Mijn vriendin trekt mijn vriendschap met mijn ex niet
Mijn vriendin heeft grote moeite met de band die ik met mijn ex heb. Mijn ex en ik (16 jaar samengeweest) hebben twee studerende kinderen en we eten (sinds ze studeren) elke twee weken met zijn vieren bij elkaar om bij te praten. Daarnaast gaan we uit eten met de verjaardagen van de kinderen (ook met zijn vieren) en vieren we (als de kinderen dat willen) het ook nog met familie, dan wel met onze partners erbij. Ook zie ik mij ex heel af en toe ook los (drinken we koffie of een wijntje). Eigenlijk is het gewoon een heel goeie vriendin van me. Mijn vriendin vindt dit ongezond en heeft me eigenlijk te verstaan gegeven dat zij dit niet meer trekt. We hebben zo'n 6 jaar een relatie nu.
Moet ik dus een goeie vriendin zeggen dat ik niet meer met haar wil omgaan? Of het uitmaken met mijn vriendin omdat ik de vriendschap met mijn ex niet wil opgeven? Beide opties klinken te zot voor woorden.
Ik ben heel benieuwd wat jullie hier van vinden.
ik zou het ook niet trekken denk ik... misschien kun je je vriendin er bij betrekken zodat ze echt ziet dat het vriendschappelijk is?
Jullie zijn niet voor niks uit elkaar gegaan toch? Ik denk dat het voor de kinderen heel fijn is hoe jullie met elkaar omgaan.
Heeft je ex ook een nieuwe relatie? Als ze dat niet heeft kan ik me wat beter inleven in je vriendin. Dan zou je ex nog een concurrent kunnen zijn.
Ik denk dat je het niet moet zien als een goede vriendin, maar als de moeder van je kinderen. En jullie zetten die kinderen op plaats 1.
Zelfs mijn hele, hele goede vrienden zie ik niet zo vaak als TO zijn ex. Ik vind dus dat TO veel te vaak en te graag het gezelschap van zijn ex opzoekt. Het lijkt erop dat de kinderen op 1 staan (wat te prijzen is) en de ex op 1,5 en daarna pas de ‘nieuwe’ vriendin. Of komen het werk en zijn vrienden ook nog vóór haar? Ik vind het knap dat zij het nog zes jaar volgehouden heeft want het lijkt me heel naar om steeds het gevoel te hebben om op de reservebank te zitten. Als ik haar was zou ik vinden dat ik beter verdien en het lijkt erop dat zij inderdaad tot dat besef is gekomen. Het is overigens te begrijpen dat er wat intensiever contact is als de kinderen jong zijn, maar ze studeren al en zijn dus volwassen (hebben ze zoveel tijd over voor hun ouders ? Ik had een ontzettend druk leven toen ik die leeftijd had, en zat echt niet te wachten op zoveel aandacht van mijn ouders, maar dat terzijde) Waar is de ruimte voor je vriendin TO ? Wat betekend zij voor jou ? Als je haar graag ziet en bij haar wil blijven doet het je dan geen pijn dat zij zich zo naar voelt over deze al te warme relatie met je ex ? Verplaats je eens in haar en beeld je in dat de situatie andersom was.
Hoi, mij lijkt vooral van belang WAAROM je partner er zo’n moeite mee heeft want daar ligt denk ik de oplossing. We kunnen wel allemaal gaan vertellen of we vinden hoe vaak en op welke manier contact met je ex gezond is, maar wat maakt dat uit? Jij vindt jouw contact met je ex en kinderen fijn zoals het is maar jouw vriendin heeft er zoveel moeite mee dat je relatie op de klippen dreigt te lopen. Als je haar niet kwijt wilt zorg dat jullie praten over wat het is waar ze zoveel moeite mee heeft en kijk dan naar de oplossing. Voelt ze zich buitengesloten, dan kan ze misschien vaker mee als jij iets met het gezin doet? Is ze bang dat jij en je ex elkaar als meer zien dan vrienden, dan eens met z’n drieën praten?Hopelijk komen jullie eruit!
Kun je onderscheid maken tussen de contacten met de kinderen en de contacten zonder de kinderen? Met de kinderen heeft een logisch verhaal. Zonder de kinderen eigenlijk niet. Je hebt bij de scheiding ook die goede vriendin eigenlijk verloren.
Alternatief: huidige vriendin gaat mee met afspraken zonder de kinderen.
Beste: niet meer koffie/wijntje met ex.
Nog beter: vraag waar je huidige vriendin mee kan leven.
Tsjor
Tja, het gaat er niet om wat wij normaal vinden qua contact (persoonlijk zou ik dit ook veel te veel vinden en sluit je je huidige vriendin wel heel erg buiten bij al die gezellige etentjes) maar wat je nieuwe partner normaal vindt, en zij vindt dit dus duidelijk te veel. Zij is je partner en dat betekent dat ze misschien wel na je kinderen komt maar niet na je ex. Die neem ik aan niet voor niks je ex is.
Vraag aan je vriendin waar ze wél mee kan leven, luister echt naar haar redenen om dit zo niet langer te willen en neem dan voor jezelf een beslissing. Kun je haar tegemoet komen of niet?
Als jij het contact met je ex belangrijker vindt dan je nieuwe partner is de keuze duidelijk en dan moet je je vriendin ook niet aan het lijntje houden. Als je vriendin belangrijker is en je echt rekening wil houden met haar gevoelens dan zul je de contacten met je ex moeten terugschroeven. Je kunt wel zeggen " Ik moet kiezen tussen mijn partner en een goede vriendin" maar dat is niet de situatie. Het is geen goede vriendin, het is je ex met wie je toevallig nog goed overweg kunt.
Ja, vraag je vriendin wat acceptabel is. Toen mijn vriend en ik een relatie kregen had hij in de jaren ervóór een modus gevonden met zijn ex en zijn kinderen om een soort gezinsleven zonder relatie in stand te houden. Dat is werkbaar voor iedereen totdat één van de twee een nieuwe relatie krijgt. Het duurde een paar jaar voordat iedereen weer comfortabel was in de nieuwe situatie. Dat oude 'gezinsleven' lijkt bij jullie onveranderd. Ik herinner me dat ik toen gesprekken heb gehad met vriend over hoe hij daarin staat en wat voor mij acceptabel is. Voor mij was dat: contact vanwege de kinderen is logisch, je bent niet voor niets gescheiden. Geef elkaar de ruimte en tijd om daadwerkelijk uit te zoeken wat acceptabel is, voor iederee. Ook voor je ex dus.
Bedankt allemaal voor jullie reacties (alvast). Ik ga inderdaad met mijn vriendin praten om het erover te hebben wat acceptabel is. Ik vind het zelf ontzettend lastig om een vriendschap op te moeten zeggen. We waren tijdens ons huwelijk al elkaars beste vrienden en dat ik eigenlijk zo gebleven. We zijn niet voor niks elkaar ex, dat klopt, dat was omdat de fysieke aantrekkingskracht weg was. Maar ik vind het best naar dat je iemand dan maar uit je leven moet verbannen. Ook voor haarzelf. Ze is een soort zus meer, een zus die mij dierbaarder is dan mijn eigen zus. En dat zou ik moeten opgeven omdat iemand anders er iets heel anders in ziet, namelijk mijn onvermogen om het oude gezin los te laten, of zo.
En haar ook uitnodigen, dat ligt lastig. Het bijkomende probleem is namelijk, dat de relatie tussen mijn vriendin en mijn kinderen stroef te noemen is.
Verder hou ik heel veel van mijn vriendin en wil ik haar ook niet kwijt. En ik probeer echt mijn best te doen om me in haar te verplaatsen, wat me wel steeds beter lukt. Is misschien vergelijkbaar met de zwartepietendiscussie. Dat vond ik eerst ook onzin en, 'ach, zo bedoelen wij het toch helemaal niet?'. Nee, maar anderen hebben er wel last van, om een reden die ik me nooit gerealiseerd heb.
Ik ga het er vanavond met haar over hebben en ik ben benieuwd waar we op uit komen. Ik geloof dat er bij haar niet zoveel speelruimte is voor wat betreft wat er wél mogelijk is. Maar goed, we gaan het zien...
AlisonH schreef op 06-01-2022 om 12:53:
Je kunt wel zeggen " Ik moet kiezen tussen mijn partner en een goede vriendin" maar dat is niet de situatie. Het is geen goede vriendin, het is je ex met wie je toevallig nog goed overweg kunt.
dat vind ik dus een lastige. Het is wél een goeie vriendin. Je kunt ook zeggen: het was niet voor niets jaren mijn vrouw. Toch...?
EmmaT schreef op 06-01-2022 om 13:09:
Dat oude 'gezinsleven' lijkt bij jullie onveranderd.
Niet helemaal. We hebben jaren weinig contact gehad en nu sinds de kinderen het huis uit leek, leek ons dit een handige manier om allebei met de kinderen contact te houden. Wat ook vooral voor de kinderen natuurlijk heel leuk is (en efficiënt...)
Floor70 schreef op 05-01-2022 om 22:02:
ik zou het ook niet trekken denk ik... misschien kun je je vriendin er bij betrekken zodat ze echt ziet dat het vriendschappelijk is?
Helaas liggen ze elkaar niet zo...
Fourtyfour schreef op 05-01-2022 om 22:16:
Heeft je ex ook een nieuwe relatie? Als ze dat niet heeft kan ik me wat beter inleven in je vriendin. Dan zou je ex nog een concurrent kunnen zijn.
Sinds een maand of zes niet meer. Maar de anderhalf jaar daarvoor wel (dus toen we de tweewekelijkse etentjes begonnen)
Zonne2017 schreef op 05-01-2022 om 23:41:
Zelfs mijn hele, hele goede vrienden zie ik niet zo vaak als TO zijn ex. Ik vind dus dat TO veel te vaak en te graag het gezelschap van zijn ex opzoekt. Het lijkt erop dat de kinderen op 1 staan (wat te prijzen is) en de ex op 1,5 en daarna pas de ‘nieuwe’ vriendin. Of komen het werk en zijn vrienden ook nog vóór haar? Ik vind het knap dat zij het nog zes jaar volgehouden heeft want het lijkt me heel naar om steeds het gevoel te hebben om op de reservebank te zitten. Als ik haar was zou ik vinden dat ik beter verdien en het lijkt erop dat zij inderdaad tot dat besef is gekomen. Het is overigens te begrijpen dat er wat intensiever contact is als de kinderen jong zijn, maar ze studeren al en zijn dus volwassen (hebben ze zoveel tijd over voor hun ouders ? Ik had een ontzettend druk leven toen ik die leeftijd had, en zat echt niet te wachten op zoveel aandacht van mijn ouders, maar dat terzijde) Waar is de ruimte voor je vriendin TO ? Wat betekend zij voor jou ? Als je haar graag ziet en bij haar wil blijven doet het je dan geen pijn dat zij zich zo naar voelt over deze al te warme relatie met je ex ? Verplaats je eens in haar en beeld je in dat de situatie andersom was.
Ik weet niet wie je met TO bedoelt, maar ik neem aan dat ik dat ben 
. Je doet veel aannames. ik zie mijn vriendin veel vaker dan mijn ex (die ik behalve die etentjes misschien nog twee, drie keer per jaar zie).
Als de situatie andersom was, klinkt heel flauw, maar daar zou ik geen enkel probleem mee hebben. Is toch mooi dat je dit nog kunt doen met je kinderen?
Carole schreef op 06-01-2022 om 07:31:
Hoi, mij lijkt vooral van belang WAAROM je partner er zo’n moeite mee heeft want daar ligt denk ik de oplossing. We kunnen wel allemaal gaan vertellen of we vinden hoe vaak en op welke manier contact met je ex gezond is, maar wat maakt dat uit?
Klopt, heb je gelijk in. Toch vind ik het fijn om te spiegelen en misschien de gouden tip te treffen
AlisonH schreef op 06-01-2022 om 12:53:
Als jij het contact met je ex belangrijker vindt dan je nieuwe partner is de keuze duidelijk en dan moet je je vriendin ook niet aan het lijntje houden. Als je vriendin belangrijker is en je echt rekening wil houden met haar gevoelens dan zul je de contacten met je ex moeten terugschroeven.
Ik hoop gewoon dat ik mijn vriendin er van kan overtuigen dat ik er niks mee wil, dat het voor de kinderen leuk is en dat zij nou eenmaal iemand is waar ik veel mee meegemaakt heb. Waarmee ik niet meer kon samenleven, maar waarmee ik wel fijn kan praten.