Controlerende ex
Geen idee waar ik moet beginnen. Ik ben inmiddels al 5 jaar gescheiden en al 5 jaar probeert mijn ex de controle te houden over mij en mijn kids als ze hier zijn. Al heel veel problemen en discussies gehad omdat er elke keer opnieuw iets is wat hij wil van de bankrekeningen die ze hier hadden (die wilde hij hebben) tot het punt dat hij wekelijks nu me lastigvalt met dat ik de kinderen schaadt, ze niet goed te eten geef en ze veel te dik zijn in zijn ogen. De meiden hebben daar menig traantje om gelaten dat vader ze te dik noemt. Het verhaal is te lang om hier op te schrijven. Nu is er sinds mijn dochter hulp krijgt (blijkt autisme te hebben) hulpverlening gezien mijn dochter daar steeds problemen had en zich volgens hem uiterst agressief gedroeg. Dit gedrag herkende ik hier thuis niet en dus na veel gedoe tussen haar en vader aan de bel getrokken. Toen zijn er instanties bij betrokken en is dus ook de autisme vast gesteld. Sinds de hulp er is zet hij nog meer druk uit tot het punt dat ik zelf naar de huisarts ben gegaan omdat de constante controle zoveel stress opleverde dat ik zo niet door kon. Van de hulp trekt hij zich weinig aan en achter hun rug om zegt hij bij andere hulpverlening vooral slechte dingen over bestaande hulp die hem is aangeboden.
Nu begon afgelopen week weer dezelfde discussie waarbij ik dan ook mijn vraag hier gewoon neer wil zetten. Hij wil Perse dat de kinderen op hobbies gaan, daar zaten ze voor corona ook op alleen 2 ervan stopte en 1 liep door. Degene met autisme gaf aan het er nu niet bij te kunnen gebruiken omdat zowel school en de psycholoog al veel is samen. Daar is hij het niet mee eens en iedereen moet perse op een hobby. Is het niet zo dat ik zelf mag kiezen wat ze doen in mijn tijd? Is dit iets wat hij mij op kan leggen? Ik heb voor 1 kind alweer iets gevonden wat nu na corona weer kan maar 1 wil nog niks en de ander twijfelt. Is het ook zo dat hij mij kan dwingen dit samen met hem te moeten regelen terwijl ze hier zijn als ze een hobby hebben?
Excuses voor de vele vragen maar mijn ex is erg goed in mij dingen aanpraten en ompraten en daardoor zie ik door de bomen het bos niet meer.
Ik wil vooral rust hier thuis en rust met de kids om ons eigen leven hier te hebben en als ze daar zijn dat hij dan rustig zijn leventje daar heeft. Is dit echt heel raar?
Hier hielp het om één keer uit te leggen per mail en daaronder de standaard zin te zetten: Alle verdere mail/sms die over dit onderwerp binnenkomt, delete ik zonder het eerst te lezen.
En dat dan ook echt doen! Komt hij er persoonlijk op terug, dan verwijs je naar die mail: "Gaat het daar weer over? Dat heb ik zoals aangegeven verwijderd zonder te lezen. Het onderwerp is afgesloten." En dan gewoon het woord 'afgesloten' blijven herhalen. Niet weer gaan meebuigen met zijn fratsen.
Als het volledig uitgeschreven is, dan is er geen discussie mogelijk en hoef je dus ook niet te reageren. Het staat dan namelijk op papier.
Bijvoorbeeld: vakantie betekent de zomervakantie en die is afgelopen op de maandag dat de school start. Dan is duidelijk dat het weekend daar ook bij hoort. Discussie over dat weekend hoeft dan niet meer en als hij daar toch over begint, reageert TO gewoon niet meer.
En zo zou ik op veel dingen niet meer reageren. Contact kan dan beperkt blijven tot het strikt noodzakelijke, d.w.z. (onverhoopte) noodgevallen, praktische dingen waar hij over mee moet beslissen en "ben je thuis, dan kom ik de kinderen brengen op tijdstip x zoals vast is gelegd". Op dingen die geen haast hebben, hoef je ook niet meteen te reageren.
Hij stuurt veel, omdat het hem voldoening geeft dat hij TO zo zichtbaar op de kast krijgt.
De angst voor advocaten en hun brieven snap ik ook niet. Alsof ook echt gaat gebeuren wat daarin staat. Voor een deel teren advocaten natuurlijk deze angst, hun briefpapier, het dreigen met allerlei juridische stappen, etc. Advocaten bekijken de zaak ook vanuit het standpunt van hun cliënt.
Rechters van beide kanten. Een rechter ziet de hele nacht sms-en, mailen e.d. ook echt wel gewoon als lastig vallen en niet als redelijke communicatie over de kinderen.
in plaats van op de stoep staan belde hij zojuist, toen ik niet gelijk opnam belde hij eerst mijn oudste dochter en daarna de jongste (kids zijn 14,12 en tweeling is 9) die namen beide niet op want een lag nog te slapen en de tweede had er geen zin in. Op aanraden van mijn vriend toch terug gebeld zodat hij zich niet kon beroepen om dat ik de communicatie verbreek. Al snel bleek dat hij alleen wilde dat ik ze of vandaag of morgen alsnog bracht. Wederom uitgelegd dat week 5 en 6 van de vakantie en dus de laatste twee weken betekent dat de hier zijn en na de vakantie de normale omgangsregeling er weer is. Hij begon al gelijk over dat dat nergens af is gesproken en dat alleen week 5 en 6 vast lag, hij vond dat een weekend daar niet bij hoorde. Dat elke advocaat hem gelijk ging geven en als ik ze niet bracht dan dat er maatregelen zouden komen en het zou escaleren. Hij riep steeds laat het niet escaleren, laat mij geen maatregelen hoeven nemen. Ik had het fout en ik was niet eerlijk, had geen recht erop. Hij stond geheel in zijn recht en ging dat halen. Mijn vriend was langs gekomen voor als hij op de stoep zou staan en bleef me zeggen, blijf rustig en zakelijk. Gedaan maar werd hij alleen maar vervelender van. Heb hem een fijn weekend gewenst maar dat ik niet inga op bedreigingen. Dat vanaf maandag de normale omgang weer ingaat en dus donderdag de kinderen weer bij hem zijn. Toen een fijn weekend gewenst en neergelegd. Op aanraden van vriend wederom politie gebeld en verdere bedreigingen ook bij de eerste melding laten opnemen
Goed gedaan. Tip voor de volgende keer: eerder ophangen. Al die uitleg hoeft niet. Je had het al uitgelegd. De enige reden waarom hij belt is jou op de kast krijgen en nog wat bedreigingen uiten. Daar hoef je niet in mee te gaan.
ach, laat hem dan maar een advocaat inschakelen. Dit is zo ook niet te doen elke keer dat gezeik en gedreig van hem. Voor de kinderen ook niet goed dat ze hierin betrokken worden.
Je ziet dus al dat hij terugkrabbelt. Hij dreigt ze te komen halen. Hij weet dat als jij niet toegeeft, hij dat dreigement niet kan waarmaken en dat het waarschijnlijk uitloopt op politiebemoeienis, die niet zal brengen wat hij wil, want de politie gaat die kinderen niet achterin zijn auto proppen.
Dus hij gaat niet naar jouw huis, en nu gaat hij bellen en dreigen. Dat helpt hem ook niet. Nu maar zien of hij inderdaad een advocaat in de arm neemt, ik gok van niet.
Bij een volgende confrontatie zou ik het telefoongesprek eerder afkappen. " Nee, ze komen niet, ik heb al uitgelegd waarom, ze zijn er donderdag weer, fijne dag nog" en hoorn erop. Kan hij blijven pruttelen tegen het tuut-tuut-tuut...
Groeten,
Temet
Polkadot79 schreef op 04-09-2021 om 13:26:
... blijf rustig en zakelijk. Gedaan maar werd hij alleen maar vervelender van.
Ja, dit is een bekend patroon. Hij wil koste wat kost een emotionele reactie van jou, dus hij schakelt een versnelling hoger. Geef niet toe.
Hou nu vol, want als je hierna 1x toegeeft, weet hij dat hij nog steeds grip op je heeft en gaat hij nog langer door. Blijf dus kalm, zakelijk en saai, ook als hij nu een advocaat een brief laat sturen. Niet in paniek, angst of boosheid schieten (en als dat toch gebeurt, laat hem daar NIETS van merken), hij heeft geen poot om op te staan. Elke advocaat zou hem gelijk geven? Alleen in zijn fantasiewereld. Het enige antwoord daarop is "Goh...." (Grey rock)
denk dat hij het me heel moeilijk gaat maken al kan ik niet bedenken met welke reden. Want als hij ze meer had gewild had hij dat gewoon vooraf netjes kunnen vragen. Ik heb nooit moeilijk gedaan over extra dagjes naar hem als de kids daar behoefte aan hadden.
Ik snap de reden gewoon niet.
ik ga vooraf al op zoek naar een advocaat idd om alles opnieuw te laten beschrijven
Hij doet moeilijk. Hij kan het je in de praktijk niet per se zo heel moeilijk maken. Dat jij zo'n last van hem hebt, komt omdat je bang voor hem bent.
Je kan nu een advocaat inschakelen en de omgangsregeling gedetailleerd laten vastleggen, maar zelf zou ik dat niet doen. Mijn advies is: zoek alvast uit met welke advocaat je in zee zou willen, en wacht verder rustig af. Laat hem maar komen. Eerst nog maar eens zien of het geen bluf is.
Als je zelf het initiatief tot een procedure neemt en de omgangsregeling goed laat vastleggen, is daarmee niet gezegd dat het probleem verholpen is. Als jij er sterker door in je schoenen staat en je ex enigszins op zijn nummer wordt gezet, en daarvan leert, dan heb je winst.
Is je ex echter aan het einde vd procedure nog steeds dezelfde bullebak en ben jij nog steeds onder de indruk, dan is de kans groot dat hij zijn aandacht verlegt naar iets anders dan de omgang, en daarover gaat zaniken. En dan verandert er per saldo weinig.
Groeten,
Temet
Temet schreef op 04-09-2021 om 14:05:
Hij doet moeilijk. Hij kan het je in de praktijk niet per se zo heel moeilijk maken. Dat jij zo'n last van hem hebt, komt omdat je bang voor hem bent.
Je kan nu een advocaat inschakelen en de omgangsregeling gedetailleerd laten vastleggen, maar zelf zou ik dat niet doen. Mijn advies is: zoek alvast uit met welke advocaat je in zee zou willen, en wacht verder rustig af. Laat hem maar komen. Eerst nog maar eens zien of het geen bluf is.
Als je zelf het initiatief tot een procedure neemt en de omgangsregeling goed laat vastleggen, is daarmee niet gezegd dat het probleem verholpen is. Als jij er sterker door in je schoenen staat en je ex enigszins op zijn nummer wordt gezet, en daarvan leert, dan heb je winst.
Is je ex echter aan het einde vd procedure nog steeds dezelfde bullebak en ben jij nog steeds onder de indruk, dan is de kans groot dat hij zijn aandacht verlegt naar iets anders dan de omgang, en daarover gaat zaniken. En dan verandert er per saldo weinig.
Groeten,
Temet
Ik wil met name minder contact, volgens het convenant zou hij ze vanaf dag 1 op school hebben moeten ophalen en niet hier, en daar heeft hij zelf voor getekend. Dat heeft hij echter nooit gedaan, hij wil dat niet en wilde dat ze hier bleven tot hij klaar was met werken en ze dan hier ophalen. Nu met corona gaat hij een stap verder dat hij zelfs vond dat ik ze dan ook maar moest brengen. Daar ben ik tegenin gegaan en gezegd dan haal je ze maar weer op van school. Wat ik inmiddels ook als enige oplossing zie zodat ik hem niet twee wekelijks hier heb en er dus niet constant contact is
Als het zo gaat als TO beschrijft, dan zie ik niet hoe hij bij een rechter zijn zin gaat krijgen. Voor zo ver zijn zin al iets anders is dan haar klieren.
Je kinderen zijn geen peuters meer. Je kan toch zorgen dat ze klaarzitten met hun spullen? Als pa dan aanbelt gaan zij met hun tas naar buiten. Dan hoef je hem niet te spreken.
Groeten,
Temet
Polkadot79 schreef op 04-09-2021 om 14:11:
[..]
Ik wil met name minder contact, volgens het convenant zou hij ze vanaf dag 1 op school hebben moeten ophalen en niet hier, en daar heeft hij zelf voor getekend. Dat heeft hij echter nooit gedaan, hij wil dat niet en wilde dat ze hier bleven tot hij klaar was met werken en ze dan hier ophalen. Nu met corona gaat hij een stap verder dat hij zelfs vond dat ik ze dan ook maar moest brengen. Daar ben ik tegenin gegaan en gezegd dan haal je ze maar weer op van school. Wat ik inmiddels ook als enige oplossing zie zodat ik hem niet twee wekelijks hier heb en er dus niet constant contact is
Zo zie je maar weer: dingen vastleggen op papier is niet de oplossing.
Jij moet je houding veranderen. Stoppen met bang zijn. Zelf afstand nemen, fysiek maar vooral ook emotioneel.
Imi schreef op 04-09-2021 om 14:27:
[..]
Zo zie je maar weer: dingen vastleggen op papier is niet de oplossing.
Jij moet je houding veranderen. Stoppen met bang zijn. Zelf afstand nemen, fysiek maar vooral ook emotioneel.
Mwah. Afspraken moeten wel niet voor interpretatie vatbaar zijn en na te leven zijn. Als hij ze niet van school kan halen, heeft het ook geen zin om dat zo af te spreken.
Normaal kan zoiets in overleg maar dat is dus moeilijk met hem.