Het forum van Ouders.nl is een online community waar iedereen respectvol met elkaar omgaat. Het forum is er voor ouders met vragen over opvoeding, ouderschap, ontwikkeling, gezondheid, school en alle andere dingen die je als ouder tegenkomt in het leven.
28-11-2024 om 13:59
Hi, ben ik weer eens!
Zoals ik al wel eens eerder heb vermeld, zijn ex en ik door de rechtbank verwezen naar een traject parallel ouderschap. Na heel veel gedoe, hele lange wachtlijsten, verkeerde verwijzingen en een dossier dat kwijt was, leek het de goede kant op te gaan. Ik werd in september uitgenodigd voor een screening en ik ben gegaan. Toestemming werd gevraagd aan mij en ex om ook het traject voor de kinderen te gaan starten (ex tekende direct, ik was heel verbaasd!) en ik ben in oktober gestart met de gesprekken.
Gesprekken van ex lieten nog even op zich wachten, omdat zijn begeleider pas later tijd had in de agenda. Prima, geen probleem. Ik was intussen goed op weg, begeleider was trots op waar ik stond. Mijn begeleider gaf op een gegeven moment wel aan om even te wachten met het plannen van het vervolg om zo te wachten tot ex en kinderen het traject ook officieel waren gestart. Snapte ik, geen probleem natuurlijk.
En toen begon het hele gezeur. Voor wie mijn vorige posts kent, weet dat ex en ik op z'n zachtst gezegd niet met elkaar door een deur kunnen. Communicatie is vrijwel onmogelijk, alles loopt uit op ruzie en ex lokte me veel te vaak uit de tent, er kwam nooit een normaal antwoord op een vraag... En ineens, een paar weken geleden, was daar een mail. Een hele gekke, onsamenhangende, vreemde mail met een excuus. Een heel warrig excuus over zijn houding, hoe hij alles verkeerd had aangepakt en hoe hij vanaf nu zou gaan veranderen, want hij zag ook wel dat hij de kinderen voortaan op de eerste plaats moest zetten. Jeetje! Ik wilde het bijna geloven, maar ik reageerde niet direct en in overleg met mijn begeleider van pso heb ik alleen gereageerd dat ik zijn inzichten waardeerde. Ik vertrouwde zijn mail echter voor geen meter.
Hoewel je bijna had gehoopt dat hij zou veranderen vanaf dat moment (ik geloofde het ook echt bijna, of ik wílde het geloven in ieder geval!), bleek het een week daarna op niets te zijn gebaseerd. Meneer kreeg op één vraagje niet het antwoord dat hij wilde en hij werd woest (zo kende ik hem weer). Ook kreeg ik van mijn pso-begeleider te horen dat hij zijn toestemming voor het hele pso-traject had ingetrokken. De reden? Meneer had een minuscuul iets gevonden in de beschikking waar ik me niet aan had gehouden en daarom had hij niet genoeg vertrouwen in mij om zo'n traject te starten. Immers, hij kon op deze manier écht niet met een leeg hoofd aan zulke belangrijke gesprekken beginnen. En dát terwijl hij zoooo ontzettend graag verder wilde met zijn leven. De arme man.
De motivatie van hem, dat ik onbetrouwbaar zou zijn en dat hij eerst alles afgerond wil hebben voordat hij aan zoiets kan beginnen, slaat natuurlijk helemaal nergens op. pso begint in ons geval pas na een jaar op de wachtlijst, maar het had natuurlijk al veel eerder kunnen starten, ook toen de scheiding nog niet eens officieel was. Hier zit een heel andere reden achter en mijn vermoeden is dat de man gewoon geen zin heeft in gedoe, niet zo'n heel traject wil starten omdat hij zelfs liever een jaar in een varkensstal zou wonen dan over zichzelf zou moeten praten en omdat hij alles lekker aangrijpt om mij nog eens extra zwart te maken. Maar goed, dat zijn vermoedens, zeker weten doe ik het niet.
Nu zit ik wel met een weigerende man. De mensen van PSO doen er alles aan om deze man alsnog te overtuigen van het starten met het traject, omdat óók de kinderen iets van hulp kunnen gebruiken. Maar de man draait het om. Het is aan mij, pas als IK kan laten zien betrouwbaar te zijn, dan kan hij starten, eerder niet. PSO heeft laten weten dat zij een traject niet on hold kunnen zetten tot hij van gedachten verandert; hij zal of nu moeten starten of alles wordt gestopt. En in dat geval gaat ons dossier dus terug naar de rechtbank, waarna de rechtbank én de raad voor de kinderbescherming zich opnieuw over ons dossier zullen buigen.
Weinig kans misschien, maar hebben mensen hier wel eens in deze situatie gezeten? Wat kan ik verwachten als een ouder pso weigert of als zo'n heel traject niet eens van de grond komt? Mijn begeleider zegt zelf dat de kans groot is dat de rechtbank opnieuw pso zal verplichten. In dat geval zullen we opnieuw op de wachtlijst komen en zal dit misschien weer een jaar duren. En een jaar aanmodderen op deze manier, dat zie ik ook niet zitten....
03-12-2024 om 23:10
To verdiep je eens in AI. Daarmee kan je teksten (dus ook mails!) Met een druk op de knop laten samenvatten en zelfs de toon laten omzetten. Het is natuurlijk nog in ontwikkeling maar dit scheelt enorm veel vervelende berichten. Die worden automatisch weggehaald en alleen de essentie blijft over. Een beetje hetzelfde als met een tussenpersoon die alles leest. Verder zou ik hem blokkeren (en dat ook aangeven) voor delen van de week.