Ex van partner gaat verhuizen zonder toestemming
Mijn partner en ik hebben een huis gekocht in mijn woonplaats A. We houden bewust het huis in zijn oude woonplaats R. aan, omdat de regeling die hij met zijn ex in het ouderschapsplan heeft afgesproken dan kan blijven bestaan: de jongste (bijna 15) slaapt er in het weekend en de twee oudsten (meerderjarig, een woont op zichzelf in die woonplaats) komen twee keer eten in het weekend. Ik sluit aan in de weekenden dat mijn kinderen bij hun vader zijn. Kortom: we gaan samenwonen,maar veranderen voor zijn kinderen niets aan de bestaande constructie. Het is namelijk bijna anderhalf uur rijden tussen onze woonplaatsen.
Nu heeft zijn ex opeens een huis gekocht buiten de woonplaats van mijn partner, op drie kwartier van R.
Dat houdt in dat de jongste straks bijna anderhalf uur met het ov onderweg is naar school. Ex verwacht nu dat wij het schema omgooien en dat hij doordeweeks met de kinderen afspreekt, omdat haar dat beter uitkomt.
Ze heeft niet overlegd, het was een mededeling per app.
Wat nu?
Courage schreef op 30-11-2022 om 16:19:
Ik wil graag met je meedenken, maar het lukt me niet helemaal om de puzzel te leggen. Kan je me nog even helpen?
- Wanneer is kind nu in het weekend bij zijn vader? Ik lees één nacht per weekend, dat is zaterdag op zondag? En dat dan elk weekend? Of zijn er ook volledige weekenden? (2 nachten)
- als hij doordeweeks in R zou wonen, dan heeft hij geen gekke reistijd naar school? Hoe lang is dat?
- hoe lang moet hij nog op school? (1, 2, 3 jaar?)
Ideeën die in mij opkomen: kan zoon anders van donderdagnacht tot zaterdag met vader in R verblijven? Dat scheelt hem in elk geval al 2 reisbewegingen (donderdagmiddag/vrijdagochtend) van en naar school. En moeders heeft nog steeds een weekenddag met zoon.
Verder denk ik: hij is bijna 15, hij zal op enig moment zijn eigen plan gaan trekken. Belangrijk is dat hij zich gezien en gesteund voelt, en dat zal zo te horen meer vanuit vader komen in deze.
Waarom verhuist moeder eigenlijk zo ver weg? Gewoon om een beetje idee te krijgen en of daar voor zoon ook nog wat leuks in zit.
Jongste slaapt van vrijdag op zaterdag nij vader, is daar op zaterdag de hele dag en eet er op zondag. Andere kinderen eten er op vrijdag en zondag.
Vanuit R, huidige situatie, is het tien minuten fietsen naar school. Hij moet nog tweeënhalf jaar.
Van donderdag-zaterdag vind ik wel iets om over na te denken, thanks!
Moeder verhuist zover omdat ze een huis wil waar veel dieren om huis kunnen.
Duizendpoot schreef op 30-11-2022 om 17:34:
En toch snap ik die ex ook wel. Beide exen hebben een relatie buiten hun woonplaats waar zoon naar school gaat. Omdat de moeder het leeuwendeel van de zorg op zich neemt kan zij eigenlijk niet verhuizen en zit ze vast aan plaats R. Zij kan daardoor waarschijnlijk minder vaak haar nieuwe vriend zien.
Jouw partner kan door minder zorg te geven aan de kinderen wel samen met jou gaan wonen in A. en in de weekenden in R. zijn (soms met jou erbij). Dat laatste is veel makkelijker te organiseren.
Zij doet nu eigenlijk niks anders dan wat jou partner ook doet, namelijk een woning kopen in de stad van haar nieuwe partner. Misschien wordt het tijd (zeker nu het gaat om de zoon van 15 die al redelijk zelfstandig is) dat jouw partner doordeweeks in stad R. gaat wonen en in de weekenden dan naar jou gaat. Waarom zou zij nog steeds het leeuwendeel van de zorg voor haar zoon moeten dragen? Misschien ook wel eens eerlijk als jouw partner de zorgtaken eens op zich neemt? Denk alleen niet dat hij en jij daar nu zin in hebben, want dat komt niet uit met jullie schema en toekomstplannen...
Moeder woont al lang samen met haar vriend die ook uit R komt. Ze verhuizen nu dus samen naar een plaats waar ze geen binding mee hebben.
Moeder wil, heel stellig, niet dat de kinderen meer bij vader zijn, daar hebben we al veel gesprekken over gevoerd. Hij houdt bewust het huis in R aan zodat de weinige tijd die ze hebben iig ten volle benut kan worden.
MamaE schreef op 30-11-2022 om 17:47:
[..]
Er staat nergens in de tekst van TS dat de ex in kwestie een nieuwe relatie heeft.
Daarnaast heb je gelijk dat de ex het grootste deel van de zorg op zich neemt, maar dat is ten tijde van de scheiding blijkbaar zo overeen gekomen. Daarbij is het aanhouden van een huis waar je niet woont geen goedkope aangelegenheid. Dat vind ik voor het kind best een groot gebaar om in de weekenden in de eigen stad/omgeving te kunnen verblijven. Ook met het oog op sport/vrienden/bijbaan.Als je de omgangsregeling of zorgverdeling wil wijzigen, kun je dat ook overleggen in plaats van per app mededelen dat je gaat verhuizen en dat vader de omgang maar doordeweeks (wanneer dan als je werk/school en nog sport/huiswerk hebt) moet gaan organiseren omdat dat voor jou makkelijker is.
Hoewel de vader ook gaat verhuizen, heeft hij er wel voor gezorgd dat er qua omgang voor de kinderen niks zou veranderen door zijn huis aan te houden. Hij verhuist dus eigenlijk alleen op de momenten dat de kinderen niet bij hem zijn.
Dit dus.
En ex geeft wel een nieuwe partner met wie ze samen een huis in R. Heeft
Mija schreef op 01-12-2022 om 00:29:
[..]
Het maakt niet uit om welke redenen mensen keuzes willen maken ten behoeve van zichzelf. De status quo lijkt zo heilig dat TO kan zeggen: we hebben er allemaal recht op dat het blijft zoals het is. Maar misschien is dat wel niet zo. Misschien heeft die vrouw ook recht op meer ‘eigen leven’ dan ze de afgelopen jaren heeft kunnen hebben? Dat weten wij niet. Wij kennen haar verhaal niet. Wij weten niet wat we eerlijk zouden vinden als we haar spreken. Ik kan me er alvast wel in inleven dat je denkt: weg met de vanzelfsprekendheid. Ik tel ook mee. Ik schuif mezelf eens een flink aantal plaatsen omhoog op de prioriteitenlijst.
Het is natuurlijk geen goede manier, om via de app zulke grote beslissingen over de schutting te gooien. Maar TO en TO-vriend komen daardoor nu in de dwangpositie waarin die vrouw in de status quo al jaren vanzelfsprekend zit en en waarin ze, als het aan alle andere betrokkenen ligt, lekker moet blijven zitten, omdat het nou eenmaal zo gegroeid is. Maar moeder denkt daar anders over en probeert zich er hardhandig uit te bevrijden. En TO en TO-vriend vinden die positie zo onaantrekkelijk dat ze zich er ook hardhandig aan proberen te ontsnappen. Iedereen probeert hier te ontsnappen aan de dwangpositie. En de dwangpositie is de doordeweekse zorg voor een kind. Heel sneu voor dat kind maar het voelt voor iedereen als een belasting en als een sta in de weg voor een eigen leven. Niet alleen die moeder wil de doordeweekse zorg voor dat kind niet. Die vader wil ‘m ook niet. Die wil ook een eigen leven.
Het is niet alleen die moeder die zich eraan wil onttrekken. Die vader had alleen altijd meer ruimte en vindt dat een verworven recht. Dan valt het niet zo op dat hij er ook geen trek in heeft, in precies dezelfde verantwoordelijkheid.
.
Oneens, wij willen wel nadenken over opties, maar vinden de manier waarop erg vervelend. Er is geen overleg geweest. Bovendien zijn er al tig gesprekken geweest over een andere verdeling, waar ex niet in mee wil. Dus ja, toen hebben wij ook ons plan getrokken. Met de dure consequentie dat we een tweede huis aan houden...
Mija schreef op 01-12-2022 om 00:37:
[..]
Precies, die vrouw is het beu dat zij helemaal vast zit in verplichtingenomdat kind(eren) en vader haar inzet en opofferingen vanzelfsprekend vinden. Niet veel vrouwen zullen het zo hoog opspelen om daaraan te ontsnappen. Die zullen vinden dat ze zich coöperatief en aardig moeten opstellen. Deze vrouw is daar kennelijk helemaal klaar mee. Ik heb geen idee of het ‘terecht’ is maar ik snap het best.
Dat zijn dus aannames die niet kloppen. We hebben keer op keer voorgesteld meer zorg op ons te nemen en keer op keer wordt ex dan furieus dat we het überhaupt maar voor durven stellen..
WendelmoedM schreef op 01-12-2022 om 08:54:
Lijkt me dat het toch om het kind moet gaan, die zit al helemaal niet op deze toestanden te wachten (dus ik snap wel dat die het liever laat zoals het is, bovendien overziet hij waarschijnlijk niet goed hoe lastig het reizen gaat worden. Het biedt overigens wél de ruimte om tijd voor jezelf te hebben buiten zicht van je ouders, misschien ziet hij dat juist wel goed).
Waarom moet er gelijk een allesomvattende oplossing komen? Is het niet een idee om het gewoon maar eens een tijdje aan te kijken, en dan maar te zien hoe het loopt?
Wie weet gaat het prima, wie weet wil zoon wel van school veranderen op den duur (of is inderdaad over anderhalf jaar klaar, kan ook nog), misschien vindt pa het op den duur zo gek nog niet om door de week in R te wonen met zijn zoon. Probeer het gewoon eens uit en stap over dat "hoezo bepaalt zij wat wij moeten" heen want dat is weinig vruchtbaar.
Het gaat om het kind, niet om de ex en inderdaad, als ex onder een tram komt of ernstig ziek wordt zal er ook een oplossing moeten komen. Behandel dit dan ook maar gewoon zo en maak je niet zo druk over wat je niet kan veranderen.
Dat is ook waar we nu op uit komen, alle frustratie en boosheid daargelaten.
MerelMus78 schreef op 03-12-2022 om 17:59:
[..]
Dat zijn dus aannames die niet kloppen. We hebben keer op keer voorgesteld meer zorg op ons te nemen en keer op keer wordt ex dan furieus dat we het überhaupt maar voor durven stellen..
Dat snap ik het niet meer. Dan verandert er toch niks voor jullie? Alleen voor dat kind. Moeilijke vrouw kennelijk.
Mija schreef op 03-12-2022 om 19:37:
[..]
Dat snap ik het niet meer. Dan verandert er toch niks voor jullie? Alleen voor dat kind. Moeilijke vrouw kennelijk.
Voor ons èn voor de kinderen verandert er in zo verre iets dat kinderen ook in het weekend een verre reistijd hebben naar mijn partner (en hij naar hen, maar dat is minder relevant, hij heeft een auto), terwijl wij juist dat tweede huis hebben aangehouden om dat te voorkomen. Juist ook op verzoek van ex.
Daar zou je een mouw aan kunnen passen door een tweede huis te nemen in de nieuwe woonplaats van ex, en het huis in R dus van de hand doen.
Maar ik zou nog even afwachten hoe jongste het reizen gaat bevallen. Zou me kunnen voorstellen dat hij het best fijn vindt om af en toe in zijn vaders huis te zitten. Mag hij daar ook alleen zijn?
Een tweede huis aanhouden.... wie kan dat nog tegenwoordig???
Pippeltje schreef op 04-12-2022 om 11:38:
Een tweede huis aanhouden.... wie kan dat nog tegenwoordig???
Tja. Dat hebben ze al hè.
Of had je daar overheen gelezen?
Pippeltje schreef op 04-12-2022 om 11:38:
Een tweede huis aanhouden.... wie kan dat nog tegenwoordig???
Als ze Latten, hebben ze ook twee huizen. Dat partner voor een groot gedeelte inwoont bij TO, drukt de kosten juist.
Het is een ellendige situatie, vooral voor die jongste. Toch zou ik het geloof ik laten gebeuren. Hoe moet je deze strijd winnen? Welke poot moet je stijfhouden? En hoe dwing je het af? Een rechtszaak gaat hier toch niet helpen? Het is in feite een conflict (als het dat al is) tussen moeder en kind(eren), omdat moeder hun leven helemaal overhoop gooit op een moment dat ze zelf nog geen alternatief hebben, in ieder geval die jongste.
Begrijp ik nou goed dat de pijn er voor vader in zit dat twee van de drie (?) kinderen veel meer reistijd zullen hebben naar vader toe? Ik neem aan dat dit betekent dat hij bang is ze minder te zien? Of is hij ook vooral bang dat ze uiteindelijk toch bij hem zullen willen wonen omdat hij wel een huis heeft in de huidige woonplaats? Als dat laatste het geval is, zou ik denken: zet in op de zelfstandigheid van die kinderen. Nu is jongste vijftien maar ze groeien op deze leeftijd snel in zelfstandigheid. Ik woonde op mijn zeventiende op mezelf en in de periode daarvoor kookte ik, waste ik etc. Als die twee kinderen bij vader/in vaders huis zouden willen wonen en vader kan dat betalen en staat daar in principe voor open, dan kun je die kinderen leren om op termijn een zelfstandige huishouding te voeren. Dat hoeft niet van de ene dag op de andere. Maar dan heb je in ieder geval een perspectief voor ogen waar jullie je aan kunnen vasthouden.
Als het gaat om de afstand en het minder zien, dat is alleen op te lossen door een rechtszaak aan te spannen. Als de rechter dan besluit dat ze niet met de jongste mag verhuizen (wat me stug lijkt als die dat zelf wel wil), moet je vriend verplicht doordeweeks gaan vaderen als moeder haar plannen toch doorzet. Niet wat jullie willen. De 18+er kan ook nu zelf conclusies trekken. Hoe zit dat eigenlijk, wat wil die?
Al met al vind ik de dynamiek tussen alle betrokkenen apart. Ik krijg er niet echt hoogte van waar de angel nou zit. Ik vind het bijvoorbeeld best bijzonder dat die jongste er in ieder geval in theorie de voorkeur aan geeft om twee keer per dag anderhalf uur te reizen in plaats van zijn vader aan de kop te zeuren om daar te mogen wonen. Terwijl moeder dat kennelijk wel probeert af te dwingen maar volgens TO ook de zorg beslist niet anders wil verdelen (dat kan ik niet rijmen). Ik vind het gedrag van die vrouw ook heel vreemd, dat ze dit haar vijftienjarige ‘flikt’, tenzij ze het met dat kind bijvoorbeeld niet goed redt. En hoe zit het met het andere jongvolwassen kind dat nog bij moeder woont? Als die mee wil verhuizen, heb je daar sowieso geen grip op. Ik heb de indruk dat hier een heel verhaal achter zit waar wij maar een glimpje van opvangen hier. Het wordt daardoor heel moeilijk om je er een beeld van te vormen wat er precies aan de hand is en wie wat zou kunnen doen om er een positieve draai aan te geven. Ik hoop dat het voor iedereen goed uitpakt TO!
GinnyTwijfelvuur schreef op 03-12-2022 om 23:03:
Daar zou je een mouw aan kunnen passen door een tweede huis te nemen in de nieuwe woonplaats van ex, en het huis in R dus van de hand doen.
Maar ik zou nog even afwachten hoe jongste het reizen gaat bevallen. Zou me kunnen voorstellen dat hij het best fijn vindt om af en toe in zijn vaders huis te zitten. Mag hij daar ook alleen zijn?
Een nieuw huis erbij kopen is voor ons financieel niet haalbaar helaas gezien de huidige huizenprijzen. Maar ik vind het zeker een goede tip eens af te wachten hoe de jongste het bevalt. Ik weet niet of hij alleen durft/wil blijven. Mogen wel van zijn vader, af en toe dan, zeker niet van zijn moeder.
Pippeltje schreef op 04-12-2022 om 11:38:
Een tweede huis aanhouden.... wie kan dat nog tegenwoordig???
Wij. Omdat het huis in R een hele lage hypotheek heeft en we bewust een niet al te duur huis hebben gekocht in A.