Zwager heeft hekel aan baby
Ik heb een redelijke band met mijn zus, maar zij is getrouwd met een man die er geen geheim van maakt dat hij mij niet mag. Ik heb het ook niet zo op hem dus ik heb dat altijd maar gelaten. Echter, ik ben dit jaar moeder geworden en sindsdien gedraagt mijn zwager zich idioot. Hij stoort zich aan de baby en de aandacht die de baby krijgt. We zien elkaar wekelijks bij mijn ouders thuis en dan negeert hij ons straal en doet hij bozig. Dat drukt nogal op de sfeer.
Mijn zus heeft gevraagd of wij er rekening mee willen houden dat hij het lastig vindt zo'n baby in de familie. Moeten we dat doen? Ik wil mijn zus niet schofferen, maar mijn ouders zijn juist zo in de wolken en ik wil deze bijzondere tijd ook niet laten dicteren door zo'n kinderachtige vent.
Ja, dat mag je best met hen delen. Dan snappen ze jou ook beter.
Ik wist niet dat ze daar niet van op de hoogte waren.
Flanagan schreef op 09-08-2023 om 17:54:
Ja, dat mag je best met hen delen. Dan snappen ze jou ook beter.
Ik wist niet dat ze daar niet van op de hoogte waren.
Ja ik probeer niet te stoken of te roddelen dus ik heb dat tot nu toe niet gedeeld. Ik wilde de situatie niet nog erger maken en het was wel duidelijk dat mijn zus het onder ons hoopte te houden. Maar als ik het niet deel ben ik inderdaad bang dat ze er ook minder van gaan snappen.
IMI-x2 schreef op 09-08-2023 om 17:52:
[..]
Maar dat is het probleem niet. Het gaat om het gedrag van de zwager, en dat speelde al voordat de baby er was.
Jawel, als zij het gedrag van de zwager triggeren, dan mogen zij toch best weten dat hij dus ook een probleem heeft met hun aandacht voor de baby, en dat via het bekritiseren van (het makkelijkere doelwit) Mia probeert te manipuleren (via zijn partner ook nog)? Hoe onrechtvaardig zijn gedrag ook is.
Miamiamia schreef op 09-08-2023 om 18:10:
[..]
Maar als ik het niet deel ben ik inderdaad bang dat ze er ook minder van gaan snappen.
Stel dat jij ineens gaat zeggen "nee, laat baby maar even liggen," of steeds van onderwerp verandert als zij iets over je baby zeggen, dan lijkt mij dat ze dat inderdaad niet snappen als ze niet weten waarom.
Ik dacht dat ouders van het probleem wisten.
In dat geval zou ik zeker eens met ouders praten.
Je kunt m.i. gerust delen wat er van je gevraagd is, het heeft tenslotte ook gevolgen voor opa en oma als je gehoor zou geven aan zijn wensen (wat ik niet hoop overigens).
Wandelvrouwtje schreef op 09-08-2023 om 17:02:
[..]
Hiermee leg je het probleem bij de ouders neer, waar het niet hoort. Hopen dat een ander iets gaat zeggen zodat je dat niet zelf hoeft. Zeker niet leuk voor de ouders, maar waarom moeten zij dit probleem nu oplossen?
De ouders zijn de gastheer en gastvrouw als je bezoek in je huis ontvangt is het raar dat je toe laat dat de ene gast de andere negeert en onbeschoft behandeld. Door niet adequaat te handelen als het gebeurt ben je er medeverantwoordelijk voor dat het gedrag blijft bestaan. De ouders hebben dat vast wel door maar voor de lieve vrede en de schone schijn wordt hun dochter opgeofferd.
Miamiamia schreef op 09-08-2023 om 18:10:
[..]
Ja ik probeer niet te stoken of te roddelen dus ik heb dat tot nu toe niet gedeeld. Ik wilde de situatie niet nog erger maken en het was wel duidelijk dat mijn zus het onder ons hoopte te houden. Maar als ik het niet deel ben ik inderdaad bang dat ze er ook minder van gaan snappen.
Als je wil dat ze je begrijpen, zul je eerlijk moeten zijn. Je kunt toch niet zeggen wat je zo raakt, zonder te vertellen wat het is dat je zo raakt?
Komt nog bij: de man stoort zich aan de aandacht die jouw baby krijgt. Maar wie besteedt nou eigenlijk die aandacht aan de baby? Wie zou(den) dus gevraagd moeten worden om een oplossing? Je krijgt gewoon een onuitvoerbare opdracht van je zus.
Ik zou dus iets zeggen tegen je ouders als: “Zus heeft gezegd dat man er slecht tegen kan dat baby zoveel aandacht krijgt en ze heeft me gevraagd daar wat aan te doen. Maar ik weet helemaal niet hoe ik dat in mijn eentje moet doen en ik heb daarbij hulp nodig. Ik zit er ook echt mee in mijn maag want ik voel me er heel slecht over hoe dat tussen hem en mij gaat. Ik kan er echt niet meer goed mee omgaan. Dus daar heb ik ook hulp bij nodig.”
Mija schreef op 09-08-2023 om 19:06:
[..]
Als je wil dat ze je begrijpen, zul je eerlijk moeten zijn. Je kunt toch niet zeggen wat je zo raakt, zonder te vertellen wat het is dat je zo raakt?
Komt nog bij: de man stoort zich aan de aandacht die jouw baby krijgt. Maar wie besteedt nou eigenlijk die aandacht aan de baby? Wie zou(den) dus gevraagd moeten worden om een oplossing? Je krijgt gewoon een onuitvoerbare opdracht van je zus.
Ik zou dus iets zeggen tegen je ouders als: “Zus heeft gezegd dat man er slecht tegen kan dat baby zoveel aandacht krijgt en ze heeft me gevraagd daar wat aan te doen. Maar ik weet helemaal niet hoe ik dat in mijn eentje moet doen en ik heb daarbij hulp nodig. Ik zit er ook echt mee in mijn maag want ik voel me er heel slecht over hoe dat tussen hem en mij gaat. Ik kan er echt niet meer goed mee omgaan. Dus daar heb ik ook hulp bij nodig.”
Dit zou ik juist absoluut niet doen. Niet je ouders er (mentaal) verplicht bij betrekken door ze om hun hulp te vragen, dat is ook niet nodig. Je bent dan van je zwager's probleem (en die van je zus), niet alleen jouw probleem maar ook die van je ouders aan het maken. En voor je het weet is ieder zijn probleem, behalve die van je zwager.
Bovendien loop je het risico dat ze je niet (kunnen) helpen (terwijl jij vind van wel) met alle gevolgen (voor jou wel te verstaan, niet voor je zwager en zus) vandien.
Sorry dat ik er zo bovenop duik, maar mijn ervaring met dit soort figuren is niet hun probleem de jouwe maken (dat houdt niet op, niet vanzelf).
Zo feitelijk mogelijk open zijn over wat er speelt bij degene die ertoe doen (dus dat hoeft niet HEEL de familie te zijn) en de bal z.s.m. terugspelen. Zwager heeft het probleem, is een volwassen vent, hij komt zelf eerst maar eens met wat suggesties over hoe hij zijn probleem op kan lossen.
EnglishmaninNewYork schreef op 09-08-2023 om 19:16:
[..]
Dit zou ik juist absoluut niet doen. Niet je ouders er (mentaal) verplicht bij betrekken door ze om hun hulp te vragen, dat is ook niet nodig. Je bent dan van je zwager's probleem (en die van je zus), niet alleen jouw probleem maar ook die van je ouders aan het maken. En voor je het weet is ieder zijn probleem, behalve die van je zwager.
Bovendien loop je het risico dat ze je niet (kunnen) helpen (terwijl jij vind van wel) met alle gevolgen (voor jou wel te verstaan, niet voor je zwager en zus) vandien.
Sorry dat ik er zo bovenop duik, maar mijn ervaring met dit soort figuren is niet hun probleem de jouwe maken (dat houdt niet op, niet vanzelf).
Zo feitelijk mogelijk open zijn over wat er speelt bij degene die ertoe doen (dus dat hoeft niet HEEL de familie te zijn) en de bal z.s.m. terugspelen. Zwager heeft het probleem, is een volwassen vent, hij komt zelf eerst maar eens met wat suggesties over hoe hij zijn probleem op kan lossen.
Jij omschrijft beter wat ik ook probeerde te zeggen.
Overigens was mij ook niet duidelijk dat de ouders helemaal niks wisten van het verzoek van zus. Verbaast me ook wel.
EnglishmaninNewYork schreef op 09-08-2023 om 19:16:
[..]
Dit zou ik juist absoluut niet doen. Niet je ouders er (mentaal) verplicht bij betrekken door ze om hun hulp te vragen, dat is ook niet nodig. Je bent dan van je zwager's probleem (en die van je zus), niet alleen jouw probleem maar ook die van je ouders aan het maken. En voor je het weet is ieder zijn probleem, behalve die van je zwager.
Bovendien loop je het risico dat ze je niet (kunnen) helpen (terwijl jij vind van wel) met alle gevolgen (voor jou wel te verstaan, niet voor je zwager en zus) vandien.
Sorry dat ik er zo bovenop duik, maar mijn ervaring met dit soort figuren is niet hun probleem de jouwe maken (dat houdt niet op, niet vanzelf).
Zo feitelijk mogelijk open zijn over wat er speelt bij degene die ertoe doen (dus dat hoeft niet HEEL de familie te zijn) en de bal z.s.m. terugspelen. Zwager heeft het probleem, is een volwassen vent, hij komt zelf eerst maar eens met wat suggesties over hoe hij zijn probleem op kan lossen.
Nee, maar als de onderlinge familieband gewoon goed is en er normaal gesproken wel over zaken gepraat wordt, dan moet dit ook gedeeld kunnen worden.
Miamiamia schreef op 09-08-2023 om 16:17:
[..]
Zou dat niet veel te huichelachtig zijn denk je? Want ik ben ook gewoon boos en zou het liefst een vormelijke relatie met hem hebben omdat we het nu eenmaal met elkaar moeten doen. Op meer zit ik niet meer direct te wachten. Komt trouwens bij dat hij via mijn zus al heeft laten weten niet open te staan voor een gesprek.
Niet huichelachtig, want je kan prima overeen komen dat jullie eens even alles op tafel gooien en daarna overeen komen dat jullie zeer verschillende personenlijkheden zijn, dat het botst, maar dat je overeen komt elkaar beleefd te begroeten en minimale beleefde sociale omgangsvormen te hebben naar elkaar, punt.
Ik lees dat hij bij jou zus heeft aangegeven geen gesprek met jou te willen en ik lees toch tussen de regels door, dat er toch een 'geschiedenis' aan vooraf gaat tussen jullie. Er wordt nu een topic geopend, maar die dekt de lading niet, gekeken naar jullie geschiedenis samen. Wat maakt dat hij zo doet....dat is de kern en zolang die kern niet besproken en opgelost wordt gaat er niks veranderen...
Lollypopje schreef op 08-08-2023 om 07:29:
Alleen RB kan de logica hebben dat als 1 persoon last heeft van een baby, en zichzelf vervolgens als een kleuter gedraagd, de hele familie zich aan moet passen aan die ene persoon. Want last van een kind, weegt altijd zwaarder dan al het andere 🤦♀️
Nou, ik heb die posting van RB er nog even op nagelezen en dat haal ik er niet uit. Ik verdedig de zwager hier niet, en vzviw doet RB dat ook niet, want een hork is nu eenmaal een hork maar feit is wel dat niet iedereen dol is op baby’s. Dus dat klopt ls een bus wat RB zegt. En dat is ook niet verplicht. Maar dat is geen vrijbrief om aan de moeder van dit babytje én eisen te stellen, viavia, én te negeren.
En dan kan je wel 20 likes hebben, of 50 voor mijn part maar ik vind deze reactie ook geen schoonheidsprijs verdienen.
Bijtje82 schreef op 09-08-2023 om 19:54:
[..]
Nee, maar als de onderlinge familieband gewoon goed is en er normaal gesproken wel over zaken gepraat wordt, dan moet dit ook gedeeld kunnen worden.
Delen ben ik helemaal voor.
Maar de ouders actief hulp vragen in dit geval, niet. Want zodra TO aangeeft hier hulp bij nodig te hebben op de manier die Mija voorstelt, heeft ze het haar probleem gemaakt en betrekt ze haar ouders er tegelijkertijd bij.
TO's zus heeft geprobeerd het probleem van haar man, TO's zwager, bij TO neer te leggen. Maar wat zwager er zelf aan gedaan heeft, bereid is om te doen of er überhaupt aan moeite voor wil doen..?
Er is niks mis mee als TO haar ouders informeerd over wat er speelt en de bal vervolgens terugrolt naar zwager; degene met het probleem.
ik denk inmiddels dat het niet om de baby gaat, maar om TO En zwager. Daar is wat aan vooraf gegaan en daar ligt de kern.
Maar daar wordt steeds overheen gepraat.
