Mijn vriendin trekt mijn vriendschap met mijn ex niet

Ga je dat helemaal niet meer doen of minderen?

E2E4 schreef op 11-01-2022 om 07:45:

[..]

Ben zeker van plan te zeggen dat het ook voor mij niet meer goed voelt. En natuurlijk dat zij belangrijk voor me is. Maar zij voelen natuurlijk dondersgoed aan dat ik dit vooral voor haar doe. En dus hoop ik dat het de relatie niet verder verslechtert.

Als je etentjes bewaart voor de verjaardagen houd je er vier over en duidelijk gerelateerd aan gezinssituatie.

Gr Angela

E2E4 schreef op 11-01-2022 om 07:45:

[..]

Ben zeker van plan te zeggen dat het ook voor mij niet meer goed voelt. En natuurlijk dat zij belangrijk voor me is. Maar zij voelen natuurlijk dondersgoed aan dat ik dit vooral voor haar doe. En dus hoop ik dat het de relatie niet verder verslechtert.

PS jij bent zelf een hele sturende factor in dit gebeuren. Ik krijg de indruk dat wat jij makkelijk noemt (vriendin zou strenger zijn op sommige dingen) ook betekent dat je het wel makkelijk vindt als je geen openlijke keuzes hoeft te maken en daar overtuigende woorden aan hoeft te wijden en dat snap ik.

Maar volgens mij krijgen alle deelnemers aan de situatie meer respect voor elkaar als jij goed nadenkt over je woorden en aanpak.  Het zou mooi zijn als deze verandering meer betekende ipv minder.

Gr Angela

E2E4 schreef op 10-01-2022 om 21:46:

[..]

Wat ik persoonlijk verder geen argument vind om iets te veranderen…

Je gaat op iedereen in maar je gaat niet op de inhoud in. Wat vond je van de rest van mijn voorstel? Ook al omdat je het eerder over het kind met het badwater weggooien had? Eens per maand uit eten lijkt mij echt meer dan voldoende en nee er is met je ex weinig te bepraten over je kinderen (dat zeg je). Je moet met je kinderen zélf praten. Je staat er mijns inziens verkeerd in. Je ex is je ex, je voedt niet meer samen op, er is niks te bespreken. Tenminste als je wilt vechten voor je huidige relatie. Bedenk ook dat veel vrouwen er al moeite mee hebben als hun man zo vaak naar een vriendin gaat in zijn eentje. Daar moet je het toch echt mee vergelijken en (inderdaad) heb je blijkbaar niet voldoende moeite gedaan om je huidige vriendin genoeg vertrouwen te geven. Het helpt ook allemaal niet mee dat je ex en je kinderen haar niet accepteren. Misschien komt dat wel door al die etentjes? Ze denken wellicht nog steeds dat zij de stoorzender is en dat het nog wel goed kan komen met je ex. 

Edit: ik had je reactie na die van mij niet gezien, sorry. Ter aanvulling: ik ben bang dat je het bij je ex en kinderen zo gaat brengen dat je vriendin nog meer de schuld krijgt! Als je dat doet zal er niks verbeteren, alleen verslechteren. Praat eerst eens met je vriendin. Wat zou jij willen? Misschien vindt ze eens per maand prima? 

Je weet nu al - want je benoemt het - dat het de relatie tussen je vriendin en je ex/je kinderen gaat verslechteren. Waar ben je op uit? Dat je vriendin het uit gaat maken zodat je het zelf niet hoeft te doen?

Ik zou zeggen: man up en ga eens staan voor de relatie met je vriendin. Je hoeft niet eens te benoemen dat je het gaat minderen. Je zegt gewoon een keer: 'deze keer kan ik niet', of je zegt dat het werk veel tijd van je vraagt, of je verzint iets anders elegants. Maar hou in hemelsnaam je vriendin buiten 'de reden'.
Oja, en als je toch met ze praat; hemel je vriendin dan een keer oprecht op. 'Wat ze nou toch voor iets fantastisch, liefs whatever heeft gedaan!'.

De verhoudingen zijn momenteel zoek, dát is de boodschap die je moet uitdragen. Niet dat je vriendin het (terecht) niet meer trekt.

Nog een mogelijkheid voor een oplossing: twee keer per jaar uit eten met ex en kinderen, als een kind jarig is. 
Eens per twee maand de kinderen uitnodigen om bij jou thuis met vriendin er erbij te komen eten, zo leren ze elkaar ook beter kennen. Uit eten gaan kan natuurlijk ook.
En eens per twee maand kinderen uitnodigen om met jou alleen uit eten te gaan. 

Zo zie je je kinderen elke maand en leren ze je vriendin beter kennen.

Je kunt er ook nog aan denken om je vriendin mee te nemen als de kinderen jarig zijn. Dat doen wij hier ook. Ik kan het inmiddels beter vinden met de vriendin van mijn ex dan met mijn ex zelf, echt, het is mogelijk.

Je vriendin is al 6 jaar onderdeel van je leven, maar je hebt op geen enkele manier geprobeerd om haar leven en dat van je kinderen met elkaar te integreren. Je hebt een leven met haar en een leven met je kinderen en daar is de ex nog steeds deelgenoot van. Daar zou ik als partner ook boos om worden, zeker als de kinderen al volwassen zijn. Je zegt zelf dat je nog graag alles over je kinderen bespreekt met je ex, maar als je vriendin meer deelgenoot zou zijn van jouw leven dan had je die dingen besproken met je partner. Alleen de zaken die jij en je ex nog als opvoeder hebben zou je dus met je ex moeten bespreken. 
Je hebt het zelf zover laten komen en brengt het heel onschuldig als dat je niet begrijpt dat je vriendin moeite heeft met deze situatie. Erg naïef en erg gemakkelijk. Door de manier waarop jij je leven hebt ingedeeld heeft zij nooit de kans gehad om je kinderen goed te leren kennen, want dat deel heb jij afgeschermd en deel jij met je ex. Maar na 6 jaar samen had jij moeten werken aan de een goede relatie tussen je partner en je kinderen. Je kinderen zullen namelijk altijd het prettiger vinden om om te blijven gaan met jullie oude kerngezin, maar dat doet geen recht aan de huidige situatie en is niet eerlijk naar je partner toe. 
Hoewel je het vast niet expres hebt gedaan (meer uit gemakzucht) heb jij een situatie gecreëerd die het nu heel moeilijk maakt om deze 2 werelden nog samen te brengen. 

nou nou, duizendpoot. Vind je het lekker om nog even na te trappen?