Afwijken van huwelijkse voorwaarden bij scheiding?
Ik zit met een lastig dilemma. Na meer dan dertig jaar samen gaan wij uit elkaar. We hebben huwelijkse voorwaarden en hebben jaarlijks afgerekend zoals wij dachten dat het moest (de meeste jaren heb ik hem betaald).
Nu blijkt dat de huwelijkse voorwaarden heel anders uitpakken dan we in ons hoofd hadden. Heel erg in mijn voordeel. En dat we zijn pensioen niet hebben meegeteld bij de jaarlijkse verrekeningen, waardoor ik ten onrechte heb betaald. Ik heb er ook nooit serieus naar gekeken, dacht natuurlijk dat we nooit zouden scheiden.
Mijn man wil vasthouden aan hoe we zelf dachten dat het in elkaar zat en dat we die lijn voortzetten. Hij doet een moreel appel op mij. Ik vind het superlastig. Wil graag een goede band houden en dacht ook echt dat we het altijd goed hadden gedaan. Maar er zit minimaal 100.000 euro verschil tussen, dat kan oplopen tot 150.000. En ik blijf achter met hele hoge lasten.
Enerzijds denk ik: ik heb er recht op en ik heb niet om deze situatie gevraagd. Anderzijds voel ik me een hex die hem uitkleedt.
Wat zouden jullie doen?
In het midden proberen uit te komen? Ik zou het best gek vinden om puur naar de letter te handelen als jullie allebei al die tijd een heel andere uitkomst en doelstelling in jullie hoofd hebben gehad. Maar in dat geval zou ik wel kijken (bijvoorbeeld): de bedoeling was allebei een goed pensioen. Als we het nu doen zoals ooit bedoeld, valt dat enorm in het nadeel van Foetsie uit. Als we het doen zoals het wettelijk blijkt te zijn geregeld, valt dat sterk in het nadeel van Foetsie-man uit. Hoe regelen we het zo dat we recht doen aan de geest van de regeling en we er allebei goed uitspringen?
Ik zou een financieel adviseur in de hand nemen voor jullie complete afwikkeling. Zij weten zoveel meer.
Ik ben achteraf ook flink genaaid. Heb weliswaar mijn deel van het huis gekregen, maar had volgens ons samenlevingscontract ook recht op een deel van zijn pensioen en hij op dat van mij.
Alleen had ik netjes mijn partnerpensioen geregeld, maar heeft hij dat nooit gedaan.
Nu verdien ik natuurlijk een stuk minder, dus wat hij van mij zou krijgen was peanuts, maar hij verdiend goed. Dus zou best wel in mijn voordeel zijn. Maar omdat hij het partnerpensioen niet geregeld heeft zou ik niets krijgen.
Hij kon het eventueel nog wel laten herberekenen etc. Maar lastig moeilijk etc. Dus hebben we op papier aan elkaar kenbaar gemaakt af te zien van elkaars partnerpensioen.
Zeker als je al zo lang bij elkaar bent zou ik alles heel goed laten uitzoeken. Levensverzekeringen, andersoortige zaken. Pensioen, hypotheek, andere schulden. Zaken die op een van beider naam staan, maar gezamenlijk bezit zijn. Boedelscheiding. Stel dat hij alles achter laat, dan zou hij redelijkerwijs recht hebben op een financiële compensatie voor de waarde van de spullen die achterblijven.
Scheiden is echt een hele financiële rompslomp. Hebben jullie kinderen samen? Dan kan het zijn dat daar ook weer bepaalde financiële verrekeningen voor zijn.
Zou echt even een goede adviseur in de hand nemen. De meeste grote makelaars hebben vaak ook een financieel adviseur die gespecialiseerd is in scheidingen en de randzaken.
Mija schreef op 13-11-2022 om 16:33:
In het midden proberen uit te komen? Ik zou het best gek vinden om puur naar de letter te handelen als jullie allebei al die tijd een heel andere uitkomst en doelstelling in jullie hoofd hebben gehad. Maar in dat geval zou ik wel kijken (bijvoorbeeld): de bedoeling was allebei een goed pensioen. Als we het nu doen zoals ooit bedoeld, valt dat enorm in het nadeel van Foetsie uit. Als we het doen zoals het wettelijk blijkt te zijn geregeld, valt dat sterk in het nadeel van Foetsie-man uit. Hoe regelen we het zo dat we recht doen aan de geest van de regeling en we er allebei goed uitspringen?
Bedoel je dan dat hij het pensioen zou kunnen afkopen met een deel van het bedrag?
Bijtje82 schreef op 13-11-2022 om 16:45:
Ik zou een financieel adviseur in de hand nemen voor jullie complete afwikkeling. Zij weten zoveel meer.
Ik ben achteraf ook flink genaaid. Heb weliswaar mijn deel van het huis gekregen, maar had volgens ons samenlevingscontract ook recht op een deel van zijn pensioen en hij op dat van mij.
Alleen had ik netjes mijn partnerpensioen geregeld, maar heeft hij dat nooit gedaan.
Nu verdien ik natuurlijk een stuk minder, dus wat hij van mij zou krijgen was peanuts, maar hij verdiend goed. Dus zou best wel in mijn voordeel zijn. Maar omdat hij het partnerpensioen niet geregeld heeft zou ik niets krijgen.
Hij kon het eventueel nog wel laten herberekenen etc. Maar lastig moeilijk etc. Dus hebben we op papier aan elkaar kenbaar gemaakt af te zien van elkaars partnerpensioen.
Zeker als je al zo lang bij elkaar bent zou ik alles heel goed laten uitzoeken. Levensverzekeringen, andersoortige zaken. Pensioen, hypotheek, andere schulden. Zaken die op een van beider naam staan, maar gezamenlijk bezit zijn. Boedelscheiding. Stel dat hij alles achter laat, dan zou hij redelijkerwijs recht hebben op een financiële compensatie voor de waarde van de spullen die achterblijven.
Scheiden is echt een hele financiële rompslomp. Hebben jullie kinderen samen? Dan kan het zijn dat daar ook weer bepaalde financiële verrekeningen voor zijn.
Zou echt even een goede adviseur in de hand nemen. De meeste grote makelaars hebben vaak ook een financieel adviseur die gespecialiseerd is in scheidingen en de randzaken.
Ik heb een advocaat. Is dat voldoende? Of heb ik ook een financieel adviseur nodig?
Foetsie schreef op 13-11-2022 om 18:10:
[..]
Ik heb een advocaat. Is dat voldoende? Of heb ik ook een financieel adviseur nodig?
Ik zou zeker een financieel adviseur nemen. Een advocaat is niet altijd ook gespecialiseerd in financiële zaken. Of je moet een advocaat hebben die het hele pakket aan kan, maar dat zul je bij je advocaat moeten navragen.
Bijtje82 schreef op 13-11-2022 om 18:12:
[..]
Ik zou zeker een financieel adviseur nemen. Een advocaat is niet altijd ook gespecialiseerd in financiële zaken. Of je moet een advocaat hebben die het hele pakket aan kan, maar dat zul je bij je advocaat moeten navragen.
Ik heb wel een boekhouder, maar die weet ook niet alles.
een boekhouder is ook geen financieeladviseur.
Kijk wat je eigen bank biedt, de grootbanken hebben vaak wel zo'n service.
Anders een onafhankelijk adviseur zoeken.
Kost waarschijnlijk uurtje factuurtje maar is straks voor jullie na-huwelijk het geld meer dan waard omdat het dan in 1x en voor de eerste jaren goed geregeld is.
Foetsie schreef op 13-11-2022 om 18:08:
[..]
Bedoel je dan dat hij het pensioen zou kunnen afkopen met een deel van het bedrag?
Ik weet niet hoe dat er concreet moet uitzien. Jullie hadden ooit een bedoeling met die afspraken. Ik zou met een financieel adviseur kijken hoe je die bedoeling zo goed mogelijk vertaalt naar de huidige situatie. Die financieel adviseur kan dan inzicht geven hoe bepaalde beslissingen of financiële producten voor jullie beiden kunnen uitpakken.
Ik herken de situatie, hoewel die bij mij anders was. Ik had recht op een grote som vanwege de huwelijkse voorwaarden. In de afspraken bij de scheiding hebben we ook de verdeling van die som geregeld. Ongeveer zoals Mija aan het begin van deze discussie aangeeft. Rekening houden met de bedoeling maar ook met de rechten. En dan kom je uit op een redelijk bedrag. Het is voldoende als jij dat bedrag redelijk vindt. Hij hoeft het daar niet mee eens te zijn.
Het voorstel voor de verdeling heb ik pas gedaan toen alle andere zaken al geregeld waren. Zodat het geen middel werd in de andere 'onderhandelingen'.
Sas, dat lijkt inderdaad op onze situatie. Maar hoezo hoeft hij het er niet mee eens te zijn? Je moet toch beiden ondertekenen?
Foetsie schreef op 13-11-2022 om 22:06:
Sas, dat lijkt inderdaad op onze situatie. Maar hoezo hoeft hij het er niet mee eens te zijn? Je moet toch beiden ondertekenen?
Omdat de eerder afgesproken regeling geheel in jouw voordeel is. Jij gunt hem meer dan waar hij volgens afspraak recht op heeft.
Dus als jij je poot stijf houdt heeft hij het nakijken.
Dat je dat niet wil en het goed wil afhandelen siert je en geeft een goede start van je na-huwelijk.
Foetsie schreef op 13-11-2022 om 22:06:
Sas, dat lijkt inderdaad op onze situatie. Maar hoezo hoeft hij het er niet mee eens te zijn? Je moet toch beiden ondertekenen?
Als jij juridisch sterker staat dan hij is het alternatief dat hij niks krijgt. Gaat hij niet akkoord, dan geldt de letter van de afspraak. Jouw onderhandelingspositie is dus veel sterker.
Ja, dat is zo. Maar hij vindt het oneerlijk. Wil dat ik er helemaal vanaf zie. En dan moet je naar de rechter en duurt het eindeloos. En kunnen we niet meer door 1 deur. Dat vind ik lastig. Voor de kinderen wil ik graag op goede voet blijven.
Je zou denken dat het een kwestie is van genoeg bieden. Maakt hij een kans als hij naar de rechter gaat? Zoals jij het schetst, lijkt dat niet zo. Dus wat zou hem dat opleveren?
Ik zou het uit het emotionele halen door naar een jurist/financieel adviseur te gaan, om het ‘eens een keer goed te laten uitrekenen’ en het van jullie beider meningen en gevoelens los te maken. Die legt dan het koele, feitelijke plaatje neer: zo zit het juridisch in elkaar. Als dat eruit ziet zoals jij nu denkt, en jij maakt dan een genereus gebaar, landt dat heel anders dan nu hij nog het oorspronkelijke plaatje in zijn hoofd heeft. Ik zou hier dus niet met hem over gaan soebatten maar het via een professional spelen.
Tsja, hij wil graag scheiden. Ik zou er niet teveel medelijden mee hebben. Waarom zou jij je ook nog eens voor zo’n gigantisch bedrag moeten (laten) benadelen? Dat is, als je het vanaf onze afstand bekijkt, toch werkelijk bezopen? Hij mag zich uitermate gelukkig prijzen als je hem halverwege tegemoet komt.
In het kader van de onderhandelingen zou ik inzetten op 100%. Laat hem maar voelen dat jij nu even de macht hebt in dit spel. Je stelt je wel heel meegaand op voor de lieve vrede.
Scheiden wordt uiteindelijk als het over geld gaat bijna altijd lelijk. Onze mediator wilde daarom eerst de afspraken over de kinderen op papier hebben. Onze enige echte nare ruzie ever was tijdens de scheiding over geld. Waar man ook dacht dat hij ergens recht op had maar het gewoon ieder de helft bleek te zijn. Laat de mediator hem maar uitleggen dat hij pech heeft. Dan kun je hem later altijd nog tegemoet komen.