Lezen in de eerste klas

Herkenning hier

Wij wonen in Duitsland. Ik herken veel in wat je schrijft.
Om een antwoord te geven, nee in Nederland gaat dat anders, veel speelser, en zonder druk, althans dat is mijn ervaring bij mijn oudste kinderen. Mijn kinderen kregen in de laagste groepen totaal geen huiswerk, en zelfs als het minder lekker of minder snel ging dan verwacht hoefden we niet persé extra te lezen. Ja, samen lezen helpt natuurlijk, en is gezellig, maar was niet noodzakelijk. Ik werd wel geïnformeerd over de stand van zaken, maar als ik dan vroeg of ik thuis extra moest oefenen, hoefde dat eigenlijk niet. Juist omdat men vond dat een kind niet teveel druk moest ervaren. Omdat ik zelf juist ontzettend graag lees en het erg waardevol vind heb ik het lezen wel altijd gestimuleerd. Als een kind minder snel of goed kan lezen wordt het op school op eigen niveau gestimuleerd.
Wat mij opvalt hier in Duitsland, is dat men hier absoluut geen vergelijkbaar systeem kent met het AVI systeem. De kinderen leren de letters en moeten dan daarna direct woorden gaan lezen waarvan ik denk, poeh hee, dat zou mij ook demotiveren. En dan moet je net Duits hebben met al die medeklinkers achter elkaar. De meest eenvoudige boekjes hebben al heel moeilijke samengestelde woorden. Het verhaal is wel voor kleintjes, maar de woorden en zinnen vaak veel minder. Kleine kinderen krijgen ook al een uur huiswerk per dag, vanaf groep 5 soms wel twee uur huiswerk per dag.
Als ik een zwart/wi vergelijking moet maken: in Nederland doet men aan speels leren, leren is iets wat leuk kan en moet zijn. In Duitsland is leren een serieuze zaak en absoluut niet leuk. Als het leuk is dan kan het niet goed zijn. Op de basisschool speel je niet, ook huiswerk is een serieuze zaak. Cijfers zijn het belangrijkste wat er is. Vriendje van mijn zoon (9 jaar) kreeg 40 euro voor zijn rapport omdat hij allemaal 2'en op zijn rapport had (in dld is 1 het hoogst en 6 het laagst). Als hij allemaal 1'en heeft, krijgt hij 100 euro. En zo doen heel veel ouders dat... Bovendien zijn ook in de klas cijfers heel belangrijk. Er is een pikorde. Als je niet zo slim bent weet iedereen dat.
Je kunt denk ik wel merken dat ik het een waardeloos systeem vind.
Ik ben nu bezig om mijn jongste Nederlands te leren lezen. Ik werk met materiaal van de Wereldschool en we kijken schooltv via de computer. Ik heb een pakket van Ambrasoft en er is allemaal fantastisch gratis materiaal op het internet te vinden. Er is sowieso ontzettend veel leuk Nederlands leermateriaal op het internet te vinden, ook voor rekenen en andere vakken.
Spreekt jouw kind ook Nederlands? Dan kun je hem misschien ook Nld leren lezen, op een leuke manier, en hem daardoor laten zien dat het ook leuk kan zijn...
Overigens, 30 woorden per minuut lezen voor een kind dat net een half jaar lezen kan vind ik echt niet slecht hoor.

Mirreke

Bedankt voor je uitgebreide uitleg. Als ik dat zo lees is het nederlandse systeem wel heel anders, echt het tegenovergestelde van het duitse, ik wist niet dat het in duitsland er ook zo hard aan toe ging.
Dat duitse systeem kun je meer met het turkse vergelijken denk ik, het moment dat een kind naar de eerste klas gaat dan is zijn jeugd half voorbij, er wordt hier ook niet meer gespeeld, ze mogen niet eens speelgoed mee naar school nemen ( een autootje, balletje...).
OOk hier zijn punten enorm belangrijk, ik noem het altijd een paardenrace. En ook wat jij beschrijft, het moment dat ze de letters kennen moeten ze meteen hele lappen text gaan lezen.

Ýk zal eens meer proberen om te accepteren hoe het er hier aan toe gaat ipv steeds te vergelijken met nederland, want dan zijn 2 uitersten. Dat probleem zul jij ook wel hebben, je weet hoe het ook kan. Mijn eigen lagere school tijd,30 jaar geleden was leuker dan het systeem wat ze hier hanteren.

Ja hier spreken ze ook nederlands thuis, hoewel het minder is geworden sinds hij hele dagen naar school gaat. Hij gaat op zaterdag naar de nederlandse school hier.
Ja die wereldschool moet erg goed zijn heb ik gehoord,maar dat verreist ook weer een stukje discpline denk ik, je moet er echt tijd voor vrij maken. Voor ons werkt de nederlandse school beter, hebben ze ook leuk materiaal trouwens en een nederlandse bibliotheek (alleen hoeven we daar nog niet aan te beginnen, dan wordt hij helemaal gestresst van al die boeken die hij MOET lezen haha)

groetjes Makay

Jeetje lijfstraffen

Dat is helemaal nieuw voor me Balletmama. Jee... Ik weet wel dat het ook hier in Dld bij wet verboden is je kind te slaan.
Wat ik zo vreemd vind is dat het blijkbaar normaal is dat leraren voor de klas schreeuwen. Echt schreeuwen!...? Heel apart, onze kinderen waren in het begin gewoon geschokt. Als dat in Nld gebeurt denk ik dat er boze ouders naar school vertrekken. Zelfs de leuke leerkrachten doen het. Ik denk dat ze hier gewoon niet weten wat pedagogiek is.
Hier heb ik nota bene een contactverbod (ja echt!) gekregen van de directeur van de school van onze oudste zoon. Blijkbaar houdt hij niet van kritische maar vooral meedenkende ouders. Ik mag de mentrix niet meer mailen, ook niet opbellen (en ik heb haar twee keer gemaild, vaker niet, en twee keer op school gebeld, naar aanleiding van een berichtje van haar) en als ik een gesprek wil aanvragen moet dat via het secretariaat, hij zal zich er dan eerst over buigen, en als hij het een legitiem verzoek vindt mag het plaatsvinden met hem erbij...
Je snapt zeker wel dat onze zoon na de zomer in Nld naar school gaat. Ik ben hier zo boos over geweest, maar ik heb eigenlijk geen zin in de energie die het me gaat kosten als ik hiermee aan de slag ga.
Ik denk dat het voor zoon ook veel fijner is om weer in Nld op school te zitten. Het enige nadeel is dat hij dan een uur met de bus moet...
Het is hier soms een compleet andere wereld...

Geld voor cijfers

Geld voor geode cijfers of het behalen van een bepaalde AVI, dat zag ik op mijn school in Rotterdam ook bij veel Turkse ouders (er werd ook gefluisterd over lijfstraffen, maar dat heb ik nooit hard gemaakt zien worden).

Duitsland (zucht)

Mirreke "Ik denk dat ze hier gewoon niet weten wat pedagogiek is." De waarheid als een koe. En het wordt erger op de middelbare school, waar als je pech hebt, je kind al met 10-11 jaar tussen pubers terechtkomt. De leraren alhier hebben geen idee hoe ze met deze leeftijdsgroep om moeten gaan. Vanaf 15 jaar zijn ze handelbaar voor de leraren. Ze zijn gespecialiseerd in hun vak, maar pedagogie....... was ist das?

Mijn (ex)man heeft aan de universiteit voor leraar Duits, Geschiedenis en Lichamelijke Opvoeding gestudeerd. Ja, de vakken beheerst hij, maar hij moet nu hij zelf kinderen heeft, toegeven dat de studie niet op het begeleiden van kinderen is gericht.

Wij hebben het grote geluk dat onze kinderen goed meekomen en zonder beloning of straf goede cijfers halen. Anders had ik voor een moeilijke keuze komen te staan. Naar NL terug is geen optie want wij co-ouderen en de kids zijn terecht dol op hun vader.

Maar o, wat gun ik mijn kinderen graag het Nederlandse onderwijs.

Fély

Turkjie (ook zucht)

Jeetje wat lijkt dat duitse systeem veel op dat turkse zeg, hier snappen ze ook niks van kinderen, er wordt heel veel geschreeuwt en gescholden tegen de kinderen, nu moet ik wel zeggen dat er heel veel "lieverdjes" bij zitten die totaal onopgevoed zijn.
De lagere school gaat hier door tot en met de 8e klas, dus zo'n kind is dan zo'n jaar of 14 als hij klaar is. Hier zijn de pauzes gezamelijk, dus kinderen van 6 spelen "samen" met pubers van 12-13-14 jaar, met alle gevolgen van dien. Die van mij wordt steeds beter in het vloeken en zich misdragen, de school doet er niks aan, ook het voorstel om de onder en bovenbouw apart de pauzes te laten doorbrengen werd van de tafel geveegd.

En dan hebben we nog een leerkracht die absoluut niks van kinderen snapt. De school is van 9-18uur (6 uur pm!!!!) en hierna krijgen ze nog huiswerk mee.......ben de enigste moeder in de klas die hier steeds tegenin gaat. De leerkracht wil absoluut niet begrijpen dat die van mij savonds geen tijd heeft voor zijn huiswerk, die gaat om 20:00 naar bed. Volgens hem is er best tijd voor vrij te maken. Maar mijn kind zit gvd al de hele dag op school, mag hij savonds effe spelen?????
Maar aangezien turkse kindjes er niet voor 22:00 uur in liggen.......

Ook ik gun mijn kinderen heel graag het nederlands onderwijs, maar helaas dat is nu geen optie. Ze lijken er geen problemen mee te hebben, en ach ze weten natuurlijk niet beter.........ik weet hoe het ook kan.

Makay

Uhm makay

Je schrijft, dat ze er geen problemen mee lijken te hebben... Nou, ik denk het dus wel. Het kan niet goed zijn voor kinderen dat er tegen ze geschreeuwd wordt, dat ze niet begrepen worden, dat ze geen eigen mening leren vormen, dat ze door ouderen niet gerespecteerd worden.
Ik denk dat dat soort kinderen gewoon niet zulke hele leuke volwassenen worden later, dat ze dan ook weer net zo tegen kinderen doen, omdat ze niet beter weten.
Ik maak me er wel zorgen over. Wat ze hier ook erg goed kunnen is uitlachen. Er wordt echt uitgelachen, als iemand valt, als je een fout maakt, als je je vergist. Heeeel erg vind ik dat. Ik kan het ook helemaal niet hebben als die van ons dat ook doen. Ja, zegt mijn zoon, dat doen ze allemaal. En liegen, doen ze ook allemaal. Vreselijk vind ik dat...

Mirreke

Mij lijkt het ook niet echt goed voor de kinderen wanneer er tegen hun geschreeuwd wordt, ik kon er eerst helemaal niet mee omgaan . Mijn man verteld me dat hij ook zo behandeld is vroeger en dat ik het niet te zwaar moet opnemen, hij is er goed uitgekomen.

Aan de andere kant, ik kan in mijn eentje dat hele systeem niet veranderen, we wonen nu eenmaal hier en we hebben geen keuze. Ze gaan allebei graag naar school en zien er niet echt "getraumatiseerd " uit. Dus ik heb nu geprobeerd om het te accepteren anders zou ik er zelf aan onderdoor gaan.

Nu moet ik wel zeggen dat er tegen mijn kinderen niet gescholden wordt en ook niet zo veel geschreeuwd. Misschien omdat ze wat "beter" opgevoed zijn dan de gemiddelde turkse kinderen, ik wil niet arrogant zijn en heb mijn kinderen echt niet perfect opgevoed maar als ik zo rond kijk dan valt me op dat turkse kinderen over het algemeen absoluut niet luisteren,dus ik kan me wel een beetje voorstellen dat er geschreeuwd wordt op school, maar ik keur het niet goed.

Maar dat hele onderwijssysteem is hier fout, neem alleen al de opleiding voor leerkracht, zeg maar "pabo", er is helemaal geen selectie, iedereen met goede punten mag leerkracht worden, maar dat wil niet zeggen dat die persoon ook geschikt is. Er lopen dus een aantal van die figuren rond op school , totaal ongeschikt om les te geven.

Maar ik sta wel een beetje met mijn oren te klapperen dat dit ook in duitsland gebeurd, toch een ontwikkeld land zou je zeggen, zeker in vergelijking met turkije. Een land waar je zoiets absoluut niet zou verwachten, gaat dat overal zo of ligt het aan die school waar jouw kinderen naar toe gaan?

groetjes Makay

Mirreke en fely

Mirreke, ik herken het helaas, wat je schrijft, dat ze meedenkende ouders absoluut niet op prijs stellen in Duitsland. Juffen/meesters verwachten dan ook van ouders, dat ze hun vanuit een lagere punt in de hierarchie benaderen, als vertegenwordiger van de overheid... De omgang tussen ouders en juffen/meesters is dan ook erg formeel en niet zo als hier in NL.

Dat ontspannende informeele kletsje met een juf moest ik dus ook eerst leren, omdat ik het vanuit D helemaal niet zo kende.

Gisteren had ik het hier toevallig nog met m'n ex over, hoe het hier loopt op school vergeleken met Duitsland, en hij was echt aardig onder de indruk en zei iets in de trant van: "Ik ben blij, dat jij toen naar NL verhuist ben, dochter zal hier in Duitsland geen toekomst gehad hebben."

Ik zou het dan wat minder dramatisch formulieren, maar in groffe trekken heeft ie wel gelijk. Zij groeit hier zeker gelukkiger op dan het in D het geval geweest zou zijn. Dochter heeft nogal mijn tendencies meegekregen om kritieke vragen te stellen, dat zou op een duitse school echt niet goed in de smaak vallen.

Ha (makay)!

Wat betreft het onderwijs is Duitsland een derde wereldland. Het zal in de grote steden beter geregeld zijn, en ik begrijp dat NRW (nordrhein-westfalen) waar wij wonen het bundesland is waar het onderwijs het slechtst is, maar ik hoor van vrienden in bv. Hamburg en Düsseldorf ook niet veel betere verhalen.
Hier ziet men de computer als de bron van alle kwaad. Mijn kinderen werken nooit op de computer. Ze hebben ze wel op school, maar wat ze daar doen... ik heb geen idee.
Mijn kinderen komen van een Nederlandse school waar ze twee jaar geleden al in alle klassen een smartboard hadden. Waar ze in groep drie al met powerpoint werken, gewoon heel speels allemaal, maar ze doen het dan wel. Waar elke dag wel iemand een spreekbeurt of een mediakring had, enfin, gewoon een normale Nederlandse school. En hier alles klassikaal en je moet gewoon alles klakkeloos van je docent aannemen.
Veel is ook afhankelijk van de schoolleider, heel hiërarchisch, want die bepaalt.
Oh, tegen onze kinderen wordt eigenlijk ook niet geschreeuwd, maar tegen de klas in het algemeen ook hoor. Maar ze schrikken er wel van, en je krijgt gewoon een gek voorbeeld.
Ach, eigenlijk is Duitsland gewoon helemaal een derdewereldland (vinden ze zelf niet hoor). Je zou denken dat hier heel veel heel goed geregeld is. Dat is niet zo. Sommige dingen daarentegen zijn weer in het overdrevene geregeld.

Balletmama

Ik weet het, ik heb al de gekste dingen meegemaakt. soms vind ik dat heel erg, als mijn kinderen de dupe zijn, maar langzamerhand regel ik hier wel mijn plek. Ik tref ook erg veel heel aardige mensen. Het is de andere kant van de medaille denk ik. In Nederland wordt iedereen zo mondig gemaakt, dat dat snel kan omklappen naar onbeschoft. Hier is iedereen zo volgzaam, zelfs de bokkigste puber stopt nog voor een zebrapad bij wijze van spreken.
Ze zouden beide wat van elkaar moeten overnemen.
Wij zijn al een keer in de bioscoop geweigerd, bijvoorbeeld, omdat de bioscoopmeneer de film voor onze jongste zoon te eng vond...!
Ik stond daar met vijf kinderen, iedereen verheugde zich, en we mochten er niet in.
Bizar, terwijl het officieel volgens de regels wel mocht. Vanaf zes onder begeleiding van ouders. Het ging om een Christmas Carol.
Enfin, ik heb die man nog drie keer opgebeld, ik heb zelfs Disney aan de telefoon gehad, ik was zooooo kwaad.
En ik wilde alleen maar met hem praten, om te vragen waarom hij zoiets deed en uit te leggen waarom ik mijn kind daar gewoon mee naar binnen wilde nemen. Hij heeft uiteindelijk de hoorn op de haak gekwakt. Hij had nog nooit zo'n lastig iemand meegemaakt.
Was heel bizar.
Langzamerhand kom ik erachter: in Nederland hebben we een overlegcultuur. Dus ook als je een conflict hebt met iemand is de insteek toch meestal dat je er samen uit wilt komen, dat je een compromis zoekt. Dat merk je in gesprekken.
In duitsland is dat anders. Ik heb al regelmatig meegemaakt dat (bv. die schoolleider, maar ook de schoolleidster van de school van onze andere zoon, en bv. dus ook die bioscoopmeneer) een compromisgesprek gewoon niet gaat.
Ik merk ook dat veel mensen blij verrast zijn als je zelf wel zo een gesprek in gaat. Ik krijg ook veel bereikt. Ik heb bijvoorbeeld al regelmatig uitgebreide en aardige gesprekken gehad met mensen van de belasting, terwijl iedereen hier me vertelt dat dat niet mag, en dat ze dat niet doen. Schijnbaar benader ik het anders, en krijg ik toch de informatie die ik nodig heb.
Veel mensen vertellen ook dat ze dat een heel leuke eigenschap vinden. Hollanders zijn zo locker, wordt gezegd. En ook dat ze dat eigenlijk zelf ook zouden willen zijn, maar dat ze niet weten hoe dat moet.
Duitsers klagen ook veel, maar niemand doet wat. En ze klagen bij de verkeerde mensen, onderling, maar niemand gaat naar de leiding. Ik wel, en dat heb ik dus geweten En ik krijg zo ontzetten vaak te horen dat ze het Hollandse accent zo leuk vinden...
Wel leuk om hier even van me af te kunnen praten.

Mirreke en balletmama (ot)

Is het ook nog zo in Duitsland dat kinderen op school nog oudwerwetse straffen krijgen zoals bijvoorbeeld uren in de hoek staan en 1000 straf regels moeten schrijven? Want nu in nederland ondenkbaar zal zijn maar 20-30 jaar geleden nog wel.

Mariekje

Straffen

Mariekje,

Mijn zoon zit nu in de 1e klas van de basisschool. Lijfstraffen zijn er niet, maar ook hier hoor ik dat de juf schreeuwt en in het ergste geval (en de juf bevestigde dit toen ik haar er naar vroeg) moeten de kinderen naar de "gevangenis" (zo noemen ze het écht). Dit is blijkbaar bij de directrice.
Ik heb vaak het gevoel hier dat je in volle vaart tegen een muur aanrent en begrijpen doe ik niet veel.
En het frustreert enorm.

Sam

Haha, straffen

Allereerst: de eerlijkheid gebiedt mij te zeggen dat één van onze vier kinderen het wonderwel doet op de Duitse school, namelijk onze zoon met pdd-nos. In Nederland was hij een lastig kind in de klas, met veel commentaar van de juffen. Het ging daar gewoon niet zo lekker, de klas was veel te onrustig voor hem.
Hier gaat het goed met hem. De structuur is duidelijk, er is voor hem geen ruimte om onrustig te worden, alles is voorspelbaar. Hij is erg plichtsgetrouw en doet op de Ogata (de naschoolse opvang zeg maar) erg goed zijn huiswerk. Nadeel is nog wel dat hij juist op taalgebied niet zo goed is, en dus een soort handicap heeft vanwege de overstap naar Duitsland, maar hij haalt het langzaam maar zeker in.
Hij heeft een fantastische juf die erg open staat voor onze input met betrekking tot hem en wat hij 'heeft'. Want, nog iets idioots: in duitsland kennen ze het niet, pdd-nos. Alsof het niet bestaat. Als ik zoek via google.de krijg ik een minimaal aantal hits in de duitse taal. Pdd-nos wordt in het Duits vertaald als atypisches Autismus, maar als ik daarover lees herken ik daar vrijwel niets in van pdd-nos. Kortom, het bestaat niet, in Duitsland hebben kinderen geen pdd-nos. Gelukkig heeft zijn juf wel een open mind, en de mensen van de Ogata ook.
Maar dan: straffen: strafregels: Jazeker. Onze zoon van elf (realschule) moest inderdaad regels schrijven. Dat gecombineerd met nog zo wat 'dingetjes', heeft ertoe geleid dat wij hem hebben in geschreven op een school in Nederland, waar zijn zus ook al naartoe gaat. Na de zomer zijn zijn (en onze) frustraties daar afgelopen. NOg maar een paar maanden...
In de hoek staan: tot mijn stomme verbijstering kwam mijn zoon (die met pdd-nos) laatst woedend terug uit school waar hij het laatste uur in een schoolrkestje zit. Hij heeft idd. in de hoek moeten staan, een kwartier of zo. Hij is enorm beledigd en gaat niet meer naar deze les (is vrijwillig).
Ik heb hierover direct contact opgenomen, en de juf gaat hier met de betreffende leraar over praten. Gelukkig vinden ze allemaal in de hoek staan niet meer van deze tijd, behalve die docent dus.
Veel van dit soort excessen zijn een gevolg van het feit dat in de opleiding tot leraar nauwelijks tot geen aandacht wordt besteed aan pedagogiek. De gemiddelde docent weet echt niets van groepsprocessen, groepsdynamiek, kinderen en hoe ze zich gedragen, van leerprocessen noem maar op. Ze weten alleen maar iets van hun vak.
Ik kwam hier allemaal, heel fijn..., pas achter toen we hier al woonden. Dit soort informatie vind je niet tot nauwelijks op het net, ook vrijwel niet op fora...

Sam

waar ergens in Duitsland woon jij zo ongeveer? Wij zitten in NRW, gelukkig redelijk dichtbij de grens en een grote Nederlandse stad.

Mirreke

Wij wonen in Hessen, in het zuiden.
Wel proberen we al tijden terug te gaan naar NRW, omdat ik er op hoop dat mijn (duitse) man daar kan werken en onze zoon in NL naar school kan. Maar het lukt maar niet.

helaas.

Als ik allemaal van te voren had geweten waar het op uit zou draaien, had ik ervoor gezorgt dat we direct samen in Nederland zouden zijn gaan samenwonen.

Helaas wist ik ook veel niet.

Gelukkig heb ik wel ook hele leuke duitse vriendinnen en het landschap is hier heel mooi. Maar het hele systeem nee daar snap ik geen snars van.

groetjes Sam

Koophuis/huurhuis

Heb je een koophuis? Omdat je schrijft dat het allemaal niet zo lukt? Of ligt het aan de mogelijkheden om werk te vinden? Werk je zelf ook?

Huur

Het gaat niet om het huis maar eerder om het werk. Mijn man heeft hier een goede baan en die wil hij alleen tegen net zo goed of beter opgeven (begrijpelijk).
Ik ben zelfstandige "Tagespflegeperson". In nederland zou ik weer "gewoon" in de zorg kunnen werken, dat gaat hier niet omdat het mijn functie niet geeft. Helaas.Op het moment ben ik hier heel tevreden met mijn werk, kan dat ook in NRW doen, maar ik wil graag terug vanwege mijn zoon. Bij mijn man lukt het dus niet zo goed ander werk te vinden......

Sam

Lieve sam

Blijven proberen, of laten proberen. Mijn kinderen doen het gelukkig goed op school, maar zoals je weet zou ik willen terugkruipen, hoofdzakelijk vanwege het onderwijs. Ik heb dagelijks het gevoel dat ze in Nederland nog beter tot hun recht komen en meer kansen krijgen. Gelukkig heeft mijn dochter besloten dat ze in Leiden wil studeren. Voor mijn zoon heb ik stiekem al de voorkeur voor het Technasium. Ook mijn man ziet het nu langzaam met tegenzin in dat het onderwijs hier een trieste zaak is. Jammer dat hij geen vergelijking kan maken met het Nederlandse. Maar ja, er is hoop, hij kijkt nog steeds liever films in originele versie dan de nagesynchroniseerde.

Tip, mocht je over 4 jaar nog daar wonen, ga met een grote boog om de middelbare school in dit stadje, maar kijk in de omgeving.

Dikke knuffel enne, zullen we maar eens weer lekker klagen samen?

Liefs,
Fély

Moedeloos

Ja je wordt er moedeloos van hier...
Gelukkig hoorde ik net op het Elterngespräch (met de goede juf) dat het met kind 3 erg goed gaat.
Sam, ben je ook van plan je kind Nederlands te leren lezen en schrijven? Dat probeer ik zelf met jongste wel, niet alleen gewoon omdat het zijn moedertaal is, maar ook met het oog op vervolgonderwijs in Nederland. Een na jongste (kind drie) probeer ik op niveau te houden, dus met zijn eigen niveau mee te laten gaan.
Als je zelf met je kind wilt werken is erg veel leuk materiaal op de computer te vinden. Dat was nog iets wat me zo verbijsterde, computermateriaal in het Duits is toch een stuk moeilijker te vinden. Het is lang zo leuk niet en erg veel is betaald... Over het Duits, er is wel veel te vinden voor Duits als tweede taal (Duits.de en nog zo wat). Dat soort materiaal is ook handig voor nederlandse kinderen.
En voor de rest, tja, veel naar school blijven gaan, en blijven praten. Er moet toch ooit iets veranderen, en ik hoop dan maar dat ik daar iets toe kan bijdragen. Ik hoor ook van Duitse ouders die telkens tegen een muur aanlopen.
En ik schreef het al eerder, bijna iedereen hier die een vervolgopleiding doet, doet die opleiding in Nederland. Van MBO, HBO tot universiteit. En al die jongeren komen meestal toch weer in Duitsland werken, en nemen hopelijk dan toch iets van het Nederlandse systeem mee....

Fely(?) en mirreke

Volgens de juf hoort mijn zoon tot de beste leerlingen in haar klas (tot nu toe). Helaas kwam hij gisteren toch weer verdrietig thuis: hij had straf gekregen omdat hij was opgestaan (!!). Toen ik vroeg waarom hij was opgestaan (hij wist niet dat daar straf op stond), vertelde hij dat hij een klasgenootje had willen helpen. En de juf was aan de andere kant van de klas bezig geweest. Hij had alleen maar willen helpen.

Mirreke, ja hij leert nederlands, elke dag een halfuur tot een uur. In nederland heb ik eerste klas leesboekjes gekocht, loco spelletjes die aansluiten op het lessystteem en inderdaad veel internet opdrachtjes.

er is een website die heet "educatief.nl" en die hebben ook het één en ander.

En voor de rest gebruiken we het internet als we iets willen opzoeken. Gelukkig ben ik zelf een giga boekenlezer dus we hebben véél heel veel boeken in huis.

Omdat ik door mijn werk veel cursussen heb in het Jugendambt was ik afgelopen november daar voor een lezing voor leraren, kleuterschooljuffen, nso juffen en dus ook tagespflegepersonen. Die lezing duurde acht uur en ging over "Alltagsinklusieve Sprachförderung" bij meertalige gezinnen. Dubbelinteresant dus voor mij.

Dubbelinterresant ook dat er van de school en kleuterschool hier NIEMAND aanwezig was. De week daarop hadden we ouderraadvergadering en meende de schooldirectrice dat het niet zo`n belangrijk onderwerp was geweest.

Mirreke, helaas krijgt mijn zoon het "te voelen" als ik me teveel beklaag. Daar ben ik intussen al achter.

Ik weiger me aan te passen aan een systeem dat ik niet begrijp, maar ter wille van mijn zeven-jarige moet ik me toch af en toe in houden.
Zoals gisteren.

En ja, je word er echt moedeloos van af en toe.

Sam

Bizar, die insteling

Als iets in Duitsland telkens terugkomt in het nieuws en zo is het wel hoe het bij de jeugd gesteld is met de taal. Om dan als directrice dat niet belangrijk te vinden...
Nog zoiets. Toen wij hier kwamen vroeg ik aan de directrice of er nog meer meertalige kinderen waren, of kinderen met een NEderlandse of andere culturele achtergrond. Dit in het kader van (Duits als) tweede taalverwerving. Zij dacht van niet, zei ze. Er bleken ten eerste meer Nederlandse kinderen op school te zitten, maar bijna alle vriendjes van kind drie zijn ofwel (deels) Pools, Russisch, Koerdisch, Turks en Albanisch. Later las ik dat in NRW zeker een derde van alle kinderen een of twee buitenlandse ouders heeft. Juist hier is inzicht in hoe een kind een tweede taal verwerft zo belangrijk. En juist hier kregen wij van meerdere scholen het advies om thuis met onze kinderen Duits te gaan praten. Hoe dom kun je zijn!!! Ze weten er echt niets van en erger nog, het interesseert ze ook echt niet.
En ja, het is idd hier 'gebruikelijk' dat kinderen het merken als hun ouders ongehoorzaam of ongezeglijk zijn. Maar toch laat ik me daar niet door weerhouden, dan ga ik alleen nog vaker. Ik heb gelukkig met de juffen zelf een goed contact, het zijn vooral de directeuren/trices met wie ik in de clinch lig.
Ik lag me telkens weer kapot hier. En ons kind probeer ik ook Nederlands te leren...
Kun over dat gedoe hier op school trouwens praten met je vriendinnen? Hoe staan zij ertegenover? Ik probeer hier mensen wel bewust te maken hoor. En mensen van wie de kinderen nu in Nld. op een opleiding zitten krijgen nu ook door hoe erg het in Duitsland is. Ik hoor regelmatig van jongeren dat ze überhaupt niet wisten dat leren en school leuk kon zijn... Arme kinderen, arm Duitsland.

Ignorant

noemen ze dat volgens mij. Mijn zoon heeft van de 21 kinderen in de klas ongeveer 4 klasgenootjes die "rein" duits zijn. De rest is gemixed etc. Tijdens de ouderraadzitting kwam naar voren dat er maar 20 procent niet duitse kinderen op school zitten. Mijn mond viel open en ik wilde natuurlijk weten hoe dat kwam.

In de statieken van onze stad staat het aantal buitenlanders vermeld. er zijn veel (meestal arabische) ouders die de kinderen meteen de duitse nationaliteit meegeven. Deze kinderen vallen dan meteen onder de noemer Duitse kinderen. Zelfs als de ouders geen woord duits spreken, vallen de kinderen onder bovenstaande noemer. Ik heb dus gezegt dat ik dit onverantwoorde struisvogelpolitiek vind en werd dom aangekeken.

Ik snap dat niet.

ik snap ook niet dat proffesoren uit NRW en Zürich die werkdag allemaal vertelden dat je eigen taal spreken SUPERBELANGRIJK is omdat de vreemde taal (in dit geval duits) een heel andere zinsbouw heeft en dat ook dit niet zo wordt gezien door school. Hoe kunnen ze (scholen) in godsnaam zo lomp zijn te veronderstellen dat alleen het duits goed genoeg is?

Er zijn duitse vrouwen die in NL op vakantie gaan, die zich afvragen hoe ik het hier volhoudt. Dat vraag ik mezelf ook wel eens af. er zijn er ook die vinden dat ik veel te ver ga en niet mag vergelijken want ik woon nu eenmaal hier.

Afgelopen zomer zijn we (zoon en ik) verbaal aangevallen door een oude man. Hij vond het een schandaal dat ik in het openbaar NL spreek met mijn zoon en geen duits. Ik praat niet meer met deze kerel. Maar een hoop duitse mensen nemen me dat kwalijk omdat hij vroeger tandarts was. Die man is notabene 70 en heeft een 7 jarige dochter bij mijn zoon in de klas. Zijn vrouw? Thai. Ze mag geen woord thai tegen haar kind spreken en voor de rest mag het kind ook niet naar haar thai opa en oma want "die zijn arm".

Dat snap ik trouwens ook niet: mensen afrekenen op hun beroep. Maar dat zal in NL ook wel zo zijn.

groetjes Sam

Minister

trouwens.....wat vinden jullie van die "nieuwe" minister van Buitenlandse zaken?

Die spreekt geen woord engels. Zou hij zich niet schamen in het buitenland? Of zou hij zichzelf als voorbeeld zien?

Het is natuurlijk lachen als hij zijn mond open doet, maar eigenlijk is het dieptriest.

Sam

Ja ik zei het al, bizar )

Die minister wordt door 1Live regelmatig te kakken gezet. Dan laten ze weer eens een door hem mismaakte Engelse zin horen.
Ik hoor dat soms ook wel, dat mensen vinden dat ik met mijn kinderen geen Nederlands zou mogen praten. Ik ben zelf officieel docent (Engels) en als iemand er iets van zegt, zeg ik gewoon dat ik onderwijs- en taalkundige ben en dat uit onderzoek is gebleken dat mijn kinderen hun Duits pas goed kunnen leren als ze hun moedertaal goed beheersen. Dat ik er op deze manier juist alles aan doe om hun Duits te stimuleren. Overigens was dat tijdens mijn studie wel een aandachtspunt van mij, tweede taalverwerving en tweetaligheid.
Het grappige is dat ik nu steeds vaker de opmerking krijg dat onze kinderen zo ontzettend goed Duits praten. Ik zie dat dan maar als een soort excuus voor hun eerdere opvatting. En het zegt ook iets over hoe slecht Duitse kinderen hun eigen taal beheersen.
Oh, dat mensen op hun beroep worden afgerekend heb ik in Nld. niet meegemaakt. Daar is dat politiek heel erg incorrect om dat te doen. Wij kwamen ook van een fantastische school waar bv. ook niet gepest werd en zo en waar onderscheid op basis van kleur, geloof of inkomen niet voorkwam (of ik liep blind door het leven, kan ook). De overgang was erg groot. Want (nog een negatief puntje) wat ik ook zo erg vind is bv. dat er zo veel wordt uitgelachen. Is schijnbaar heel normaal hier. En pesten. Ik ga altijd DIRECT naar de juf, zogauw ik het hoor. Die is gelukkig altijd ook helemaal ontzet, en dan wordt er wat aan gedaan. Maar ik geloof dat ik de enige ouder ben die dat doet...
Tja, ik had een heel ander beeld van Duitsland dan de werkelijkheid die ik nu ontmoet. Maar ik kom wel heel wat aardige mensen tegen, en er zijn er veel die ook graag willen dat er iets verandert maar niet weten hoe dat moet.
Ik denk ook dat Nederland ondanks alle negatieve berichten toch wel een heel fijn landje is, waar mensen en kinderen vooral positief gestimuleerd worden. Er zijn altijd uitzonderingen natuurlijk maar door de bank genomen...

Mirreke

Ik denk ook dat veel jonge duitsers wel wat willen veranderen. Het is alleen heer lerg moeilijk. Ik krijg zo vaak de indruk dat hier van hogeraf voor iedereen gedacht wordt, en dat je gewoon vaak geen eigen mening hoort te hebben. Ik kwam laatst bij de dokter omdat mijn oorpijn niet overging en ik al twee weken druppels nam. de assistente was heel kwaad op mij dat ik het gewaagt had zelfstandig druppels in mijn oor te doen, zonder eerst de dokter er naar te laten kijken. Achteraf bleek dat ik neusdruppels nodig had ipv oordruppels. Maar die woede van die mevrouw verbaasde me ontzettend. Alsof ik zelf niet in staat ben dingen op te lossen. Ik vind dat ook in het onderwijs. Ik denk vaker dat hier veel te veel mensen veel te veel te zeggen hebben. het kan toch niet mogelijk zijn dat je in één stad 15 basisscholen hebt die ALLEMAAL een ander systeem handhaven en allemaal andere regels hebben?
Waarom wordt er niet in Berlijn besloten: dit is het onderwijs, zo moet het zijn, dit zijn de boeken en iedereen heeft zich hier aan te houden.

Ik merk dat in veel dingen en duitse mensen merken dat ook. Een duitse vriendin van me (en Japanologe en lerares frans) denkt dat dit komt doordat in Duitsland zoveel opstanden in het verleden de kop zijn ingedrukt dat de mensen nog steeds niet echt geleerd hebben voor zichzelf op te komen. Ik weet het niet. Ik denk dat nederlanders inderdaad veel meer gelijkwaardigheid geleerd hebben.

Die meneer waarover ik eerder sprak, viel mijn zoon midden op straat lastig met zijn probleem. Hij schreeuwde en riep dat mijn zoon niet volwaardig was en dat soort dingen. ik spreek niet meer tegen hem omdat ik vind dat als ik niets goeds weet te vermelden ik beter niets kan zeggen.

Dit is echter het enige geval. Mijn schoonfamilie is oerduits en vooral tegen alles wat niet duits is, dus misschien reageer ik een beetje allergisch op zulke dingen. Verder is mijn schoonfamilie harstikke in orde. In het begin vonden ze het verschrikkelijk dat hun kleinzoon met mij geen duits spreekt, nu scheppen ze op dat hij zo goed met talen is. Achter mijn rug om dat wel, maar beter zo dan helemaal niet.

Hier wordt ook veel uitgelachen maar ik denk dat dat misschien is omdat ik persoonlijk vind dat duitsers geen gevoel voor humor hebben. of misschien hebben ze dit wel en heb ik het niet. Hahahaha.

Maar je hebt gelijk: dit soort dingen vind je niet op het internet. Daarbij moet ik ook eerlijk zeggen dat ik voordat ik kinderen kreeg geen enkele moeite had hier te wonen. Ik kreeg pas problemen toen ik erachter kwam wat hier allemaal qua opvoeding zo anders gaat.

Sam

Of het met opstanden te maken heeft weet ik niet

daarvoor is mijn geschiedkundige kennis van deze streek weer te klein (ik heb juist het idee dat veel opstanden, oorlogen ed, uit deze streken stammen, denk niet alleen aan het recente verleden, maar ook in de tijd van de Romeinen, de Germanen), maar ik weet wel dat Duitsers van kind af aan juist onmondig worden gemaakt. Ze leren niet zelf te denken, ze leren het zelf denken juist af en moeten meedenken met de kudde. Nederlanders leren daarentegen heel erg voor hun eigen mening opkomen.
Als mijn zoon tegen een mening van een docent in gaat (zo werd er onlangs door een muziekdocent heel erg afgegeven op Tokio Hotel, een succesvolle Duitse band, en laat nou toch mijn dochter een reuzefan zijn. We zijn al drie keer naar een concert geweest, hartstikke leuk!), wordt hij verbaal gewoon afgemaakt. Niet normaal. Zoon wilde voor Tokio Hotel opkomen, dat is not done blijkbaar, tegen je docent ingaan.
Vrienden van ons wonen in de omgeving van Hamburg, zij ervaren hetzelfde.
Wat ik ook merk, is dat er tussen ouders en kinderen een enorme afstand is. Hoe ouder ze worden hoe minder ze delen met hun ouders. Mijn dochter is helemaal verbaasd hoe weinig duitse kinderen thuis vertellen. Ze heeft een vriendin die al een jaar een vriendje heeft zonder dat haar moeder dat weet, bijvoorbeeld. Dit is zonder uitzondering bij iedereen het geval. Duitse kinderen moesten helemaal wenen dat het bij ons totaal het tegenovergestelde is. JE gaat ook niet tegen je ouders in, bijvoorbeeld. Ze lijken wel gedrild, ook puberende pubers. Ik zei al tegen mijn dochter dat wij toch wat verkeer doen blijkbaar

Opstanden

Ik weet het ook niet hoor. Ze verhaalt dat meestal nog op de tijd van toen er nog een keizer was. Ik denk inderdaad dat je helemaal gelijk hebt met wat betreft het onmondig maken op jonge leeftijd. Mijn zoon vertelt ook heel veel tegen mij, en dat vinden inderdaad sommige moeders en kinderen raar.

Ik ben er heel blij om. Maar wederom bij mijn duitse schoonfamilie worden de kinderen (nog twee neefjes) tijdens het eten apart gezet van de volwassenen. vervolgens worden ze stevig in het oog gehouden want er mag niet gesproken worden door de kinderen tijdens het eten. Er wordt ook heel raar tegenaangekeken dat ik vrijwel elke dag kook en dat eten voor ons heel gezellig is en dat we ook praten.
Als de kinderen niet luisteren word er op ze geschreeuwt en gedreigt. Bij mijn zoon doen ze dat niet want daar zouden we snel korte metten mee maken. Maar die andere twee die krijgen heel wat te horen. Zo mochten ze ook niet met poppen spelen. Heel apart allemaal. En soms voelt het net of je járen terug bent in de tijd.

Gisteren zei een bekende: Ja, nu heeft je zoon nog plezier op school. Dat mag ook nog wel in het 1e jaar. Maar daarna wordt het toch echt ernst.

Haar zoon gaat ook in de eerste klas.

Dat merk hier ook wel: plezier hebben is vaak niet zo gewenst. Alles moet zo serieus. Bleh!

Zoveel herkenning in dit draadje

Ik was dan ook een van de tieners die alles maar stiekem deed - eerlijk zijn was bij ons dodelijk. Dat ik eerlijk tegen mijn moeder gezeggt had, dat ik blowde, had ik huisarrest gehad tot m'n 18de.

Ik heb dan van het gegil op de basisschool geen traumas over gehouden, maar ben toch erg blij, dat dochter zoiets bespaart blijft.

Ik was ook aangenaam verasst, dat scholen hier in NL wel een pestbeleid hebben en ook actief iets gedaan wordt ermee. Bij mij werd toen gezeggt, dat "sie sich nicht gut genug in die Klassengemeinschaft einfügt" en thuis kreeg ik dan het gezeur, dat ik te opstandig was gewoon en het mijn fout was dat ik gepest werd.

Ik was gewoon geen goede meeloper, deed mijn eigen ding, had mijn eigene mening en uitte deze ook.

Een multi-cultureel leven werd bij ons op het dorp niet op prijs gesteld. Het was alleen maar duitsers met duitsers en buitenlanders met buitenlanders. Ik ging in mijn jeugd vooral met Kroaten om, omdat hun kwa mentaliteit meer op mijn lijn zaten dan mijn duitse leeftijdsgenoten en de weinige duitse vriendinnen, die ik had, mochten vervolgens niet meer met mij omgaan - en pikkten dat ook gewoon zonder vragen te stellen.