laten.
Ik heb de school gesproken om te vragen of ze jongens in de gaten willen houden. School heeft nog nooit iets gemerkt. Veilig Thuis ( had mijn ex afgelopen zomer al gebeld nadat hij kreeg te horen dat mijn vriend zoon geduwd zou hebben). Veilig Thuis denkt dat kinderen vriend niet accepteren omdat vader vriend niet accepteert. Vriend is zo lief doet alles voor ons en de jongens. Mijn kinderen staan op 1 en doe alles voor hun, heb het zelf te ver laten komen en had hun moeten corrigeren. Ex wil de kinderen inpalmen er is nog veel meer gebeurd wat erop wijst dat vader bang is dat de kinderen het hier leuker hebben en hij de jongens voor zich wil winnen. Ik wil alles doen om hier uit te komen en hulp te krijgen. Het is verder altijd heel fijn en gezellig hier thuis, maar een corrigerende tik oid zou ik nooit goedkeuren. Ex heeft heel veel mensen ingelicht dat de jongens niet veilig zijn hier en dat hij er geen vertrouwen meer in heeft. Ik sta nu dus te boek als de moeder die niet voor haar kinderen op komt en partij kiest voor vriend. School zegt dat ik hier niks van moet aantrekken omdat ze mij kennen als lieve en zorgzame moeder die alles voor ze over heeft.
Mijn gedachten gaan op en neer.. deze goede relatie beëindigen met vriend om mijn zoon en ex tevreden te stellen? Maar aan de andere kant is mijn zoon gewoon heel brutaal en een echte puber. Hulpverlening is ingeschakeld. Ik heb ook altijd het gevoel dat ik buitenspel wordt gezet en dat ze een echte drie eenheid zijn en dat het bij papa alleen maar lang leve de lol is. Ik hoop dat jullie mij kunnen helpen. Alvast bedankt, een hele bezorgde en radeloze mama
Philou schreef op 25-03-2023 om 12:37:
[..]
Ogenschijnlijk volgt er geen of nauwelijks een straf die hem ervan hindert het nog een keer te doen.
Wat Ts’ ex-man doet komt over als ouderverstoting. Is dat woord al gevallen bij VT? Jouw kinderen hebben hier geen oren naar want vader is heilig (en vervolgens heb je zonder te hoeven zeggen ook de niet-heiligen). Misschien is het alwel ter sprake gekomen (sorry, heb niet alles gelezen) maar kan het zijn dat jouw vriends reprimande in hun oren een aanval op hun vader was? Dat is natuurlijk heel verwarrend voor ze en dan is hun reactie enigszins logisch.
Wat bedoel je met reprimande aanval op vader? Er worden allerlei verhalen verzonnen, gelukkig zien de mensen dat dit niet klopt want als er op doorgevraagd wordt blijft er niks over. Gelukkig ziet de hulpverlening dit ook. Wij praten nooit slecht over vader mijn vriend ook niet.
Johannaatje schreef op 26-03-2023 om 12:21:
[..]
Ja dat is al weleens ter sprake gekomen iig wel ondermijnd gedrag. Gister kreeg ik een appje van een moeder van een vriendje dat ze blijkbaar een hond krijgen en dat hij ze nog meer afhankelijk maakt. Vandaag belde de jongens helemaal enthousiast dat vader een grote verassing had en dat ze over 2 weken een hond krijgen. Ik heb heel enthousiast gereageerd.
Oa veilig thuis, huisarts, cjg, ib-er, advocaat geven allemaal aan dat kinderen vriend niet accepteren omdat vader dat niet doet.
Ik denk dat je je zou moeten richten op die hele batterij buitenstaanders in beweging te krijgen/houden zonder inhoudelijk al te veel te sturen. Kennelijk ziet iedereen op eigen houtje al wat er aan de hand is. Ik zou puur feiten inbrengen en peilen wat nodig is voor (vervolg-)actie van die professionele partijen.
Vader lijkt niet goed in het verbergen van zijn slechte bedoelingen en dat gaat jou hopelijk helpen. 
Mijn excuses, ik zal wel weer een lading over me heen krijgen, maar ik vind dit echt wel een vreemde interpretatie: 'Gister kreeg ik een appje van een moeder van een vriendje dat ze blijkbaar een hond krijgen en dat hij ze nog meer afhankelijk maakt.' De moeder van een vriendje... en dan de interpretatie dat als vader iets doet wat leuk is voor de kinderen, dat hij dat dan doet om ze afhankelijk te maken van hem.... Geldt dat alleen voor deze man of voor iedereen die ooit een cavia of een konijn heeft aangeschaft omdat de kinderen het zo leuk vinden?
Goed dat je het enthousiasme van de kinderen gedeeld hebt, maar er is blijkbaar wel een giftige sfeer (met buitenstaanders) ontstaan rondom deze vader.
Tsjor
Omnik schreef op 26-03-2023 om 12:33:
[..]
Ik denk dat je je zou moeten richten op die hele batterij buitenstaanders in beweging te krijgen/houden zonder inhoudelijk al te veel te sturen. Kennelijk ziet iedereen op eigen houtje al wat er aan de hand is. Ik zou puur feiten inbrengen en peilen wat nodig is voor (vervolg-)actie van die professionele partijen.
Vader lijkt niet goed in het verbergen van zijn slechte bedoelingen en dat gaat jou hopelijk helpen.
Bedankt voor de tip. Dat ben ik idd aan het doen en me bij feiten houden. Mail wekelijks de incidenten naar de jeugdconsulent voorbeeld;
Vader geeft aan per app dat hij het contact stimuleert; op dag datum en tijd in mijn weekend hadden we een verjaardag van oma. Kinderen zouden mee gaan maar daarna gaven ze aan een dagje uit te gaan en uiteten met papa en ze mogen zelf kiezen van papa en kiezen daarvoor.
Hulpverleners mogen zelf hun conclusie trekken.
Als alternatieve vorm van omgang zou je kunnen doen wat een vriendin van mij deed: wisselrooster. De ene week 2 kinderen bij moeder (vader dus 0), dan 1 kind naar vader, dan 2e kind ook naar vader (vader dus 2, moeder 0), dan kind 1 naar moeder en daarna kind 2 naar moeder. Het bleek voor hen goed uit te pakken: je bent maar 1 keer per 4 weken druk met 2 kinderen, je hebt tijd voor elk kind afzonderlijk, je hebt 1 keer in de 4 weken echt vrij en de kinderen zien elkaar toch regelmatig. Het is maar een idee.
Tsjor
Omnik schreef op 26-03-2023 om 12:33:
[..]
Ik denk dat je je zou moeten richten op die hele batterij buitenstaanders in beweging te krijgen/houden zonder inhoudelijk al te veel te sturen. Kennelijk ziet iedereen op eigen houtje al wat er aan de hand is. Ik zou puur feiten inbrengen en peilen wat nodig is voor (vervolg-)actie van die professionele partijen.
Vader lijkt niet goed in het verbergen van zijn slechte bedoelingen en dat gaat jou hopelijk helpen.
Bedankt voor de tip. Dat ben ik idd aan het doen en me bij feiten houden. Mail wekelijks de incidenten naar de jeugdconsulent voorbeeld;
Vader geeft aan per app dat hij het contact stimuleert; op dag datum en tijd in mijn weekend hadden we een verjaardag van oma. Kinderen zouden mee gaan maar daarna gaven ze aan een dagje uit te gaan en uiteten met papa en ze mogen zelf kiezen van papa en kiezen daarvoor.
Hulpverleners mogen zelf hun conclusie trekken.
tsjor schreef op 26-03-2023 om 12:40:
Mijn excuses, ik zal wel weer een lading over me heen krijgen, maar ik vind dit echt wel een vreemde interpretatie: 'Gister kreeg ik een appje van een moeder van een vriendje dat ze blijkbaar een hond krijgen en dat hij ze nog meer afhankelijk maakt.' De moeder van een vriendje... en dan de interpretatie dat als vader iets doet wat leuk is voor de kinderen, dat hij dat dan doet om ze afhankelijk te maken van hem.... Geldt dat alleen voor deze man of voor iedereen die ooit een cavia of een konijn heeft aangeschaft omdat de kinderen het zo leuk vinden?
Goed dat je het enthousiasme van de kinderen gedeeld hebt, maar er is blijkbaar wel een giftige sfeer (met buitenstaanders) ontstaan rondom deze vader.
Tsjor
Jouw mening en hoe zou het komen dat iedereen zo naar hem kijkt als hij al 10 weken de jongens bij mij weghoudt? Hoe zou jii reageren als jii dat ziet gebeuren om je heen? En dan alles uit de kast trekken om ze nog afhankelijker te maken. Prima jouw mening maar nu lijkt het netalsof wij alles verkeerd intepreteren en hierdoor voel ik me niet prettig.
tsjor schreef op 26-03-2023 om 12:44:
Als alternatieve vorm van omgang zou je kunnen doen wat een vriendin van mij deed: wisselrooster. De ene week 2 kinderen bij moeder (vader dus 0), dan 1 kind naar vader, dan 2e kind ook naar vader (vader dus 2, moeder 0), dan kind 1 naar moeder en daarna kind 2 naar moeder. Het bleek voor hen goed uit te pakken: je bent maar 1 keer per 4 weken druk met 2 kinderen, je hebt tijd voor elk kind afzonderlijk, je hebt 1 keer in de 4 weken echt vrij en de kinderen zien elkaar toch regelmatig. Het is maar een idee.
Tsjor
Verkeerd topic?
Johannaatje schreef op 26-03-2023 om 12:21:
[..]
Ja dat is al weleens ter sprake gekomen iig wel ondermijnd gedrag. Gister kreeg ik een appje van een moeder van een vriendje dat ze blijkbaar een hond krijgen en dat hij ze nog meer afhankelijk maakt. Vandaag belde de jongens helemaal enthousiast dat vader een grote verassing had en dat ze over 2 weken een hond krijgen. Ik heb heel enthousiast gereageerd.
Oa veilig thuis, huisarts, cjg, ib-er, advocaat geven allemaal aan dat kinderen vriend niet accepteren omdat vader dat niet doet.
Het is heel kwalijk wat vader doet. Heeft hij dit altijd gehad of is dit pas van na de scheiding (of van na je vriend). Kans is dat de kinderen het op latere leeftijd doorkrijgen maar dan is de schade al aangebracht.
Knap dat je toch enthousiast kon reageren op het nieuws van een hond. Heb jij voor jouzelf ook hulp hierbij? Er tegenin gaan bij de kinderen werkt contraproductief, met andere woorden als je die gedachte doortrekt, dan zou eerder iets zeggen als 'ik snap dat je moet kiezen voor pappa omdat dat nu het beste is voor jou. Ik hou van jou, wil het beste voor jou. En ik weet dat jij van mij houdt. De liefde tussen jou en mij kan wel vloeien, toch?'. Mijn hart zou het uitschreeuwen omdat je hem (je ex) toch in een soort van bescherming neemt terwijl hijzelf de aanstichter van dit alles. En daar zou ik toch wel deskundige raad bij nodig hebben (in de zin hoe stel ik mij op naar de kinderen zonder 'pappa is g-d' te bevestigen en zonder de kinderen van je af te keren als je het niet doet.
Wat een vreselijke situatie als je ex je het licht in jouw ogen en met name het licht in die van zijn kinderen niet gunt.
Johannaatje schreef op 26-03-2023 om 12:47:
[..]
Bedankt voor de tip. Dat ben ik idd aan het doen en me bij feiten houden. Mail wekelijks de incidenten naar de jeugdconsulent voorbeeld;
Vader geeft aan per app dat hij het contact stimuleert; op dag datum en tijd in mijn weekend hadden we een verjaardag van oma. Kinderen zouden mee gaan maar daarna gaven ze aan een dagje uit te gaan en uiteten met papa en ze mogen zelf kiezen van papa en kiezen daarvoor.
Hulpverleners mogen zelf hun conclusie trekken.
[..]
Jouw mening en hoe zou het komen dat iedereen zo naar hem kijkt als hij al 10 weken de jongens bij mij weghoudt? Hoe zou jii reageren als jii dat ziet gebeuren om je heen? En dan alles uit de kast trekken om ze nog afhankelijker te maken. Prima jouw mening maar nu lijkt het netalsof wij alles verkeerd intepreteren en hierdoor voel ik me niet prettig.
Ik begrijp de post van Tsjor wel; het staat vader vrij om een huisdier te nemen als hij dat wil. Jij vertaalt dat naar " ze nog meer afhankelijk maken", niet helemaal eerlijk natuurlijk dan zou de ex nooit iets mogen doen.
Hij houdt de jongens bij je weg omdat hij zorgen heeft over de omgang / incidenten met jouw vriend. Dat je zoons moeite hebben met jouw vriend kan komen door hoe hun vader over hem praat, maar bv ook door de puberhormoontjes of omdat de incidenten voor je zoons toch heftiger waren dan hoe jij het interpreteerd( je bent ook niet overal bij geweest), of een combinatie van alledrie.
Lijkt mij vooral wenselijk om bij de kern te blijven en die aan te pakken: hoe kun je de jongens weer in een omgangsregeling krijgen waarbij ze beiden ouders zien. Werk daar aan en laat allerlei randzaken zoals huisdieren / uitstapjes/ etentjes er buiten. Het is erg lastig hard te maken dat de andere ouder dit doet om de kinderen voor zich te winnen. En hoe een ander de tijd met de kinderen besteed heb je geen invloed op.
Het voorbeeld dat je noemde m.b t. Verjaardag oma / liever bij vader zijn ivm uitje en etentje is niet oke; als het jouw weekend is dan horen ze daarbij te zijn ( althans: moet een puber nog verplicht mee?) en kan vader het uitje ook op een ander moment plannen. Maar wilde ze enkel om die reden niet mee of wellicht ook omdat ze niet meer met jouw vriend geconfronteerd willen worden?
Gingergirl schreef op 26-03-2023 om 13:32:
[..]
Ik begrijp de post van Tsjor wel; het staat vader vrij om een huisdier te nemen als hij dat wil. Jij vertaalt dat naar " ze nog meer afhankelijk maken", niet helemaal eerlijk natuurlijk dan zou de ex nooit iets mogen doen.
Hij houdt de jongens bij je weg omdat hij zorgen heeft over de omgang / incidenten met jouw vriend. Dat je zoons moeite hebben met jouw vriend kan komen door hoe hun vader over hem praat, maar bv ook door de puberhormoontjes of omdat de incidenten voor je zoons toch heftiger waren dan hoe jij het interpreteerd( je bent ook niet overal bij geweest), of een combinatie van alledrie.
Lijkt mij vooral wenselijk om bij de kern te blijven en die aan te pakken: hoe kun je de jongens weer in een omgangsregeling krijgen waarbij ze beiden ouders zien. Werk daar aan en laat allerlei randzaken zoals huisdieren / uitstapjes/ etentjes er buiten. Het is erg lastig hard te maken dat de andere ouder dit doet om de kinderen voor zich te winnen. En hoe een ander de tijd met de kinderen besteed heb je geen invloed op.
Het voorbeeld dat je noemde m.b t. Verjaardag oma / liever bij vader zijn ivm uitje en etentje is niet oke; als het jouw weekend is dan horen ze daarbij te zijn ( althans: moet een puber nog verplicht mee?) en kan vader het uitje ook op een ander moment plannen. Maar wilde ze enkel om die reden niet mee of wellicht ook omdat ze niet meer met jouw vriend geconfronteerd willen worden?
Het vervelende is natuurlijk dat ‘niet willen door wrijving’ en ‘sabotage door vader’ op een gegeven moment helemaal niet meer van elkaar te onderscheiden zijn. Dat is nou net de aard van gaslighting.
Wat heel bijzonder is, is dat de verschillende betrokken professionals kennelijk onafhankelijk van elkaar door het gedrag van vader heenkijken. In een hulpverleningscultuur waarin tegen vrijwel iedere prijs aan het harmoniemodel tussen vader en moeder wordt vastgehouden en professionals zich tegen de klippen op neutraal opstellen, zie ik dit wel als een signaal. Natuurlijk kunnen wij hier geen oordeel vellen en kunnen buitenstaanders als buurvrouwen of moeders van vriendjes dat ook niet, maar ik krijg de indruk uit het verhaal dat het er nogal dik bovenop ligt en dat het niet moeilijk is om het waar te nemen.
Vandaar: laat de professionals de feiten beoordelen.
Gingergirl schreef op 26-03-2023 om 13:32:
[..]
Ik begrijp de post van Tsjor wel; het staat vader vrij om een huisdier te nemen als hij dat wil. Jij vertaalt dat naar " ze nog meer afhankelijk maken", niet helemaal eerlijk natuurlijk dan zou de ex nooit iets mogen doen.
De betekenis van het nemen van een huisdier is niet éénduidig, dat is natuurlijk zo. Maar het zou ook zomaar wel helemaal passen in oudervervreemding, bewust of onbewust. Als je als ouder al zo ver gaat dat je je kinderen opzet tegen de ouder, word je dan opeens principieel bij een huisdier? Ook niet, toch? Overschrijden mensen die grensoverschrijdend zijn alleen één grens of één soort grens? Ook niet, toch?
Ik hoor TS zeggen dat ze weet hoe dit uitpakt omdat alles uitpakt op een bepaalde manier.
Het voordeel van een hond is dat de hond eventueel mee kan naar moeder (als die dat goed vindt) maar of de hond mee màg en mee gààt, en of moeder daar een stem in heeft, is van een heel andere orde. Moeder heeft nu al weinig stem, met hond ben je -zeker als het eigen keuze niet is- met handen en voeten gebonden (waar je heen kan, uitlaten). Moeder kan dan natuurlijk zeggen dat de hond een keer niet mee kan, maar gaat de hond dan worden gebruikt als motief om niet naar moeder te kunnen?
Omnik schreef op 26-03-2023 om 13:47:
[..]
Het vervelende is natuurlijk dat ‘niet willen door wrijving’ en ‘sabotage door vader’ op een gegeven moment helemaal niet meer van elkaar te onderscheiden zijn. Dat is nou net de aard van gaslighting.
Wat heel bijzonder is, is dat de verschillende betrokken professionals kennelijk onafhankelijk van elkaar door het gedrag van vader heenkijken. In een hulpverleningscultuur waarin tegen vrijwel iedere prijs aan het harmoniemodel tussen vader en moeder wordt vastgehouden en professionals zich tegen de klippen op neutraal opstellen, zie ik dit wel als een signaal. Natuurlijk kunnen wij hier geen oordeel vellen en kunnen buitenstaanders als buurvrouwen of moeders van vriendjes dat ook niet, maar ik krijg de indruk uit het verhaal dat het er nogal dik bovenop ligt en dat het niet moeilijk is om het waar te nemen.
Vandaar: laat de professionals de feiten beoordelen.
Voor professionals is het ook altijd lastig om te beoordelen wat de feiten zijn, zij zijn er immers ook niet bij geweest. En hebben al die professionals ook uitgebreid met vader gesproken? En zo ja, hoe neutraal zijn ze? Even los van het verhaal van TO, hier was laatst een uitgebreid item over op tv; dat bij problematiek rondom scheidingen / omgangsregelingen de hulpverleners al zo meegegaan zijn/ bevooroordeeld zijn in het verhaal van de ene ouder dat de andere ouder(vaak de vader) niet meer neutraal beoordeeld wordt. Daarbij viel het ook op dat veel vrouwelijke hulpverleners ook nogal eens met een gekleurde bril naar dit soort casussen keken. Maar goed nogmaals: dit even los van de casus van TO.
Jij noemt de term gaslighting, wat ook absoluut gebeurd en wat heel naar en heftig is. Maar vlak ook niet uit dat er veel zijn die in een slachtofferol gaan zitten en alles wat de ander doet in een verkeerd daglicht zetten (manipuleren) om er zelf als slachtoffer uit te komen. Net zoals dat je zeer vaak hoort en leest dat de ex een narcist zou zijn...die term wordt ook vaak makkelijk gebruikt om de ex partner zwart te maken. Nogmaals dit even los van TO ik bedoel het niet om haar af te vallen maar wel allert te zijn op valkuilen vanuit emotie.
Of dit speelt bij TO en haar ex is voor ons niet te bepalen. Het zou zomaar een combi van factoren kunnen zijn. Voor TO zou ik zoals gezegd me richten op die omgangsregeling en het herstel daarvan of kijken naar meerdere opties. Oudste heeft veel moeite met haar vriend, is het bezwaarlijk al hij bij vader blijft wonen en komt als vriend er niet is. Ik lees vanuit haar een hoop negativiteit over ex..wellicht terecht. Maar ik mis ook input vanuit haar om tot een oplossing te komen. Of afwachten verstandig is weet ik niet, lastig.
Gingergirl schreef op 26-03-2023 om 14:31:
[..]
Voor professionals is het ook altijd lastig om te beoordelen wat de feiten zijn, zij zijn er immers ook niet bij geweest. En hebben al die professionals ook uitgebreid met vader gesproken? En zo ja, hoe neutraal zijn ze? Even los van het verhaal van TO, hier was laatst een uitgebreid item over op tv; dat bij problematiek rondom scheidingen / omgangsregelingen de hulpverleners al zo meegegaan zijn/ bevooroordeeld zijn in het verhaal van de ene ouder dat de andere ouder(vaak de vader) niet meer neutraal beoordeeld wordt. Daarbij viel het ook op dat veel vrouwelijke hulpverleners ook nogal eens met een gekleurde bril naar dit soort casussen keken. Maar goed nogmaals: dit even los van de casus van TO.
Jij noemt de term gaslighting, wat ook absoluut gebeurd en wat heel naar en heftig is. Maar vlak ook niet uit dat er veel zijn die in een slachtofferol gaan zitten en alles wat de ander doet in een verkeerd daglicht zetten (manipuleren) om er zelf als slachtoffer uit te komen. Net zoals dat je zeer vaak hoort en leest dat de ex een narcist zou zijn...die term wordt ook vaak makkelijk gebruikt om de ex partner zwart te maken. Nogmaals dit even los van TO ik bedoel het niet om haar af te vallen maar wel allert te zijn op valkuilen vanuit emotie.
Of dit speelt bij TO en haar ex is voor ons niet te bepalen. Het zou zomaar een combi van factoren kunnen zijn. Voor TO zou ik zoals gezegd me richten op die omgangsregeling en het herstel daarvan of kijken naar meerdere opties. Oudste heeft veel moeite met haar vriend, is het bezwaarlijk al hij bij vader blijft wonen en komt als vriend er niet is.
Hulpverlening heeft uitgebreidt met vader gesproken en afzondelijk met kinderen en is een MAN. Ongelooflijk om jouw reactie te lezen, net alsof ik nu het slachtoffer speel en de hulpverlening wil manipuleren. Terwijl de kinderen moedwillige bij mij worden weggehouden en ondanks alles wat er wordt gedaan blijf ik richting kinderen positief over vader. De therm narcist heb ik nog nooit gebruikt.
Ik merk dat zulke reacties me heel veel pijn doen, als een trap na.
Gingergirl schreef op 26-03-2023 om 14:31:
[..]
Voor professionals is het ook altijd lastig om te beoordelen wat de feiten zijn, zij zijn er immers ook niet bij geweest. En hebben al die professionals ook uitgebreid met vader gesproken? En zo ja, hoe neutraal zijn ze? Even los van het verhaal van TO, hier was laatst een uitgebreid item over op tv; dat bij problematiek rondom scheidingen / omgangsregelingen de hulpverleners al zo meegegaan zijn/ bevooroordeeld zijn in het verhaal van de ene ouder dat de andere ouder(vaak de vader) niet meer neutraal beoordeeld wordt. Daarbij viel het ook op dat veel vrouwelijke hulpverleners ook nogal eens met een gekleurde bril naar dit soort casussen keken. Maar goed nogmaals: dit even los van de casus van TO.
Of dit speelt bij TO en haar ex is voor ons niet te bepalen. Het zou zomaar een combi van factoren kunnen zijn. Voor TO zou ik zoals gezegd me richten op die omgangsregeling en het herstel daarvan of kijken naar meerdere opties. Oudste heeft veel moeite met haar vriend, is het bezwaarlijk al hij bij vader blijft wonen en komt als vriend er niet is. Ik lees vanuit haar een hoop negativiteit over ex..wellicht terecht. Maar ik mis ook input vanuit haar om tot een oplossing te komen. Of afwachten verstandig is weet ik niet, lastig.
Ten eerste, is het wel handig om dingen in 1 posting te noemen als ze "los van elkaar staan' zoals jij zegt?
Ten tweede, het kan natuurlijk zijn dat mensen onterecht beticht worden van het zijn van een N maar het kan ook zo zijn dat mensen met N op meer dan 1 vlak in het leven schuren omdat dat nu eenmaal de eigenschap is waarmee ze de wereld tegemoet treden. En op dit forum hoeven we dat toch niet uit te zoeken? Heus, ook een TS kan een spiegel voorgehouden worden, maar dat betekent toch niet dat we niet meer mee denken etc..?
Dit standpunt komt een beetje hoog van de toren over en totaal (ongevraagd) buiten het kader.
Johannaatje schreef op 26-03-2023 om 14:34:
[..]
Hulpverlening heeft met vader gesproken en afzondelijk met kinderen en is een man. Ik ga dit topic verwijderen aangezien ik het verschrikkelijk vindt dat dit mij wordt aangedaan en ik dan word beschuldigt vam manipulatie terwijl ik de kinderen al 10 weken nket heb gezien. Onvoorstelbaar dat jij suggereert dat ik het misschien wel.manipuleer
Er worden in een discussie hier altijd verschillende kanten belicht en wie de schoen past trekke hem aan. Dit is juist goed voor jou om te leren hanteren want net zoals je hier geen goedkeuring en bevestiging nodig hebt van iedereen, zo kun je ook (leren) leven met de afkeuring en rookgordijnen van je ex. Als jij ziet wat er aan de hand is en doorziet dat wij als buitenstaanders de situatie ook niet goed kunnen inschatten, kun je reacties ook naast je neerleggen. Dat gezag heb jij gewoon over je eigen verhaal.
Het is vaak goed om je af te vragen: zou er iets in kunnen zitten, kan ik er iets mee? Ook als het niet 100% klopt op jouw situatie. Al denk ik wel dat je in het geval van gaslighting inderdaad wel uit mag kijken met nuanceren omdat je daarmee makkelijk van je stuk wordt gebracht terwijl je een heldere, krachtige koers moet varen. Ik zou dus zeggen: accepteer de steun van mensen die het zien en steek niet teveel energie in mensen die je uit evenwicht brengen. Waarmee ik niet bedoel dat mensen die je uit evenwicht brengen iets verkeerds doen.