Jullie partner ook zo makkelijk en nonchalant?
Even benieuwd naar vooral hoe diegene die de keus maakt om te scheiden zich opstelde in de tijd erna.
Hier ruim al zolang samen, jonge kinderen en hij heeft de keus gemaakt. Ik zie eigenlijk geen verdriet, ik zie niet dat hij het er moeilijk mee heeft, of dat hij ervan baalt dat het niet gelukt is, hij wil er eigenlijk ook niet echt over praten. Hij komt om mij behoorlijk 'hard' over, hard in de uitspraken die hij doet. Hij zegt niet veel, maar als hij iets zegt dat komen ze kneiterhard binnen. Zoiets kun je ook zeggen met respect lijkt me.. Hij komt ook erg nonchalant over, en het lijkt wel of NIKS hem raakt, alsof hij dit zomaar even allemaal opgeeft. En dat doet mij dan weer pijn.
Het enige wat ik zie, of wat hij verteld is dat hij al 10 stappen verder is in het proces, en dit zijn keuze is en hij dit echt wil. Dat hij gelukkig gaat worden zonder mij, dat hij de kinderen gaat missen maar mij niet. Dat hij uitkijkt naar een plek voor zichzelf, dat hij het liefst nu al afstand wil creëren tussen ons zodat we allemaal aan de nieuwe toekomst kunnen gaan wennen.
Wat ik vooral zie is een man die ik niet meer herken, is heel erg egoistisch, niks lijkt hem te raken, het lijkt wel alsof hij dit niet moeilijk vind en dit zomaar even doet (de scheiding), alsof het een makkie is om er straks alleen voor te staan met 3 jonge kinderen (terwijl hij thuis met enige regelmaat nog wel eens uit z'n slof schiet richting de kinderen) alsof er een hele zonnige rooskleurige toekomst op hem wacht, en alsof hij mij letterlijk en figuurlijk aan de kant zet. Het voelt echt alsof ik, alsof wij niks voor hem betekend hebben. Alsof hij er echt overheen is gestapt.
Dat raakt me heel erg. Ik ben erg op zoek naar het feit dat ik wel iets voor hem betekend heb, dat hij waarde hecht aan onze vriendschap in de toekomst, dat ik altijd op een bepaalde manier belangrijk voor hem ben. Maar van dat alles... zie ik niks.
Het is toch niet zo dat degene die de keus maakt het niet moeilijk heeft? Niet opziet tegen de dagen alleen? Niet bang is om ons te missen, alsof ik zo wordt uitgeveegd......
@Linn19
Bij dit soort topics moet ik altijd aan de uitspraak van een rechter op TV denken: “love your kids more than you hate your ex partner”
RoodVruchtje schreef op 20-04-2024 om 21:39:
@Linn19
Bij dit soort topics moet ik altijd aan de uitspraak van een rechter op TV denken: “love your kids more than you hate your ex partner”
Zo waar dit! Relaties gaan stuk, mensen gaan uit elkaar en daarom is het belangrijk om de welzijn van kinderen altijd op de eerste plaats te zetten ondanks al het verdriet. Zolang ze afhankelijk van je zijn leef je voor hen in mijn optiek of je nog samen bent met je partner of niet of hij/zij je verlaat of niet. Als de partner in het leven van de kinderen wil blijven, sta hem/haar dan niet in de weg om een gezonde relatie te hebben met de kinderen. Maar goed, vanuit emotie reageren we allemaal anders op situaties. Voor sommige is het alles of niets en is de realiteit ver te zoeken.
Je hoeft je ex toch niet te beletten om een goede relatie met zijn kinderen te hebben als je hem de deur uit zet? De man/ex van TO gaat over al haar grenzen heen. Ze kan toch zeggen: "Piet, dit trek ik niet meer, ga even lekker ergens logeren tot je je nieuwe huis hebt. In die periode kun je de kinderen altijd meenemen en als je je eigen huis hebt kunnen ze ook bij je logeren. Maar met jou onder één dak wonen, dat wil ik vanaf heden niet meer."
Ik ben zelf meer dan 20 jaar geleden gescheiden en mijn ex kreeg eindelijk weer wat respect op het moment dat ik zijn spullen ingepakt bij de deur had gezet. Voor kinderen is het ook niet goed als er een ijzige sfeer in huis hangt.
Dymo schreef op 21-04-2024 om 11:51:
Je hoeft je ex toch niet te beletten om een goede relatie met zijn kinderen te hebben als je hem de deur uit zet?.
Ik denk dat er gerelateerd wordt aan de eerdere uitspraak van TO:
“Ik zou hem alleen bewust willen maken, bewust maken dat hij onze relatie als ouders nu ook nog kapot zit te maken met zijn acties.”
Dat dit dus niet enkel de ‘schuld’ is van haar man, ondanks zijn respectloze acties, en dat losstaat van het ouderschap op zich.
Maar TO kan toch ook samen met haar ex ouders zijn van hun kinderen als hij daar niet meer woont? Dan kan TO het juist gemakkelijker uit elkaar houden. Zij is heeft dan alleen nog het ouderschap met haar ex, verder niks meer. Zij en haar ex zullen het ouderschap toch op een nieuwe manier moeten vormgeven, dat kan dan meteen van start gaan. Dan hoeft ze ook alle respectloze acties niet meer te zien en houdt ze misschien nog enig respect voor haar ex. Als dit zo doorgaat, is straks alle sympathie dood.
Dymo schreef op 21-04-2024 om 13:26:
Maar TO kan toch ook samen met haar ex ouders zijn van hun kinderen als hij daar niet meer woont? Dan kan TO het juist gemakkelijker uit elkaar houden. Zij is heeft dan alleen nog het ouderschap met haar ex, verder niks meer. Zij en haar ex zullen het ouderschap toch op een nieuwe manier moeten vormgeven, dat kan dan meteen van start gaan. Dan hoeft ze ook alle respectloze acties niet meer te zien en houdt ze misschien nog enig respect voor haar ex. Als dit zo doorgaat, is straks alle sympathie dood.
Je houd nogal vast aan je rats kleng boem benadering he. Dat jij dat zo gedaan hebt is prima maar ik persoonlijk zal zulk advies op die manier nooit geven.
RoodVruchtje schreef op 20-04-2024 om 21:39:
@Linn19
Bij dit soort topics moet ik altijd aan de uitspraak van een rechter op TV denken: “love your kids more than you hate your ex partner”
Goeie !
linn19 schreef op 21-04-2024 om 14:15:
[..]
Je houd nogal vast aan je rats kleng boem benadering he. Dat jij dat zo gedaan hebt is prima maar ik persoonlijk zal zulk advies op die manier nooit geven.
En ik zal op mijn beurt nooit iemand het advies geven om over zich heen te laten lopen. We zijn allemaal anders!
Dymo schreef op 21-04-2024 om 13:26:
Maar TO kan toch ook samen met haar ex ouders zijn van hun kinderen als hij daar niet meer woont? Dan kan TO het juist gemakkelijker uit elkaar houden. Zij is heeft dan alleen nog het ouderschap met haar ex, verder niks meer. Zij en haar ex zullen het ouderschap toch op een nieuwe manier moeten vormgeven, dat kan dan meteen van start gaan. Dan hoeft ze ook alle respectloze acties niet meer te zien en houdt ze misschien nog enig respect voor haar ex. Als dit zo doorgaat, is straks alle sympathie dood.
Volgens mij zijn wij het gewoon met elkaar eens hoor, maar denkt TO daar anders over gezien haar eerdere uitspraak. Althans, zij ziet (of mss moet ik zeggen ‘voelt’?) zijn acties blijkbaar wel als bedreigend voor het gezamenlijk ouderschap, terwijl dit uiteindelijk los van elkaar zou moeten staan.
Marieke, hoe is het dit weekend gegaan, heeft man vastgehouden aan zijn afspraak met haar? En jij op jouw beurt aan de consequentie daarvan?
Dymo schreef op 21-04-2024 om 15:02:
[..]
En ik zal op mijn beurt nooit iemand het advies geven om over zich heen te laten lopen. We zijn allemaal anders!
Dat advies lees ik nergens hier.
Ja, hij heeft gewoon afgesproken met haar. Maar is wel naar een openbare plek geweest omdat het voor hem niet goed voelde om bij haar thuis af te spreken vanwege mij.
Klootzak. Als hij iets voor me had willen doen is die afspraak met haar verzette tot we ook echt gescheiden leven. Maar dat was teveel gevraagd.
Het feit dat hij daarmee onze mondelinge afspraak niet nakomt, en/of er niet zoveel waarde aan hecht. Dat al zijn mooie woorden blijkbaar niks waard zijn want hij doet alles waarvan hij zei het niet te gaan doen, en dat hij geen respect op dat niveau voor me heeft.. dat dreunt bij mij door in alle opzichten.
Ja dus, ook op niveau ouders! Want ook dan vind ik respect belangrijk, en afspraken.
Maargoed, ik ben niet meer in tel voor hem.
Dus ja, hij heeft zn koffers gepakt en is nu een paar dagen weg. Daarna komt hij en heb ik even niet de verantwoordelijkheid over de kinderen. En zo wisselen we elkaar af de komende 2 maanden.
Hoe kan iemand zo veranderen, en hoe kun je ineens zo tegenover elkaar staan. Echt bizar.
maar jij verwacht van alles van hem waar hij heel lang en duidelijk al van aangeeft dat niet te gaan doen.
De relatie is verbroken. Op alle vlakken, want hij gaat het ouderschap ook anders invullen dan jij. En ook dat zul je moeten accepteren. De kinderen komen straks met 'bij papa mag dit wel' en daar heb je dan geen invloed op.
Jij wil dat hij nog 2 maanden toneel speelt voor jou. Maar pleisters er langzaam afhalen is veel langer pijnlijk dan wanneer je het snel doet en dat is hier ook zo.
Mariieke schreef op 22-04-2024 om 21:26:
Ja, hij heeft gewoon afgesproken met haar. Maar is wel naar een openbare plek geweest omdat het voor hem niet goed voelde om bij haar thuis af te spreken vanwege mij.
Klootzak. Als hij iets voor me had willen doen is die afspraak met haar verzette tot we ook echt gescheiden leven. Maar dat was teveel gevraagd.
Het feit dat hij daarmee onze mondelinge afspraak niet nakomt, en/of er niet zoveel waarde aan hecht. Dat al zijn mooie woorden blijkbaar niks waard zijn want hij doet alles waarvan hij zei het niet te gaan doen, en dat hij geen respect op dat niveau voor me heeft.. dat dreunt bij mij door in alle opzichten.
Ja dus, ook op niveau ouders! Want ook dan vind ik respect belangrijk, en afspraken.
Maargoed, ik ben niet meer in tel voor hem.
Dus ja, hij heeft zn koffers gepakt en is nu een paar dagen weg. Daarna komt hij en heb ik even niet de verantwoordelijkheid over de kinderen. En zo wisselen we elkaar af de komende 2 maanden.
Hoe kan iemand zo veranderen, en hoe kun je ineens zo tegenover elkaar staan. Echt bizar.
Dit is goed voor jou. Dat ga je ook snel voelen denk ik.
Ik merk dat mensen die weten dat hij gevoelens heeft voor een ander iets zeggen in de richting van "dan zal hij wel iets hebben gemist in jullie huwelijk".
Ik trek me dit heel erg aan, alsof dat zijn gedrag goed praat, alsof dit aan mezelf ligt..
Terwijl ik weet van niks, ik weet niet of en wat hij miste, hij heeft nooit daarover iets gezegd.
Hoe kom ik van dit nare gevoel af? Dat ik er iets aan heb kunnen doen. Dat mensen er blijkbaar op die manier naar kijken.. of hij is vreemdgegaan, dan zal 't wel je eigen schuld zijn.