Verhuizen naar andere woonplaats wat nu?
Hallo,
Ik ga deze post volledig anoniem houden. Ik zelf ben 36 jaar en heb 2 prachtige kinderen van 7 en 8 jaar oud. Mijn kinderen betekenen echt alles voor mij, MAAR er is een nieuwe vrouw in mijn leven gekomen.
Mijn ex en ik wonen nu nog samen maar hier zal een eind aankomen binnenkort. Ik heb een leuke nieuwe vrouw ontmoet maar zij wil ook voor haar kinderen absoluut niet verhuizen. Hemelsbreed hebben we het over 30km en +/- 25minuten rijden.
Eén van ons zal moeten gaan toegeven want we willen beide deze kans op een mooi nieuw leven niet laten schieten. Wie het gaat worden weten we nu nog niet. Maar we willen beide onze kinderen zoveel mogelijk bij ons hebben minimaal 40-50%.
Ik ben eigenlijk opzoek naar ervaringen hoe dit praktisch ingevuld kan worden. De kinderen moeten naar school gebracht gaan worden en weer opgehaald gaan worden. Nu zitten ze nog op de basisschool hoe gaat dit zijn als ze op voortgezet onderwijs zitten?
Heen en weer rijden is voor ons om het even en maakt ons beide niks uit. we werken beide slechts 4 dagen dus hier moeten we ook iets mee kunnen.
We krijgen het zelf op dit moment gewoon niet voor elkaar om dit praktisch vorm te geven. De kinderen willen we om het weekend samen hebben zodat zij ook samen zijn.
Ik hoop heel hard dat jullie ons tips mee kunnen geven.
Groeten,
Anoniem 😉
Ga een LAT-relatie aan, dan komen er geen kinderen onnodig in de knel, nu niet en later niet.
70% van de nieuwe relaties na een scheiding redt het niet. De kans dat dit een succes wordt, is slechts 30%. Dus sleep de kinderen niet mee in dit riskante avontuur en zorg dat je je eigen dak boven je hoofd hebt en houdt en verkas geen kinderen, niet de jouwe en niet de hare.
Uhm...je bent nog niet eens helemaal uit elkaar met je ex en denkt nu al aan samenwonen met je nieuwe vlam en kinderen verhuizen etc. Doe efkes rustig aan joh, lekker latten voorlopig. Dat alle kinderen omgang met beide ouders hebben en een leven in hun eigen woonplaats kunnen hebben is echt een voordeel. Je wil ze niet nog tien jaar lang overal naartoe moeten brengen en halen. Want dat is dan school, maar ook clubjes, vriendjes etc.
lekker latten.
En je er op voorbereiden dat ze heel snel minder komen als ze op de middelbare zitten want dan willen ze op de fiets naar vrienden, baantje en sport. 30 km is niet overbrugbaar.
"We krijgen het zelf op dit moment gewoon niet voor elkaar om dit praktisch vorm te geven. De kinderen willen we om het weekend samen hebben zodat zij ook samen zijn."
Ik weet niet helemaal of ik dit goed lees. Maar jullie willen beiden om het weekend de kinderen hetzelfde weekend? Dus jullie kinderen hebben jullie zelf nooit het weekend 'alleen', maar altijd met nieuwe partner en diens kinderen?
Hoelang hebben jullie een relatie en waarom moeten de kinderen samen zijn met de kinderen van je nieuwe partner?
Latten, latten, latten.
Die kinderen betekenen niet alles voor je, want er is niet meer dan alles en je wil nu kijken hoe je je nieuwe liefde boven je kinderen kunt stellen. Dus het lijkt eerder dat die nieuwe vrouw alles voor je betekent. die nieuwe liefde klinkt trouwens wel verstandig, want zij wil absoluut niet verhuizen voor haar kinderen. Waarschijnlijk om niet te ver van haar ex-man te gaan wonen.
Heen en weer brengen wordt natuurlijk niks. Dat is nog te doen als ze heel klein zijn en jij alles bepaalt, maar wat doe je als de een een kinderfeestje heeft na school en jij de ander al mee naar huis neemt. Of als de een ziek is en de ander 30 km verderop van school moet worden gehaald? Kotsend met koorts in de auto? De middelbare school is natuurlijk ondoenlijk met verschillende begintijden. Ga je ze dan allebei voor 8.30 brengen, waardoor degene die het eerste uur vrij heeft een uur voor niks daar is? En ‘s middags? Ze kunnen dan nooit met vrienden mee.
Je wil de kinderen in het weekend samen hebben zodat zij ook samen kunnen zijn. Jij bent verliefd op hun moeder, die kinderen zijn niet verliefd op elkaar.
Kortom, ga eerst maar scheiden van je vrouw, ga dan alleen wonen en dan kan je nieuwe vriendin langskomen als jullie allebei je kinderen niet hebben.
Als je gaat samenwonen dan bij haar. Doe eens galant.
Had iemand al gezegd dat je beter eerst kunt gaan latten?
Komop zeg, je bent nog niet eens weg bij je vrouw. Zorg eerst dat je zelf een dak boven je hoofd hebt.
"Eén van ons zal moeten gaan toegeven want we willen beide deze kans op een mooi nieuw leven niet laten schieten".
Het ziet er naar uit dat jij degene bent die gaat toegeven. Natuurlijk gaat zij niet verhuizen, ze zou wel gek zijn. Jij wel?
"Ik ga deze post volledig anoniem houden"....Ja dat begrijp ik wel. Ik zou me ook rot schamen.
Je kinderen zijn álles' voor je, maar zo handel je niet. Weet je wat het best voor je kinderen is? Hier enkele suggesties:
1 Dat je eerst eens kijkt of de relatie met je vrouw na jouw ontrouw nog gered kan worden;
2 Dat je, als je perse niet bij haar wil blijven, eerst eens rustig ergens anders gaat wonen om rustig een regeling op te bouwen en jullie allemaal te laten wennen aan de nieuwe situatie;
3 Dat als je dan perse meteen moet samenwonen met je nieuwe vriendin omdat je kinderen nu eenmaal niet op nr1 staan, je ervoor zorgt dat je kinderen de kans hebben op een rustig samenzijn met hun vader.
Je kinderen betekenen alles voor je zeg je? Dan verhuis je niet 30 km verderop, weg uit hun veilige omgeving. Gewoon NIET doen!!
Moederkareltje schreef op 05-11-2024 om 07:31:
Als je gaat samenwonen dan bij haar. Doe eens galant.
En die kinderen dan? Alleen bij moeder? Want dat is wat dat galante betekend voor ZIJN EIGEN kinderen.
Ysenda schreef op 05-11-2024 om 11:13:
[..]
En die kinderen dan? Alleen bij moeder? Want dat is wat dat galante betekend voor ZIJN EIGEN kinderen.
Ja mijn voorkeur heeft samenwonen ook niet maar als het perse moet dan is de moeder de bron en heeft die als moeder privilege boven de vader. Kinderen wonen dus bij moeder in de buurt. Geldt voor de kinderen van nieuwe vrouw en de kinderen van ex vrouw en TO. Dat is mijn mening.
"Eén van ons zal moeten gaan toegeven want we willen beide deze kans op een mooi nieuw leven niet laten schieten. Wie het gaat worden weten we nu nog niet. Maar we willen beide onze kinderen zoveel mogelijk bij ons hebben minimaal 40-50%."
Ik denk dat jullie je beide vooral dood moeten schamen nu nog. Doe even normaal en zet even een aantal stapjes terug zeg. Je kinderen horen op de 1e plek nu, niet jij, niet je nieuwe vriendin.
Wees verstandig, ga netjes scheiden, doe 50-50 co-ouderschap in je huidige woonplaats en zie je nieuwe vlam in de week waarin je je kinderen niet hebt.
Dat is prima doenbaar, ik heb het bijna 10 jaar gedaan (2x nieuwe liefde die het uitstekendmet mijn kinderen konden en kunnen vinden, beide op zo'n 35 minuten rijden buiten de spits). Toen mijn eerste relatie na mijn scheiding na 6 jaar (!) toch nog strandde, was ik dolblij dat ik niet met mijn hoofd in een roze wolk was gaan samenwonen! Daarna heb ik een nieuwe leuke man ontmoet, en ben ik weer gaan latten. Nu onze kinderen aan beide kanten het huis uit zijn, zijn we gaan samenwonen. Dat doen we in mijn huis dat ook van mij blijft, ik vind de waarde van een eigen dak boven mijn hoofd namelijk te groot om op te geven. Ik heb inmiddels ervaren dat relaties misschien/waarschijnlijk niet voor eeuwig zijn. Dat denk je altijd in het begin, maar het is helaas niet de realiteit.
”We krijgen het zelf op dit moment gewoon niet voor elkaar om dit praktisch vorm te geven.”
Omdat dat ook onmogelijk is.
Schemerlampje schreef op 05-11-2024 om 13:26:
”We krijgen het zelf op dit moment gewoon niet voor elkaar om dit praktisch vorm te geven.”
Omdat dat ook onmogelijk is.
En dan zou je het dus misschien ook niet moeten doen...
Voor mijn gevoel is dit een vraag waar de antwoorden vrijwel unaniem in dezelfde richting wijze. Een zeldzaamheid op dit forum...
Je zegt dat je kinderen 'alles voor je betekenen' - laat dat dan ook zien in hoe je je leven inricht, ga lat-ten.