Zoon verliefd op mama?

Mijn zoon

nu 5 had dit ook.
Toen papa niet thuis was heb ik hem uitgelegd, dat ik papa al heel lang ken en heel verliefd op papa ben, en met hem ben getrouwd ben, en toen een kindje kreeg. En dat ik bijna niet kon begrijpen dat je zoooooooooo veel van iemand kon houden als van dat kindje.Dat ik ook hardstikke verliefd op hem ben, maar anders, en dat hij daar blij mee moet zijn want dat er niets bijzonderders is als een mama en haar kindje. Maar dat papa en kindjes ook heel bijzonder zijn en papa en mama's ook. en dat het niet zo is dat papa zijn plaats in kan nemen , maar hij ook niet zijn papa's plaats en zo is het nu eenmaal.
Na wat tegensputteren en er niet meer over praten was zijn bui tegern papa die avond weg.

Hmm

Ik zou nooit tegen een kind zeggen dat ik verliefd op hem ben, ook niet dat dat anders is.

Verder kan ik geen advies geven want hier geen vader over de vloer. Maar het lijkt me dat je nogal alles bij je kind kegt als je zijn dwarsheid puur ziet in het licht van 'verliefdheid' op jou. Dat zijn vader zo snel boos op hem wordt, kan er toch ook mee te maken hebben?

Wennen

Mijn dochter is absoluut nooit verliefd geweest op mij en ook niet op haar vader, maar als ik veel thuis was (toen zij de leeftijd van je zoontje had) en papa veel weg was, moest ze wel altijd weer wennen aan haar vader. En ook wennen aan met z'n drieën zijn in plaats van met z'n tweeën. Wat niet altijd handig was, maar wel logisch, vind ik. Papa doet weer heel andere dingen en praat op heel andere wijze dan mama, nietwaar. Ik zou die kinderverliefdheid en dat concurrentie-idee gewoon helemaal erbuiten laten en vader en zoon wat meer tijd met elkaar laten doorbrengen. Zo leert hij dat papa ook heel gezellig is, en dat er verschillende soorten "leuk" zijn. Allemaal heel goed! Maar blijf er dan niet bij, dan werkt het niet. Ga douchen, lezen, de stad in, wat dan ook.

Virginie

het is helemaal niet handig om er de nadruk op te leggen dat je met jouw man getrouwd bent e.d.... Diep in zijn hart weet hij dat allemaal wel en geeft dat ook zijn veiligheid.

Wat je wel kunt doen: spreek af met je man dat hij hem niet corrigeert, vooral niet als hij net thuis is. Zorg ervoor dat jij hem corrigeert als hij vervelend is. Zelfs als hij vervelend is tegen zijn vader kun je hem corrigeren onder het motto dat jij niet wilt dat hij zo lelijk doet tegen papa. Kies duidelijk de kant van je man hierin en geef geen ruimte tot uitspelen.
Verder moet je man zelf zorgen voor de leuke momenten met zoon.

Koentje

hoezo helemaal niet handig.
Hier werkte het erg goed om alles even goed uit te leggen. Ik denk niet dat je kan zeggen dat is niet handig. Hier was het hardstikke handig, ja diep in zijn hard weet hij dat wel, maar het hielp toch om het nog ff te herhalen.

Nou buzz

ik bedoel niet zo zeer dat het niet handig zou zijn op de manier waarop jij het beschrijft. Maar als je het gaat doen op de manier van 'ik vind papa liever en daar kom jij niet tussen'; als je er een strijd van maakt kan het voelen als een afwijzing. En dat geeft alleen maar meer nijd en haat.
Zo bedoel ik!

Ach

Ach, kun je niet gewoon zeggen dat je ook gek op hem bent, maar dat papa er nu eenmaal ook bijhoort? En dat jullie nog lang en gelukkig met zijn drietjes zullen leven?
Ik kan me vaag herinneren dat onze zoon op die leeftijd had bedacht dat wij ouders de deur wel uit zouden gaan als hij groot was. Kon hij met een van zijn vriendinnen en zijn kinderen in ons huis gaan wonen. Verliefd op mij is hij dus nooit geweest.

Ik doe iets fout...

Ik heb 3 zoons, maar geen van de 3 heeft ooit met mij willen trouwen. De oudste 2 zijn inmiddels ook echt te oud voor dit soort 'wensen' maar de derde is bijna 4 en die wil later met... een konijn trouwen! ("maar dat mag zeker niet?" zegt hij er dan bij met gelukkig nog enige realiteitszin)

Hier gaat ook iets fout...

Oudste zoon wilde niet met mij trouwen maar met zijn papa... En toen ik zielig vroeg wat ik dan moest, moest ik maar op de baby(zijn broertje)passen als hij met zijn papa ging trouwen.

Bij mij is het ook helemaal mis

Mijn zoontjes wilden ook helemaal niet met mij trouwen. Wel met de kat (ik weet niet wat Freud daar voor spannends van zou maken)!
Ze vinden papa trouwens veel liever dan mij (van papa mag altijd alles).

O heerlijk, verliefd

Mijn beide zoons zijn heel verliefd op me geweest en ik vind het zo leuk. De realiteitszin komt vanzelf met het nuchtere besef dat je niet met je moeder kunt trouwen. Dochter wilde trouwens ook best wel met Pappa trouwen, hoor. En met de badmeester, en met oom Piet... Het is allemaal zonder veel mankeren weer over gegaan. Ik ging er niet heel erg in mee, maar ik ben ook zeker niet uitgebreid gaan uitleggen waarom dat dan niet kon. Meestal reageerde ik in de trant van: "Oh dat is fijn, ik vind jou ook heel lief". Overigens heb ik ook laten merken dat ik Pappa wel erg lief vind.