Te close met ex? Samen eten normaal?
Ik heb sinds 9 maanden een relatie met een gescheiden vader van 2 kinderen. Ik heb zelf geen kinderen. Wel lange relaties gehad maar geen contact meer met mijn exen. Hij daarentegen is nog goed bevriend met zijn exvrouw die ook nieuwe partner heeft. Wat aan een kant fijn is, ze gunnen elkaar het beste, maar ik vind het als nieuwkomer erg lastig wat er "normaal" is en goed co-ouderschap, en wat " teveel " is waar ik me minder prettig bij voel.
Ze hebben co-ouderschap en eten elke week nog samen als gezin bijvoorbeeld. Dat is in elkaars huis en de ouder die de week de kinderen niet heeft komt dan bij de ander eten. In mijn beleving is dit raar, ze wonen in dezelfde wijk dus de kinderen zouden ook naar 1 ouder kunnen ipv als gezin te eten. Ze gaan soms ook nog een uitje doen samen met de kinderen, zoals uit lunchen of samen naar sportevenementen. Toen we elkaar 4 maanden kenden wilde de exvrouw weekendje Disneyland met mijn vriend en zijn kinderen, maar dat ging mij absoluut te ver en is toen wegens andere redenen ook niet doorgegaan.
Ik heb zijn kinderen nog niet ontmoet omdat we eerst zeker wilden zijn dat het meer dan een scharrel is. Nu het serieus is voel ik me een soort 3e wiel als ik alleen thuis zit en hij " familie speelt " met zn ex en kinderen. In de week dat hij de kinderen heeft zie ik hem nu dus ook helemaal niet en ook dat vind ik erg lastig. We hebben wel gesproken over dat ik binnenkort de kinderen ga ontmoeten.
Vraag aan de gescheiden ouders; wat doe je wel en niet nog samen met je ex en kinderen. Waar liggen de grenzen?
Bij zo veel en vaak contact gaan de kinderen dan niet denken dat het weer goed gaat komen tussen hun ouders?
RoodVruchtje schreef op 27-03-2024 om 17:20:
Wat ontzettend leuk om te lezen dat het ook ‘anders’ kan en men daadwerkelijk de kinderen op de 1e plaats zetten na een scheiding. Ze zijn 2 jaar uit elkaar en de jongste zit net op de middelbare, dus zo’n 12-13 jaar. Ik zie dat dus echt niet als een oudere puber zoals iemand het hier noemde. En juist op deze leeftijd(en) lijkt het mij goed als het contact tussen beide ouders is zoals TO hier meldt.
Dat wekelijks samen eten, ik zie daarin het probleem niet zo, maar vwb dat klussen, daarover zou ik pas vallen als zij roept en hij meteen opspringt en naar ex zou gaan. Waarom zou vrienden helpen wel ‘normaal’ zijn, maar een bevriende ex niet?
Ik noem 9 mnd relatie ook pril, zéker als er kinderen zijn, dus ik begrijp het wel dat hij hierin rustig aan doet. Kinderen zijn beide op de hoogte van de relatie en hebben blijkbaar zelf ook nog niet aangegeven graag kennis te willen maken. Dit vul ik uiteraard zelf in, omdat ik het ook nergens teruglas.
Ikzelf was ooit stiefmoeder (gruwelwoord) van een 16-jarige toen ik in vader’s leven kwam en heb hem ook pas na ruim een jaar ontmoet. Ik wilde nl zelf ook eerst meer zekerheid vwb de relatie, zeker ook omdat wij ruim 100 km uit elkaar woonden. Ook zijn ex en hij aten geregeld samen, zodat ze eea konden bespreken over zoon, zag daar verder ook geen problemen in, want zijn liefde voor mij was duidelijk aanwezig en maakte dat ik geen twijfels had.
Ik zou, als ik jou was, dus meer gaan werken aan je onzekerheid en waar deze vandaan komt. Hem dingen gaan verbieden zal waarschijnlijk alleen averechts gaan werken en hem verder van je afduwen óf iig niet bijdragen aan je contact met de kinderen later. Zijn ex is nu eenmaal de moeder van zijn kinderen en dat blijft hij de rest van zijn leven, ongeacht hun leeftijden.
Probeer er een goeie weg in te vinden of vraag jezelf af of deze relatie wel gaat werken?
Dit vind ik wel een interessant perspectief erop. Ik wil ook niet wat verbieden
Ik denk dat mijn onzekerheid voortkomt uit mijn relatieverleden. En dat als ik mijn onzekerheid benoem hij eersr soms niet goed begrijpt waarom ik iets een probleem vind.
JENN79 schreef op 27-03-2024 om 18:00:
[..]
Dit vind ik wel een interessant perspectief erop. Ik wil ook niet wat verbieden
Ik denk dat mijn onzekerheid voortkomt uit mijn relatieverleden. En dat als ik mijn onzekerheid benoem hij eersr soms niet goed begrijpt waarom ik iets een probleem vind.
Daar hebben wel meer mensen last van natuurlijk.
Maar toch, houd het gescheiden. Mooi dat je zelf inziet dat het bij jezelf ligt, hou het dan ook bij jezelf en zorg dat deze relatie er geen ‘last’ van heeft.
Geen ervaring met jouw situatie verder. Maar probeer er de positieve kanten van te zien? Je hebt bijv veel ruimte voor je eigen leven, je relatie blijft nu super ‘fris’ etc.
Ga er ook niet vanuit dat hij altijd maar geniet van contact met zijn ex. Wie weet is het wel hard werken voor hen. Doet er verder ook niet toe voor jou. Ik zou hoe dan ook regie voor dat hele stuk geheel bij hem laten.
Maar... zij is nog niet toe aan contact met jou; maar in een eerder stadium hadden jullie plannen om met elkaar naar Euro disny te gaan of zo? Wat niet doorging maar de intentie was er? Vreemd.
"Onnodig contact" bestaat niet. En als dat al wel zo is, is dat niet aan een buitenstaander om dat te bepalen. Twee mensen die een vriendschappelijk mede-ouder contact hebben: dat is prijzenswaardig. Ook al ben jij de partner van de een: dat wil niet zeggen dat je hem iets kan verbieden. Ik vind het dus ook heel apart om dat 'onnodig ' te noemen.
Pippeltje schreef op 27-03-2024 om 21:47:
Maar... zij is nog niet toe aan contact met jou; maar in een eerder stadium hadden jullie plannen om met elkaar naar Euro disny te gaan of zo? Wat niet doorging maar de intentie was er? Vreemd.
"Onnodig contact" bestaat niet. En als dat al wel zo is, is dat niet aan een buitenstaander om dat te bepalen. Twee mensen die een vriendschappelijk mede-ouder contact hebben: dat is prijzenswaardig. Ook al ben jij de partner van de een: dat wil niet zeggen dat je hem iets kan verbieden. Ik vind het dus ook heel apart om dat 'onnodig ' te noemen.
Nee zij wilde met hem en kinderen naar Disney. Zonder mij uiteraard. En dat ging me te ver. Ik zou het ook niet leuk vinden als een nieuwe partner met een ex zonder kinderen op vakantie gaat.
Misschien heb ik t niet handig gezegd, niet zo zeer onnodig als veel frequenter dan strict nodig zou zijn voor overdracht, dingen regelen etc. Verbieden doe ik niet.
Ik zou het wel fijn hebben gevonden als ik samen met mijn kinderen en hun vader nog etentjes had kunnen doen. Maar mijn ex nam gelijk zijn nieuwe vriendin mee die hij op mijn stoel zette🤷. Ik ben er als moeder nooit meer bij. Omgekeerde situatie dus.
elledoris schreef op 27-03-2024 om 22:31:
Ik zou het wel fijn hebben gevonden als ik samen met mijn kinderen en hun vader nog etentjes had kunnen doen. Maar mijn ex nam gelijk zijn nieuwe vriendin mee die hij op mijn stoel zette🤷. Ik ben er als moeder nooit meer bij. Omgekeerde situatie dus.
Pijnlijk, zowel voor jou als voor de kinderen. Hiermee heb je duidelijk niet je kinderen op de 1e plaats staan vind ik persoonlijk. Hoe hebben je kinderen dit ervaren of heb je dit nooit teruggehoord?
Pinokkio schreef op 27-03-2024 om 19:09:
[..]
Daar hebben wel meer mensen last van natuurlijk.
Maar toch, houd het gescheiden. Mooi dat je zelf inziet dat het bij jezelf ligt, hou het dan ook bij jezelf en zorg dat deze relatie er geen ‘last’ van heeft.
Hier ben ik het wel mee eens. Je zou het best wel een keer kunnen benoemen als het hem opvalt, maar jouw vervelende relatieverleden is niet zijn probleem/verleden. Daarom ook het advies hier zelf aan te werken en het niet ook ‘zijn probleem’ te maken.
Juist heel erg fijn voor de kinderen dat hun ouders zo goed door 1 deur kunnen, ongeacht hun leeftijd.
Het is zeker fijn als de ouders goed door een deur kunnen maar ik snap het wel dat een nieuwe partner er moeite mee heeft als zijn/haar partner met de ex op vakantie gaat zonder nieuwe partners. Dat vind ik ook echt wat anders dan af en toe een etentje of verjaardag van de kinderen samen vieren.
Mensen hebben beperkt vakantiedagen. Dus vakantie met de ex gaat altijd ten koste van vakantie met huidige partner.
Ik vind het ook een vreemd signaal naar de kinderen; ouders zijn uit elkaar, maar doen wel nog alles samen wat een ongebroken gezin ook samen doet. Waarom zijn ze dan uit elkaar? Ja, je kunt nog steeds vrienden zijn, maar er is een verschil tussen een vriendschap en een relatie.
MamaE schreef op 27-03-2024 om 23:58:
Het is zeker fijn als de ouders goed door een deur kunnen maar ik snap het wel dat een nieuwe partner er moeite mee heeft als zijn/haar partner met de ex op vakantie gaat zonder nieuwe partners. Dat vind ik ook echt wat anders dan af en toe een etentje of verjaardag van de kinderen samen vieren.
Daar ben ik het helemaal mee eens. Je bent wel gescheiden.
Toen ik zelf een nieuwe partner kreeg met kind stond de wereld op z'n kop. Ik had geen idee wat een impact een nieuwe partner dan heeft op de hele dynamiek, terwijl ik toch zelf ook een kind heb. Het heeft echt wel een aantal jaren geduurd tot alles weer een beetje klopte en geland was. De ex van mijn vriend heeft er twee jaar over gedaan voordat ze klaar was om mij te ontmoeten. Dat is gewoon niet anders. Ze waren al 10 jaar uit elkaar, maar er was een modus waarmee ze als gescheiden exen toch een prettig leven konden hebben. Dat werd verstoord toen er een nieuwe partner kwam en dat kostte tijd.
Maar als ze nog samen met kind op vakantie zouden gaan, zonder mij? Dat had ik niet geaccepteerd, dan zou ik hebben afgehaakt. Je bent uit elkaar of je bent het niet. Het is echt een flinke stap verder dan je kinderen het beste gunnen na een scheiding met af en toe een verjaardag, etentjes enz.
RoodVruchtje schreef op 27-03-2024 om 23:43:
[..]
Pijnlijk, zowel voor jou als voor de kinderen. Hiermee heb je duidelijk niet je kinderen op de 1e plaats staan vind ik persoonlijk. Hoe hebben je kinderen dit ervaren of heb je dit nooit teruggehoord?
Mijn kinderen waren al volwassen toen we uit elkaar gingen. Ze hebben geen zin in "gedoe" en gingen/gaan er klakkeloos in mee. Deze situatie is 100% omgekeerd dan die van TO maar wens ik ook niemand toe.
Ik vind 't heel raar dat de vriend van TO nog op vakantie wil samen met ex. Dat ze af en toe als ouders samen met kind eten lijkt me mooi.
EmmaT schreef op 28-03-2024 om 07:19:
[..]
Daar ben ik het helemaal mee eens. Je bent wel gescheiden.
Toen ik zelf een nieuwe partner kreeg met kind stond de wereld op z'n kop. Ik had geen idee wat een impact een nieuwe partner dan heeft op de hele dynamiek, terwijl ik toch zelf ook een kind heb. Het heeft echt wel een aantal jaren geduurd tot alles weer een beetje klopte en geland was. De ex van mijn vriend heeft er twee jaar over gedaan voordat ze klaar was om mij te ontmoeten. Dat is gewoon niet anders. Ze waren al 10 jaar uit elkaar, maar er was een modus waarmee ze als gescheiden exen toch een prettig leven konden hebben. Dat werd verstoord toen er een nieuwe partner kwam en dat kostte tijd.
Maar als ze nog samen met kind op vakantie zouden gaan, zonder mij? Dat had ik niet geaccepteerd, dan zou ik hebben afgehaakt. Je bent uit elkaar of je bent het niet. Het is echt een flinke stap verder dan je kinderen het beste gunnen na een scheiding met af en toe een verjaardag, etentjes enz.
Ja ik snap dat dingen tijd kosten zeker als mensen lang bij elkaar waren.
Het Disney idee was toen we elkaar net 4 maanden kenden en toen heb ik aangegeven niet een toekomst te zien als exen nog met elkaar op vakantie gaan. De reis is ook wegens andere redenen niet doorgegaan. En we hebben erover gepraat, hij zag daarna wel in hoe een nieuwe partner dat niet prettig vind en dat het ook voor de kinderen verwarrend is, maar zijn ex denkt daar dus nog steeds heel anders over. .
elledoris schreef op 28-03-2024 om 08:45:
[..]
Mijn kinderen waren al volwassen toen we uit elkaar gingen. Ze hebben geen zin in "gedoe" en gingen/gaan er klakkeloos in mee. Deze situatie is 100% omgekeerd dan die van TO maar wens ik ook niemand toe.
Ik vind 't heel raar dat de vriend van TO nog op vakantie wil samen met ex. Dat ze af en toe als ouders samen met kind eten lijkt me mooi.
Nee dat is ook geen fijne situatie het omgekeerde.
Etentjes is ook niet af en toe maar wekelijks 1 a 2 keer.
JENN79 schreef op 28-03-2024 om 08:47:
[..]
Ja ik snap dat dingen tijd kosten zeker als mensen lang bij elkaar waren.
Het Disney idee was toen we elkaar net 4 maanden kenden en toen heb ik aangegeven niet een toekomst te zien als exen nog met elkaar op vakantie gaan. De reis is ook wegens andere redenen niet doorgegaan. En we hebben erover gepraat, hij zag daarna wel in hoe een nieuwe partner dat niet prettig vind en dat het ook voor de kinderen verwarrend is, maar zijn ex denkt daar dus nog steeds heel anders over. .
Goed dat jij en hij op één lijn zitten, en het is belangrijk dat hij die lijn doortrekt naar zijn ex en de kinderen. Dat zal niet makkelijk zijn voor hem omdat zijn ex er zo anders in staat.
Toch heeft hij een relatie met jou en niet meer met haar. Dat zal zij zich, in haar tempo, moeten realiseren. Negen maanden is niet zo lang. Wij hebben daar toen heel veel over gepraat samen en ik ben ver uit de buurt gebleven van zowel de ex als het kind, totdat zij het zelf oké vonden.
EmmaT schreef op 28-03-2024 om 09:00:
[..]
Toch heeft hij een relatie met jou en niet meer met haar.
Relatie of is TO een scharrel? Kan mij geen voorstelling maken van dit verhaal. Kinderen zijn groot genoeg. Wat denk je zelf dat ze de hele tijd bij hun vader/moeder blijven na het eten. Het zijn pubers en die gaan gelijk na het eten gamen in hun kamer of met hun telefoon boven zitten. Ik vind het juist verwarrend voor de kinderen dat 2x eten per week. Wil je een scharrel blijven TO dat is echt de vraag die jij jezelf moet stellen?