Ik wil geen co ouderschap
Na ongeveer 2 jaar een weekendregeling voor mijn kind wil mijn ex nu toewerken naar een co ouderschap van een week op en week af. Zij wil deze regeling omdat zij een nieuwe baan heeft waarin ze wisselende diensten heeft en dus met een opvangprobleem zit. Maar ik wil eigenlijk helemaal geen co ouderschap en het gewoon bij de weekendregeling houden. Ex vind dat niet eerlijk want kind is maar 2 weekenden per maand bij mij dus zij vind dat dit best kan.
Ik zie allerlei nadelen en zij alleen maar voordelen.
Iemand enige tips hoe ik het opvangprobleem kan oplossen zonder mee te gaan in haar idee voor co ouderschap?
Mija schreef op 29-11-2021 om 10:06:
[..]
Ik vind dit een hele goede, kalme analyse van het probleem. Ik zou ook denken: even een paar stappen terug, het hele plaatje in ogenschouw nemen en dan realistische afspraken maken over afbouw van de alimentatie, naar een op Tremanormen gebaseerd bedrag. Evengoed zit zij dan met opvangproblemen, als ze genoodzaakt is onregelmatig werk te accepteren om het financiële gat te dichten. De zorg is niet alleen haar verantwoordelijkheid: dat is immers niet afgekocht met alimentatie. En als zij bereid is tot co-ouderschap om de zorgtaken te delen, is dat een reële wens. Ik zou geneigd zijn om er een mediator bij te betrekken om het nu een keer echt góed te bespreken en te regelen. Want met een beetje pech blijven jullie steeds in de actie - reactie modus schieten, wat verdacht veel gaat lijken op wederzijdse chantage. En dat soort onrust en conflict in jullie relatie is niet goed voor de basis van jullie zoon. Voor jullie zelf ook niet trouwens.
Gezien beide ouders elke keer weer in staat blijken verder te kunnen kijken dan het meest acute probleem en vooral hun eigen belangen, lijkt een mediator mij een zeer goed idee.
Maar gezien alle voorgaande keren dat er nooit iets met alle adviezen, ook die om externte hulp te zoeken, is gedaan, ben ik helaas sceptisch dat dit nu wel zal gebeuren.
Ik voel dan ook vooral intense medelijden met dat jochie, want zijn belangen die lijken vergeten te worden 
MelaS schreef op 29-11-2021 om 10:07:
[..]
Je vergeet nog dat na het verlagen van de alimentatie TO aanbood dat ex en kind wel bij hem in konden wonen.
Oh ja, dat klopt. Maar dat wilde de moeder ook niet want die wil dus per se wonen waar ze nu woont. Goedkopere woonruimte in haar eigen stad is al niet goed genoeg.
Overigens is met je ex (ze hadden eigenlijk niet eens ooit een relatie, was meer een one night stand) in één huis wonen sowieso niet iets wat ik zou aanbevelen.
Ouders zouden eens wat minder moeten kijken naar zichzelf en hun behoeften, maar naar hun kind. Er wordt van beide kanten gechanteerd. Dit spelletje is echt heel lelijk.
MamaE schreef op 29-11-2021 om 10:02:
Ik heb echt medelijden met het jongetje. De ouders lijken beiden alleen aan zichzelf te denken. TO mocht van de moeder aanvankelijk het kind niet erkennen, dat wilde de moeder niet. Wel mocht hij 1000 euro per maand aan alimentatie, spullen en geld voor de moeder betalen om het kind twee weekenden en op woensdagmiddag te zien. Niet betalen betekende kind niet meer zien. Pas toen veilig thuis om de hoek kwam kijken omdat de moeder nogal wat problemen heeft (alcoholgerelateerd), mocht TO zijn kind erkennen. De alimentatie was veel en veel te hoog, maar de moeder wil per se hartje centrum veel te duur wonen en neemt geen genoegen met iets anders. Blijkbaar moet TO daarvoor opdraaien. De moeder wilde aanvankelijk juist géén co-ouderschap.
Toen wilde moeder eerst een of andere drugsdealer/junk of iets dergelijks in huis nemen zodat die mee kon betalen aan de huur. Leek me ook geen verstandig plan.
Nu wil ze blijkbaar wel co-ouderschap, maar vindt de vader dat weer te veel. Blijkbaar is het kind overal 'te veel'. Hoe moet dat arme kind zich wel niet voelen? Co-ouderschap is niet per se de ene week mama en de andere week papa. Je kunt ook elke week van donderdagmiddag tot en met zondagavond bij jou doen. Dan hoef je hem alleen op donderdag en vrijdag van school te halen en op vrijdag te brengen. De rest kan de moeder dan doen. Lijkt me in dit geval qua school en vriendjes handiger.
En daarbij: zorgen voor een kind is niet alleen maar leuk. Bij af en toe een weekend misschien wel, dan kun je leuke dingen met je kind doen. Maar bij de dagelijkse zorgen horen ook de minder leuke kanten. Dat is ook ouder-zijn.
Ze kunnen alleen naar de toekomst toe helder gaan handelen. Beter ten halve gekeerd dan ten hele gedwaald. Belangrijk lijkt mij dat beide ouders inzien dat ze een objectieve basis onder hun afspraken moeten gaan leggen omdat wat ze er allebei zelf over denken nogal veel conflict en chaos veroorzaakt. Dat informeel wheelen en dealen over basale zaken zou ten einde moeten komen tussen deze twee mensen. Het lijkt erop dat hun afspraken grotendeels gebaseerd zijn op wie de ander het best kan manipuleren en onder druk houden. Dat is een recept voor ellende.
De grootste feitelijke bottle neck is de dure woonruimte. Dat is niet zomaar oplosbaar in deze woningmarkt, zelfs niet als je bereid bent een stapje terug te doen, dus daar zal een realistische oplossing voor moeten komen. Om moeder én kind niet dakloos te maken.
MamaE schreef op 29-11-2021 om 10:02:
Ik heb echt medelijden met het jongetje. De ouders lijken beiden alleen aan zichzelf te denken. TO mocht van de moeder aanvankelijk het kind niet erkennen, dat wilde de moeder niet. Wel mocht hij 1000 euro per maand aan alimentatie, spullen en geld voor de moeder betalen om het kind twee weekenden en op woensdagmiddag te zien. Niet betalen betekende kind niet meer zien. Pas toen veilig thuis om de hoek kwam kijken omdat de moeder nogal wat problemen heeft (alcoholgerelateerd), mocht TO zijn kind erkennen. De alimentatie was veel en veel te hoog, maar de moeder wil per se hartje centrum veel te duur wonen en neemt geen genoegen met iets anders. Blijkbaar moet TO daarvoor opdraaien. De moeder wilde aanvankelijk juist géén co-ouderschap.
Toen wilde moeder eerst een of andere drugsdealer/junk of iets dergelijks in huis nemen zodat die mee kon betalen aan de huur. Leek me ook geen verstandig plan.
Nu wil ze blijkbaar wel co-ouderschap, maar vindt de vader dat weer te veel. Blijkbaar is het kind overal 'te veel'. Hoe moet dat arme kind zich wel niet voelen? Co-ouderschap is niet per se de ene week mama en de andere week papa. Je kunt ook elke week van donderdagmiddag tot en met zondagavond bij jou doen. Dan hoef je hem alleen op donderdag en vrijdag van school te halen en op vrijdag te brengen. De rest kan de moeder dan doen. Lijkt me in dit geval qua school en vriendjes handiger.
En daarbij: zorgen voor een kind is niet alleen maar leuk. Bij af en toe een weekend misschien wel, dan kun je leuke dingen met je kind doen. Maar bij de dagelijkse zorgen horen ook de minder leuke kanten. Dat is ook ouder-zijn.
@ To: als dit het complete verhaal is (neen, ik ga geen topics teruglezen) en het kind niet jouw kind is, dan zou ik contact opnemen met veilig thuis en bekijken of een pleeggezin een optie is en vervolgens de banden met je ex volledig verbreken. Jij noch de moeder lijken mij een valabele kandidaat om de hoofdzorg voor dit kind op te nemen.
Dat erkennen van het kind is TO's grootste fout geweest. Had haar 't er mee uit laten zoeken. Ze had de biovader om geld moeten vragen ipv de man die ze een loer gedraaid heeft.
MamaE schreef op 29-11-2021 om 10:13:
[..]
Oh ja, dat klopt. Maar dat wilde de moeder ook niet want die wil dus per se wonen waar ze nu woont. Goedkopere woonruimte in haar eigen stad is al niet goed genoeg.
Overigens is met je ex (ze hadden eigenlijk niet eens ooit een relatie, was meer een one night stand) in één huis wonen sowieso niet iets wat ik zou aanbevelen.Ouders zouden eens wat minder moeten kijken naar zichzelf en hun behoeften, maar naar hun kind. Er wordt van beide kanten gechanteerd. Dit spelletje is echt heel lelijk.
Ik begrijp volkomen waarom ze niet wil.
redbulletje schreef op 29-11-2021 om 10:17:
Dat erkennen van het kind is TO's grootste fout geweest. Had haar 't er mee uit laten zoeken. Ze had de biovader om geld moeten vragen ipv de man die ze een loer gedraaid heeft.
Dat vind ik nou ook. Wie doet nou zoiets? Zowel de moeder als de vader. De moeder omdat ze een bankautomaat in hem zag, de vader om, ja waarom eigenlijk? Zodat hij twee keer per maand een leuk diertje had om mee te spelen? En nu komt het allemaal niet meer uit en wil hij weg.
De biologische vader is niet bekend. De moeder dacht dat TO dat was, maar bij nader inzien blijkt dat niet te kunnen. Afin, ik snap best dat de moeder niet met TO in hetzelfde huis wil wonen. Ze hebben geen relatie en staan volstrekt verschillend in het leven. Dat kan alleen maar fout gaan. Maar als ze in een huis woont dat ze eigenlijk helemaal niet kan betalen, dan zal ze genoegen moeten nemen met iets minder luxe. Een royale woning hartje stad is geen recht of zo. Daarbij, als ze wat minder zou feesten en drinken is dat beter voor haar kind, voor haarzelf en ze houdt ook nog geld over. Die vrouw kiest er nu al zes jaar bewust en weloverwogen, willens en wetens voor om afhankelijk te zijn van de goodwill en vrijgevigheid van TO. Want er ligt niks vast. Er zijn nergens afspraken over gemaakt op papier en dus niks waarop ze zich kunnen beroepen als de ander stopt met betalen, de omgang stop zet, etc. Dan krijg je dus wederzijdse financiële en emotionele chantage met het kind als grootste slachtoffer.
Ik kan deze mensen alleen maar aanbevelen om dingen vast te gaan leggen. Over alimentatie (en dan een realistisch bedrag), over de omgang, over wanneer het kind waar woont, wie wat regelt en betaalt voor het kind. En om je dan ook aan die afspraken te houden. Ze hebben beide een kind en daarmee een verantwoordelijkheid.
Mija schreef op 28-11-2021 om 13:16:
[..]
BlueFawn heeft zijn vaderschap op zich genomen. HIj ís nu de vader. Of vind je dat adoptieouders een kind ook kunnen terugsturen naar de bio-ouders als ze het te zwaar vinden? Vader is welbewust opnieuw íngestapt. 'Het is mogelijk niet zijn bio kind' is in deze situatie een drogredenering. Het is zijn kind óf het is niet zijn kind. Een kind is geen aankoop voor de fun. Je kunt er niet meer vanaf als het niet bevalt.
En het állerbelangrijkste: dit jongetje hééft een vader, zonder mitsen en maren. Als die vader niet in staat is de verzorging op zich te nemen, dan is dat zo. Dan moet er een mouw aan gepast worden. Maar zeggen dat het niet zijn verantwoordelijkheid is, is belachelijk.
Dat klopt dat ik bewust heb gekozen om mijn zoon in mijn leven te houden, ik ben ook echt dol op het ventje. En nee ik zie hem niet als een leuk huisdiertje of gadget maar een hele week bij mij vind ik lang, te lang zeg maar. Ik haal hem op woensdagmiddag altijd op en zou van woensdag tot zaterdag bijv echt genoeg vinden maar zij krijgt roosters per week dus vastigheid is niet mogelijk. En ja mn pa zei ook al dat ik haar met mijn voorwaarden voor regelingen chanteer en klem zet maar zij doet omgekeerd hetzelfde.
BlueFawn schreef op 29-11-2021 om 15:33:
[..]
Dat klopt dat ik bewust heb gekozen om mijn zoon in mijn leven te houden, ik ben ook echt dol op het ventje. En nee ik zie hem niet als een leuk huisdiertje of gadget maar een hele week bij mij vind ik lang, te lang zeg maar. Ik haal hem op woensdagmiddag altijd op en zou van woensdag tot zaterdag bijv echt genoeg vinden maar zij krijgt roosters per week dus vastigheid is niet mogelijk. En ja mn pa zei ook al dat ik haar met mijn voorwaarden voor regelingen chanteer en klem zet maar zij doet omgekeerd hetzelfde.
"Jamaar zij doet dat ook."
Dat argument gebruiken kleine kinderen ook om hun eigen foute gedrag goed te praten 
Wees jij dan de volwassene en de persoon die initiatief neemt tot verbetering van de situatie en het vinden van de middenweg. Dus ga achter een mediator aan.
Want in tegenstelling tot bij twee kleine kinderen is er nu een derde die het slachtoffer is van jullie constante naar elkaar wijzen en dat is jullie kind.
Dus stop nu eens met vooral aa jezelf te denken en word volwassen.
Lollypopje schreef op 29-11-2021 om 15:37:
[..]
"Jamaar zij doet dat ook."
Dat argument gebruiken kleine kinderen ook om hun eigen foute gedrag goed te praten
Wees jij dan de volwassene en de persoon die initiatief neemt tot verbetering van de situatie en het vinden van de middenweg. Dus ga achter een mediator aan.
Want in tegenstelling tot bij twee kleine kinderen is er nu een derde die het slachtoffer is van jullie constante naar elkaar wijzen en dat is jullie kind.
Dus stop nu eens met vooral aa jezelf te denken en word volwassen.
Onze zoon lijdt niet onder onder onze strugles, hij komt niks te kort en we proberen altijd om onze meningsverschillen buiten hem om uit te vechten.
BlueFawn schreef op 29-11-2021 om 15:40:
[..]
Onze zoon lijdt niet onder onder onze strugles, hij komt niks te kort en we proberen altijd om onze meningsverschillen buiten hem om uit te vechten.
Als hij er nu niet onder lijdt gaat dat zeker gebeuren, zolang jullie vooral aan jullie eigen belang denken en niet aan dat van hem.
Maargoed je wilt dus geen hulp zoeken, maar hoopt hier waarschijnlijk vooral op tips om jouw zin te krijgen. Ik denk dat je dan nog lang kunt wachten.
Lollypopje schreef op 29-11-2021 om 15:43:
[..]
Als hij er nu niet onder lijdt gaat dat zeker gebeuren, zolang jullie vooral aan jullie eigen belang denken en niet aan dat van hem.
Maargoed je wilt dus geen hulp zoeken, maar hoopt hier waarschijnlijk vooral op tips om jouw zin te krijgen. Ik denk dat je dan nog lang kunt wachten.
Daarvoor zijn 2 welwillende ouders voor nodig.
BlueFawn schreef op 29-11-2021 om 15:33:
[..]
Dat klopt dat ik bewust heb gekozen om mijn zoon in mijn leven te houden, ik ben ook echt dol op het ventje. En nee ik zie hem niet als een leuk huisdiertje of gadget maar een hele week bij mij vind ik lang, te lang zeg maar. Ik haal hem op woensdagmiddag altijd op en zou van woensdag tot zaterdag bijv echt genoeg vinden maar zij krijgt roosters per week dus vastigheid is niet mogelijk. En ja mn pa zei ook al dat ik haar met mijn voorwaarden voor regelingen chanteer en klem zet maar zij doet omgekeerd hetzelfde.
Zo te horen heb je een verstandige pa. Wat ziet die als mogelijke oplossingen?
BlueFawn schreef op 29-11-2021 om 15:49:
[..]
Daarvoor zijn 2 welwillende ouders voor nodig.
Heb je het haar uberhaupt voor gesteld?