Jullie partner ook zo makkelijk en nonchalant?
Even benieuwd naar vooral hoe diegene die de keus maakt om te scheiden zich opstelde in de tijd erna.
Hier ruim al zolang samen, jonge kinderen en hij heeft de keus gemaakt. Ik zie eigenlijk geen verdriet, ik zie niet dat hij het er moeilijk mee heeft, of dat hij ervan baalt dat het niet gelukt is, hij wil er eigenlijk ook niet echt over praten. Hij komt om mij behoorlijk 'hard' over, hard in de uitspraken die hij doet. Hij zegt niet veel, maar als hij iets zegt dat komen ze kneiterhard binnen. Zoiets kun je ook zeggen met respect lijkt me.. Hij komt ook erg nonchalant over, en het lijkt wel of NIKS hem raakt, alsof hij dit zomaar even allemaal opgeeft. En dat doet mij dan weer pijn.
Het enige wat ik zie, of wat hij verteld is dat hij al 10 stappen verder is in het proces, en dit zijn keuze is en hij dit echt wil. Dat hij gelukkig gaat worden zonder mij, dat hij de kinderen gaat missen maar mij niet. Dat hij uitkijkt naar een plek voor zichzelf, dat hij het liefst nu al afstand wil creëren tussen ons zodat we allemaal aan de nieuwe toekomst kunnen gaan wennen.
Wat ik vooral zie is een man die ik niet meer herken, is heel erg egoistisch, niks lijkt hem te raken, het lijkt wel alsof hij dit niet moeilijk vind en dit zomaar even doet (de scheiding), alsof het een makkie is om er straks alleen voor te staan met 3 jonge kinderen (terwijl hij thuis met enige regelmaat nog wel eens uit z'n slof schiet richting de kinderen) alsof er een hele zonnige rooskleurige toekomst op hem wacht, en alsof hij mij letterlijk en figuurlijk aan de kant zet. Het voelt echt alsof ik, alsof wij niks voor hem betekend hebben. Alsof hij er echt overheen is gestapt.
Dat raakt me heel erg. Ik ben erg op zoek naar het feit dat ik wel iets voor hem betekend heb, dat hij waarde hecht aan onze vriendschap in de toekomst, dat ik altijd op een bepaalde manier belangrijk voor hem ben. Maar van dat alles... zie ik niks.
Het is toch niet zo dat degene die de keus maakt het niet moeilijk heeft? Niet opziet tegen de dagen alleen? Niet bang is om ons te missen, alsof ik zo wordt uitgeveegd......
Je kunt dan antwoorden met 'dan had hij dat moeten zeggen in plaats van zijn heil buiten de deur te zoeken'.
Het ligt niet aan jou. Als je een probleem hebt en dingen verwacht van een ander, dan moet je dat uitspreken want dan kan een ander daar iets mee.
Niets zeggen en je heil elders zoeken is niet chic.
Mariieke schreef op 23-04-2024 om 16:44:
Ik merk dat mensen die weten dat hij gevoelens heeft voor een ander iets zeggen in de richting van "dan zal hij wel iets hebben gemist in jullie huwelijk".
Ik trek me dit heel erg aan, alsof dat zijn gedrag goed praat, alsof dit aan mezelf ligt..
Terwijl ik weet van niks, ik weet niet of en wat hij miste, hij heeft nooit daarover iets gezegd.
Hoe kom ik van dit nare gevoel af? Dat ik er iets aan heb kunnen doen. Dat mensen er blijkbaar op die manier naar kijken.. of hij is vreemdgegaan, dan zal 't wel je eigen schuld zijn.
Met wat voor mensen ga je om en waarom luister je naar hen? Maak je zelf alsjeblieft niet gek met zulke vragen! Het ligt aan hem als hij ervoor kiest om van jou te scheiden omdat hij geen gevoelens meer voor je heeft. En ja, dit gebeurt in relaties. Dit heb je niet in de hand. Het is verschrikkelijk dat dit je is overkomen maar ga jezelf niet de schuld geven. Dit is ook de reden waarom je niet los hebt kunnen laten. Het is goed voor jou dat hij weg is want anders ga je ook niet verder. Sterkte en omring jezelf met echte vrienden die je niet nog depressiever maken!
Hopelijk hebben jullie herkenning, ervaring of adviezen.
Alles is officieel nu, hij krijgt over een maand de sleutel van zijn nieuwe huis. Ergens blij dat alles achter de rug is, maar heb momenten dat ik nog steeds moeite heb met zijn keus.. en hij me zo makkelijk loslaat vanwege gevoelens voor een ander.
Hij had al 10jaar geen contact meer met zijn zus, en wat slechter contact met zijn ouders. Nu 'ineens' goed contact met zijn ouders en heeft weer contact gezocht met zijn zus.
Krijg nou echt het idee dat ik hem daarjn heb tegengehouden, heb ik niet. Ik heb juist wel eens voorstellen gedaan om het contact op te zoeken. Ook bang dat zij denken dat ik hier de boosdoener van was.
Waarom doet hij dit nu ineens? Zo kort na het uitspreken van de scheiding.
De dame waar hij gevoelens voor heeft, heeft ook gevoelens voor hem. Maar ze willen het rustig aandoen, zij heeft hem uitgenodigd in haar vriendengroep. Want ze gunt hem meer plezier.
Dus hij gaat mee naar allerlei feestjes op korte termijn, ze slapen dan samen met een aantal vrienden, maar doen ook andere uitjes als stad in, dierentuin, bios, activiteiten etc.
Heel eerlijk.. Ik weet dat ik hem moet loslaten. Maar dat hij zo makkelijk verder gaat met zn leven, en het compleet anders in slaat doet me veel pijn.
Is dat gek?
Ik blijf met m'n shit achter, moet alles verwerken. En hij heeft de focus op haar en op leuke dingen doen. Spreekt hij ook echt op die manier uit, ik wil alleen nog maar leuke en positieve dingen.
Waarom hoeft hij dit niet te verwerken? Waarom lijkt het alsof hij zo door kan gaan met z'n leven en mij/ons niet gaat missen. Zoveel jaren samen, en hij gaat zo verder alsof er niks gebeurt is. Alsof dit niet een ingrijpende gebeurtenis is.
Hij gaat me überhaupt niet missen als hij zich direct met anderen inlaat. Hij gaat niet voelen nu of hij de juiste keus heeft gemaakt.
Waarom kan hij niet eerst even rustig aan doen, z'n leven op de rit krijgen met de kinderen en wennen aan het alleen zijn. Het voelen of dit de juiste keus is.
Waarom moet hij zo'n ander leven inslaan, en zo snel?
Het doet me zoveel pijn.
Herkenbaar? Of ben ik gek.
Nee je bent absoluut niet gek. Dit is gewoon allemaal zwaar k@t, deze periode. Je bent in rouw. Het voelt vaak zo machteloos, je staat aan de zijkant en moet verplicht toekijken hoe hij zijn leven met een ander aan het opbouwen is en jouw leven door zijn keus totaal overhoop ligt nu.
Je kunt eigenlijk niet zoveel met vragen over waarom hij nu zo makkelijk lijk door te gaan, probeer jezelf niet teveel met die vragen te pijnigen, wie weet komen er ooit nog eens antwoord op die vragen en zo niet dan niet.
Je bent voor je gevoel nu de regie over jouw leven kwijt maar er is hoop. Je kunt de regie over jouw leven weer terug krijgen door je meer en meer te gaan focussen op dingen die jouw leven dragelijker gaan maken en uiteindelijk dat jij jouw leven ook wel eigen zingeving kan geven zonder hem.
Ik droomde in die periode vaak van een kolkende rivier waar ik bijna kopje onder ging in de storm en zoveel moeite moest doen om mijn hoofd boven water te houden. Ik werd altijd zwetend wakker net op tijd want ik verdronk nooit en altijd had ik de zin " Luctor et Emergo" dan in mijn hoofd. Dat is mijn opgeslagen houvast in moeilijke tijden.
Laat die momenten van onmacht en verdriet er gewoon zijn, dit hoort nu bij jou ( hoe k@t ook) en zie ze ook als momenten....momenten komen en gaan.
Er zal echt licht aan het einde van de tunnel zijn.
Vertrouw op jouw innerlijke kracht, zoek ook kracht in kleine dingen en leef met de dag. De ene dag zal beter gaan als de ander maar uiteindelijk kom jij hier doorheen.
Nee, je bent niet gek, je bent verdrietig.
Ik zeg maar weer eens wat ik op dit forum regelmatig heb gezegd. Degene die de scheiding in gang zet, heeft al heel wat denkwerk achter de rug. Die heeft misschien al jaren lopen tobben. Nu is de kogel door de kerk, en dat lucht op. Voor je ex lonkt nu het nieuwe leven. Jij moet alle shit nog door, want voor jou begint het allemaal net.
Over een tijd zal je ex merken dat het niet allemaal rozegeur en maneschijn is, en bij jou zal hopelijk blijken dat het zonder ex ook nog best te doen is, en dan is er wat meer evenwicht. Nu nog niet, en dat is beroerd, maar het is helaas niet anders. Het heeft tijd nodig.
Dat hij nu het contact met de familie aanhaalt is begrijpelijk en ook verstandig van je ex. Mijn vermoeden is dat hij inziet dat hij meer mensen om zich heen nodig heeft nu hij niet meer op jou kan leunen, en ook niet op de dame op wie hij een oogje heeft. En als dat het is, vind ik dat eerlijk gezegd best verstandig van hem. Een stuk verstandiger dan mannen die eerst volledig op hun vrouw leunen en vervolgens volledig op de nieuwe vlam.
Een andere verklaring kan zijn dat hij aan zijn familie tekst en uitleg over de situatie wil geven voordat ze van alles van anderen horen.
Bij mij ging het ook zo. Meteen een nieuwe vlam, heel veel dingen doen samen, dit was de liefde van zijn leven, geen aandacht meer voor de kinderen, alleen voor haar. Ik had het idee dat het een soort vlucht was. Ik vond het heel pijnlijk, de kinderen hadden verdriet, ik had natuurlijk ook verdriet, ik moest alles alleen opvangen. Ook financieel. Het voelde enorm respectloos naar mij maar ook naar de kinderen. Het gezin dat hij opbrak. Maar de realiteit kickt ook wel bij hem in, relatie is alweer uit, en nu is het echt geen feestje voor hem.
Het is zeker pijnlijk en de enige remedie is om je aandacht helemaal van hem af te halen en op jezelf en de kinderen te richten.
Mariieke schreef op 09-05-2024 om 07:16:
Hopelijk hebben jullie herkenning, ervaring of adviezen.
Alles is officieel nu, hij krijgt over een maand de sleutel van zijn nieuwe huis. Ergens blij dat alles achter de rug is, maar heb momenten dat ik nog steeds moeite heb met zijn keus.. en hij me zo makkelijk loslaat vanwege gevoelens voor een ander.
Hij had al 10jaar geen contact meer met zijn zus, en wat slechter contact met zijn ouders. Nu 'ineens' goed contact met zijn ouders en heeft weer contact gezocht met zijn zus.
Krijg nou echt het idee dat ik hem daarjn heb tegengehouden, heb ik niet. Ik heb juist wel eens voorstellen gedaan om het contact op te zoeken. Ook bang dat zij denken dat ik hier de boosdoener van was.
Waarom doet hij dit nu ineens? Zo kort na het uitspreken van de scheiding.
De dame waar hij gevoelens voor heeft, heeft ook gevoelens voor hem. Maar ze willen het rustig aandoen, zij heeft hem uitgenodigd in haar vriendengroep. Want ze gunt hem meer plezier.
Dus hij gaat mee naar allerlei feestjes op korte termijn, ze slapen dan samen met een aantal vrienden, maar doen ook andere uitjes als stad in, dierentuin, bios, activiteiten etc.
Heel eerlijk.. Ik weet dat ik hem moet loslaten. Maar dat hij zo makkelijk verder gaat met zn leven, en het compleet anders in slaat doet me veel pijn.
Is dat gek?
Ik blijf met m'n shit achter, moet alles verwerken. En hij heeft de focus op haar en op leuke dingen doen. Spreekt hij ook echt op die manier uit, ik wil alleen nog maar leuke en positieve dingen.
Waarom hoeft hij dit niet te verwerken? Waarom lijkt het alsof hij zo door kan gaan met z'n leven en mij/ons niet gaat missen. Zoveel jaren samen, en hij gaat zo verder alsof er niks gebeurt is. Alsof dit niet een ingrijpende gebeurtenis is.
Hij gaat me überhaupt niet missen als hij zich direct met anderen inlaat. Hij gaat niet voelen nu of hij de juiste keus heeft gemaakt.
Waarom kan hij niet eerst even rustig aan doen, z'n leven op de rit krijgen met de kinderen en wennen aan het alleen zijn. Het voelen of dit de juiste keus is.
Waarom moet hij zo'n ander leven inslaan, en zo snel?
Het doet me zoveel pijn.
Herkenbaar? Of ben ik gek.
Nee hoor je bent niet gek, je bent verdrietig en dat mag je zijn.
Ik denk persoonlijk wel dat je de denkwijze dat voor hem alles " makkelijk" is los moet laten. Het is voor hem niet " makkelijk", zijn rouwproces is alleen al veel eerder begonnen en hij is daar al 10 stappen verder in. Je blijft telkens maar zeggen dat het zo " makkelijk" op je over komt maar er is al vaak aan je uitgelegd hoe het werkt. Degene die wil stoppen is daar al veel langer mee bezig en heeft dat " missen" al verwerkt. Hard gezegd en niet lullig bedoeld maar hij heeft jullie relatie anders ervaren dan jij en wil zo niet verder. Hoe naar ook voor jou, dit kan en mag hij doen. Hoe hij dat nu gaat invullen is aan hem, hij heeft blijkbaar dingen gemist en haalt dat nu in. Jouw behoeftes zijn weer anders. Je blijft maar de hoop houden dat hij je gaat missen en misschien wel spijt gaat krijgen als hij alleen is. Laat dat los, want de kans dat dat gebeurd is niet zo groot. Zoek er hulp bij, om je hier door heen te helpen.