Zo moeilijk, moeder zijn...
Ervaren of ervaarden jullie ook bij jullie eerste kindje dat je alles zo vreselijk moeilijk vond en dat je altijd twijfelde of je het wel goed deed? Hoe ga je met zoiets om? Ik twijfel zo vaak over wat ik doe en voel me heel vaak onzeker in het moederschap. Ik wil, net als denk ik elke moeder, het allerbeste voor haar maar daarmee maak ik het mezelf zo moeilijk... Steeds als ik denk dat gewoon goed ook prima is en dat het niet allemaal het beste van het beste hoeft te zijn komt er daarna toch weer iets waarover ik twijfel. Dan is het weer haar gezondheid, haar groei, haar ontwikkeling, haar gedrag, de tijd die ik wel en niet met haar doorbreng, wat ze zelf doet en waar ik bij help, waar ze slaapt, wat voor schoenen en kleding ze draagt, noem maar op, ik kan eindeloos door blijven gaan. Ik vind het allemaal zo moeilijk...
Vanavond had ik in een goed humeur even de muziek wat harder gezet dan normaal en stond ze te dansen in de woonkamer, vrolijk lachend en kletsend en toen ik met haar mee ging dansen ging ze helemaal uit haar dak van plezier. Ik zie haar zo vrolijk zijn en weet dan dat ik het heus wel goed doe als moeder. Ze is gezond en gelukkig, dat zegt toch genoeg? En toch weet ik dat er morgen weer heel veel situaties zijn waarin ik me weer onzeker ga voelen en ga twijfelen of ik wel goed genoeg ben als moeder.
Herkennen jullie die twijfels bij de eerste? En gaat dat over bij de tweede? Wij verwachten onze tweede in januari en het zou fijn zijn als ik het bij hem wat los kan laten en wat meer kan genieten ipv piekeren.
kijk hier, dit is handig voor elke ouder
http://www.amazon.com/Safety-1st-Object-Choking-Tester/dp/B0062TNEOC
Jaren geleden eens gekocht. Wat hierDOOR kan kan ook door de keel/slokdarm van je kindje.
Wat erin blijft steken is gevaarlijk voor je kindje.
Zo weet je meteen hoe groot of klein je stukjes fruit mogen zijn, welk speelgoed nog te gevaarlijk is enz.
Ik had de mijne van een thuisparty van Early Learning Centre, maar zijn vast op meerdere adressen te koop
tot leeftijd 3 jaar.
ehbo voor kinderen
Nog een tip: doe een ehbo bij kinderen cursus.
Dan weet je wat je moet doen als er iets fout gaat en daar word je een stuk zelfverzekerder door!
fruit
Het ging er juist om dat zacht fruit gevaarlijk kan zijn. Dan bedoelen ze banaan of zo. Een druif gaat er met de Heimlich methode wel uit. http://www.eerstehulpwiki.nl/wiki/index.php/Heimlich
Ik moet zeggen dat ik sinds ik dat artikel las, weer anders om zal gaan met fruit en kleine kinderen.
Maar kijk, een mens lijdt het meest aan het lijden dat hij vreest. https://onzetaal.nl/taaladvies/advies/een-mens-lijdt-dikwijls-het-meest
Als je bang bent voor verslikking, zou ik mijn kind aanleren om rustig te eten, niet te praten tijdens het eten, goed te kauwen. En ik zou het gewoon lekker fruit geven.
Er zijn zoveel dingen die mis kunnen gaan in je leven. En bij mij en mijn kinderen zijn er al zoveel dingen goed afgelopen, die ook fout zouden kunnen zijn gegaan. (laatst reed zoon nog als een dolle bijna onder een auto). Het is de kunst om je bewust te zijn van gevaar en veilige keuzes te maken, maar je niet te laten overspoelen door angst. Want dat werkt zo verdrietig makend en verlammend.
Dus doormiddem die druif en dat kerstomaatje
Dan is er niks aan de hand.
De interviewer verbaasde zich over ' voor de hand liggende' risico's. Maar ja, het is nu eenmaal zo dat de meeste ongelukken in en om het huis gebeuren ( ook bij grote mensen) dus even wat tips kan geen kwaad.
mal
Wat oerstom van het cb dat ze zo naar huidskleur / cultuur kijken. Mijn zus (voor de records: blank, nederlands), net bevallen van de 4e droeg haar kinderen ook de hele dag in een draagdoek, gaf langdurig borstvoeding, kinderen sliepen bij haar in bed enz. Hoewel zij ook geen CB-fan is, heeft ze daar nooit gezeur over gehad. Gewoon je eigen lijn trekken en de tips die hierboven al gegeven zijn, zijn denk ik nuttig genoeg.
Sneeuwitje
wenselijke antwoorden geven
van sommige dingen weet je al dat het consultatiebureau het afraadt. Ik zou helemaal niet zeggen dat je kind bij jou in bed slaapt, bijvoorbeeld. Dingen waarover je twijfelt kun je natuurlijk beter wel met het consultatiebureau bespreken, daar zijn ze voor.
Consultatiebureau
Ik heb besloten dat ik met haar erheen ga als ze 18 maanden is voor de 18 maanden controle. Even laten zien dat het goed met haar gaat en kijken wat ze nu te zeggen hebben. En ook met het oog op de nieuwe wet volgend jaar van jeugdzorg dat ze jeugdzorg willen gaan langssturen bij gezinnen die niet naar het CB gaan. Dus even laten zien dat het goed gaat 
.
misschien
Is het handig als je samen gaat.
Jeugdzorg thuis hoef je niet binnen te laten.
Je kunt meten en wegen enlichamelijke controles doen, maar je hoeft geen screeningslijsten met impertinente vragen te beantwoorden.
Ik zou het contact toch beperken.
Probeer maar liever niet je 'gelijk' te halen, dat krijg je toch niet.
Screening cb 18 maanden
http://www.jongflorence.nl/wcs/ogk/nl/6782/consult-18-maanden.html
Mogelijk dat er een taalscreening afgenomen wordt.
Mocht je kind meertalig zijn dan verloopt de taalontwikkeling anders dan gemiddeld. Dat kan soms vragen oproepen.
Het is handig om daar dan tekst bij te hebben.
Ook op OOL staan goede artikelen, bijvoorbeeld in de Vraagbaken, over taalontwikkeling en meertaligheid.
Wij kregen nog het advies bij zoon om een taal te laten vallen omdat zoon wat achter liep oa. door gehoorproblemen.
Inderdaad tweetalig
Haha, onze dochter is inderdaad tweetalig (Nederlands en Spaans). Maar ik zie dat ze 3 woordjes moet kunnen zeggen, moeten dat echte woordjes zijn of mag dat ook haar eigen woordje zijn? En in twee talen? Want dan komen we er wel aan. Echte woordjes zegt ze no (Spaans) en mama. En daarnaast zegt ze ook oeshi (poes). Dus als oeshi als woord telt zijn dat er al 3. O ja, en ze zegt ook die. Dus dat zijn er 4 
. En verder brabbelt ze van wakker worden tot slapen gaan erop los in haar eigen brabbel taaltje.
Handig die link, ik lees hem eens door. Als ik nu snel kijk kan ze volgens mij wel wat ze zou "moeten" kunnen.
maak je niet druk!
Ik ken zoveel mensen waarvan de kinderen met 1,5 nog geen 3 woordjes zeiden, en het enige wat dan gebeurt is dat je met 2 jaar nog een keer extra wordt uitgenodigd. De reden is dat er iets zou kunnen mankeren aan de spreekvaardigheid van het kind, maar dat is zelden het geval. Bovendien zegt jouw dochter al meer dan 3 woorden, dus wat dit betreft is er niks aan de hand toch?
Bij het consultatiebureau, hoe consternerend af en toe ook, bedoelen ze het goed hoor!
Niet druk maken
Ik heb verlegen kinderen dus die gaan echt niet babbelen tegen de verpleegkundige van het consultatiebureau. Ik heb vier kinderen dus inmiddels genoeg ervaring. Ik vond het meestal wel gezellig. Beetje praten over je kind en je staat zo weer buiten.
Het laatste bezoek van mijn zoon was ook wel grappig. Hij zei niets natuurlijk. Maar ze nam wel aan dat hij zinnen van meer dan 4 woorden kon zeggen. Bouwde een brug toen ze even omgedraaid zat en had hem alweer omgegooid maar ze nam ook wel aan dat hij kon bouwen. Hij kreeg de laatste prikken en daarna konden wij gaan. Hij staat in de deuropening en roep heel hard "nou hier komen wij dus ook echt nooit meer terug" . Ze moest erom lachen en ze kon gelijk horen dat zijn taalgebruik uitstekend was.
Je kind hoeft niet zelf van alles te doen. Gewoon ja zeggen als ze vraagt of ze al wat kan praten. Het interesseert dat CB echt niets dat je kind dat in het Spaans doet.
Dat paniekerige over het consultatiebureau is nergens voor nodig.
Niet druk maken
Ik heb verlegen kinderen dus die gaan echt niet babbelen tegen de verpleegkundige van het consultatiebureau. Ik heb vier kinderen dus inmiddels genoeg ervaring. Ik vond het meestal wel gezellig. Beetje praten over je kind en je staat zo weer buiten.
Het laatste bezoek van mijn zoon was ook wel grappig. Hij zei niets natuurlijk. Maar ze nam wel aan dat hij zinnen van meer dan 4 woorden kon zeggen. Bouwde een brug toen ze even omgedraaid zat en had hem alweer omgegooid maar ze nam ook wel aan dat hij kon bouwen. Hij kreeg de laatste prikken en daarna konden wij gaan. Hij staat in de deuropening en roep heel hard "nou hier komen wij dus ook echt nooit meer terug" . Ze moest erom lachen en ze kon gelijk horen dat zijn taalgebruik uitstekend was.
Je kind hoeft niet zelf van alles te doen. Gewoon ja zeggen als ze vraagt of ze al wat kan praten. Het interesseert dat CB echt niets dat je kind dat in het Spaans doet.
Dat paniekerige over het consultatiebureau is nergens voor nodig.
nou nou
Ik snap niet zo goed waarom persoonlijke ervaringen tot norm verheven worden. Dat iemand 'gezellige' ervaringen heeft op het cb wil nog niet zeggen dat alle werknemers daar zo gezellig zijn.
Als er al twijfels zijn bij cb over je kunde (wie weet wat er op papier staat) is wat voorzichtigheid geen overbodige luxe. Dat is nogal iets anders dan paniek.
Ik zou idd geen gelijk willen gaan krijgen, dat krijg je niet. (en dat ligt niet aan jou.)
bovendien
Is er in elk geval 1 medewerker op dat CB die denkt dat a en b tot c leidt en je kind alleen zelfstandig wordt als jij dat expliciet aanleert.
Dat is een wat te rigide opvatting van zoiets.
Maar mensen die zo denken krijg je meestal niet 'om'.
Dan denk ik altijd maar aan die uitdrukking dat een opvoeder een 'stakker is die in het duister tast'.
Simpele oplossing
Arts/verpleegkundige vraagt of kind al wat kan praten.
Jij zegt: ja hoor, ze zegt al wat woordjes, zoals mama, die, poes, nee.
Dat ze een deel in het Spaans zegt, maakt niet uit. Ze zegt al wat woordjes.
blom
Gezellig? Het cb is niet gezellig. Het is altijd gewoon een weeg, meet en prikmoment geweest. Verder praat je mee met zo'n verpleegkundige.
Ik heb drie verschillende cb's meegemaakt over een periode van 10 jaar. Eentje vond ik betuttelend. Verder ging het aktijd hetzelfde. Ze stellen vragen en je zegt gewoon dat hij/zij dat kan. Twijfel je toch ergens over dan kan je altijd naar de huisarts gaan.
huh?
Jij had het toch over gezellig?
Blom
Waar het mij om gaat is dat ik op OOL vaak van die horror verhalen lees waaruit je blijkbaar moet opmaken dat je het CB vooral moet vermijden. Je gaat alleen om de prikken te halen en verder klaar.
Daar ben ik het niet mee eens. Niet dat ik nou zoveel aan het CB gehad heb maar zo erg als ze het hier voorspiegelen is het hier soms voorspiegelen is het ook weer niet.
Zouden ze het afschaffen (bezuinigen) dan zal je zien dat er dan juist weer een draadje start hoe erg dat wel niet is.
Oja, ik vul ook geen formulieren is, beantwoord geen vragen op papier over het gedrag van mijn kinderen en ik maak het zo " gezellig" mogelijk. Daar chagrijnig stuurs gaan zitten doen zou ook niet prettig voor mijn kinderen zijn. En ja, toen ik eenmaal met mijn vierde kind kwam was het soms ook best gezellig. Zeker toen ik daar wekelijks kwam toen de borstvoeding niet goed verliep. Er zit soms ook best iemand die echt weet waar ze het over heeft en goede tips kan geven.
Aan drama verhalen heeft moeder van S toch niets. De tip om gewoon aan te geven dat je dochter kan praten en dat haar dochter dat niet zelf hoeft te demonstreren is voldoende. Moeder van S maakt zich al zorgen genoeg en dat is volgens mij niet nodig. Ze komt over als een liefhebbende moeder die haar dochter tweetalig wil opvoeden en haar straks een schooltijd wil geven die bij haar past.
Dankje vlinder72
Ik ga straks met mijn zusje mee naar het CB. Zij wil haar dochtertje laten wegen en meten (geen consult nu maar ze gaat gewoon omdat ze de groei wil weten) en ik ga even mee. Kijken of het na een jaar daar weggeweest misschien verbeterd is. En dan meteen een afspraak maken.
tsja
Ik lees in dit draadje toch echt geen drama. Ts heeft zelf aangegeven niet zoveel op te hebben met cb, dat is toch ook oke? (nog los vd vervelende ervaringen die ze zelf heeft gehad op cb, die ik best dramatisch vind)
Ik ben er ook weleens een goeie tegengekomen en ik heb het ook weleens gezellig gehad
en tuurlijk maak je het zo gezellig mogelijk (waarom niet?)
Maar heb nooit iets 'gehad' aan het cb, op prikken en meten na misschien. En ik heb ook weleens het gevoel gehad van jee dat had ik beter niet kunnen zeggen want het wordt niet begrepen. Gewoon even eerst goed screenen wie je voor je hebt, lijkt me.
Viel mee
Het viel wel mee vandaag. Mijn zusje ging enkel voor meten en wat kleine vraagjes en ik heb toegekeken hoe er met haar werd omgegaan. Binnen troffen we precies die vrouw aan waar wij ruim een jaar geleden zo mee overhoop lagen maar het leek een totaal ander mens. Ze vroeg even naar het slaappatroon van nichtje en de nachtvoedingen maar gaf geen commentaar, alleen dat het prima was zoals het gaat (nichtje krijgt nog 2 nachtvoedingen). Mijn dochter voerde meteen een show op, brabbelde erop los en klom op een stoel en toen we weg gingen zwaaide ze en riep ze "da!" En die vrouw riep terug wat een lekker bijdehandje ze toch is. En ja, dat is ze . Niets vervelends of negatief in ieder geval en heel anders dan vorig jaar.
Dus na ruim een jaar afwezigheid gaan wij volgende maand weer eens braaf naar het CB .
Onzekerheid accepteren
Dat doe ik soms. Dat scheelt ook stress. Wij gebruikten bij de kinderen de "rapley" methode. Dus grote stukken. Maar mijn kinderen zijn nu zes en vier en ik snij druifjes altijd doormidden als ze ze mee naar school krijgen. Ik ken mijn jongste, die kan er mee gaan spelen. Ik kan niet verwachten dat de juf daar op let. Ik kan als ik me laat gaan gaan stressen om mijn stress. Maar ik maak ook gewoon keuzes.
Jij komt over als een moeder die best goed weet wat goed is voor je kind. Dat is een heel belangrijke graadmeter.
Maar op het moment dat ik pindakaas van de boterhammen van mijn kind af ga halen, omdat ik vind dat mijn partner het er te dik heeft op gesmeerd, dan ga ik me afvragen of ik niet doorschiet.
Ik vond de tweede veel makkelijker. Wat ik wel tegen kwam was dat ik me erg schuldig voelde naar mijn oudste, omdat ik zo veel bezig was met de baby. Daar piekerde ik veel over Maar gelukkig had ik vriendinnen die dit herkenden van henzelf en kon ik ff goed uithuilen daarover in mijn kraamtraandagen!
Heel veel geluk met jullie gezin!
ahum
Sorry Mama S, ik zag nu pas dat er nog een hele pagina aan postings was geweest na de eerste bladzijde. Mijn reactie was op de vorige pagina, vandaar hij misschien wat uit de lucht komt vallen.
Fijn dat het bij het cb beter voelde!
Hartelijke groet,
Lunamaya
Ook hier herkenning
Ja hoor, ook ik had enorm veel twijfels. En dat werd weggenomen toen ik ineens de opmerking kreeg: "Als je je daar niet om druk maakt, dán moet je aan jezelf twijfelen."
En dat was gelijk duidelijk voor me.
Overigens is mijn oudste dochter inmiddels 13 jaar, ze wil nog steeds een kroel en een knuffel en zegt nog regelmatig dat ze van me houdt, dus ik denk dat ik het tot nu toe wel goed heb gedaan.
Of dat straks, midden in haar pubertijd, nog zo is... 
Wel leuk
Dat dit draadje weer naar boven komt.
Ik kan me het verhaal van Moeder van S nog goed herinneren. Weet iemand of zij nog in da house is?
Ben wel benieuwd hoe het nu gaat.
