Uitbl elkaar en verhuizen
hallo,
Mijn partner en ik zijn uit elkaar. Mijn keuze en hij staat er nog niet helemaal achter. We hebben samen een dochtertje van 3.
Ik ben 6 jaar geleden bij hem komen wonen. Mijn familie woont 3 uur rijden daar vandaan. Nu wil ik heel graag weer terug naar waar ik vandaan kom alleen wil ik dat mijn dochtertje met mij meenemen maar dat laat hij natuurlijk niet toe. Ik weet op dit moment even niet meer wat ik moet doen. Haar achterlaten hier wil ik absoluut niet en hier dan maar blijven wonen zal mij echt geen goed doen. Ik heb hier helemaal niks. Geen familie, geen vrienden niks. ben zo bang dat ik hier dus nooit weg zou komen.
Vader is niet egoïstisch en oneerlijk. TO is juist egoïstisch. Zij beëindigt de relatie en wil dochter met zich meenemen. Dat is niet in het belang van het kind en ook niet in het belang van ex. Enkel eigenbelang.
Gelukkig zal een rechter hier dan ook een stokje voor steken. Het belang van het kind staat altijd voorop.
Het is wellicht voor jou moeilijk voor te stellen, maar beeld je even in dat jouw man ineens de relatie verbreekt en met jullie kinderen een paar honderd kilometer verderop wil gaan wonen. Dat zou jij toch ook niet accepteren?
Annaniem2023 schreef op 21-01-2025 om 20:42:
[..]
Ja, zij heeft zeggenschap over waar HUN kind woont, maar het uitgangspunt is de huidige situatie. En ze mag niet in haar eentje beslissen ver weg te gaan wonen omdat ze zelf haar leven niet op orde heeft.
Inderdaad. Net als dat HIJ net zoveel zeggenschap heeft. Een kind is geen eigendom van de moeder.
Moederkareltje schreef op 21-01-2025 om 15:25:
ik zou eens de scenario's uitdenken met hem. Hoe gaat hij praktisch voor een 3 jarige zorgen stel hij wil 50 50... Wil hij dat überhaupt wel of is weekend ook goed.. jij hebt je netwerk en fijnere psyche en rust als je bij je familie woont, je bent een betere uitgerustere, stabielere moeder daar. Ook meer liefde voor je kinderen met fijn netwerk. Hij, de vader, moet niet zo egoistisch doen. De vader van mijn kinderen vindt het prima dat ik weg ga. Ik heb dit scenario al uitgedacht en hem verteld toen ik kinderen wilde. Daar heb jij nu niks aan. De meeste mensen zijn verliefd en denken niet genoeg in het voren. De vader van mijn kinderen vindt het prima om ze alleen in het weekend te komen opzoeken en hij wil pas dat ze komen logeren vanaf 7 jaar. Wie weet vallen de eisen van de vader in jouw verhaal ook wel mee.
Dit is toch compleet ridicuul? Je bent toch gewoon een slappe zak van een vader als je je hier aan conformeert.
Moederkareltje schreef op 21-01-2025 om 20:27:
[..]
Ik vind nog steeds dat zij ook zeggenschap mag hebben over waar het kind opgroeit. Waarom is hij de rest van de 18 jaar de baas over de plek ondat ze daar gestart zijn. Ik vind het oneerlijk. Ik mag dat vinden. Egoistisch als hij zich niet in haar kan verplaatsen.
Ik wilde vooral mijn medeleven aan Topic starter tonen. Ik hoop dat ze eruit komt met de vader en hij wil meedenken wat ook voor moeder fijn is en niet alleen ik ik ik. We sekste in mijn jutjeknor dus je blijft maar in mijn jutjeknor de komende 15 jaar. Moeders geluk is er ook nog.
Ik heb zoals iemand zei iid een soms bestwel gigantische lul als vent maar godzijdank geen gedoe hierover in ieder geval. Ik besef mij dat ik niet helemaal in 2025 leef en geen geëmancipeerde gelijke relatie heb zoals op dit forum de norm is. De 2 weekenden in week regeling is uit de mode merk ik al.
Mijn refentiekader loslaten op alles wat mijn oog ziet op dit forum is wat ik doe op het forum. Hoe meer licht, hoe beter het zicht. Anders wordt het te grijs. Asjeblieft.
Net zoveel zeggenschap inderdaad als vaders. En dan is de realiteit, dat het totaal onwerkbaar is, ook in het belang van het kind, om een week/week regeling te hebben, als moeders 300 km verderop gaat wonen. Dat man dan egoistisch zou zijn, omdat hij zijn kind ook week/week wil zijn, is echt totaal de omgekeerde wereld.
Je zou het ook andersom kunnen draaien: Moet die man dan de dupe zijn van het feit dat mevrouw niks opgebouwd heeft? Zij kan ook kiezen voor een weekendregeling toch? Het is immers haar keuze om weg te gaan.
Dat heeft niks met emancipatie of met anno 2025 te maken. Je wil als vader gewoon je kind niet een weekend in de 2 week zien. Of naja, de meeste vaders godzijdank niet.
Elpisto schreef op 22-01-2025 om 09:10:
[..]
Het feit dat het logeren genoemd wordt en vanaf 7 jaar pas mogelijk is , het klinkt echt als een oom ipv een vader in mijn ogen , af en toe ff ophalen om iets leuks te doen, en als je oud genoeg bent om jezelf aan te kunnen kleden, billen af te vegen kun je leuk komen logeren..
Moederkareltje schreef op 21-01-2025 om 15:25:
ik zou eens de scenario's uitdenken met hem. Hoe gaat hij praktisch voor een 3 jarige zorgen stel hij wil 50 50... Wil hij dat überhaupt wel of is weekend ook goed.. jij hebt je netwerk en fijnere psyche en rust als je bij je familie woont, je bent een betere uitgerustere, stabielere moeder daar. Ook meer liefde voor je kinderen met fijn netwerk. Hij, de vader, moet niet zo egoistisch doen. De vader van mijn kinderen vindt het prima dat ik weg ga. Ik heb dit scenario al uitgedacht en hem verteld toen ik kinderen wilde. Daar heb jij nu niks aan. De meeste mensen zijn verliefd en denken niet genoeg in het voren. De vader van mijn kinderen vindt het prima om ze alleen in het weekend te komen opzoeken en hij wil pas dat ze komen logeren vanaf 7 jaar. Wie weet vallen de eisen van de vader in jouw verhaal ook wel mee.
Keer maar gewoon om. Advies dus aan de vader:
Hij kan samen met de moeder de scenario's uitdenken met haar. Hoe gaat ze praktisch voor een driejarige zorgen, in het geval ze 50/50 wil? Of wil ze dat niet en is een weekendregeling ook goed? Hij heeft zelf een fijn netwerk en is een stabiele vader met liefde voor zijn kind. Moeder moet niet zo egoïstisch doen.
Anoniemvoornu schreef op 22-01-2025 om 09:46:
[..]
Het feit dat het logeren genoemd wordt en vanaf 7 jaar pas mogelijk is , het klinkt echt als een oom ipv een vader in mijn ogen , af en toe ff ophalen om iets leuks te doen, en als je oud genoeg bent om jezelf aan te kunnen kleden, billen af te vegen kun je leuk komen logeren..
Dat inderdaad. Daarnaast krijgt kind vanaf die leeftijd of iets ouder veel meer afspraken in de weekenden - hoe gaat het dan met sporten en wedstrijden? Kortom, vanaf een jaar of 7 tot een jaar of 8 logeren in de weekenden 
Moederkareltje schreef op 21-01-2025 om 20:27:
[..]
Ik vind nog steeds dat zij ook zeggenschap mag hebben over waar het kind opgroeit. Waarom is hij de rest van de 18 jaar de baas over de plek ondat ze daar gestart zijn. Ik vind het oneerlijk. Ik mag dat vinden. Egoistisch als hij zich niet in haar kan verplaatsen.
Ik wilde vooral mijn medeleven aan Topic starter tonen. Ik hoop dat ze eruit komt met de vader en hij wil meedenken wat ook voor moeder fijn is en niet alleen ik ik ik. We sekste in mijn jutjeknor dus je blijft maar in mijn jutjeknor de komende 15 jaar. Moeders geluk is er ook nog.
Ik heb zoals iemand zei iid een soms bestwel gigantische lul als vent maar godzijdank geen gedoe hierover in ieder geval. Ik besef mij dat ik niet helemaal in 2025 leef en geen geëmancipeerde gelijke relatie heb zoals op dit forum de norm is. De 2 weekenden in week regeling is uit de mode merk ik al.
Mijn refentiekader loslaten op alles wat mijn oog ziet op dit forum is wat ik doe op het forum. Hoe meer licht, hoe beter het zicht. Anders wordt het te grijs. Asjeblieft.
To heeft 6 jaar geleden een keus gemaakt door bij hem in te trekken. Nu is wil scheiden, wil ze ineens weg. Als ze de omgeving zo naar vind had ze daar andere keuzes in kunnen maken en bv kunnen verhuizen met haar man voordat er een kind kwam. We weten ook niet alle details; misschien is haar man ook wel aan Jutjeknor gebonden door werk of omdat hij ook graag bij zijn familie in de buurt wil wonen, haar geluk is niet perse belangrijker dan dat van hem. Dat zij na 6 jaar geen netwerk heeft ligt ook aan haar zelf. Terug verhuizen naar je familie zegt ook niet alles: familie kan ook besluiten om te gaan verhuizen of komen te overlijden etc. Alleen maar afhankelijk zijn van familie als netwerk is niet verstandig.
Tja jij denkt dat je er geen gedoe over hebt, mochten jullie ooit uit elkaar gaan dan kan dat nog vies tegenvallen, vooral voor de kinderen. Een vader hebben die je niet erkent heeft en die je maar af en toe wil zien en pas vanaf een bepaalde leeftijd " mag" je blijven " logeren", dat is voor kinderen echt niet fijn en kan grote gevolgen hebben. Vandaar ook dat zo'n regeling geen " mode" meer is.
Nou moeder Kareltje; je zegt ergens anders dat als er niets officieel geregeld is er dus geen problemen zijn. En die zijn er wel. Want TO is van plan het kind ver bij vader vandaan te halen.
Dat je ergens een kind op de wereld zet, is geen verplichting daar te blijven wonen. Als je als gezin gaat verhuizen kan dat prima, zeker als je kind nog zo jong is.
Maar een omgangsregeling wordt erg lastig en lijkt me niet in het belang van het kind met deze afstand. Ik ken wel een voorbeeld uit de omgeving waar dit wel zo is en dat gaat goed, met name omdat ouders door één deur kunnen en vader een vakantiechalet heeft op 50 km van adres moeder en daar in de weekenden vaak is met kind of kind komt opzoeken bij activiteiten die het in de eigen omgeving te doen heeft. In vakanties is kind dan wel regelmatig langer bij vader thuis.
Moederkareltje, stel dat jij ernstig ziek wordt of onverhoopt komt te overlijden, hoe gaat je man dan de zorg voor de kinderen vormgeven? Oprechte vraag, want het leest nu alsof hij één dag niet eens zou kunnen.
Kinderen zijn van je samen. Waar je woont, kun je zelf bepalen, maar dat heeft wel consequenties. Bijvoorbeeld dat co-ouderschap of een omgangsregeling erg lastig wordt als je heel ver uit elkaar woont. Bij bijv. 50 km is co-ouderschap ook niet haalbaar, maar een omgangsregeling voor het weekend wel goed te doen.
MamaE schreef op 22-01-2025 om 14:07:
Moederkareltje, stel dat jij ernstig ziek wordt of onverhoopt komt te overlijden, hoe gaat je man dan de zorg voor de kinderen vormgeven? Oprechte vraag, want het leest nu alsof hij één dag niet eens zou kunnen.
Kinderen zijn van je samen. Waar je woont, kun je zelf bepalen, maar dat heeft wel consequenties. Bijvoorbeeld dat co-ouderschap of een omgangsregeling erg lastig wordt als je heel ver uit elkaar woont. Bij bijv. 50 km is co-ouderschap ook niet haalbaar, maar een omgangsregeling voor het weekend wel goed te doen.
Ze gaan bij mijn moeder wonen. Man bezoekt ze in de weekenden. Dit heb ik al met beide doorgesproken. Ze vinden het beide een goed idee.
Moederkareltje schreef op 22-01-2025 om 14:08:
[..]
Ze gaan bij mijn moeder wonen. Man bezoekt ze in de weekenden. Dit heb ik al met beide doorgesproken. Ze vinden het beide een goed idee.
Waarom wilde jouw man eigenlijk kinderen als hij de zorg voor ze overduidelijk niet aan kan? Niet lullig bedoelt, maar kinderen zijn wel een commitment voor een langere periode en niet alleen voor het weekend. Dat is meer iets voor een oom of grootouders, dat je er af en toe wat leuks mee doet en ze daarna weer terug naar huis brengt.
En waarom wilde je kinderen met deze man. Gunde je je kinderen geen leuke vader?
Men weet niet wat voor een vader hij wordt tot hij vader is. Zelfde geldt voor moeders. Het is zwaarder dan hij dacht, de overprikkeling is teveel.
Mijn man zag mij, een lekker wijf die graag kinderen wilde, en besloot mij te helpen. We gingen wippen. Ik doe niet aan de spermabank met zoveel loslopende mannen. Daarna werden we verliefd en gingen we samenwonen.