Mijn jeugdliefde is na 33,5 jaar weg

Azie

Zou toch mooi zijn als hij naar Azie gaat? Ben je van hem af en kan je proberen weer een band met je familie op te bouwen zonder dat hij in de weg zit.

Pijnlijk herkenbaar

Een hart onder de riem van mij. Wat vreselijk herkenbaar allemaal. Mijn ex heeft 3 psychiaters gezien, maar dat waren natuurlijk allemaal prutsers. Want het lag aan mij. Ik dacht op een gegeven moment: ga jij dan maar in je eentje normaal zitten wezen. Scheiden van hem was moeilijk (je laat iemand die het moeilijk heeft toch niet in de stront zakken), maar het beste wat ik in mijn leven gedaan heb! Zo zie jij het nu nog niet, maar het komt wel. Sterkte.

Traditionele verhoudingen

"Politie, advocaat, makelaar artsen, ze weten dat het klopt doordat ik geluidsopname heb laten horen en zijn honderden sms, apps, mail zelfs blauwe plekken maar kunnen niets."
Ze kunnen niets doen aan zijn gedrag. Niets aan het feit dat hij wil scheiden, een ander heeft, zijn kinderen meetrekt in zijn verhaal, etc.
Maar als jij aangifte tegen hem doet, dan kan hij gewoon vervolgd worden.

De dreiging van je zoons, doe dat niet anders zie je ons nooit meer, zou ik negeren. Kennelijk zie je ze al niet meer. Bovendien zou een aangifte en een strafrechtelijk onderzoek waarheid naar boven kunnen brengen die je zoons nu nog niet onder ogen willen zien.

Voor de rest van je leven (je bent pas op de helft) lijkt het me zinnig om te stoppen met de analyse van zijn geesteskwalen en te beginnen met de analyse van je eigen kwetsbaarheden. Uit je verhaal lees ik dat je beïnvloedbaar bent, weinig voor jezelf opkomt en weinig te zeggen had (zijn controle over het geld). Klopt het dat er een traditionele component is? Ik zie een man als hoofd van het gezin en een vrouw die hem volgt, gelooft en gehoorzaamt.

Als dat de geaccepteerde rolverdeling is in de familie dan hoeft hij geen narcist te zijn om altijd gelijk te krijgen van zijn kinderen en familie. Je vrouw slaan is dan zijn recht en haar zucht naar onafhankelijkheid (eigen bedrijfje) staat gelijk aan overspel.
Hoe dan ook, het is altijd haar schuld. Dat is haar functie.

Als dat je situatie is dan heb je heel wat te leren om zelfredzaam en onafhankelijk door te kunnen.
Zoek hulp.

Heeft je ex man

de diagnose officieel gekregen? Of heb je dat zelf zo bedacht? Ik vind het heel verdrietig voor je, sterkte ermee.

Zorg zsm dat je zelfstandig wordt. En laat dit een boodschap zijn voor alle dames hier die niet werken en zichzelf compleet wegcijferen voor hun man, kinderen en familie: zoek werk en eigen bezigheden, dat is zo belangrijk. Het is jouw leven, laat niet alles draaien en afhangen van anderen.

Quote:

Als dat de geaccepteerde rolverdeling is in de familie dan hoeft hij geen narcist te zijn om altijd gelijk te krijgen van zijn kinderen en familie. Je vrouw slaan is dan zijn recht en haar zucht naar onafhankelijkheid (eigen bedrijfje) staat gelijk aan overspel.
Hoe dan ook, het is altijd haar schuld. Dat is haar functie.

Mooie analyse, zo werkt het inderdaad in het traditionele gezin. Het is niet zo gek dat haar zonen ook zo denken, ze hebben nooit anders meegekregen.

borderline

Twee dingen: 1. heel veel narcisten noemen hun ex borderliner (ja ik weet het net als veel vrouwen hun ex narcist) 2. borderline gedrag kan veroorzaakt worden door jarenlange omgang met een een narcist (narcistische persoonlijkheidsstoornis).

Kijk even hier naar ook collegegirl: https://www.psychologytoday.com/us/blog/the-legacy-distorted-love/201412/is-your-partner-narcissist-here-are-50-ways-tell

En kijk ook even naar de draadjes in de rubriek "relaties" die over narcisme gaan.

Je man heeft geen diagnose. Daardoor zal je steeds als je je vermoeden van narcisme uitspreekt tegenspraak krijgen als 'waar er twee vechten hebben er twee schuld'. Laat die mensen. Hoe geniepig de narcist werkt en hoe onrechtvaardig het allemaal is, is niet uit te leggen aan mensen die het niet mee hebben gemaakt. Ja ze zouden het kunnen begrijpen, als ze de bereidwilligheid zouden hebben zich er in te verdiepen en bijvoorbeeld een documentaire als deze zouden willen bekijken:

Ik weet niet of je man echt een narcistische persoonlijkheidsstoornis heeft, een aantal zaken wijzen er op. Het is goed te onderzoeken wat voor dynamiek aan zijn/ jullie gedrag ten grondslag ligt, maar verwacht geen tot weinig begrip van de buitenwereld (behalve een paar mensen hier). strijd daar ook niet voor, zonde van je energie. Je schrijft ook zaken waar uit ik kan opmaken dat je inderdaad zelf heb meegewerkt aan de dynamiek door een 'echoist' te zijn: iemand die de ander faciliteert, een zorgzaam iemand, misschien ook wel een beetje een people pleaser? Daar is niets mis mee, alleen maakt dat je wel vatbaar voor narcistisch en anderszins misbruik.

Het is tevens het punt waar jij zelf -maar pas over een tijdje- winst kan gaan pakken: gaan ontdekken dat jij belangrijk bent, dat jij er mag zijn, dat jij zelf je leven ter hand kan nemen en er nog vele mooie kanten aan het leven zitten.

Maar nu zit je nog met de rauwe wonden en de verbijstering hoe alles zo omgedraaid kan worden, hoe onrechtvaardig alles uitpakt en hoe het nu allemaal verder moet. Blijf hier schrijven. Ik wens je heel veel sterkte.

How to be a man

De documentaire serie van Margriet van der Linden 'how to be a man' (dinsdag's NPO2) is ook heel leerzaam.

traditoneel

"Aangifte helpt niet zegt de politie en advocaat, is zijn woord tegen het mijne, we zijn nog getrouwd dan wordt alkes veel minder zeasr aangerekend.."
Dit kun je alleen maar zeggen als je denkt dar daar een kern van waarheid in zit. Alsof mannen binnen het huwelijk meer beschikking hebben over hun vrouw.
Het bevestigt eens te meer mijn idee dat het gaat over een traditionele rolverdeling. Hij is de baas.

Als dit waar is "ze weten dat het klopt doordat ik geluidsopname heb laten horen en zijn honderden sms, apps, mail zelfs blauwe plekken maar kunnen niets"
Dan zou ik aangifte doen.
Het is waar dat de politie wel eens doet alsof dat niet kan, ook als het om huiselijk geweld gaat. Maar daar moet je dan tegen in.
Maar dat is moeilijk als je je leven lang gewend bent om juist nergens tegen in te gaan.

Zoek hulp https://mindkorrelatie.nl/

Als jijhet narcisme noemt

of het over zijn IQ of autisme hebt, zolang je dat doet geef je eigenlijk een persoonlijkheidsstoornis de schuld dat je man zich misdraagt. En dat helpt je niet, want dan ga jij op zoek naar hoe dat allemaal komt en wat je eraan kunt doen. Met als gevolg dat je er ontzettend druk mee bent, en niet met jezelf of je eigen toekomst bezig bent.

Wat heel vervelend is. De enige uitweg voor jou is, in aanvulling op wat M. Lavell zegt: voor jezelf kiezen. Dat betekent dat je wel aangifte doet. Want blauwe plekken zijn bewijs. Zoek hulp. Vraag de huisarts of hij/zij je in contact brengt met een organisatie die jou helpt om je vrij te vechten. Dus die je helpen om aangifte te doen, je helpen in de gesprekken met advocaten, enz. Eigenlijk een soort blijf van me lijf, maar dan voor psychische mishandeling. Of een goede maatschappelijk werker, die naast je gaat staan en je helpt om je op jezelf te richten.

En natuurlijk gaat de omgeving daarop reageren. Want ze willen het niet geloven, kunnen het niet geloven, snappen er niets van. En dat geeft niets. Dat is aan hun. Jij weet hoe het voor je was, en dat het beter voor je is om van hem weg te gaan. Jij weet hoe naar deze a.s. ex kan zijn, en dat het beter voor je is als hij met zijn nieuwe vriendin in Azie zit. Jij weet dat alimentatie een dingetje wordt, maar dat je de wet aan je zijde hebt. En je weet ook, dat mensen dat niet meteen geloven, maar dat dat niets zegt over wie jij bent.

Probeer boven het geroddel en het gedoe te staan. Probeer je te ontwikkelen richting een zelfstandige vrouw, die niet de goedkeuring van haar zoons/omgeving/ en ex nodig heeft. Helemaal niet raar dat je daar misschien hulp van een psycholoog oid voor nodig hebt. Een raar voorbeeld: als iemand je altijd vertelt dat je spruitjes lekker vindt en diegene verdwijnt, dan duurt het best even voor je door hebt dat je spruitjes eigenlijk ont.zet.tend vies vindt.

En als je zoon dan langs komt voor spulletjes van oma, geniet dan van zijn aanwezigheid. Houd je niet bezig met wat voor spelletjes je ex voert - sta er zoveel mogelijk boven. Dat maakt het voor je kinderen ook eenvoudiger om nog eens een kop thee te komen drinken.
Sterkte meid, het zal je heus nog wel wat kruim kosten, maar als je nú de goede stappen zet, zit je er over een paar jaar zoveel prettiger bij!

Meer dan geroddel

"En natuurlijk gaat de omgeving daarop reageren. Want ze willen het niet geloven, kunnen het niet geloven, snappen er niets van. En dat geeft niets. Dat is aan hun."
Als het om een traditionele verhouding in een traditionele omgeving gaat, dan is het allemaal wat groter dan geroddel.
Dan is de trieste werkelijkheid dat zij voorheen haar situatie zag als een romantische (hij is de baas en bazig, maar dat hoort nu eenmaal zo), terwijl ze nu inziet dat die verhouding ongezond is.

Ondertussen zijn haar zoons, hun ooms en wellicht zelfs haar zussen ook traditioneel opgevoed. Die omgeving wil helemaal niet kritisch reflecteren op hun relaties en verhoudingen. Ze willen er in blijven geloven.
Mannen zijn als de dood dat ze voortaan te maken krijgen met vrouwen die niet meer afhankelijk zijn, die tegenspraak geven, die hun eigen zaakjes regelen.
Vrouwen zijn als de dood om afgedankt te worden.
Daarom krijgt man van "iedereen" gelijk en wordt zij voor gek verklaard.

Ontsnappen aan die traditionele verhoudingen kan niet zonder de familie te verlaten of verlaten te worden door de familie.

Tegelijkertijd: als je eenmaal inziet dat die verhoudingen ongezond zijn, dan kun je dat ook niet meer ontzien.

https://mindkorrelatie.nl/ biedt (ook) hulp aan slachtoffers van huiselijk geweld. Ongetwijfeld kunnen zij de weg wijzen.
Ze kunnen hopelijk ook helpen bij de verwerking van dat andere proces, de scheiding van de hele familie.
Je bent bij een dergelijke scheiding meer alleen op de wereld dan bij een scheiding tussen gelijkwaardige partners met moderne familieverhoudingen.

Omgeving wil niet kritisch reflecteren

Ik ben gelukkig helemaal niet traditioneel opgevoed, mijn ex maar op enkele vlakken. Mijn ex-schoonouders refelcteerden blijkbaar wel, zij kregen een relatiecrisis toen ik hun zoon het huis uit zette. Want toen keek mijn ex-schoonmoeder ineens ook met andere ogen naar haar eigen man (vader en zoon lijken erg op elkaar). Dat was vervelend voor hun, maar voor mij een mentaal steuntje in de rug: ik was niet de enige die het problematische gedrag zag.
Je ziet dat goed Mirjam, mijn opvoeding heeft er inderdaad voor gezorgd dat ik ondanks verwoede pogingen van ex-man nooit een onzeker vogeltje ben geworden en dat ik na de scheiding vrijwel meteen weer op mijn eigen twee benen stond en door kon met mijn leven.

Quote:

Ik heb zoveel dingen van mijn kinderen mee kunnen maken en juist voor ze kunnen realiseren dat ze konden groeien en ook op hun school geholpen. Dat was een bewuste keuze. Familie is belangrijk voor mij heb altijd voor ze klaargestaan. Ik wil graag dat mijn kinderen het goed gaat en ik ze af en toe zie of hoor. Ze doen het top en ben supertrots op ze. Dit moet gewoon weer goed komen ondanks hun vader die ziek is.

Dat het je kinderen goed gaat, heeft niks te maken met het feit dat ze nooit in de opvang hebben gezeten. Groeien doen kinderen ook als ze naar de opvang gaan. Helpen op school kun je als ouders ook als je werkt. Heb je door dat je een heleboel aan het goedpraten bent, maar dat het er onder de streep op neerkomt dat je altijd afhankelijk bent geweest van je nu ex-man?

Wat is nu je plan? Hoe ga je je eigen geld verdienen de komende 20 jaar?

Sterkte

Wat een verschrikkelijk verhaal. Ik ben zelf gescheiden en met ruzie uit elkaar gegaan, maar dit is wel echt 10x heftiger. Heel veel sterke de komende tijd

Staat het huis ook op jouw naam?

Kan je man je uitkopen? Of gaan jullie het huis verkopen? Zijn jullie getrouwd in gemeenschap van goederen? Let erop dat de partneralimentatie vanaf 2020 anders geregeld is (minder gunstig voor jou), dus probeer de scheiding dit jaar nog officieel aan te vragen.

Heb je inzage in de financiën en alle administratie?

Colliegirl

Uit hoe je alles beschrijft komt het beeld van een sterke vrouw.

M Lavall, colliegirl verbaasde zich toch juist over wat de politie zei over dat er als het om een huwelijk gaat er niet zo snel wordt ingegrepen. Jij maakt daar zomaar van dat Colliegirl dat zelf juist denkt.

Colliegirl, bedoel je over dat bewijs dat je geen borderline hebt dat de psycholoog zich daarvoor niet leent, dat ze dat niet doen als je het vraagt? Het is misschien toch een idee om dat nog te proberen. Of je geeft heel rustig toestemming aan je zoons om jouw psych te bellen? Als je die daarover inlicht?

Biebel, je schrijft dat ze niet bezig moet met wat haar man heeft omdat ze bezig zou zijn met wat ze eraan kan doen. Maar hoe bedoel je dat? Ik denk zelf namelijk dat het wel nuttig kan zijn. In alle gevallen trouwens waarbij er manipulatie in het spel is. Want 'er iets aan doen' kan ook betekenen dat je leert hoe je jezelf kunt beschermen tegen die manipulatie. Als je er niet genoeg over nadenkt, kan het zijn dat je er juist niet uitkomt omdat je jezelf nog niet hebt kunnen hervinden.

Alimentatie na januari 2020

"datum dat het bij de rechtbank was binnengekomen geld blijkbaar. Ga het nogmaals even aan mijn advocaat vragen."

Klopt, de datum waarop het verzoekschrift is ingediend is leidend.

Ik snap alleen niet hoe jij nu al het LBIO kunt inschakelen, zoals je in je openingspost schrijft. Je bent toch nog niet gescheiden?

Focus op jezelf

Thera, je schreef ‘ schrijft dat ze niet bezig moet met wat haar man heeft omdat ze bezig zou zijn met wat ze eraan kan doen. Maar hoe bedoel je dat? Ik denk zelf namelijk dat het wel nuttig kan zijn. In alle gevallen trouwens waarbij er manipulatie in het spel is. Want 'er iets aan doen' kan ook betekenen dat je leert hoe je jezelf kunt beschermen tegen die manipulatie. Als je er niet genoeg over nadenkt, kan het zijn dat je er juist niet uitkomt omdat je jezelf nog niet hebt kunnen hervinden.‘
Misschien bedoelen we hetzelfde maar mogelijk ook niet. Wat ik wil zeggen is dat het heel verleidelijk kan zijn om veel gedachtes te besteden aan waarom je ex zo’n eikel is. Dus dat je veel tijd besteedt aan daaraan denken en erover piekeren en er met anderen over praten en diagnoses proberen te vinden als excuus.

Maar daar gaat het niet meer om. Het is je ex. En hoe naar ook, alle tijd die je stopt in hem begrijpen is eigenlijk verspilde tijd. Want hij gaat niet ineens veranderen omdat je hem begrijpt of zo. Misschien is dat ook wat jij bedoelt als je het hebt over beschermen tegen manipulatie; dat TO er meer baat bij heeft om zichzelf te snappen, zichzelf te leren hoe en waarom ze gemanipuleerd wordt en zelf te leren hoe ze dat kan vermijden. Dan is het natuurlijk handig dat ze weet hoe ex denkt, maar dan is het meer een hulpmiddel dan het belangrijkste. Want het belangrijkste is dat ze zelf keuzes gaat maken, en er weer in gelooft. Hoe moeilijk ook, dat ze de manipulaties van ex van zich af gaat houden. Hoe lastig en vervelend ook.