Problemen met ex
Hallo allemaal,
Een aantal van jullie kennen mijn verhaal wel van eerdere berichten hier. Mijn ex en ik zijn sinds een aantal maanden uit elkaar. We hebben samen een zoontje. Mijn ex is verslaafd en daarom wil ik dat hij ons zoontje alleen onder toezicht ziet. Veilig thuis heeft onderzoek gedaan en we zijn doorverwezen naar een bor traject, hiervoor staan we op de wachtlijst. In de tussentijd heeft mijn ex een advocaat ingeschakeld en geprobeerd omgang te krijgen maar helaas is dit niet gelukt omdat hij niet akkoord gaat met de voorwaarden en daardoor is de omgang nu opgeschort. Ik vind het heel erg moeilijk om met mijn ex om te gaan, hij is erg manipulatief. Heeft iemand ervaring met zo'n zelfde situatie en tips voor mij?
In plaats van dat Catwoman zich nu in allerlei bochten gaat wringen lijkt het mij handiger als ze gewoon zegt 'ik heb er nog eens rustig over nagedacht en ik wil dat er een bedrag wordt afgesproken dat in lijn is met de gebruikelijke normen. En volgens mij is de beste manier daarvoor om het Lbio een berekening te laten maken, dann weten we allebei waar we aan toe zijn, misschien ook wel fijn voor ex"
En dan zien wat ex doet
Ik zou zelf als gebaar van goede wil die 50 euro betalen, maar dan moet hij wel meewerken en zijn gegevens aanleveren. En dat moet Catwoman natuurlijk ook.
En ik zou zonder meer de standaard korting voor de standaard omgang accepteren, want als je daar een punt van maakt, gaat hij meer omgang eisen en dat wil Catwoman niet
'Want je wil ook niet teveel vragen maar kinderen zijn duur.' Bij de berekening van kinderalimentatie wordt niet uitgegaan van het kostenplaatje. Gelukkig hoeft Catwoman alles ook niet van de kinderalimentatie te betalen: ze krijgt daarnaast kinderbijslag, kindgebonden budget en ze zal zelf ook wat moeten bijleggen.
Tsjor
.Het LBIO beschrijft dan wel dat beide ouders verantwoordelijk zijn voor die kosten tot 21 jaar. Er wordt gekeken naar beide inkomens en bij de rechter -staat me bij- komen de termen behoefte en draagkracht dan langs. Het komt erop neer wie heeft wat en wat is de verdeling van het bedrag aan behoefte (totale bedrag beschikbaar voor kind). Stel behoefte is 100 maar inkomen van de een is driemaal hoger betaald die naar rato meer. Dus niet de helft.
Ik heb net weer ze moeten inschakelen en twee jaar gewacht. Laatste x dat ze jaarlijks betrokken waren had meneer teveel betaald dus ik heb nu maandelijks het verschil af lopen trekken zodat ik het even kon laten gaan. Maar bij ons is er een rechterlijke uitspraak en weigert vader jaarlijks de indexering te betalen. In twee jaar is het verschil op jaarbasis weer paar honderd euro te weinig als ik niks doe.
Ja een kind kost geld en als ik het niet nodig had stikte hij erin.
Gewoon meebetalen lijkt mij toch minst moeilijke verantwoordelijkheid. En geen gegevens aanleveren geeft in wat ik zoal heb gezien aan dat er eerder te weinig wordt meebetaald, men zo min mogelijk wil meebetalen. Mee! Betalen. Ja dan betaalt de ene partij dus al. En iedereen ontvangt kinderbijslag en kindertoeslag ontvang je ook gebaseerd op je inkomen.
Eppos schreef op 28-04-2023 om 21:31:
.Het LBIO beschrijft dan wel dat beide ouders verantwoordelijk zijn voor die kosten tot 21 jaar. Er wordt gekeken naar beide inkomens en bij de rechter -staat me bij- komen de termen behoefte en draagkracht dan langs. Het komt erop neer wie heeft wat en wat is de verdeling van het bedrag aan behoefte (totale bedrag beschikbaar voor kind). Stel behoefte is 100 maar inkomen van de een is driemaal hoger betaald die naar rato meer. Dus niet de helft.
Ik heb net weer ze moeten inschakelen en twee jaar gewacht. Laatste x dat ze jaarlijks betrokken waren had meneer teveel betaald dus ik heb nu maandelijks het verschil af lopen trekken zodat ik het even kon laten gaan. Maar bij ons is er een rechterlijke uitspraak en weigert vader jaarlijks de indexering te betalen. In twee jaar is het verschil op jaarbasis weer paar honderd euro te weinig als ik niks doe.
Ja een kind kost geld en als ik het niet nodig had stikte hij erin.
Gewoon meebetalen lijkt mij toch minst moeilijke verantwoordelijkheid. En geen gegevens aanleveren geeft in wat ik zoal heb gezien aan dat er eerder te weinig wordt meebetaald, men zo min mogelijk wil meebetalen. Mee! Betalen. Ja dan betaalt de ene partij dus al. En iedereen ontvangt kinderbijslag en kindertoeslag ontvang je ook gebaseerd op je inkomen.
Ja ik krijg wel kindertoeslag, kindgebonden budget en kinderopvangtoeslag omdat ik niet zoveel verdien. Nu verdient mijn ex ook niet veel denk ik want hij werkt in de bouw en is weer voor de zoveelste keer begonnen aan een nieuwe baan dus hij begint steeds met een startsalaris. Ik denk dat hij een paar honderd euro per maand meer verdient dan mij. Als ik het via de rechter zou doen dan denk ik zelf dat we op de 150 euro per maand uitkomen aan alimentatie dus heel veel meer krijg ik niet. Daarom twijfel ik of ik die strijd wel aan wil gaan. Ik kan er nu ook voor kiezen om die 100 euro te accepteren voor dit moment en dan te kijken of hij dat gaat betalen en te kijken hoe het met de omgang gaat en dan kan ik altijd nog naar de rechter stappen
Bedenk wel dat een alimentatie-afspraak niet kan worden afgedwongen door het LBIO of een deurwaarder. Daarvoor moet die afspraak worden opgenomen in een uitspraak van de rechter of in een akte van de notaris. Bespreek anders met je advocaat wat handiger is: nu al de afspraak op een officiële manier laten vastleggen, of afwachten of hij zich eraan houdt, en als hij dat niet doet, alsnog naar de rechter stappen.
Catwoman schreef op 28-04-2023 om 21:50:
[..]
Ja ik krijg wel kindertoeslag, kindgebonden budget en kinderopvangtoeslag omdat ik niet zoveel verdien. Nu verdient mijn ex ook niet veel denk ik want hij werkt in de bouw en is weer voor de zoveelste keer begonnen aan een nieuwe baan dus hij begint steeds met een startsalaris. Ik denk dat hij een paar honderd euro per maand meer verdient dan mij. Als ik het via de rechter zou doen dan denk ik zelf dat we op de 150 euro per maand uitkomen aan alimentatie dus heel veel meer krijg ik niet. Daarom twijfel ik of ik die strijd wel aan wil gaan. Ik kan er nu ook voor kiezen om die 100 euro te accepteren voor dit moment en dan te kijken of hij dat gaat betalen en te kijken hoe het met de omgang gaat en dan kan ik altijd nog naar de rechter stappen
Daarom. Denk dat je redelijk kunt inschatten. Het is in elk geval niet zo dat er een co ouderschap is en een bijdrage vragen dan afhangt van zorgregeling. Er is omgang maar praktisch gezien zorg jij voor alles.
Ikzelf heb ooit om de strijd erom ermee klaar te zijn, akkoord gegooid op beide de helft van de behoefte. Wat zeg ik, bijna de helft. Want de laatste 5 euro heeft vader nog afgedingt. En ik verdiende veld malen minder. Denk dat het voordeel is dat meneer nog steeds genoegen neemt met het bedrag dat met indexering nu wel redelijk is. Bovendien als hij het er niet mee eens is kost het geld een zaak te starten. Maar weer wel dat de advocaat echt dacht wat doe je nou? Ze had er het dubbele van kunnen maken. Maar een beetje rust is wat waard.
Daarintegen weer met ex partner 2, die van het weigeren van indexatie betalen… die heeft voor zijn eerste kind bij een andere moeder nooit echt een cent betaald. Altijd zorgen dat hij nergens aan meewerkt.
Ik zou honderd euro voor een jong kind best aardig vinden. Let wel, wat redelijk blijft voor zijn inkomen en het stukje verantwoordelijkheid bij te dragen. En soms in gevallen waar een ouder gewoon uit zicht is, doe je het liever alleen. Het is in elk geval goed dat de toeslag en kinderbijslag helpt.
Hoe is het nu verder met jou?
Temet schreef op 29-04-2023 om 09:07:
Bedenk wel dat een alimentatie-afspraak niet kan worden afgedwongen door het LBIO of een deurwaarder. Daarvoor moet die afspraak worden opgenomen in een uitspraak van de rechter of in een akte van de notaris. Bespreek anders met je advocaat wat handiger is: nu al de afspraak op een officiële manier laten vastleggen, of afwachten of hij zich eraan houdt, en als hij dat niet doet, alsnog naar de rechter stappen.
Mijn advocaat had gezegd dat ik het eerst zelf met hem moet proberen te regelen.
Eppos schreef op 29-04-2023 om 15:25:
[..]
Daarom. Denk dat je redelijk kunt inschatten. Het is in elk geval niet zo dat er een co ouderschap is en een bijdrage vragen dan afhangt van zorgregeling. Er is omgang maar praktisch gezien zorg jij voor alles.
Ikzelf heb ooit om de strijd erom ermee klaar te zijn, akkoord gegooid op beide de helft van de behoefte. Wat zeg ik, bijna de helft. Want de laatste 5 euro heeft vader nog afgedingt. En ik verdiende veld malen minder. Denk dat het voordeel is dat meneer nog steeds genoegen neemt met het bedrag dat met indexering nu wel redelijk is. Bovendien als hij het er niet mee eens is kost het geld een zaak te starten. Maar weer wel dat de advocaat echt dacht wat doe je nou? Ze had er het dubbele van kunnen maken. Maar een beetje rust is wat waard.
Daarintegen weer met ex partner 2, die van het weigeren van indexatie betalen… die heeft voor zijn eerste kind bij een andere moeder nooit echt een cent betaald. Altijd zorgen dat hij nergens aan meewerkt.
Ik zou honderd euro voor een jong kind best aardig vinden. Let wel, wat redelijk blijft voor zijn inkomen en het stukje verantwoordelijkheid bij te dragen. En soms in gevallen waar een ouder gewoon uit zicht is, doe je het liever alleen. Het is in elk geval goed dat de toeslag en kinderbijslag helpt.
Hoe is het nu verder met jou?
Het gaat redelijk, ik ben erg moe van alles. De kleine is de afgelopen maanden vaak ziek geweest dus dat was wel pittig omdat ik alles alleen doe. Daarnaast veel stress door de situatie met mijn ex. En de gesprekken die we hebben maken veel emoties los. Ik ben heel vaak boos op hem omdat hij steeds in de slachtofferrol zit en zich er makkelijk vanaf maakt. Ik vind het erg lastig om te accepteren dat dit het is en hij niet gaat veranderen.
Catwoman schreef op 29-04-2023 om 22:29:
[..]
Mijn advocaat had gezegd dat ik het eerst zelf met hem moet proberen te regelen.
Wat Temet bedoeld is dat je de afspraak formeel moet vastleggen, via de rechter of een notaris. Hoe je tot het startbedrag komt maakt niet uit. Alleen als het formeel vastligt kun je het bij niet betalen laten vorderen via het LBIO en dat kun je nog wel eens nodig hebben bij deze ex.
Vergeet niet ook de jaarlijkse indexatie te laten vastleggen, anders krijg je over 18 jaar nog steeds 100 euro wat dan veel minder waard is.
Maar voordat je allerlei spookbeelden van ellende over 18 jaar op je af ziet komen: de kans is groot dat je dan ook zelf meer verdient, kinderbijslag is verhoogd en kinderopvang mogelijk gratis (als je dat nog nodig zou hebben).
Tsjor
'Mijn advocaat had gezegd dat ik het eerst zelf met hem moet proberen te regelen.' Vreemd. Ik hoop dat iedereen die zich met echtscheidingen bemoeit zich realiseert dat afspraken rond geld zo mogelijk de meest precaire afspraken zijn, waardoor de meeste conflicten komen (nu of in de toekomst, over 18 jaar bijvoorbeeld), terwijl het eigenlijk via een bestaand rekenkundig model opgelost kan worden en er dan afdwingbare afspraken kunnen komen.
Tsjor
tsjor schreef op 30-04-2023 om 13:56:
'Mijn advocaat had gezegd dat ik het eerst zelf met hem moet proberen te regelen.' Vreemd. Ik hoop dat iedereen die zich met echtscheidingen bemoeit zich realiseert dat afspraken rond geld zo mogelijk de meest precaire afspraken zijn, waardoor de meeste conflicten komen (nu of in de toekomst, over 18 jaar bijvoorbeeld), terwijl het eigenlijk via een bestaand rekenkundig model opgelost kan worden en er dan afdwingbare afspraken kunnen komen.
Misschien bedoelde de advocaat dat ze eerst eens moest kijken hoe ver ze met hem komt om dat daarna dit weer bij de advocaat op het bureau kan. Informeer even!
Catwoman schreef op 29-04-2023 om 22:34:
[..]
Het gaat redelijk, ik ben erg moe van alles. De kleine is de afgelopen maanden vaak ziek geweest dus dat was wel pittig omdat ik alles alleen doe. Daarnaast veel stress door de situatie met mijn ex. En de gesprekken die we hebben maken veel emoties los. Ik ben heel vaak boos op hem omdat hij steeds in de slachtofferrol zit en zich er makkelijk vanaf maakt. Ik vind het erg lastig om te accepteren dat dit het is en hij niet gaat veranderen.
Ik vind dit heel begrijpelijk hoor dat je dat zou moeten accepteren.. is ook een heel stuk van het verhaal waarom de relatie is beëindigd. Je accepteert hem niet maar betreft onderwerp waarbij nog wel met hem te dealen hebt, jullie kind. Daar kun je hooguit hopen dat hij verandert. Wat je niet overziet nu jullie kindje nog zo jong is en als je dit vtv bedenkt betreft over 5 10 of 15 jaar, ja dan drukt het nog meer. Maar de vraag is of hij kan veranderen en voor jullie kind zou het toch niet moeilijk moeten zijn, is misschien de gedachte. Je kunt ook denken wat als hij nog verder afglijdt, om het leven komt of geen contact meer wil met de kleine? Het is nu allemaal niet aan de orde. Pas achteraf kun je echt vaststellen ook, of dit het is.
Maar ik denk elk stapje wat je nu wel kan verwachten, stel alleen die alimentatie al. Daar hoef je dan niets meer mee dan zorgen dat je het ook elke maand krijgt. En voor de rest klinkt het al bijna als dat ik denk en tegen je wil zeggen: ga er maar vanuit dat hij niet verandert. Richt je vooral op jezelf hoe jij het dus prima alleen kunt en hem niet nodig bent. In principe heeft jullie kind alles al door jou. Mooier was geweest dat beide evenveel doen maar kun je dat verwachten?
Indexatie is trouwens dacht ik wettelijk op alimentatie in convenant of rechterlijke uitspraken. Dus volgens mij hoef je dat niet apart te benoemen als je dus afspraken hierover in een officieel document hebt.
Eppos schreef op 02-05-2023 om 15:27:
[..]
Ik vind dit heel begrijpelijk hoor dat je dat zou moeten accepteren.. is ook een heel stuk van het verhaal waarom de relatie is beëindigd. Je accepteert hem niet maar betreft onderwerp waarbij nog wel met hem te dealen hebt, jullie kind. Daar kun je hooguit hopen dat hij verandert. Wat je niet overziet nu jullie kindje nog zo jong is en als je dit vtv bedenkt betreft over 5 10 of 15 jaar, ja dan drukt het nog meer. Maar de vraag is of hij kan veranderen en voor jullie kind zou het toch niet moeilijk moeten zijn, is misschien de gedachte. Je kunt ook denken wat als hij nog verder afglijdt, om het leven komt of geen contact meer wil met de kleine? Het is nu allemaal niet aan de orde. Pas achteraf kun je echt vaststellen ook, of dit het is.
Maar ik denk elk stapje wat je nu wel kan verwachten, stel alleen die alimentatie al. Daar hoef je dan niets meer mee dan zorgen dat je het ook elke maand krijgt. En voor de rest klinkt het al bijna als dat ik denk en tegen je wil zeggen: ga er maar vanuit dat hij niet verandert. Richt je vooral op jezelf hoe jij het dus prima alleen kunt en hem niet nodig bent. In principe heeft jullie kind alles al door jou. Mooier was geweest dat beide evenveel doen maar kun je dat verwachten?
Indexatie is trouwens dacht ik wettelijk op alimentatie in convenant of rechterlijke uitspraken. Dus volgens mij hoef je dat niet apart te benoemen als je dus afspraken hierover in een officieel document hebt.
Je moet de indexatie juist wel benoemen want je mag ook afwijken en andere afspraken maken. Dus als je niets vermeld over de indexatie heb je er er niets over afgesproken en is het voor meerdere uitleg vatbaar. Lid 5 van het wetsartikel, daarom juist expliciet vermelden, zeker in dit geval. Scheelt gewoon heel veel gedoe achteraf.
https://mijnwetten.nl/burgerlijk-wetboek-boek-1/artikel402a/
Volgens mij staat in dat artikel dat alimentatie wordt geïndexeerd tenzij je uitdrukkelijk iets anders afspreekt. De bewijslast van zo'n afspraak ligt dan bij ex.