Controlerende ex
Geen idee waar ik moet beginnen. Ik ben inmiddels al 5 jaar gescheiden en al 5 jaar probeert mijn ex de controle te houden over mij en mijn kids als ze hier zijn. Al heel veel problemen en discussies gehad omdat er elke keer opnieuw iets is wat hij wil van de bankrekeningen die ze hier hadden (die wilde hij hebben) tot het punt dat hij wekelijks nu me lastigvalt met dat ik de kinderen schaadt, ze niet goed te eten geef en ze veel te dik zijn in zijn ogen. De meiden hebben daar menig traantje om gelaten dat vader ze te dik noemt. Het verhaal is te lang om hier op te schrijven. Nu is er sinds mijn dochter hulp krijgt (blijkt autisme te hebben) hulpverlening gezien mijn dochter daar steeds problemen had en zich volgens hem uiterst agressief gedroeg. Dit gedrag herkende ik hier thuis niet en dus na veel gedoe tussen haar en vader aan de bel getrokken. Toen zijn er instanties bij betrokken en is dus ook de autisme vast gesteld. Sinds de hulp er is zet hij nog meer druk uit tot het punt dat ik zelf naar de huisarts ben gegaan omdat de constante controle zoveel stress opleverde dat ik zo niet door kon. Van de hulp trekt hij zich weinig aan en achter hun rug om zegt hij bij andere hulpverlening vooral slechte dingen over bestaande hulp die hem is aangeboden.
Nu begon afgelopen week weer dezelfde discussie waarbij ik dan ook mijn vraag hier gewoon neer wil zetten. Hij wil Perse dat de kinderen op hobbies gaan, daar zaten ze voor corona ook op alleen 2 ervan stopte en 1 liep door. Degene met autisme gaf aan het er nu niet bij te kunnen gebruiken omdat zowel school en de psycholoog al veel is samen. Daar is hij het niet mee eens en iedereen moet perse op een hobby. Is het niet zo dat ik zelf mag kiezen wat ze doen in mijn tijd? Is dit iets wat hij mij op kan leggen? Ik heb voor 1 kind alweer iets gevonden wat nu na corona weer kan maar 1 wil nog niks en de ander twijfelt. Is het ook zo dat hij mij kan dwingen dit samen met hem te moeten regelen terwijl ze hier zijn als ze een hobby hebben?
Excuses voor de vele vragen maar mijn ex is erg goed in mij dingen aanpraten en ompraten en daardoor zie ik door de bomen het bos niet meer.
Ik wil vooral rust hier thuis en rust met de kids om ons eigen leven hier te hebben en als ze daar zijn dat hij dan rustig zijn leventje daar heeft. Is dit echt heel raar?
Ik zou niet gaan voor een concreet convenant. Een convenant is een samenstelsel van afspraken. Dat betekent dat over alles opnieuw onderhandeld kan worden. Als je denkt dat hij nu lastig is, wacht dan maar tot je het convenant openbreekt.
Ik ben het eens met Tsjor. Hij had ze moeten ophalen van school en heeft dat nooit gedaan. Dan is het niet zo heel gek dat hij ze nu ook niet ophaalt. Dat jij ze zou moeten brengen valt uiteraard in de rubriek "leuk geprobeerd".
Als de kinderen er oud genoeg voor zijn zou ik ze inderdaad met de bus naar hun vader sturen, dan sla je twee vliegen in éen klap: hij kan niet meer zaniken dat het teveel gedoe is om ze te halen, en jij hoeft hem niet meer te zien als hij ze haalt.
Ik vraag me af of hij erop gokt dat jij het eng vindt om de kinderen alleen met het ov te sturen. Dat alleen al lijkt mij een prima reden om precies dat te doen. in dat geval wel even bedenken wat voor je kinderen prettiger is: meteen na school, of pas als vader uit zijn werk komt.
Ik ben even kwijt hoe oud je kinderen zijn. De oudste is meen ik al 13 of 14. Ook jongere kinderen kunnen dit soort dingen vaak prima zelf, eventueel na een paar keer oefenen (vraag anders maar aan Tsjor, haar zoon reisde op die leeftijd geloof ik met het ov het halve land door).
groeten,
Temet
Temet schreef op 10-09-2021 om 19:47:
Ik zou niet gaan voor een concreet convenant. Een convenant is een samenstelsel van afspraken. Dat betekent dat over alles opnieuw onderhandeld kan worden. Als je denkt dat hij nu lastig is, wacht dan maar tot je het convenant openbreekt.
Ik ben het eens met Tsjor. Hij had ze moeten ophalen van school en heeft dat nooit gedaan. Dan is het niet zo heel gek dat hij ze nu ook niet ophaalt. Dat jij ze zou moeten brengen valt uiteraard in de rubriek "leuk geprobeerd".
Als de kinderen er oud genoeg voor zijn zou ik ze inderdaad met de bus naar hun vader sturen, dan sla je twee vliegen in éen klap: hij kan niet meer zaniken dat het teveel gedoe is om ze te halen, en jij hoeft hem niet meer te zien als hij ze haalt.
Ik vraag me af of hij erop gokt dat jij het eng vindt om de kinderen alleen met het ov te sturen. Dat alleen al lijkt mij een prima reden om precies dat te doen. in dat geval wel even bedenken wat voor je kinderen prettiger is: meteen na school, of pas als vader uit zijn werk komt.
Ik ben even kwijt hoe oud je kinderen zijn. De oudste is meen ik al 13 of 14. Ook jongere kinderen kunnen dit soort dingen vaak prima zelf, eventueel na een paar keer oefenen (vraag anders maar aan Tsjor, haar zoon reisde op die leeftijd geloof ik met het ov het halve land door).
groeten,
Temet
Ik heb geen probleem met kinderen en ze met de bus laten gaan, de oudste is 14,5 en heeft ass maar is enorm zelfstandig en de tweede is over een paar weken 12. Ook daarvan zegt hij dat hij ze niet wil laten reizen. Prima maar dan is het jouw probleem.
Hij wil maar 1 ding, dat ik ze ophaal en hier houdt en dan daar breng. 3 dingen die niet zijn beschreven. Ik heb mijn grens getrokken bij dat laatste. Ik ga ze niet ook nog brengen, is inmiddels een principe kwestie gezien hij elke keer iets nieuws vraagt en meer wil. En toen hij bleef pushen heb ik gezegd: het is of zelf halen zoals het convenant of zoals het de afgelopen 5 jaar ging. Beide wil hij niet dus reageer ik daar niet meer op.
Nou, dan maar afwachten wat hij liever heeft, zijn kinderen of zijn wrok 
Groeten,
Temet
vandaag overigens de psycholoog van de oudste aan de telefoon gehad. Ze hadden weer een idee door gemaild om mij en hem even bij elkaar te zetten om te bespreken wat er mogelijk is aan hulp tussen hem en mijn dochter en het systeem stuk daar thuis.
Ik heb niet gereageerd op de mail zodat mijn ex het niet ook las maar gereageerd via de telefoon
Uitgelegd dat ik gescheiden ben en niet meer ingezet kan en wil worden om te helpen tussen hem en onze dochter en dus ook niet meer wil helpen om het stuk bij hem thuis goed te krijgen. Dat moet hij zelf doen met hulp maar ik sta niet meer open voor gesprekken met hem. Ik heb uitgelegd dat ik mijn uiterste best doen om van de controle af te komen en er steeds heel veel last van heb als een organisatie mij er weer bij zet. Ze vertelde dat ze het snapte en dat we het zo dus ook niet gingen doen. Dat de gesprekken rondom mijn dochter en haar psycho educatie en gesprekken ik altijd blijf doen. Maar dat het dan voor mij wel echt gaat om mijn dochter en niet om hem en mij of hoe het niet goed gaat daar in huis. Ook dit vond ze prima. Ze vertelde me dat ze hem iets gingen aanbieden en dat ze hoopte dat hij het aan zou nemen. Ik heb niet gevraagd wat dat is maar dat maakt me ook niet zoveel uit. Ze vertelde dat ze ook het nodige had gezien en gehaald uit de gesprekken tussen haar en mijn dochter.
Ik ben blij dat ik heb durven bellen en het uit heb kunnen leggen rustig. Ze nam de tijd en gaf aan dat ze snapte dat ik mezelf en mijn gezien hier rust hun en dat wil beschermen.
'Ik ben blij dat ik heb durven bellen en het uit heb kunnen leggen rustig.' Ik ben ook heel blij voor jou. Het klinkt alsof je heel duidelijk was en gelukkig werd het nog begrepen ook. Je hebt goede afspraken kunnen maken. Ik hoop dat dat heel veel scheelt.
En verder, inderdaad, je haalt kinderen op (als dat nog nodig is op die leeftijd), als hij er niet is gaan ze mee naar huis. Daarna doe je ook wat je wil gaan doen, dus niet wachten of en wanneer hij ze komt halen. Of OV. Maak je eigen keuze waarbij je afweegt 1. wat kunnen de kinderen aan (is niet hetzelfde als 'wat willen de kinderen'; 2. wat komt jou het beste uit; en 3. hij piept toch wel.
Tsjor
Blijft het rustig, Polkadot?
Wat goed Polkadot! Zo zie je hoeveel rust je kan creëren als je het zelf helder hebt. Dat is echt zo belangrijk! Niet dat je er alles mee kan oplossen maar er ontstaat in ieder geval al direct meer duidelijkheid en begrenzing.
Ik hoop dat dit kan gaan groeien en dat ‘verstoringen’ (die zullen er zeker komen) door jouw kalme en heldere optreden binnen de perken kunnen blijven en zo kort mogelijk hoeven te duren.
Imi schreef op 12-09-2021 om 14:58:
Blijft het rustig, Polkadot?
Vanaf donderdag geen mails meer maar dinsdag gaan mijn kids weer een nacht die kant op en zal er ongetwijfeld weer wat komen. Heb geen sms meer geopend dus geen idee of hij daar schrijft.
Hij probeert het nu vooral bij de kinderen
Hoe kun je je kinderen daartegen beschermen? Misschien vragen of ze alle berichtjes meteen doorsturen naar jou? Dan beslis jij of er ergens op gereageerd wordt? Of je stuurt hem het berichtje terug: dit stuurde je naar..... Ik stuur het terug naar jou.
Tsjor
hij doet het vooral door gesprekken als ze daar zijn, mijn dochter noemt het een overhoring aan tafel. Hoe laat ga je bij mama naar bed? Waarom stond er afgelopen week bij jullie een camera voor de deur? Wat eet je daar? Dat soort dingen.
Maar ook, mijn dochter is een niveau omhoog gegaan met dansen en heeft nu les van 18.00 tot 19.00 op zijn avond. Destijds was dat in mijn tijd maar doordat ze omhoog ging in die van hem. Daarvan heeft hij gezegd, dat gaat niet. Als je dat wil kan je niet meer naar papa, is dat wat je wil, vervolgens komt mijn jongste dochter thuis en zegt, ik denk dat ik stop met dansen want van papa kan het niet op die dag. Hij had gezegd, het is aan jou maar dan kan je papa niet meer zien. Dus ik ga kijken en proberen of ze ergens anders binnen een andere of lagere groep terecht kan want om deze reden stoppen vind ik absurd. Dezelfde groep kon alleen op die avond of vrijdag of zaterdag en beide andere opties zijn ze om de week ook daar.
Ik vind het zelf triest dat het zo moet en ik gok niet dat hij ziet dat hij daar zijn kinderen meer mee heeft dan wie dan ook.
> Nou, dan maar afwachten wat hij liever heeft, zijn kinderen of zijn wrok
Nou ja, de titel van het topic gaf het eigenlijk al aan: zijn #1 prioriteit is Polkadot79 controleren. Hij wil bepalen wat ze doet in haar eigen tijd, hij wil dat ze altijd beschikbaar is, hij wil weten wat ze doet en met wie, en hij wil het haar onmogelijk maken plannen te maken.
Tsjor heeft helemaal gelijk met het lijstje:
1. wat kunnen de kinderen aan (is niet hetzelfde als 'wat willen de kinderen'; 2. wat komt jou het beste uit; en 3. hij piept toch wel.
Je zou daar nog een kunnen toevoegen als nummer 4: geef zo min mogelijk informatie. Laat hem niet merken hoe je al zijn capriolen 'opvangt'. Laat hem niet merken of je plannen hebt of niet.
Maar dat moet wel ondergeschikt zijn aan nummer 2.
Polkadot is hier al heel goed mee bezig, door minder snel en minder uitgebreid te reageren op sms'jes en email.
Nu op naar het volgende conflict over brengen en halen. Het is net een peuter heh, hij blijft uitproberen...
Mocht hij nu niet de kinderen ophalen binnen het gebruikelijke tijdsvenster, stuur dan aan het eind van het tijdsvenster een mailtje of sms'je dat je het spijtig vind dat hij ervoor heeft gekozen de kinderen niet op te halen, en dat je graag van hem hoort hoe hij het over twee weken gaat doen (herhaal de opties die je eerder hebt voorgesteld zo kort mogelijk, zonder toelichting, met verwijzing naar eerdere mail). En zet dan je telefoon uit en wees die avond niet thuis (ga eten bij je ouders, naar de film, ...). Ja, dat is in strijd met #2 "wat komt jou het beste uit", maar hopelijk hoef je dit maar één keer te doen.
Maak je geen zorgen over de politie. Als die komen laat je de mails en sms'en zien waaruit blijkt dat hij de kinderen niet heeft opgehaald. En waaruit tevens blijkt dat hij verschrikkelijk opgefokt is. Als je niet durft te zeggen tegen de politie dat je weggegaan bent omdat hij zo opgefokt is, kun je ook zeggen dat je zo onverwacht en onaangekondigd met 3 extra eters voor het avondeten werd opgezadeld dat je ervoor hebt gekozen om buitenshuis te eten. Het belangrijkste is dat je geen verantwoording aflegt tegenover je ex. Wat jij doet met je tijd buiten het ophaalvenster gaat hem helemaal niets aan.
"Maar ook, mijn dochter is een niveau omhoog gegaan met dansen en heeft nu les van 18.00 tot 19.00 op zijn avond. Destijds was dat in mijn tijd maar doordat ze omhoog ging in die van hem. Daarvan heeft hij gezegd, dat gaat niet. Als je dat wil kan je niet meer naar papa"
Dit is natuurlijk niet waar, ze kan wel naar haar vader, maar wat later. Dit speelt in alle gezinnen. Hoort erbij. Pak het lijstje van Tsjor er weer bij en kijk of dit op te lossen is.
Imi schreef op 13-09-2021 om 11:01:
"Maar ook, mijn dochter is een niveau omhoog gegaan met dansen en heeft nu les van 18.00 tot 19.00 op zijn avond. Destijds was dat in mijn tijd maar doordat ze omhoog ging in die van hem. Daarvan heeft hij gezegd, dat gaat niet. Als je dat wil kan je niet meer naar papa"
Dit is natuurlijk niet waar, ze kan wel naar haar vader, maar wat later. Dit speelt in alle gezinnen. Hoort erbij. Pak het lijstje van Tsjor er weer bij en kijk of dit op te lossen is.
Hij gebruikt dit ook gewoon weer als een manier om irritant te zijn en te voor zorgen dat hij TO op de kast kan jagen.
Best wel zielig. Dochter danst graag, doet dat blijkbaar zo goed dat ze een niveau omhoog gaat, maar hij grijpt dat weer aan om rotzooi te trappen. En als TO niet reageert, deinst hij er niet voor terug om de kinderen in te zetten in zijn smerige spelletjes.
Er is een andere optie: niet meer naar pappa. Maar het ligt eraan of het kind zelf die keuze kan en wil maken. Op een gegeven moment moet je loslaten dat iets ergens om moet. Stel dat vader dan boos wordt dat ze niet meer bij hem komt, dan kan hij naar de rechter stappen en dan kan dochter uitleggen wat het probleem is van het dansen. Ergens, zo langzamerhand, worden de door ouders afgesproken regels minder relevant en de levenspatronen van kinderen relevanter.
Tsjor
tsjor schreef op 13-09-2021 om 12:01:
Er is een andere optie: niet meer naar pappa. Maar het ligt eraan of het kind zelf die keuze kan en wil maken.
Ik denk het wel dat het kan, vader stuurt hier zelf immers op aan.
Of dochter zo'n keuze wil maken, is een ander verhaal.
Mar volgens mij hoeft het niet zo zwart-wit. Kan ze na de les zelfstandig naar pa, of kan ze misschien volgende dag komen?