Partner veel contact met zijn ex
Hallo,
Mijn partner heeft een jonge dochter met zijn ex. Het contact tussen mijn partner en zijn ex is heel wisselend. Van extreme ruzies tot alles weer koek en ei. Ze heeft ook geprobeerd te stoken in onze relatie nadat ik haar heb leren kennen. Overigens was die ontmoeting prima maar maakte ze hen erg zwart. Na een enorme escalatie vraagt ze hem een dag later doodleuk of hij iets uit de winkel nodig heeft... Als ze naar de huisarts of iets moeten met hun dochter vind ik het geen probleem natuurlijk dat ze die dingen met zn drieën doen. Maar daarna gaan ze boodschappen doen met zn drieën etc. Hij haalt en brengt ze want zij heeft geen vervoer, ze heeft geen werk dus hij betaalt veel. Zijn ex belt elke dag meerdere keren want zn dochter wil hem spreken. En het komt voor dat ze belt en dan wil zn dochter hem niet spreken. Ik heb aangeven dat ik veel moeite heb met de situatie omdat zij een te grote speelt in ons leven in die zin dat ze afhankelijk is van hem. Hij geeft aan dat hij alles voor zn dochter doet. En als zn dochter bijv. met zn drieën wil gaan zwemmen dat hij dat dan doet. Zn dochter is 3. Hij gaat totaal voorbij aan mijn gevoel en vind het belachelijk. Ik weet niet meer wat ik moet doen want hij staat ook niet open voor een goed gesprek erover. Hij heeft zijn visie en wijkt er niet vanaf.
Hij zegt over zijn ex dat zij gestoord is. Uit jouw berichten klinkt ze emotioneel instabiel. Kan het zijn dat jouw ex zich daardoor zorgen maakt over zijn kind en vinger aan de pols wil houden? Het klinkt daarnaast alsof die emotionele instabiliteit ook een rol speelt in de dynamiek van hun relatie (toen en nu), en dat hij moeite heeft grenzen te stellen tegen haar emoties. Als dat zo is, dan is dat heel ingewikkeld om uit te komen, behalve met hele duidelijke grenzen. En misschien lukt het jouw vriend niet om die grenzen te stellen omdat zijn kind ertussen zit.
Het klinkt als een zeer ingewikkelde dynamiek, en de vraag is of je je daarin wil bevinden. Als de zorgen van je vriend terecht zijn, dan vermoed ik dat zijn ex altijd een grote rol zal blijven spelen of jij of hij dat nu wil of niet....
kaatjecato schreef op 25-11-2022 om 11:26:
Hij zegt over zijn ex dat zij gestoord is. Uit jouw berichten klinkt ze emotioneel instabiel. Kan het zijn dat jouw ex zich daardoor zorgen maakt over zijn kind en vinger aan de pols wil houden? Het klinkt daarnaast alsof die emotionele instabiliteit ook een rol speelt in de dynamiek van hun relatie (toen en nu), en dat hij moeite heeft grenzen te stellen tegen haar emoties. Als dat zo is, dan is dat heel ingewikkeld om uit te komen, behalve met hele duidelijke grenzen. En misschien lukt het jouw vriend niet om die grenzen te stellen omdat zijn kind ertussen zit.
Het klinkt als een zeer ingewikkelde dynamiek, en de vraag is of je je daarin wil bevinden. Als de zorgen van je vriend terecht zijn, dan vermoed ik dat zijn ex altijd een grote rol zal blijven spelen of jij of hij dat nu wil of niet....
Dat klopt inderdaad. Hij wil vinger aan de pols houden maar ik vind dat daar ook andere manieren voor zijn. Als je zelf zegt alles in het belang te doen voor je kind dan zorg je ervoor dat ze vaker bij jou is. Desnoods ga je maar voor een baas werken, als je op die manier je kind veilig houdt. Daarom zei ik eerder het is tegenstrijdig wat hij zegt.
Wat een lastige situatie TO. Je partner voelt de behoefte zijn kind te beschermen en hij doet dat op een manier die hij juist vindt, hij ziet blijkbaar ook geen andere mogelijkheden. Heel moeilijk dit. Ik herken het wel om de vinger aan de pols te willen houden bij een instabiele ex. In zulke situaties lukt het pas om stapje voor stapje meer afstand te nemen naar mate het kind ouder wordt. Pas als het kind zelfstandig uit een vervelende situatie weg kan gaan door bijvoorbeeld naar de andere ouder te fietsen als het nodig is kun je als de ‘meest verantwoordelijke’ ouder een stapje terug doen, maar dat duurt in jullie geval dus nog jaren.
De omgangsregeling veranderen kan inderdaad helpen, maar dan nog zal het kind een aantal dagen bij moeder zijn en die dagen heeft je partner er minder zicht op, net als nu.
Boodschappen doen voor elkaar of met elkaar vindt ik niet vallen onder ‘vinger aan de pols houden’ maar onder overbodig contact. Het vele bellen van moeder en taxi spelen van je partner ook. Het houdt de ex afhankelijk en je partner en zijn ex geven een verwarrende boodschap af aan hun kind. Zijn papa en mama nu wel of niet gescheiden en hoe past de nieuwe partner (jij) dan in dat plaatje ? Kinderen zijn wel heel flexibel, maar ik vraag me toch af hoe wenselijk het is als de ouders niet duidelijk zijn over de status quo. Ik vind het ook bedenkelijk klinken dat het kind blijkbaar door moeder als excuus gebruikt wordt om contact te zoeken met je partner. Dat is niet okay.
Als je partner niet wil mee denken over hoe het ook anders kan, maar erbij blijft dat dit niet gaat veranderen dan ben ik bang dat jij een keuze moet maken TO.
Zou het kunnen dat hij gebukt gaat onder een gigantisch schuldgevoel tov zijn dochter? Dat hij haar bijv niet vaker onder zijn hoede kan nemen ivm zijn werk? Lijkt mij dat het juist nu (als eigenaar zijnde) makkelijk is om zijn eigen tijd in te delen dan als hij in vast dienstverband is. Dat hij zijn tekort aan tijd probeert te compenseren met er altijd voor haar zijn als dochter dat wenst? Ex zal dit mss ook zien en maakt daar gretig misbruik/gebruik van in de vorm van samen boodschappen doen. Betaald hij dan ook haar boodschappen?
Ik herken het nl wel vanuit mijn laatste relatie. Zoonlief kreeg zowat alles van zijn vader (mijn vriend destijds), maar voor hem was dat ook deels uit een soort van schuldgevoel dat hij zoon geen gezinsleven had gegeven door de scheiding met zijn moeder. Deze moeder heeft zoonlief dan ook heel wat jaren ‘gebruikt’ om vader te ‘raken’, heel triest eigenlijk, vooral voor zijn zoon.
Nu is zijn dochter nog erg jong, maar je man zou er wel voor moeten waken dat deze ex ook hem niet gaat gebruiken/misbruiken over de rug van hun dochtertje. Helaas zou dit besef en afspraken hierover vanuit je partner moeten komen en kun je enkel proberen met hem te communiceren hierover zonder eisen te gaan stellen, want dat gaat niet werken ben ik bang. Daarnaast ook zeker je eigen grenzen bepalen, want het is niet makkelijk zo’n situatie, zeker niet als je partner niet openstaat voor een goed gesprek hierover.
Sterkte!
Zonne2017 schreef op 25-11-2022 om 13:12:
Wat een lastige situatie TO. Je partner voelt de behoefte zijn kind te beschermen en hij doet dat op een manier die hij juist vindt, hij ziet blijkbaar ook geen andere mogelijkheden. Heel moeilijk dit. Ik herken het wel om de vinger aan de pols te willen houden bij een instabiele ex. In zulke situaties lukt het pas om stapje voor stapje meer afstand te nemen naar mate het kind ouder wordt. Pas als het kind zelfstandig uit een vervelende situatie weg kan gaan door bijvoorbeeld naar de andere ouder te fietsen als het nodig is kun je als de ‘meest verantwoordelijke’ ouder een stapje terug doen, maar dat duurt in jullie geval dus nog jaren.
De omgangsregeling veranderen kan inderdaad helpen, maar dan nog zal het kind een aantal dagen bij moeder zijn en die dagen heeft je partner er minder zicht op, net als nu.
Boodschappen doen voor elkaar of met elkaar vindt ik niet vallen onder ‘vinger aan de pols houden’ maar onder overbodig contact. Het vele bellen van moeder en taxi spelen van je partner ook. Het houdt de ex afhankelijk en je partner en zijn ex geven een verwarrende boodschap af aan hun kind. Zijn papa en mama nu wel of niet gescheiden en hoe past de nieuwe partner (jij) dan in dat plaatje ? Kinderen zijn wel heel flexibel, maar ik vraag me toch af hoe wenselijk het is als de ouders niet duidelijk zijn over de status quo. Ik vind het ook bedenkelijk klinken dat het kind blijkbaar door moeder als excuus gebruikt wordt om contact te zoeken met je partner. Dat is niet okay.
Als je partner niet wil mee denken over hoe het ook anders kan, maar erbij blijft dat dit niet gaat veranderen dan ben ik bang dat jij een keuze moet maken TO.
Mn partner geeft aan dat hij eigenlijk de moeder is en zij meer de vader. Zij trekt echt naar hem toe en niet naar haar. Doktersbezoeken etc zit ze bij hem op schoot en niet bij haar. Als ze straks naar de basisschool gaat wil hij wel co ouderschap omdat hij het beter kan managen met zn werk en bijv een bso. We hebben het er vanmiddag over gehad en van een behoorlijke discussie met een hoop tranen vanuit beide zijn we er aardig uitgekomen. We zijn er nog lang niet en ik heb duidelijk aangegeven dat hij moet beseffen dat het ook het nodige van mij vraagt om erin mee te gaan. We gaan het stap voor stap doen. Ik heb ook aangegeven dat ik wil kunnen communiceren wanneer iets in de situatie mij dwarszit en hij mijn gevoel ook erkent. Ik weet dat je kind op de 1e plaats komt en gaat voor alles maar de partner hoort zeker niet achter de ex te staan. Zeker niet deze ex. Ik heb aangegeven dat ik vind dat de situatie vooral voor hun dochter heel verwarrend is. Dan gaan ze samen boodschappen doen en dan is papa weer weg. Mn vriend heeft aangegeven dat wanneer zijn dochter iets leuks wil gaan doen met papa en mama ik en mijn dochter ook meegaan want wij horen erbij. Dat was wel even iets dat ik wilde horen.
Waarom gaan jullie dan ook mee? Dan moet dat kind dus weer de aandacht delen.
Flowerfairy schreef op 25-11-2022 om 19:29:
Waarom gaan jullie dan ook mee? Dan moet dat kind dus weer de aandacht delen.
Hier ben ik het wel mee eens! Laat vader vooral iets alleen met dochter doen ipv met iedereen. Gaat nieuwe toekomstige partner van moeder, evt met kind(eren), dan straks ook allemaal mee? Raar.
Maakt het echt wat uit wat wij ervan vinden? Vader mag toch zelf weten wat hij doet. Het is aan TO om daar haar conclusies uit te trekken. Gezien de leeftijd van de dochter snap ik de vader wel.
Ik vind het toch ook een beetje klinken als áls het prinsesje iets wil dan gaat het zo'. Dat is echt ook een gevaar na een scheiding dat papa en mama een soort strijd opzetten wie er de leukste is.
Daarnaast vind ook ik het wat vreemd dat jij dan altijd met jouw dochter ook mee zou gaan. Lijkt me ook best een lastige situatie voor je vriend die zijn aandacht moet verdelen tussen zijn dochter, zijn ex en jou en misschien ook nog eens jouw dochter die ook wat vaderlijke aandacht vraagt.
Jullie maken het erg ingewikkeld met elkaar. Mij zou het beter/gezonder lijken dat jij en je vriend samen met jullie dochters iets gaan doen. En hij niet constant zijn ex op sleeptouw zou moeten nemen. Die moet ook een eigen leven gaan opbouwen toch.
Als het kind iets wil, hoeft dat niet altijd meteen. Dus als kind wil zwemmen, dan kan hij dat ook beloven voor in een weekend dat ze bij jullie is. Ik zou zelf denk ik geen zin hebben in uitjes met de ex en kind van de ex erbij en jij met je kind erbij.
Jullie kunnen best als samengesteld gezien iets gaan doen, of ieder met het eigen kind apart. Je hoeft niet te doen alsof je een gezellig gezin bent, terwijl dat niet zo is. De ex van je vriend moet los van hem komen, niet meer afhankelijk zijn. Ze kan ook zelf iets met het kind ondernemen. Dingen als vervoer is haar probleem. Ze maakt zichzelf heel kwetsbaar en afhankelijk door steeds terug te vallen op haar ex voor allerlei dingen. Als kind ergens heen wil en er is geen vervoer, dan kan dat niet. Dan kan kind het aan papa vragen als ze daar is, maar het is te gek voor woorden dat papa telkens komt opdraven voor elke gril van kind en moeder.
Je kind op één zetten betekent niet dat je alles voor je kind moet doen en altijd overal ja op moet zeggen.
Flowerfairy schreef op 25-11-2022 om 19:29:
Waarom gaan jullie dan ook mee? Dan moet dat kind dus weer de aandacht delen.
Omdat hij wil laten zien dat wij er ook bij horen. Ik heb een goede band met zn dochter en zij zal dat alleen maar leuk vinden.
Kersje schreef op 25-11-2022 om 19:46:
[..]
Hier ben ik het wel mee eens! Laat vader vooral iets alleen met dochter doen ipv met iedereen. Gaat nieuwe toekomstige partner van moeder, evt met kind(eren), dan straks ook allemaal mee? Raar.
Ik ben helemaal voor dat papa en dochter alleen dingen doen hoor absoluut! Ik moedig dat ook alleen maar aan.
Pippeltje schreef op 26-11-2022 om 11:22:
Ik vind het toch ook een beetje klinken als áls het prinsesje iets wil dan gaat het zo'. Dat is echt ook een gevaar na een scheiding dat papa en mama een soort strijd opzetten wie er de leukste is.
Daarnaast vind ook ik het wat vreemd dat jij dan altijd met jouw dochter ook mee zou gaan. Lijkt me ook best een lastige situatie voor je vriend die zijn aandacht moet verdelen tussen zijn dochter, zijn ex en jou en misschien ook nog eens jouw dochter die ook wat vaderlijke aandacht vraagt.
Jullie maken het erg ingewikkeld met elkaar. Mij zou het beter/gezonder lijken dat jij en je vriend samen met jullie dochters iets gaan doen. En hij niet constant zijn ex op sleeptouw zou moeten nemen. Die moet ook een eigen leven gaan opbouwen toch.
Mee eens hoor en ik hoop dat hij dat een keer gaat inzien. Je bent niet voor niets uit elkaar. Voor zn dochter is het alleen maar verwarrend hoe het nu gaat en dat probeer ik hem echt duidelijk te maken. Maar blijkbaar ben ik de enige in zijn netwerk die dat zegt en dat snap ik niet helemaal. Iedereen praat eigenlijk alleen met hem mee. Ik vind het een hele moeilijke situatie dat mag duidelijk zijn en we zijn er nog lang niet.
MamaE schreef op 26-11-2022 om 13:28:
Als het kind iets wil, hoeft dat niet altijd meteen. Dus als kind wil zwemmen, dan kan hij dat ook beloven voor in een weekend dat ze bij jullie is. Ik zou zelf denk ik geen zin hebben in uitjes met de ex en kind van de ex erbij en jij met je kind erbij.
Jullie kunnen best als samengesteld gezien iets gaan doen, of ieder met het eigen kind apart. Je hoeft niet te doen alsof je een gezellig gezin bent, terwijl dat niet zo is. De ex van je vriend moet los van hem komen, niet meer afhankelijk zijn. Ze kan ook zelf iets met het kind ondernemen. Dingen als vervoer is haar probleem. Ze maakt zichzelf heel kwetsbaar en afhankelijk door steeds terug te vallen op haar ex voor allerlei dingen. Als kind ergens heen wil en er is geen vervoer, dan kan dat niet. Dan kan kind het aan papa vragen als ze daar is, maar het is te gek voor woorden dat papa telkens komt opdraven voor elke gril van kind en moeder.
Je kind op één zetten betekent niet dat je alles voor je kind moet doen en altijd overal ja op moet zeggen.
Helemaal mee eens en dat heb ik ook gezegd. Hij moedigt die ex ook aan om t te gaan werken maar ze weigert. Ook als hun dochter straks naar school gaat zal ze niet gaan werken en dus afhankelijk blijven. Lekker makkelijk.... En hij houdt het in stand door het allemaal maar te doen...misschien zou hij al deze reacties eens moeten lezen 
.
Pippeltje schreef op 26-11-2022 om 11:22:
Ik vind het toch ook een beetje klinken als áls het prinsesje iets wil dan gaat het zo'. Dat is echt ook een gevaar na een scheiding dat papa en mama een soort strijd opzetten wie er de leukste is.
Daarnaast vind ook ik het wat vreemd dat jij dan altijd met jouw dochter ook mee zou gaan. Lijkt me ook best een lastige situatie voor je vriend die zijn aandacht moet verdelen tussen zijn dochter, zijn ex en jou en misschien ook nog eens jouw dochter die ook wat vaderlijke aandacht vraagt.
Jullie maken het erg ingewikkeld met elkaar. Mij zou het beter/gezonder lijken dat jij en je vriend samen met jullie dochters iets gaan doen. En hij niet constant zijn ex op sleeptouw zou moeten nemen. Die moet ook een eigen leven gaan opbouwen toch.
Mijn vriend hoeft zn aandacht niet te verdelen want zijn aandacht gaat niet naar de ex. Zijn dochter kan t prima met mijn dochter dus die zullen ongetwijfeld veel samen zijn. Ik denk en hoop eigenlijk dat de ex zich wat ongemakkelijk gaat voelen in die zin van dat ze er een beetje bijhangt. Misschien gaan haar ogen ook open en ziet ze in dat onze relatie serieus is en ik een blijvertje ben.