Uitzending dokument gisteren

Mat gedoe

Grappig dat jullie dat ook hebben met de mat. Als ik zelf op de grond zit wil ook ergens tegenaan leunen en ga ik ook al snel wiebelen of liggen.

Zou t ermee te maken hebben dat de juf zo lekker op ze neer kan kijken? Zij zitten namelijk zelf nooit op de mat/ vloer.

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

In spanje ook matten

Alleen in de kleuterjaren trouwens, dus tot 6 jaar. Mijn dochter was er geen ster in om keurig te blijven zitten. Maar verder draait ze wel lekker mee op school, ik word alleen wat recalcitrant van de gymjuf, die een A4tje met normen en regels heeft gemaakt dat door ouders en kind ondertekend moeten worden. Pfff, 't is maar gymles hoor. Onee, Lichamelijke Oefening. Regel één luidt namelijk dat je het geen gymnastiek mag noemen. Een van de laatste regels is dat je het verplicht leuk moet vinden. Jaah, mag een kind dat zelf bepalen? Pure denkpolitie is het.

Geen probleem ...

met verbazing zit ik jullie kritieken te lezen - ik herken het helemaal niet hier in australie!!! jongens hebben deel primary (public) en verder high school private gedaan. Public school ... tja... grote chaotische klassen... was er niet blij mee, veel problemen met oudste die zich niet kon aanpassen, laag nivo vergeleken bij nederlandse scholen. geen individuele benadering... nu in highschool: kleine klassen (15-20), veel individuele aandacht, uitstekende sense of community/pastoral care (hoe vertaal ik dat nou weer??!!) en twee zeer gelukkige teenagers ... maar ja. at a cost... dat wel ..

Opgegroeid in systeem

Ozzieozzie, ik vermoed dat jouw kinderen helemaal opgegroeid zijn in het Australische systeem?

Dirksmama

nope; ze waren 6 en 7 toen we hier voor het eerst kwamen; beiden begonnen in Nederland op de montessori school nota bene!!! Dus dat was een heel verschil toen ze hier in het eerste dorp waar we woonden naar een katholieke school gingen. Vervolgens weer een half jaar terug naar Nederland Montessori, en toen 3 jaren public en vervolgens naar hun huidige school, waar ze nu alweer 5 jaar rondlopen ... Ze hebben zeker moeten wennen - aan het klassikale, aan de discipline, maar ze gedijen er allebei zeer wel bij. De enige echte fout die we gemaakt hebben, is dat we met gezonde nederlandse overtuiging vonden dat huiswerk op de basisschool natuurlijk helemaal onzin was, dus daar deden we zo min mogelijk aan ... tja... ik zie nu toch wel dat die 5-10 minuten per dag wel handig is om de routine er in te krijgen ... scheelt weer op de highschool!
Verder denk ik dat wij het gewoon als een groot avontuur hebben beschouwd, en ook aan de kinderen hebben meegegeven dat dingen nu eenmaal anders zijn in een ander land.

Nou, dat doen wij ook

Ik Zit heus mijn kinderen niet op te hitsen tegen het systeem of zo.
Of zo
mirjam

Hmmm

Handig zo'n iPod ...

mirjam

Werk

we zijn voor het werk van mijn man verhuisd. We wonen waar zijn werk is. Ik heb al wel eens gegrapt dat we steeds zuidelijk gaan wonen, volgende halte zou zomaar Walonie of Frankrijk kunnen zijn ( bijzonder onwaarschijnlijk in zijn werk maar vooruit als grap kan het) Wel heb ik duidelijk gezegd dat ik niet naar NL terug wil zolang er nog kinderen naar school/ hogeschool/ uni gaan. ( puur financieel). Of we ooit teruggaan zien we nog wel, hoeft van mij niet.

Wij

zijn gewoon zomaar gaan verhuizen naar Duitsland. Echt, als ik had geweten wat ik nu weet over het Duitse onderwijs, dan was ik of niet gegaan of ik had iets gezocht vlak over de grens.
Overigens hadden wij ons echt, echt, goed voorbereid, maar dit is een soort goedbewaard geheim of zo. Of eigenlijk, je kunt je niet voorstellen dat het ergens zo rampzalig kan zijn, dat het bestaat. Maar echt, het bestaat...

Mirreke

Mensen die in het systeem zitten en dat gewend zijn zullen er waarschijnlijk toch anders tegen aankijken omdat ze geen vergelijkingsmateriaal hebben. Wat me in jou geval echter verbaasd is dat er toch heel veel Nederlanders verhuisd zijn naar de grensstreek met Duitsland. Het is dus wat dat betreft wel vreemd dat gewoon niemand jullie hierover verteld heeft. Zo blijkt maar weer dat een verhuizing altijd een sprong in het duister blijft. Je kan dingen vaak gewoon van te voren niet weten.

Overigens heb ik over het onderwijs in Frankrijk wel heel veel negatieve meningen gehoord maar evenveel positieve meningen dus wat dat betreft kom je ook niet verder. Ik wist natuurlijk wel wat ik kon verwachten aangezien we hier al eerder hebben gezeten maar anders is het ook nogal een sprong in de duisternis.

We hebben ooit jaren terug een korte periode in het Midden Oosten gezeten en hoewel mijn kinderen daar op een Franse school zaten had ik af en toe ook vreemde gewaarwordingen maar aangezien ik wist dat we toch over een jaar weer weg zouden zijn was het allemaal niet zo problematisch. Het is anders als je weet dat het voor langere tijd is.