Te close met ex? Samen eten normaal?
Ik heb sinds 9 maanden een relatie met een gescheiden vader van 2 kinderen. Ik heb zelf geen kinderen. Wel lange relaties gehad maar geen contact meer met mijn exen. Hij daarentegen is nog goed bevriend met zijn exvrouw die ook nieuwe partner heeft. Wat aan een kant fijn is, ze gunnen elkaar het beste, maar ik vind het als nieuwkomer erg lastig wat er "normaal" is en goed co-ouderschap, en wat " teveel " is waar ik me minder prettig bij voel.
Ze hebben co-ouderschap en eten elke week nog samen als gezin bijvoorbeeld. Dat is in elkaars huis en de ouder die de week de kinderen niet heeft komt dan bij de ander eten. In mijn beleving is dit raar, ze wonen in dezelfde wijk dus de kinderen zouden ook naar 1 ouder kunnen ipv als gezin te eten. Ze gaan soms ook nog een uitje doen samen met de kinderen, zoals uit lunchen of samen naar sportevenementen. Toen we elkaar 4 maanden kenden wilde de exvrouw weekendje Disneyland met mijn vriend en zijn kinderen, maar dat ging mij absoluut te ver en is toen wegens andere redenen ook niet doorgegaan.
Ik heb zijn kinderen nog niet ontmoet omdat we eerst zeker wilden zijn dat het meer dan een scharrel is. Nu het serieus is voel ik me een soort 3e wiel als ik alleen thuis zit en hij " familie speelt " met zn ex en kinderen. In de week dat hij de kinderen heeft zie ik hem nu dus ook helemaal niet en ook dat vind ik erg lastig. We hebben wel gesproken over dat ik binnenkort de kinderen ga ontmoeten.
Vraag aan de gescheiden ouders; wat doe je wel en niet nog samen met je ex en kinderen. Waar liggen de grenzen?
Stap over je eigen schaduw heen en accepteer het. Ze zijn echt niet voor niets gescheiden. En wees gewoon blij dat dit voor de kinderen zo kan.
Het is een teken van volwassenheid en goed omgaan met conflicten dat dit zo kan.
Dus vasthouden die vriend en laat je niet verblinden door de groene waas!
Pippeltje schreef op 27-03-2024 om 11:27:
Stap over je eigen schaduw heen en accepteer het. Ze zijn echt niet voor niets gescheiden. En wees gewoon blij dat dit voor de kinderen zo kan.
Het is een teken van volwassenheid en goed omgaan met conflicten dat dit zo kan.
Dus vasthouden die vriend en laat je niet verblinden door de groene waas!
Ja daar heb je gelijk in, rationeel zie ik dat het voor de kinderen fijn is en wat ik weet van de reden van scheiding dat er verder niks tussen hun speelt. Maar emotioneel voelt het toch heel anders, en ik word er onzeker van. Ik heb nog nooit iemand met kinderen gedate en ik vind het erg lastig elkaar weinig te zien. Ik mis hem in de week dat hij de kinderen heeft. En dan ziet hij zn ex wel 2 a 3 keer ( ook nog een uitgebreide overdracht met eten), en ik voel me dan toch soort van jaloers ....en vind dat ook naar gevoel en herken ik mezelf niet in.
Ik vind het heel normaal. Ik begrijp je gevoel van vijfde wiel (was zelf ooit ook stief zonder eigen kinderen) maar je zult je er mee moeten verzoenen dat zij als gezin iets delen wat jullie (nog) niet hebben. Wees blij dat je een vriend hebt die niet te kinderachtig is om dit per se niet te willen. Het pleit voor hem (en voor haar).
JENN79 schreef op 27-03-2024 om 11:38:
[..]
Ja daar heb je gelijk in, rationeel zie ik dat het voor de kinderen fijn is en wat ik weet van de reden van scheiding ook dat er verder niks tussen hun speelt. Maar emotioneel voelt het toch heel anders, en ik wordt er onzeker van.
Nou heb genoeg verhalen gehoord waar er meer gebeurd dan alleen eten. Vergeet niet dat er nog steeds aantrekkingskracht is. Ze waren niet voor niks elkaars partner en hebben het blijkbaar nog gezellig met elkaar.
Ik snap dat jij je onzeker voelt maar het is jouw keuze met een gescheiden man incl kids te gaan. Waarom mag jij niet bij het eten zijn kan jij je ook afvragen.
JENN79 schreef op 27-03-2024 om 11:38:
[..]
Ja daar heb je gelijk in, rationeel zie ik dat het voor de kinderen fijn is en wat ik weet van de reden van scheiding dat er verder niks tussen hun speelt. Maar emotioneel voelt het toch heel anders, en ik word er onzeker van. Ik heb nog nooit iemand met kinderen gedate en ik vind het erg lastig elkaar weinig te zien. Ik mis hem in de week dat hij de kinderen heeft. En dan ziet hij zn ex wel 2 a 3 keer ( ook nog een uitgebreide overdracht met eten), en ik voel me dan toch soort van jaloers ....en vind dat ook naar gevoel en herken ik mezelf niet in.
Je moet bedenken dat op een gegeven moment jij de kinderen gaat ontmoeten (ik hoop langzaam en voorzichtig) en dat je dan ook met hun een band op kan gaan bouwen. Dat zal je leven verrijken.
Noem het ook niet jaloers, noem het gewoon onzeker, dat mag toch? Je bent deze situatie niet gewend. Heeft zijn ex al een nieuwe vriend/in? Luister naar je gevoel: zij kunnen te veel aan elkaar vast zitten nog, maar het kan ook juist een hele gezonde volwassen verstandhouding zijn. Hoe lang zijn zij uit elkaar?
Ruud1971! schreef op 27-03-2024 om 11:44:
[..]
Nou heb genoeg verhalen gehoord waar er meer gebeurd dan alleen eten. Vergeet niet dat er nog steeds aantrekkingskracht is. Ze waren niet voor niks elkaars partner en hebben het blijkbaar nog gezellig met elkaar.
Ik snap dat jij je onzeker voelt maar het is jouw keuze met een gescheiden man incl kids te gaan. Waarom mag jij niet bij het eten zijn kan jij je ook afvragen.
ze heeft de kinderen nog niet eens ontmoet ruud. Onzin om meteen ervan uit te gaan dat er meer is dan eten. Wel naar je gevoel luisteren evengoed, niet meteen van de naarste variant uitgaan lijkt mij verstandig
MRI schreef op 27-03-2024 om 11:44:
[..]
Je moet bedenken dat op een gegeven moment jij de kinderen gaat ontmoeten (ik hoop langzaam en voorzichtig) en dat je dan ook met hun een band op kan gaan bouwen. Dat zal je leven verrijken.
Noem het ook niet jaloers, noem het gewoon onzeker, dat mag toch? Je bent deze situatie niet gewend. Heeft zijn ex al een nieuwe vriend/in? Luister naar je gevoel: zij kunnen te veel aan elkaar vast zitten nog, maar het kan ook juist een hele gezonde volwassen verstandhouding zijn. Hoe lang zijn zij uit elkaar?
Ja langzaam en voorzichtig is zeker de insteek.
Zijn ex heeft inderdaad al wat langer een nieuwe partner. Ik twijfelde eerst inderdaad of ze emotioneel nog niet teveel aan elkaar vast zitten maar hij verzekert me dat dat niet zo is en het in het belang van de kinderen is. Maar het eten is ook niet zo zeer voor de kinderen maar voor de ouders zelf. En ik zie ook wel wat andere signalen waarvan ik denk zit nog erg in elkaar verweven
Ik snap dat je je hier onzeker over voelt. Het is natuurlijk heel fijn voor de kinderen dat hun ouders nog zo goed met elkaar omgaan. Hoe vaak ze samen eten, is hun onderlinge besluit.
Het is te vaak als hun contact betekent dat jij niet genoeg tijd hebt om een band met je nieuwe vriend op te bouwen.
Een grens zou voor mij ook liggen bij overnachtingen/weekendjes weg. Dat zou ik ook echt niet prettig vinden.
Of er naast een uitgebreide overdracht met eten nóg een etentje elke week nodig is, dat beslissen ze zelf. Misschien is dat fijn als de kinderen nog heel jong zijn.
Het kan ook zijn dat wanneer jullie relatie steviger wordt, je vriend besluit dat hij meer tijd met jou wil doorbrengen en 1 avond per week met zijn oude gezin genoeg vindt. Maar ga daar niet op aandringen, dat moet groeien, en misschien gebeurt het niet. De kinderen zullen altijd op de eerste plaats komen, dat is nou eenmaal niet anders en dat zul je moeten accepteren.
Dat betekent niet dat je niet onzeker mag zijn. Praat met je vriend over je onzekerheid.
IMI-x2 schreef op 27-03-2024 om 12:10:
Ik snap dat je je hier onzeker over voelt. Het is natuurlijk heel fijn voor de kinderen dat hun ouders nog zo goed met elkaar omgaan. Hoe vaak ze samen eten, is hun onderlinge besluit.
Het is te vaak als hun contact betekent dat jij niet genoeg tijd hebt om een band met je nieuwe vriend op te bouwen.
Een grens zou voor mij ook liggen bij overnachtingen/weekendjes weg. Dat zou ik ook echt niet prettig vinden.
Of er naast een uitgebreide overdracht met eten nóg een etentje elke week nodig is, dat beslissen ze zelf. Misschien is dat fijn als de kinderen nog heel jong zijn.
Het kan ook zijn dat wanneer jullie relatie steviger wordt, je vriend besluit dat hij meer tijd met jou wil doorbrengen en 1 avond per week met zijn oude gezin genoeg vindt. Maar ga daar niet op aandringen, dat moet groeien, en misschien gebeurt het niet. De kinderen zullen altijd op de eerste plaats komen, dat is nou eenmaal niet anders en dat zul je moeten accepteren.
Dat betekent niet dat je niet onzeker mag zijn. Praat met je vriend over je onzekerheid.
Dankjewel. Het lastige is dat toen ik m net leerde kennen ze een hele andere verdeling hadden, 4 om 3 dagen. Daar kon ik wel mee uit de voeten. Toen was er ook geen sprake van de etentjes etc.Maar omdat de kinderen nu allebei naar de middelbare school gaan is het week om week geworden. De jongste zit in de brugklas. En dat hebben zij besloten toen we elkaar net kenden, zonder daarin rekening te houden wat dat voor een relatie betekent. Ja overnachtingen is idd een harde grens voor mij en ook dat heb ik moeten tegenhouden ipv dat het uit hemzelf kwam. Want die situatie was er ook een keer.
Oh joh, middelbareschoolleeftijd! Ik dat dat we het misschien over kleuters hadden!
Tja, dan kan ik wel zeggen dat ik 2 of 3x pr week eten/contact overdreven vaak vind, maar het zijn niet mijn kinderen en het is niet mijn nieuwe relatie. Nogmaals, dat moeten de ouders van deze kinderen zelf bepalen. En jij moet bepalen of je daarmee kunt leven.
Heb je het daar moeilijk mee, bespreek het dan met je vriend. Misschien vindt hij die etentjes heel belangrijk, maar misschien valt dat ook wel mee en wil hij ook wel minderen. Praat erover.
IMI-x2 schreef op 27-03-2024 om 12:25:
Oh joh, middelbareschoolleeftijd! Ik dat dat we het misschien over kleuters hadden!
Tja, dan kan ik wel zeggen dat ik 2 of 3x pr week eten/contact overdreven vaak vind, maar het zijn niet mijn kinderen en het is niet mijn nieuwe relatie. Nogmaals, dat moeten de ouders van deze kinderen zelf bepalen. En jij moet bepalen of je daarmee kunt leven.
Heb je het daar moeilijk mee, bespreek het dan met je vriend. Misschien vindt hij die etentjes heel belangrijk, maar misschien valt dat ook wel mee en wil hij ook wel minderen. Praat erover.
Ja misschien had ik dat er even bij moeten zetten. Ik zou het zelf namelijk ook anders vinden als ze 4 en 5 waren ofzo.
Ik heb het al paar keer aangegeven dat ik twijfels had of hij wel genoeg ruinte kan geven aan nieuwe relatie. Maar hij is blij met zoals ze het geregeld hebben want vind die etentjes wel erg belangrijk. Ik moet inderdaad voor mezelf besluiten of ik het acceptabel vind.
JENN79 schreef op 27-03-2024 om 11:56:
[..]
Maar het eten is ook niet zo zeer voor de kinderen maar voor de ouders zelf. En ik zie ook wel wat andere signalen waarvan ik denk zit nog erg in elkaar verweven
Vertel eens?
Als het meer voor de ouders is, dan zou ik dat ook niet fijn vinden.
IMI-x2 schreef op 27-03-2024 om 12:31:
[..]
Vertel eens?
Als het meer voor de ouders is, dan zou ik dat ook niet fijn vinden.
Voordat we iets hadden gingen ze nog samen op vakantie en ze vond het raar dat dat opeens niet meer kon.
Verder doet hij daar nog heel veel klusjes en durft geen nee te zeggen.
Ze hebben elkaars sleutel nog , zorgen voor elkaars planten/ huisdieren in vakanties.
Gedeeld netflix account. Etc.
Dat met sleutels en Netflix is gewoon praktisch, daar zie ik geen probleem in.
Dat hij geen "nee" durft te zeggen is wel vreemd, waar is hij dan bang voor?
En waar is die nieuwe partner van de ex-vrouw op dat moment? Is hij op dat moment niet thuis (wonen zij wel/niet met elkaar samen?) of eet hij ook gewoon mee?
Zodra je geïntroduceerd gaat worden aan de kinderen zou ik ook een keer kennismaken met zijn ex-vrouw. Misschien voel je dan dat het oke is, dat er niets meer speelt dan vriendschap en wellicht kan je over een tijd gewoon ook mee eten dan, een grote familie.
Ik zie de ex-vrouw van mijn nieuwe vriend ook wel eens, we hebben leuk contact, vaak gaat vriend al gauw weer naar binnen en staan ex-vrouw en ik nog een tijdje gezellig te kletsen met elkaar. Gelukkig zijn niet alle exen vervelend naar elkaar en voor de kinderen is dit denk ik wel fijn.