Scheiden met 3 jonge kindjes
we gaan scheiden met jonge kinderen. samen een koopwoning en sta sinds enkele maanden pas ingeschreven voor een huurwoning.
kopen of particulier huren ligt niet binnen mijn financiële macht.
en nu? dit lijkt een groot probleem.. nog niet gesproken over alle andere stappen die we moeten nemen. geen idee.
iemand tips? hoe zijn jullie aan een woning gekomen?
contact met papa is goed, en we wonen verplicht samen nu. dit is natuurlijk niet ideaal. birdnesting is ook nog een optie, maar de gemiddelde wachttijd voor een huurwoning bedraagt 5 a 8 jaar.
tsjor schreef op 05-05-2023 om 21:46:
Het kan wel: klachten zonder dat er een duidelijke oorzaak is; oorzaak zal wel stress zijn; waar komt stress vandaan, werk of thuis; met 3 kleine kinderen in huis en prettig werk, of werk als goede ontsnappingsmogelijkheid voor de drukte thuis; nou ja: dan ben je al bij: ik wil scheiden. Kan zijn dat het niet over de relatie gaat, maar over het hele huishouden, de drukte met 3 kleine kinderen, geen tijd meer voor elkaar - wat te begrijpen is, etc. Het kan zijn dat hij de relatie eigenlijk nog wel graag zou willen behouden.
Ik weet het niet hoor, ik speculeer maar, net zoals 'hij heeft een ander' een speculatie is.
Tsjor
We kunnen speculeren wat we willen, maar zowel bovenstaand als een ander zou ‘kunnen’, zoals ook zoveel andere zaken. Hij kan het zelf al niet benoemen, laat staan dat wij dat zouden kunnen?!
Hij zou er goed aan doen eens met een onafhankelijke partij te gaan praten, zodat zij de ui samen met hem kunnen afpellen. Maar goed, ook dat zou hij dan zelf nog moeten willen natuurlijk. Echter, met regelmaat blijven uitspreken dat je wilt scheiden, zonder ook maar enige stappen daartoe te ondernemen is ook een onhoudbare situatie natuurlijk.
Ik begrijp heel goed dat TO in eerste instantie niet zelf de 1e stappen zet, maar ik zou me, in haar plaats, wel een bepaalde tijdslimiet opleggen. Geen enkele man zou ik weg laten komen met steeds dit soort uitspraken te doen en het daarbij te laten, dan regel ik het zelf wel op mijn manier zodat ie (bij wijze van spreke) alleen nog maar zijn handtekening hoeft te zetten en oprotten!
Soms spelen m'n gedachtes weer op en vraag ik mezelf af, zou er toch een ander zijn? Iemand die hij leuk vind, op hem wacht of misschien zelfs al meer mee doet.
Dan zou ik zijn gedrag en houding ineens begrijpen, dat wat ik nu totaal niet doe. (Begrijp me niet verkeerd, als hij nu liegt of sowieso als ik erachter kom dan ben ik woest want zoiets flik je niet).
Ik heb geen duidelijke signalen hoor, hij is niet meer van huis, vaker weg, later thuis etcetera.
Merk dat het me soms bezig houdt. Hoe zou ik erachter kunnen komen?
Z'n telefoon kom ik niet in, en als ik het vraag dan mag ik er ook niet in.
Ook wachtwoorden van zijn mail en sociale media zijn veranderd.
En ergens is dat een enorme trigger voor m'n gedachtes.
A.nne schreef op 06-05-2023 om 22:20:
Z'n telefoon kom ik niet in, en als ik het vraag dan mag ik er ook niet in.
Ook wachtwoorden van zijn mail en sociale media zijn veranderd.
En ergens is dat een enorme trigger voor m'n gedachtes.
En terecht, dat was niet nodig geweest als hij niets te verbergen had. Ik zou er dus toch maar serieus rekening mee houden. 😢
Ja, ik ook. Ik dacht ook dat ik het beter kon begrijpen als er een ander was. Maar nu ik wat verder ben, zie ik dat ik het niet hoef te begrijpen. Ik hoef het alleen maar te zien als een feit: hij wil niet meer verder en dat moet ik accepteren. Vanaf het moment dat je het willen begrijpen los kunt laten, kun je je beter op jezelf richten. Dan begint de verwerking.
Ik ben het niet eens met de mensen die zeggen dat hij maar de stappen moet zetten om te scheiden. Jij lijdt het meest onder deze situatie. Hoe langer dit duurt, hoe minder er van je over blijft. Dus ik zou juist zelf stappen zetten. Dat maakt je sterker.
Ai, das wel een dikke rode vlag, nieuwe wachtwoorden en niet in zijn telefoon mogen. Zelf niet op verzoek na de boodschap 'ik wil scheiden'.
Hij mag er werk van maken. Maar jij hebt ook alle recht om te besluiten dat dit je eer te na is en de stekker eruit te trekken. Ik zou in ieder geval al voorwerk gaan doen voor een scheiding. Inschrijven woningbouw, huis zoeken, meer uren werk regelen etc.
En ook met je partner er misschien een keer op in gaan wat hij al geregeld heeft.
Zo van 'oké, en hoe gaan we dit vormgeven?'
A.nne schreef op 06-05-2023 om 22:20:
Soms spelen m'n gedachtes weer op en vraag ik mezelf af, zou er toch een ander zijn? Iemand die hij leuk vind, op hem wacht of misschien zelfs al meer mee doet.
Dan zou ik zijn gedrag en houding ineens begrijpen, dat wat ik nu totaal niet doe. (Begrijp me niet verkeerd, als hij nu liegt of sowieso als ik erachter kom dan ben ik woest want zoiets flik je niet).
Ik heb geen duidelijke signalen hoor, hij is niet meer van huis, vaker weg, later thuis etcetera.
Merk dat het me soms bezig houdt. Hoe zou ik erachter kunnen komen?
Z'n telefoon kom ik niet in, en als ik het vraag dan mag ik er ook niet in.
Ook wachtwoorden van zijn mail en sociale media zijn veranderd.
En ergens is dat een enorme trigger voor m'n gedachtes.
Wat vind je onduidelijk aan de signalen die je opnoemt?
Om de telefoon in te komen of achter de waarheid te komen zou ik de druk wel enigzins opvoeren. Mensen zijn in hun geheimzinnigheid altijd een keer slordig.
Internet historie op computer of laptop/pc, onafgemeldde accounts, een beetje bluffen, ik denk wel dat er meer mogelijk is dan je denkt.
A.nne schreef op 06-05-2023 om 22:20:
Soms spelen m'n gedachtes weer op en vraag ik mezelf af, zou er toch een ander zijn? Iemand die hij leuk vind, op hem wacht of misschien zelfs al meer mee doet.
Dan zou ik zijn gedrag en houding ineens begrijpen, dat wat ik nu totaal niet doe. (Begrijp me niet verkeerd, als hij nu liegt of sowieso als ik erachter kom dan ben ik woest want zoiets flik je niet).
Ik heb geen duidelijke signalen hoor, hij is niet meer van huis, vaker weg, later thuis etcetera.
Merk dat het me soms bezig houdt. Hoe zou ik erachter kunnen komen?
Z'n telefoon kom ik niet in, en als ik het vraag dan mag ik er ook niet in.
Ook wachtwoorden van zijn mail en sociale media zijn veranderd.
En ergens is dat een enorme trigger voor m'n gedachtes.
Ik heb bovenstaande even zwart gemaakt, omdat het laatste stuk zwartgedrukte eigenlijk het eerste ondermijnt: Het veranderen van wachtwoorden, niet in een telefoon mogen, is een GIGANTISCH signaal.
Even los van het overduidelijke antwoord wat je zult krijgen ( Zucht, privacy) is dat misse boel. Nu weet ik niet hoe jullie je relatie vorm geven en hoe het daar in het verleden mee zat, maar ik kon hier overal in. Niet om te controleren, maar omdat ik de praktische zaken regelde. Digi-D, belastingzaken, financieel. Noem het maar op. Dus kon ik in haar mail, kon ik in haar telefoon, noem het maar op.
Toen ik dat niet meer kon, en dat viel samen met een verandering in haar gedrag, wist ik genoeg. Tuurlijk krijg je dan allemaal bullshit argumenten, ik heb ze allemaal gehoord. Wachtwoord van de telefoon veranderd omdat zoon in de telefoon kon en ze dat niet langer wou ( plausibel), telegram app geïnstalleerd omdat collega's die gebruikten (plausibel) en ga zo maar door.
Iemand die niks te verbergen heeft, kan ook prima zeggen: "Huh, hoezo? Waarom wil je in mijn telefoon kijken? Ik heb niks te verbergen!" om dan vervolgens, waarschijnlijk, enigszins geïrriteerd toch die telefoon te geven onder het mom van " Prima, ik heb niks te verbergen. Maar het valt me wel een beetje van je tegen dat je dit verwacht van mij" of iets in die richting. Want elk weldenkend mens, die op dat moment niet wat te verbergen heeft, wil dat gewoon bevestigen.
Het was in elk geval voor mij het triggerpunt om op mijn hoede te blijven en de bevestiging dat er meer speelde dan alleen " Mijn gevoel is veranderd".
Het ziet er niet goed uit.
Elpisto schreef op 08-05-2023 om 13:08:
[..]
Iemand die niks te verbergen heeft, kan ook prima zeggen: "Huh, hoezo? Waarom wil je in mijn telefoon kijken? Ik heb niks te verbergen!" om dan vervolgens, waarschijnlijk, enigszins geïrriteerd toch die telefoon te geven onder het mom van " Prima, ik heb niks te verbergen. Maar het valt me wel een beetje van je tegen dat je dit verwacht van mij" of iets in die richting. Want elk weldenkend mens, die op dat moment niet wat te verbergen heeft, wil dat gewoon bevestigen.
Hier een tegengeluid, want ikzelf liet mijn, destijds partner, niet in mijn telefoon kijken. Waarom had ik zijn jaloezie en argwaan moeten voeden? Niemand komt in mijn telefoon, die is van mij en is mijn privacy dus waarom zou ik mijn eerlijkheid moeten bevestigen, vind dat zo ontzettend krom?
Als er al geen vertrouwen (meer) is, vraag jezelf dan af of er überhaupt nog wel een goeie basis is om een relatie voort te zetten!
RoodVruchtje schreef op 08-05-2023 om 14:10:
[..]
Hier een tegengeluid, want ikzelf liet mijn, destijds partner, niet in mijn telefoon kijken. Waarom had ik zijn jaloezie en argwaan moeten voeden? Niemand komt in mijn telefoon, die is van mij en is mijn privacy dus waarom zou ik mijn eerlijkheid moeten bevestigen, vind dat zo ontzettend krom?
Als er al geen vertrouwen (meer) is, vraag jezelf dan af of er überhaupt nog wel een goeie basis is om een relatie voort te zetten!
Als je al nooit in iemands telefoon en mail mocht is dat anders dan wanneer het altijd heeft gemogen en opeens niet meer inclusief andere wachtwoorden etc. Dat is wel een teken dat iemand iets te verbergen heeft.
RoodVruchtje schreef op 08-05-2023 om 14:10:
[..]
Hier een tegengeluid, want ikzelf liet mijn, destijds partner, niet in mijn telefoon kijken. Waarom had ik zijn jaloezie en argwaan moeten voeden? Niemand komt in mijn telefoon, die is van mij en is mijn privacy dus waarom zou ik mijn eerlijkheid moeten bevestigen, vind dat zo ontzettend krom?
Als er al geen vertrouwen (meer) is, vraag jezelf dan af of er überhaupt nog wel een goeie basis is om een relatie voort te zetten!
Als er niks te zien is, voed je toch niks?
Overigens vind ik dat privacy argument altijd enigszins hypocriet: Immers is die telefoon 1 grote inbreuk op je privacy, maar dat terzijde.
Overigens gaat het ook niet eens zozeer om in een telefoon te WILLEN kijken, maar de verandering van er altijd in KUNNEN kijken. Daar zit een essentieel verschil in. Ik KON overal in bij mijn vrouw en deed dit sporadisch om praktische zaken op te lossen. Een toeslagen aanvraag met de Digi-D app, een loonstrookje downloaden via een werkgevers app. You name it. Het is pas op het moment dat je er ineens niet meer in kunt en daarvoor een rare uitleg krijgt, in samenhang met veranderd gedrag, dat vertrouwen wankelt en argwaan ontstaat.
Vooropgesteld: Voor hetzelfde geld sorteert partner al voor op een scheiding en heeft hij daarom al zijn codes en wachtwoorden veranderd. Maar de voortekenen zijn niet heel gunstig, gelet op eerdere posts.
Maar zo lekker zwart-wit als jij het stelt, zeker in gevallen waar de een een ECHT vermoeden heeft dat de ander vreemdgaat, is het niet. En dan heb ik het dus even niet over de jaloerse types zoals je ex blijkbaar was.
MamaE schreef op 08-05-2023 om 14:48:
[..]
Als je al nooit in iemands telefoon en mail mocht is dat anders dan wanneer het altijd heeft gemogen en opeens niet meer inclusief andere wachtwoorden etc. Dat is wel een teken dat iemand iets te verbergen heeft.
En dat iemand zich toch aan het losmaken is. Ik denk dat hij zich wel opgelucht voelt doordat hij heeft aangegeven te willen scheiden, maar vervolgens heeft hij er blijkbaar niet veel trek in om daar ook werk voor te verzetten. Het voordeel voor hem is dat er niks verandert maar dat hij nu nergens meer voor verantwoordelijk is want bij alle aanspraak op iets kan hij zeggen “hoor eens, ik heb gezegd dat ik wilde scheiden”. Daar valt dus weinig lol meer aan te beleven lijkt me, iemand die alleen nog de lol wil maar niet de lasten.
Tijd om de stekker eruit te trekken en hem te vragen wanneer hij vertrekt.
Prillewits schreef op 08-05-2023 om 15:31:
[..]
En dat iemand zich toch aan het losmaken is. Ik denk dat hij zich wel opgelucht voelt doordat hij heeft aangegeven te willen scheiden, maar vervolgens heeft hij er blijkbaar niet veel trek in om daar ook werk voor te verzetten. Het voordeel voor hem is dat er niks verandert maar dat hij nu nergens meer voor verantwoordelijk is want bij alle aanspraak op iets kan hij zeggen “hoor eens, ik heb gezegd dat ik wilde scheiden”. Daar valt dus weinig lol meer aan te beleven lijkt me, iemand die alleen nog de lol wil maar niet de lasten.
Tijd om de stekker eruit te trekken en hem te vragen wanneer hij vertrekt.
Dat laatste ligt erg ingewikkeld als er kinderen in het spel zijn. Kan hem wel vragen om te vertrekken maar dan zet ik fulltime met de kinderen. En dan?
Hij alle vrijheid, en ik elke avond thuis omdat ik 3 slapende kinderen in bed heb. Nee, dat voelt niet goed. Dit is zo ingewikkeld....
Hebben het gehad over week op week af in het huis, en de ander dan weg. Maar er is totaal nog geen zicht op andere woonruimte.
En z'n telefoon, social media, laptop.. ik kon altijd overal in. Wist al z'n wachtwoorden.
Sinds halfjaartje heeft hij alles aangepast. En kom ik er niet in. Ook niet als ik aangeef te twijfelen, me afvraag of er een ander is, dat hij me wat kan geruststellen als ik eens een blik in zn telefoon mag werpen. Dan nog mag het niet.
A.nne schreef op 08-05-2023 om 21:02:
[..]
Dat laatste ligt erg ingewikkeld als er kinderen in het spel zijn. Kan hem wel vragen om te vertrekken maar dan zet ik fulltime met de kinderen. En dan?
Hij alle vrijheid, en ik elke avond thuis omdat ik 3 slapende kinderen in bed heb. Nee, dat voelt niet goed. Dit is zo ingewikkeld....
Hebben het gehad over week op week af in het huis, en de ander dan weg. Maar er is totaal nog geen zicht op andere woonruimte.
En z'n telefoon, social media, laptop.. ik kon altijd overal in. Wist al z'n wachtwoorden.
Sinds halfjaartje heeft hij alles aangepast. En kom ik er niet in. Ook niet als ik aangeef te twijfelen, me afvraag of er een ander is, dat hij me wat kan geruststellen als ik eens een blik in zn telefoon mag werpen. Dan nog mag het niet.
En valt dat samen met het veranderde gedrag van hem? Dan ziet het er niet goed uit en is het tijd voor jou om je harder op te stellen.
MamaE schreef op 08-05-2023 om 14:48:
[..]
Als je al nooit in iemands telefoon en mail mocht is dat anders dan wanneer het altijd heeft gemogen en opeens niet meer inclusief andere wachtwoorden etc. Dat is wel een teken dat iemand iets te verbergen heeft.
Ik had nooit een code op mijn telefoon, totdat ik mijn (nu ex) vriend dus betrapte terwijl hij ongevraagd in mijn telefoon zat. En nee, ik had helemaal niets te verbergen, maar er vanaf dat moment wél een code op gezet.
Elpisto schreef op 08-05-2023 om 14:49:
[..]
Als er niks te zien is, voed je toch niks?
Overigens vind ik dat privacy argument altijd enigszins hypocriet: Immers is die telefoon 1 grote inbreuk op je privacy, maar dat terzijde.
Overigens gaat het ook niet eens zozeer om in een telefoon te WILLEN kijken, maar de verandering van er altijd in KUNNEN kijken.
Over vetgedrukte denk ik toch anders. Zijn jaloezie en/of achterdocht was zijn probleem, niet het mijne. Ik vind, ook al had ik niets te verbergen, hem laten zien dat ik niets te verbergen had zeker wel het voeden van zijn probleem. Als je daar eenmaal aan begint zul je jezelf steeds opnieuw moeten ‘bewijzen’ namelijk.
Daarnaast ging hem mijn conversatie(s) met vriendinnen helemaal niets aan, dat waren soms hele vertrouwelijke zaken en ja, daar ben ik heel strikt in. Dat is wat ik bedoel met mijn privacy en dat van mijn vrienden, niets hypocriets aan!
Ik begrijp heus wel dat als je in een situatie zit als TO, je gaat zoeken naar het waarom en verklaringen, echt wel! Het resultaat zal waarschijnlijk hetzelfde blijven en er is al een giga vertrouwensbreuk inmiddels. Wat ik al eerder schreef, ik zou mezelf een tijdslimiet opleggen en daarna de scheiding zelf in gang zetten, hoe moeilijk ook. Met een man getrouwd blijven die je wekelijks zegt te willen scheiden zou ik namelijk nóg moeilijker vinden.
RoodVruchtje schreef op 09-05-2023 om 13:02:
[..]
Ik had nooit een code op mijn telefoon, totdat ik mijn (nu ex) vriend dus betrapte terwijl hij ongevraagd in mijn telefoon zat. En nee, ik had helemaal niets te verbergen, maar er vanaf dat moment wél een code op gezet.
[..]
Over vetgedrukte denk ik toch anders. Zijn jaloezie en/of achterdocht was zijn probleem, niet het mijne. Ik vind, ook al had ik niets te verbergen, hem laten zien dat ik niets te verbergen had zeker wel het voeden van zijn probleem. Als je daar eenmaal aan begint zul je jezelf steeds opnieuw moeten ‘bewijzen’ namelijk.
Daarnaast ging hem mijn conversatie(s) met vriendinnen helemaal niets aan, dat waren soms hele vertrouwelijke zaken en ja, daar ben ik heel strikt in.
Ik begrijp heus wel dat als je in een situatie zit als TO, je gaat zoeken naar het waarom en verklaringen, echt wel! Het resultaat zal waarschijnlijk hetzelfde blijven en er is al een giga vertrouwensbreuk inmiddels. Wat ik al eerder schreef, ik zou mezelf een tijdslimiet opleggen en daarna de scheiding zelf in gang zetten, hoe moeilijk ook. Met een man getrouwd blijven die je wekelijks zegt te willen scheiden zou ik namelijk nóg moeilijker vinden.
Mijn man en ik zitten ook nooit in elkaars telefoon en zeker niet ongevraagd. Dat is ook niet nodig, want we hebben immers beide zelf een telefoon.
Maar als dat onderling altijd prima en gangbaar was en opeens niet meer is dat wel opvallend. Zeker in combinatie met opeens geen gevoel meer hebben, willen scheiden etc.