Zorgen om een kindje

Postbus 51?

Neem me mijn cynisme niet kwalijk maar is dit een advertentie?

Hoezo?

Nee, het is een serieuze vraag. Maar ik verwachtte van jou al geen serieus antwoord, AnneJ.

getverderrie AnneJ

Door jouw paranoide gedrag ontzeg je mensen hulp. Echt, ik vind je zo eng worden!

melden

Zo'n vraag 'waar kan ik mijn zorg melden' vraagt om het antwoord 'bij het meldpunt AMK' zonodig anoniem. De vraag stellen is haar beantwoorden. Daarom leek het mij een advertentie. Hoe anders dan? En ja, daar ben ik geen voorstander van.

Tsjor

Ik hoop dat je in dit topic nog een keer eigen kracht conferenties uit wil leggen of linken wil geven die daaraan refereren. Verder helemaal eens met Anjo!

paige

Maar lees de startposting nou eens goed. Vindt je dit serieus reden om te melden? Is het kindje daarbij gebaat? Is dit van horen zeggen? Zijn er misschien mensen in haar omgeving die even kunnen bijspringen? Melden maakt soms meer kapot dan je lief is. Ik sluit me verder geheel aan bij Anjo.

Jouw idee

van reinheid, rust en regelmaat hoeft die van mij nog niet te zijn....als ik je topic zo lees, lees ik buiten dat het huis dan een rommeltje is geen zware aantijgingen om direct het AMK of meldpunt bezorgd in te schakelen hoor. Ik ben het eens met Anjo, bied hulp, ga helpen schoonmaken, roep hulp in van de familie, maar om direct een medling te maken vind ik wat ver gaan.

Hier ook een vriendin die de boel gewoon niet bij kan houden. 1 hond en 4 katten. Kinderkamers zijn een zooitje. Ach, kinderen zijn verder gelukkig, worden niet verwaarloost en krijgen een hoop liefde, absoluut! Dus....1x per maand lever ik een ochtend in en help ik haar het huis weer op orde te krijgen, elke maand weer en weer. Z|al ze er wat aan gehad hebben als ik een melding had gedaan? Nee, ze is meer gebaad bij hulp en als ik het zo lees jouw kennis/viendin ook dus wellicht een optie om haar te helpen?

Laten huilen goed?

Waar ik graag zou willen weten is wat je bedoelt met de zin 'eindeloos toegeven aan huilen.'
Bedoel je dat het kindje als het gaat huilen zijn/haar zin krijgt (om snoep bijvoorbeeld?)
Of bedoel je dat jij van de 'laat huilen in bed' regelmaat bent? Weet je dat een baby zichzelf in slaap laten huilen heel erg ongezond is? Het laat een kind gestrest (onderzoeken naar cortisolmetingen) inslapen en dat is slecht voor de hersenontwikkeling.

Doet deze moeder misschien aan voeden op verzoek, en slapen op verzoek? Wat mij betreft methoden die veruit te prefereren zijn boven de veelgeprezen rust en regelmaat, zeker als dat laatste laten huilen inhoudt. Ik heb dat nooit gedaan met mijn kinderen. Ze gingen slapen als ze moe waren, en ze kregen eten als ze honger hadden. Toen ze ouder werden kwam de regelmaat er vanzelf in.

Marianne ot

Ik liet mijn kinderen never nooit huilen, ik ben erg voor attached parenting. Maar inmiddels gepokt en gemazeld wil ik er wel aan toevoegen dat er ook kinderen zijn die juist een kwartiertje bleren nodig hebben om in slaap te vallen. Mijn jongste zoon was er zo een, als ik hem oppakte stoorde ik hem juist met in slaap vallen, kwam ik achter. Het was voor hem een manier om alle indrukken uit te sluiten en te kunnen slapen. Dus ongezond is het lang niet altijd!

Onhandig

De formulering van mijn vraag was misschien wat onhandig. Het ging me niet om melden bij AMK maar meer hoe en waar deze moeder geholpen kan worden.
Zelf heb ik er de tijd niet voor om wekelijks of vaker bij haar te gaan schoonmaken.
W.b. het toegeven aan het huilen, ik bedoelde niet dat ze snoep geeft, kindje is 10 maanden dus zou wel heel vroeg zijn. Wel gaat er iedere keer een fles melk in als kindje huilt. Ook als hij in bed ligt, lijkt me erg slecht voor het gebit, hij heeft al meerdere tandjes.
Zelf liet ik mijn kinderen ook echt niet eindeloos huilen maar het lijkt me ook niet heel ernstig als kinderen na even huilen in slaap vallen.

Is dat erg?

Ik kan me niet meer precies herinneren wanneer bij mijn kinderen de avondfles eraf ging. Een baby van 10 maanden voeden op verzoek klinkt mij eigenlijk helemaal niet zo gek in de oren.

En wat betreft die viezigheid in huis, dat is ook maar tijdelijk een probleem. Over een tijdje kan hij lopen en dan is dat rondkruipen ook afgelopen. Bovendien kunnen kinderen vaak best wel wat hebben, de eerste 10 maanden is ie ook doorgekomen, een beetje viezigheid kan echt geen kwaad.

Is het mogelijk dat je een klein beetje te veel door een gekleurde bril naar de situatie kijkt?

Eigen kracht

Even geen naam, iemand vroeg me al om de eigen kracht conferentie (EKC) uit te leggen en dat wil ik graag doen.
Ik weet niet hoe goed het kontakt is van jou met de moeder of iemand van de familie. Het zou helpen als je met iemand hierover kunt spreken. Je insteek zou dan moeten zijn: ik wil graag helpen, maar ik weet niet goed hoe en wat.
Uiteraard zal de moeder wel in moeten stemmen met een EKC. Ze zal dan twee dingen moeten beseffen: het ene is dat er problemen zijn; en het andere is dat er mensen zijn die haar echt willen helpen.
Iedereen kan een EKC aanvragen, dus dat hoeft ze niet zelf te doen. Eigen kracht zoekt dan uit hoe het gefinancierd kan worden, zij hebben afspraken lopen met gemeentes, provincies, CJG's etc.
Als een conferentie plaats kan vinden komt er iemand (de organisator van de conferentie) die met de moeder bespreekt, wat de problemen zijn en wie zij er graag bij wil hebben. Ook met eventuele anderen wordt gesproken over welke problemen er zijn en wat iemand kan doen. Aan een EKC nemen geen professionals deel, hooguit mogen zij vooraf uitleggen wat de zorgen zijn en waar een eventuele ondergrens voor hen ligt. Maar daarna moeten ze vertrekken.
Een EKC vindt plaats op een plek die moeder aangeeft, met mensen die zij aangeeft. Het duurt zo lang als nodig is, totdat er afspraken gemaakt zijn over wat iedereen kan doen. Dat wordt vastgelegd in een plan.
Dat plan en de afspraken hebben inmiddels gelukkig zeker een status, aangezien onlangs de tweede kamer de nieuwe jeugdwet heeft aangenomen waarin staat dat een EKC een recht is van mensen die problemen hebben met de opvoeding van de kinderen. Mocht je een voorbeeld willen: Joël Voordewind heeft een mooi pleidooi gehouden voor EKC's vanuit eigen ervaring.

Voor meer informatie, zie: http://www.eigen-kracht.nl/nl

Mocht je toch wat meer advies en ondersteuning willen, dan zou ik een CJG binnen stappen. Officieel zijn ze ervoor. Ik zou dan wel het eerste kwartier alleen maar praten over: kunnen jullie mij garanderen dat ik dit anoniem kan doen en dat jullie het ook anoniem laten (dus niet gaan gokken of zoeken over wie het kan gaan).

Sterkte met de afwegingen.

Tsjor

schoonmaakhulp

Wat ik ervan zie heeft moeder hulp nodig bij de schoonmaak. Ik weet niet of je het nou groter moet maken dan dat. Vaak is het handiger om recht op je doel af te gaan. In dit geval zijn familieleden op de hoogte en misschien willen ze nog wel een keer komen helpen.

of betalen

Of een hulp voor de schoonmaak voor deze moeder betalen?
Zelf had ik genoeg geld voor een schoonmaakhulp en dat heeft hier wel veel goed gedaan.
Ik kan me heugen dat er vroeger wel gezinszorg kwam voor de huishouding bij gezinnen in problemen maar dat is denk ik niet meer mogelijk. Zelfs bij bejaarden is dat een drama aan het worden. Onderschatting van de geweldige bijdrage die iemand die regelmatig even komt schoonmaken en daarbij contact houden kan betekenen.
Misschien heeft deze familie dat wel voor hun eigen gemoedsrust en de situatie van deze moeder over?

Bedankt, Tsjor

Voor je uitleg over de eigen kracht conferentie. Ik ga kijken of ik hier iets mee kan doen. Ik ga verder niet uitwijden over wat mijn relatie is met deze moeder, is heel ingewikkeld en bovendien w.s. veel te herkenbaar.
De familie heeft al enorm veel gedaan w.b. schoonmaken wat dat betreft is het echt wel op. Er nu een huishoudelijke hulp inzetten lijkt me onmogelijk gezien de staat van het huishouden op dit moment.
En verder denk ik echt dat er meer nodig is dan alleen hulp in de huishouding. De moeder is heel geisoleerd, heeft nauwelijks contacten. Er is al eerder hulp aangeboden, die ze heeft afgewezen. Ik vind het zorgelijk en zou het al fijn vinden om even mijn verhaal te kunnen doen bij zo'n CJG. Maar wel anoniem inderdaad.

wat voor een 'hulp'?

Even geen naam, jij schrijft dat moeder al eerder 'hulp' heeft afgewezen, maar ik vraag me ernstig af wat voor een soort 'hulp' je daarmee bedoeld. Misschien heeft ze zich al eens eerder gebrand aan zogenaamde hulp, die niets anders dan bemoeienis is.
Als ik zou de berichtjes eens lees is de enige hulp die ze werkelijk nodig heeft concrete hulp om haar huis enigszins schoon te houden. Jijzelf geeft aan de een huishoudelijk hulp onmogelijk zou zijn omdat het huishouden nu veel te veel versloft is. Daarmee geef je eigenlijk zelf ook al gelijk de oplossing aan. Er moet gewoon nog eens goed puin geruimd worden en dan gelijk een huishoudelijke hulp erbij om de boel schoon te maken voordat het weer uit de hand loopt. Als de familie dat niet meer op kan brengen zijn er meen ik ook bedrijven/organisaties/particulieren die eventueel tegen betaling zo'n grote opruiming kunnen doen.

Wat wel heel zeker is dat CJG en dergelijke deze praktische hulp niet gaan bieden. Wat die moeder krijgt zijn mensen op de stoep die eenzijdige 'afspraken' komen maken dat ze haar huis netjes moet houden op straffe van het weghalen van haar kinderen. Net alsof het een onwillige puber is die best wel zou kunnen, maar niet wil. Moeder zal zich aan die 'afspraken' niet kunnen houden omdat het waarschijnlijk helemaal geen onwil is, maar onkunde. Bovendien wordt bij die 'afspraken' ook nog even de standaard opvoedmethode, die op dat moment bij hulpverleners mode is, door de neus gebeurd, ook al is geen enkele wetenschappelijk grond die stelt dat dat werkelijk beter zou zijn voor dat kind.
Moeder krijgt dus uiteindelijk geen hulp, maar een groot probleem erbij. Behalve dat ze haar huis niet schoon kan houden moet ze zich vervolgens ook in allerlei bochten wringen om aan de grillen van haar duurbetaalde controleurs die voor hulpverleners doorgaan te voldoen, waarvan je voor hetzelfde geld 10 werksters zou kunnen betalen. Maar nee, dat wil de goegemeente niet want dat zou 'te makkelijk' zijn voor hulpzoekenden. Vind je het gek dat ze dit soort 'hulp' afwijst?

Ook voor het kind zal het zeker niks goeds doen. De omgeving wordt er niet schoner van, de moeder zal constant in de stress schieten en als het dan uiteindelijk uit huis gehaald wordt is het in een schoon instituut of pleegfamilie veel slechter af. De kans op mishandeling is groot en het trauma van losgerukt worden van een liefhebbende en verder zorgzame ouder laat diepe sporen achter. Je hebt geen idee hoeveel schade dit soort misplaatste hulptrajecten aan die kinderen aanrichten.

Dat moeder erg geïsoleerd is snap ik heel goed. Wegens de conditie van haar huis kan ze daar immers moeilijk mensen ontvangen zonder het risico te lopen dat een bezorgde bemoeial met andere ideeën over opvoeding, haar gaat melden voor zogenaamde 'hulp', waar noch zij noch het kind niks aan zullen hebben.

Dat is wat ik veel lees in je postings...wat jij ervan vind en hoe jij het zou doen. Maar wie zegt dat jouw manier dan beter is dan die van je vriendin? Zoals Fiorucci zegt dat ze dus ook aan attached parenting doet, zoals jij het omschrijft je vriendin ook. Het enige dus is dat jij vind dat het huis niet proper genoeg is, maar aan de andere kant heb je ook weer niet de tijd om hulp te bieden. Je deelt dus je zorgen (natuurlijk super lief!), maar vervolgens mag een ander het "opknappen". Daar heb ik dus moeite mee. Je hoeft niet wekelijks te helpen, 1x ben je een dag kwijt en daarna misschien 3 uurtjes in de maand als je er direct wat structuur in gooit. Als zij zelf geen hulp vraagt gaat het behoorlijk moeilijk worden. Heb je (miischien heb ik erover heen gelezen hoor) al zelf eens met haar gepraat over je zorgen?

Reactie

Ik vind dat je best zorgen over een situatie mag hebben zonder direct verantwoordelijk te worden voor de oplossing. Wij doen vrijwilligerswerk voor mensen die hulp nodig hebben met schoonmaken en klussen en vaak behoorlijk vast zitten. Maar de verantwoordelijkheid voor een leefbaar huis ligt wel altijd bij de "hulpvrager" en deze moet dus ook altijd meehelpen. Een zwaar vervuild huis krijg je echt niet zomaar in je eentje schoon, daar zijn we met een team toch wel minimaal twee dagen mee kwijt. In alle regio's heb je stichtingen waar je hulp zou kunnen vragen. Moeder moet dan wel mee willen werken. Christelijke en kerkelijke stichtingen kijken meestal niet naar de gezindte van de hulpvrager, die kun je dus ook aanschrijven. Mijn ervaring is dat het contact tussen "hulpvrager" en vrijwilligers altijd heel warm is, na twee dagen samen puin geruimd te hebben ben je wel naar elkaar toe gegroeid.

Hmm, even geen naam

"De familie heeft al enorm veel gedaan w.b. schoonmaken wat dat betreft is het echt wel op."
Hier zakt mijn broek dus van af!

"Er nu een huishoudelijke hulp inzetten lijkt me onmogelijk gezien de staat van het huishouden op dit moment."

Dan zou ik als ik jou was inderdaad eens gaan kijken bij de hulporganisaties die Poetser aangeeft. Want een eigen kracht conferentie lijkt me met een familie zoals jij die beschrijft geen permanente oplossing bieden.

Verder sluit ik me aan bij diverse bijdragen hierboven. Veel van jouw zorgen zijn meningen, geen wet van Meden en Perzen. Ook ik liet mijn kind van 10 maanden niet huilen bijvoorbeeld. Jongste droeg ik veel in een draagdoek, eigenlijk wel de hele dag door.

Concreet kun je toch, ook al heb je al eerder veel gedaan, hulp bieden en poetsen.

Dit soort draadjes doen me ernstig vrezen voor de nieuwe, afgedwongen, participatiemaatschappij...

Primavera

De kans op mishandeling is groot en het trauma van losgerukt worden van een liefhebbende en verder zorgzame ouder laat diepe sporen achter. Schrijf je over plaatsing van een kind in een pleeggezin of instelling. Dat laatste kan ik het mee eens zijn, maar dat eerste vind ik als medewerker bij een instantie voor pleegzorg wel een heel heftige uitspraak.
Verder kan ik me op zich wel wat voorstellen bij wat Even geen naam stelt over de familie. Als de familie keer op keer heeft schoongemaakt maar het iedere keer weer vies is, houd je een keer op natuurlijk. Misschien woont de familie niet in de buurt en dan kost het best veel tijd. Een schoonmaker inhuren kan natuurlijk, maar wie betaalt dat dan?
Wat betreft het opvoeden vind ik ook dat ieder daarin voor zich keuzes mag maken. Die zorgen zie ik dus niet zo. Behalve dan misschien het voortdurend een fles mee naar bed geven. Maar dat komt omdat ik in mijn directe familie zo'n situatie heb meegemaakt: kindje kreeg ook altijd een fles melk mee naar bed en had dus echt een heel slecht gebit. Maar dit kindje was al ouder, volgens mij een jaar of 3.

Hulp

Volgens mij is in dit voorbeeld van dreigende uithuisplaatsing toch geen sprake? Moeder is toch lief voor haar kind? Ik heb niet meegemaakt dat kinderen uit huis geplaatst werden en ik heb wel heel vieze huizen gezien. Volgens mij moet er dan wel veel meer aan de hand zijn. Eigenlijk is hier sprake van simpele hulp: schoonmaken kan toch bijna iedereen en moeder krijgt wat lucht. Wat vaak wel samen met een vervuild huis ook speelt zijn problemen met de administratie. Ook dat is niet echt moeilijk op te lossen. Dus nogmaals: schakel een stichting in en zet met een aantal mensen de schouders er onder. Niet eenmalig, maar tot moeder het zelf weer aankan. Voor het kindje is het de eerste prioroteit om bij haar lieve moeder te blijven in een veilige omgeving. Dat eerste krijg je cadeau, voor het tweede kun je zorgen.

He?

Lees ik nou dat de familie een jaar geleden heeft schoongemaakt en er nu wel klaar mee is? Het zal aan mij liggen, maar als mijn dochter / zus / vriendin / buurvrouw alleenstaande moeder is van zo een kleintje kom ik wel wat vaker poetsen! Dat lijkt me toch de normaalste zaak van de wereld?

Waar lees je dat, Poetser?

Ik schreef: "De familie heeft al enorm veel gedaan w.b. schoonmaken wat dat betreft is het echt wel op." Ik begrijp dus niet waar jij leest dat familie een jaar geleden heeft schoongemaakt. De familie maakt al jaren schoon bij deze moeder, zonder resultaat want iedere keer is het weer een chaos. De familie woont ook niet om de hoek, dus wekelijks of nog vaker (wat w.s. nodig zal zijn) schoonmaken is voor hen niet haalbaar.

Even geen naam

Uit de openingsposting:

"Het huis is vorig jaar door familie helemaal schoongemaakt ".

Ik weet niet hoe groot de familie is, maar je kunt evt. ook een rooster maken. Een huis vervuilt toch niet in een week, waarom denk je dat het nodig is vaker dan een keer in de week te komen?

twee honden en twee katten

die helpen aardig mee bij het vuil worden van het huis. Het ene dier verhaart meer dan het andere. De modderpoten van buiten naar binnen, vergeet die ook niet.
Veel mensen met huisdieren stofzuigen/dweilen meerdere malen per week of zelfs elke dag, en dat is iets waar deze moeder met een ukkie van 10, 11 maanden niet aan toe komt. Dus tja, dan wordt de vloer onsmakelijk vies. Schijnt niet per definitie erg te zijn, opbouwen van weerstand en zo, maar het ziet er niet zo schoon uit - althans in de beleving van de poster. Dat kan ik me voorstellen.

Bromvlieg

Het kindje is tien maanden en het probleem speelt al veel langer, als de familie een jaar geleden het hele huis schoongemaakt heeft. Ik denk (maar ook dat is speculatie) dat er meer aan de hand is dan een jonge moeder die het druk heeft met een klein kindje. Ik ken wel verhalen van mensen die het voor elkaar krijgen om in de kortste keren (één week is genoeg) een schoon huis te veranderen in een vuilnisbelt. En kinderen die zich daarvoor schamen, niet weten of ze nu moeten opruimen of niet, thuis blijven (als jongvolwassene) om voor de ouders te zorgen of op eigen benen gaan staan.
We kunnen eindeloos speculeren over wat de mogelijke oorzaak is, maar dat daar komen we niet uit. Het heeft ook weinig zin om de beschrijving van Even geen naam weg te redeneren of te bagatelliseren, daarmee los je de problemen die er ogenschijnlijk wel degelijk zijn niet op.

Tsjor

Dat klopt Tsjor

Al dat speculeren heeft geen zin. Bagatelliseren vind ik ook raar, alsof het allemaal heel gewoon en niks aan de hand is. Maar wat je ermee kunt als naaste, sja, moeilijk!

Wil die moeder het eigenlijk zelf, anders heeft het geen zin

Als bij de vrouw in kwestie de hoogste prioriteit het kind verzorgen is en het huishouden helemaal niet belangrijk vindt dan wordt het wel moeilijk. Dan begrijp ik wel dat het huis na een grote schoonmaak na een week in een vuilnisbelt is veranderd.

Een huishouden moet bijgehouden worden. Als dat niet wordt bij gehouden dan wordt het erg slordig of vies. Dat bijhouden zou die moeder in haar systeem moeten hebben.
Dat betekent: heb je gegeten of gedronken: dan worden de borden en glazen opgeruimd en gaan naar de keuken. Ze moeten dan worden afgewassen.
De was: als de wasmand vol is kan het in de wasmachine. Daarna moet het worden opgehangen. Als het droog is wordt dit gestreken (is m.i. niet altijd nodig) en wordt het opgevouwen in de kast.
Zeker hoe ze dieren heeft: elke dag stofzuigen en dweilen, ook de kattenbak verschonen en de hond uitlaten. Vuilniszakken (of biobak) wegbrengen als ze vol zijn.
Ook speelgoed opruimen (opbergen in van die speciale bakken) na het spelen.
Wat ook kan helpen is dat ze genoeg opbergruimte heeft (kasten voor kleding en speelgoed van het kind, een goede kledingkast voor haar zelf en opbergruimte voor post, etc.)
En wat weg kan ook wegdoen, schakel bijvoorbeeld de kringloop of de site Gratis Ophalen in.
Het klinkt allemaal zo simpel, maar als dit in het systeem zit, dan wordt het ook simpel. Structuur in het huishouden is erg belangrijk.

Maar wat wil die moeder nu zelf? Vindt ze het prima zo, of wil ze toch in een schoon huis wonen (dan hoeft ze zich niet te schamen voor eventueel bezoek)? Of doet ze alsof ze het prima vindt omdat ze zich betutteld voelt (iedereen bepaalt hoe ze moet leven en men ziet ook dat het niet helpt, want het wordt na een grote schoonmaak toch weer vies, dus wat lost het nu op)?
Schaamte kan ook een enorme rol spelen om mensen (hulp) te weren. Zeker als die hulp komt omdat iedereen dat belangrijk voor haar vindt. Aan haar wordt niets gevraagd en iedereen bepaalt hoe haar huishouden moet zijn. Vaak willen ze zelf ook in een schoon huis wonen met een georganiseerd huishouden. Maar hoe doe je dit dan? Daar zou je dus doorheen moeten prikken en dat is moeilijk.
Als je daar doorheen hebt geprikt kan je haar helpen door het huis grondig schoon te maken en dan samen met haar te kijken hoe ze dit in het vervolg bij kan houden. Eventueel door samen met haar een schema te maken om welke taak wanneer uit te voeren.

Ik heb via-via ook twee keer met de instantie Eigen Kracht te maken gehad. Dit is een heel goed initiatief. Maar de moeder moet ook zelf willen om hieraan mee te werken. En volgens mij is dit geen bedreiging dat zij dit doorgeven aan Jeugdzorg of Kinderbescherming om haar kind af te pakken. Dat geloof ik niet.

Zou je dat niet kunnen bespreken met de familie? Je kan op die manier ook jouw eigen bijdrage leveren.