Plusdochter heeft veel macht

Sorry TO, maar als iemand haar grenzen aangeeft vat jij dat op als afgewezen en uitgesloten worden. Hoe kom je daarbij? Het aangeven van grenzen van een ander heeft toch niets te maken met afwijzen en uitsluiten? 

Ik vind dat jij de grenzen van dit meisje niet respecteert. Daar heb ik behoorlijk wat moeite mee merk ik. Gelukkig respecteert haar vader wel haar grenzen.

Voel je je daar jaloers onder? Heb je het idee dat jullie moeten "vechten" om het gelijk van haar vader/ jouw vriend te krijgen?

Lieve APw, ik denk dat jij een lieve moeder bent (althans, ik denk dat je een vrouw bent, dit staat er geloof ik niet ) en een mooi beeld hebt dan een groot gezin met je nieuwe partner. Voor jou is dat een nieuwe invulling van je leven. Maar voor jouw kinderen en "stief"kinderen is het samengestelde gezin niet iets waar zij zelf voor kiezen. En je eigen familie kies je al niet zelf, laat staan als je als tiener opeens familie erbij ("opgedrongen") krijgt.

Gelukkig dat iedereen door één deur kan en goed met elkaar om gaat. Daar heb je echt al mee geboft! Wat iemand al zei: leuk idee van dat etentje, maar zoiets plan je met 6 mensen en dan hoop je dat je een datum kan vinden die iedereen uitkomt. Dus schuif het op de iets langere baan en geniet van de mensen om je heen. En zie de kinderen als mensen die niet voor elkaar gekozen hebben (en niet voor jou!).

Ik begrijp dat eea uit je verleden meespeelt, maar zie het feit dat het in principe allemaal wel goed loopt met je nieuwe partner en zijn kinderen juist als een cadeautje ipv dat je de dingen die af en toe tegenzitten als een straf ervaart.

Ik snap best dat je een gezellig samengesteld gezin wil vormen, maar dat is in de meeste gevallen echt te hoog gegrepen. Het is al heel wat dat de kinderen zo meegaand zijn. Jij en je vriend hebben voor elkaar gekozen, maar de meeste kinderen zitten helemaal niet te wachten op een 'vreemde' man/vrouw met kinderen in huis. Wat dat betreft hebben jullie het al erg getroffen.

Ik denk dat je een paar stappen terug moet zetten in je verwachtingen en je vooral moet focussen op je eigen kinderen, en als die weg zijn tijd met je vriend doorbrengen. En als iedereen het dan leuk vindt om af en toe wat samen te doen, dan is dat al heel wat. Maar niet elk weekend, en geen verplichting en niet bij elkaar in bed. Doe het vooral rustig aan, er is toch helemaal geen haast om zo snel mogelijk zo vaak mogelijk bij elkaar te zijn? Dat lijkt me een recept voor problemen. 

Dus bel je vriend, geeft aan dat je een verkeerde inschatting hebt gemaakt en dat je merkt dat er allerlei onverwerkte emoties boven komen die niets met zijn dochter te maken hebben, en dat je daarmee aan de slag gaat. Sterkte hoor, het is best ingewikkeld en confronterend, en ik vind het goed dat je zo snel inziet dat het probleem bij je eigen onverwerkte verleden ligt en niet bij de dochter van je vriend.

Wat goed dat je inziet dat je hulp kunt gebruiken en zo voortvarend aan de slag gaat om dit te regelen. Complimenten, dat is echt een behoorlijke stap en dat je die zo snel al neemt mag je trots op zijn!

APw schreef op 30-06-2021 om 16:12:

Dank jullie wel allemaal voor de vele reacties.
Mijn vraag en jullie inzichten hebben me veel geleerd. Ik heb ook besloten om hulp te zoeken om alle onverwerkte zaken uit mijn verleden een plaats te leren geven, zodat ze me hopelijk in de toekomst niet meer in de weg staan.

Mijn vriend steunt me en begrijpt me, dus ik start eraan met goede moed!

Hartelijk dank!

wat fijn om te lezen. Hopelijk heb je het commentaar niet al te naar opgevat, woorden op papier zijn harder dan gesproken woorden. Mensen hier, ik incluis, kunnen vaak recht voor z’n raap zijn, maar als het je tot andere gedachten brengt en jij je daardoor niet al te veel aangevallen voelt (dat idee heb ik), hebben ze hun doel bereikt. 
succes met de hulp en de nieuwe verhoudingen in jullie gezin. Als jij er wat relaxter in komt te staan, wordt het vast gezelliger. 

Een samengesteld gezin is lastig. Zeker als de kinderen in de puberteit zitten en allemaal rond dezelfde leeftijd zitten. 

wees gezegend met leuke momenten samen als deze er zijn. En forceer niks. Jij en je nieuwe partner zijn een relatie aangegaan. De kinderen hebben hierin geen keuze gehad. Geef ze de ruimte en tijd. 

Lieve APw,

Ik vind het heel goed dat je merkt dat jouw reactie eigenlijk niets met plusdochter te maken heeft. Hopelijk hou je dat besef altijd voor ogen, dat is alleen maar in je voordeel.

Soortgelijke situaties zullen anders veel te vaak voorkomen en zijn eigenlijk onnodig. Vooruitlopend op eventuele therapie, kan ik je de volgende tip geven dat mij in het dagelijks leven helpt het negatieve gevoel los te koppelen van de huidige situatie. Daar ligt namelijk de oorzaak niet van je gevoel. Waar die emotie vandaan komt, weet alleen jij. Hier dan de tip: Als je je weer niet gezien/gehoord voelt, neem even een time out in plaats van meteen de situatie en het gedrag van anderen te analyseren.

Trek je even terug en concentreer je op dat gevoel en probeer terug te halen wanneer dit is ontstaan. 

Zo sla je 2 vliegen in één klap. Je zal merken dat de aanleiding niet in het heden ligt en je bent beter in staat een objectief beeld van de huidige situatie te vormen. De ontstane knoop wordt op die manier ook wat ontward. 

Wel opletten dat je er niet te lang in blijft hangen, want dan schuift het heden weer voor het verleden. Kroontje rechtzetten en verder tot de orde van de dag. De volgende keer dat zoiets voorkomt, herhaal je dit. 

Volgens mij gaat dit je lukken!