Kinderleed na scheiding
Om een helder en duidelijk inzicht te geven in mijn situatie, neem ik jullie mee terug in de tijd.
Mijn ex- man en ik waren al 10 jaar samen en probeerden al jaren zwanger te worden, wij werden maar niet zwanger of werden zwanger, maar het eindigde slecht.
Ik had mijn vrienden groep en tijdens een vakantie bevond ik mij in een situatie waar ik naakt in bed lag en mij niets kon herinneren, dan dat wij uit waren geweest. De vriend in kwestie heb ik 100 maal gevraagd als er iets was gebeurt en die bleef ontkennen en gaf aan dat ik gewoon teveel gedronken had. Onverantwoordelijk gedrag vond ik het van mezelf, dit is voor het eerst dat ik zoiets meemaakte. Dit incident heb ik niet gedeelt met mij man, want had geen zin in discussies. Mijn hoofd was al zwaar, vanwege mislukte IUI pogingen.
Twee maanden erna bleek ik zwanger te zijn, maar omdat wij in een IUI traject zaten, heb ik er geen seconde bij stil gestaan dat het kind van een ander kon zijn en dacht dat door de extra hormonen de natuurlijke zwangerschap was ontstaan.
De zwangerschap was zwaar en risicovol, vanwege mijn medische aandoening. Onze prachtige dochter werd geboren, maar ik zag meteen dat het niet een kind kon zijn van mijn man en mezelf. Mijn wereld storte in mekaar, maar er was geen tijd voor mezelf, omdat onze dochter nog medisch niet uit de gevaren zone was.
Iedereen was dolgelukkig en ik klapte steeds meer dicht en de pijn en verdriet werd groot en ik wist niet wat ik moest doen. Ik hield van m'n man en wou hem niet kwijt. Ik wou ook de familie geen pijn doen, het was hun enigste kleinkind. Ik was in strijd met mezelf. Ik weet ik moest het gewoon gezegd hebben, maar zo makkelijk was het niet.
3 jaar ging voorbij en mijn man verliet ons voor een andere vrouw, hij was niet meer gelukkig en deze vrouw maakte hem gelukkig. Zijn nieuwe vrouw, wenste duidelijkheid over onze dochter en wou graag een DNA test, als het zijn kind was, stopte ze de relatie, als het niet zijn kind was, dan kon de relatie voortgezet worden en zou het kind geen vaste onderdeel worden van hun nieuwe gezin. DNA test hebben ze stiekem gedaan en het werd bevestigd, hij is niet de vader.
De ellende begon, het lieve onschuldig meisje die ooit een papa had, heeft nu geen papa meer. De vrouw van de man vind dat omdat ze geen biologische dochter is, ze geen rechtmatige behandeling verdient. Ze heeft ook eerder aangegeven, mijn ex- man te willen, maar zijn bagage niet. Mijn ex-man steunt haar hierin en geeft aan er nog voor de kleine meid te willen zijn, maar geen vader rol of vaste regeling met haar kan hebben, vanwege z'n nieuwe gezin. Ze hebben een kleine binnen een jaar van hun relatie.
Mijn kleine meid heeft veel verdriet en ik reken dit mezelf heel erg aan. Ik moest niet bang zijn om de waarheid te spreken en word nu met zoveel negativiteit geconfronteerd, dat ik mij de slechtste persoon op aarde voel.
Mijn fout, word nu gebruikt en misbruikt om alles uit de scheiding te halen en om hun leven in te richten zonder die kleine meid.
Kunnen jullie mij adviseren wat hier het beste in is, mijn kleine meid is zo loyaal en gek op der vader, ze is erg verdrietig om alles.
er.is.maar.1.Pino schreef op 27-03-2024 om 21:22:
je kaapt het topic Nick90, en niet op een fijne manier. Je zit hier vanuit je eigen pijn en onbegrip volledig te negeren dat hier naar alle schijn een vrouw verkracht is (zoals kaatjecato al duidelijk aangaf) en dat gegeven negeer je helemaal. Je hebt een erg eenzijdige blik en dat pleit niet voor je.
TO, sterkte. Ik heb geen inhoudelijk advies maar raad je wel aan om professionele hulp te zoeken. Ik weet niet of aangifte doen je in dit stadium gaat helpen of het leed alleen maar vergroot. Misschien dat iemand met een achtergrond als psycholoog of slachtofferhulp je daar in kan begeleiden en adviseren. Heel veel sterkte, je hebt ongevraagd een hoop ellende op je bord gekregen. Dat spijt me heel erg voor je.
Ik kaap helemaal niks Pino, miss toch wat vaker meelezen.. iemand stelt mij een vraag en krijgt daar antwoord op maar dat wordt door sommige fossiele overblijfsels als gezien als topickaping dus antwoorden op vragen zal ik hier niet meer doen, misschien eens een vraag stellen zodat ik posts die mijn standpunt kunnen ondersteunen kan gebruiken in mijn voordeel, natuurlijk wel zonder overal op te antwoorden.
Nick90 schreef op 05-04-2024 om 18:24:
[..]
Ik kaap helemaal niks Pino, miss toch wat vaker meelezen.. iemand stelt mij een vraag en krijgt daar antwoord op maar dat wordt door sommige fossiele overblijfsels als gezien als topickaping dus antwoorden op vragen zal ik hier niet meer doen, misschien eens een vraag stellen zodat ik posts die mijn standpunt kunnen ondersteunen kan gebruiken in mijn voordeel, natuurlijk wel zonder overal op te antwoorden.
Ik denk dat jou deelname aan dit topic topicstarter kan helpen begrijpen hoe het voor haar partner geweest is.
Ik heb overigens een stuk meer respect voor jouw reactie richting jouw kind op de ontdekking dat je geen biologisch vader bent dan die van de partner van topicstarter.
Daglichtlamp schreef op 05-04-2024 om 19:50:
[..]
Ik denk dat jou deelname aan dit topic topicstarter kan helpen begrijpen hoe het voor haar partner geweest is.
Ik heb overigens een stuk meer respect voor jouw reactie richting jouw kind op de ontdekking dat je geen biologisch vader bent dan die van de partner van topicstarter.
Dit sowieso. Ik kan me ook gewoon niet voorstellen dat je een kind dat nergens voor gekozen heeft en tegen wil en dank in de situatie terecht is gekomen zomaar als een baksteen kunt laten vallen.
MamaE schreef op 05-04-2024 om 22:07:
[..]
Dit sowieso. Ik kan me ook gewoon niet voorstellen dat je een kind dat nergens voor gekozen heeft en tegen wil en dank in de situatie terecht is gekomen zomaar als een baksteen kunt laten vallen.
Dat kan ook niet. Het kind is onschuldig in deze.
De ellende is overigens niet met de man begonnen: 'Zijn nieuwe vrouw, wenste duidelijkheid over onze dochter en wou graag een DNA test, als het zijn kind was, stopte ze de relatie, als het niet zijn kind was, dan kon de relatie voortgezet worden en zou het kind geen vaste onderdeel worden van hun nieuwe gezin.'
Natuurlijk had hij haar meteen kunnen/moeten laten vallen.
Tsjo