Ze willen alleen bij vriendje spelen

Water

Water stroomt naar het laagste punt. Als ik je zoon was zou ik tv-kijken en Wii spelen ook veel leuker vinden. Mij valt overigens op dat kinderen vaak beginnen met tv kijken maar daarna andere dingen gaan doen samen terwijl de tv nog staat te bleren. Je bent geen eiland. We leven in een mediacultuur. Alleen met uitsluiting en strenge regels kun je dat kinderen onthouden.
Onze buurman vroeger was een radioloog en had als een van de eersten televisie. Ik weet niet meer wat we daar gekeken hebben, het trok natuurlijk wel geweldig maar nog wel dat we met die oranje vellen die om de foto's heengingen tekeningen mochten maken. Maar even later hadden we toch ook zelf televisie.

Wii

Zo'n Wii is natuurlijk heel aantrekkelijk. Aan een kant dus wel begrijpelijk dat je zoon dit nieuwtje even interessanter vindt dan de mogelijkheden bij jullie. Maar ook daar zal een keer de sleur in optreden.
Ik weet niet hoe de ouders van de vriendjes het vinden dat ze altijd daar spelen, maar als jij het echt niet leuk vindt zou ik het er eens over hebben. Vroeger waren wij het huis waar iedereen wilde spelen. Ik vond dat altijd prima, maar ik vroeg me wel eens af waar het aan lag. Misschien waren wij ook het huishouden waar het wat losser toe ging en de ruimte rond ons huis is zeer kindvriendelijk, dus dat was een enorm pluspunt. En toch vond ik het soms te makkelijk gaan. Alsof ouders het wel praktisch vonden dat ze altijd bij ons zaten. Maar dat hoefde natuurlijk helemaal niet zo te zijn. Een gesprek hierover zou ik daarom helemaal niet raar gevonden hebben en zelfs prettig.
Wat je eigen rol kan zijn hierin is dat je eens kan bekijken waarom de enige trekpleister bij jullie de tv is. Is zijn kamer gezellig genoeg? Zijn ze wel een beetje vrij om in de huiskamer te spelen zonder jouw kritische blik (niet op de bank, niet op de grond, niet dit, niet dat). Heeft hij wel íets waar jongetjes woest graag mee willen spelen? (Het is bijna Sinterklaas!!)

Eens met voorgangers

Je bent veel strenger dan de ouders van dat jongetje wat betreft tv en gamen dus ik snap hem wel. Als je ze aan jou huis wil binden, moet je ze inderdaad iets aanbieden dat minstens zo leuk is als de wii.

Geen must

Hier (oudste is 6) kwam ook een keer een jongetje spelen, ik vroeg waar hij thuis altijd mee speelde: WII en nintendo. Hij kon ook niet lang met lego spelen, verveelde zich snel en klaagde dat ik geen worstenbroodjes in huis had gehaald
Hier worden geen computerspellejtes gespeeld, geen WII of nintendo in huis, ik vind het (nog) niet nodig. Wij hebben zat ander leuk speelgoed en ze mogen heus wel eens een dvdtje kijken. Maar het is zeker geen reden om die dure apparaten in huis te halen.
Haal maar wat lekkers in huis!

Tja

Ik zou een WII aanschaffen. Nou ja, hebben we al. Dat ding is echt leuk, ook voor ons! Dan zul je zien dat hij een tijdje erg veel ermee speelt, en dan is het waarschijnlijk weer over. Hier in elk geval wel. Er wordt bijna elke dag wel even op gespeeld, maar een half uurtje, en dan gaan ze weer wat anders doen.

Ach, het wisselt zo,

Hier ook een vriendje dat onbeperkt tv mag kijken en geen wii heeft maar wel een playstation, wat ook woest aantrekkelijk moet zijn, haha. Dus met tijden is het heel verleidelijk om bij vriendje te gaan spelen... hiet nl geen wii, geen playstation, en geen tv overdag, wat een misdeelde kinderen he ))
Toch zijn ze dat na een tijdje zat, komen verveeld terug van vriendje want "hij zit alweer voor de tv"
Woest aantrekkelijk bij ons thuis is dan weer de trampoline, de bakken vol lego, kapla, en niet te vergeten de bak met brandhout. (? ja echt, je verzint het niet wat ze daarmee kunnen doen)
Ik heb het nog geen moment overwogen om mijn regels omtrent computers en tv te veranderen omdat het er bij andere kinderen anders aan toe gaat. Ieder heeft zijn eigen regels.
groetjes, Tess

Uitzondering

oh ja, mijn kinderen zijn 9 en 10. Kijken dus heel selectief tv, hebben wel een nintendo ds, maar verder geen computerspellen. Op internet zitten ze alleen als ik meekijk. Ze weten echt wel wat een wii is, en ook wat hyves is, maar het boeit ze gewoon niet zo, en ik moedig het bepaald niet aan zijn ze dan heel uitzonderlijk?
Tess

Ook geen wii

Wij hebben ook geen spelcomputer of Wii. Volgens mij missen we hem ook niet. Als jongste (bijna 7) vriendjes te spelen heeft gaat in principe de tv niet aan, hooguit het laatste kwartiertje als ik toe ben aan rust.

Eens met tonny

Hier wel een Wii en een computer waar ze op mogen, maar geen DS. Als kinderen komen spelen kan er aan het eind van de middag wel met de wii gespeeld worden, maar wel met regels. Er wordt geen TV gekeken.Als het weer goed is stimuleer ik buiten spelen en regelmatig doen we dingen samen zoals: koekjes maken, taartjes bakken, samen een spelletje doen, samen knutselen etc... Kinderen vinden dat heel leuk en genieten hiervan. Ik stimuleer ook het zelf spelen bv met kapla, lego of playmobil.
Succes ermee!

groeten passiebloem

Wii is leuk

Hier wel een wii, vanaf het moment dat hij uitkwam. Je kan zelf beslissen welke spellen er gekocht worden. Het is gewoon een leuk apparaat, een stukje ontspanning.
Als je kind niets anders doet als op de apparaten is dat natuurlijk wat afstompend. Hier is de wii gewoon een stukje speelgoed wat afwisselend gebruikt wordt met ander speelgoed.
Ik zit nu ook achter de computer, maar vanmiddag heb ik een heerlijke boswandeling gemaakt. Als mijn zoon er ook op die manier mee omgaat vind ik het prima. Alle apparaten hebben ook een uit knop.
Ik zelf heb niets met de wii maar ik kan me best voorstellen dat mijn zoon het leuk vindt. En als er een vriendje is mogen ze best een tijdje samen op de wii. Wat te drinken en wat lekkers erbij, niets mis mee. Wat ik wel vervelend vindt als ouders niet letten op een leeftijdsgrens. Mijn zoon heeft bij anderen wel spellen gespeelt waar ik niet blij mee ben. Dat is wel eens lastig.

Wii

Ik ga dus echt geen Wii aanschaffen omdat er dan meer kinderen bij ons komen spelen. Dat vind ik geen argument hoor. Hier ook geen Wii, geen playstation en geen DS. Zeer achtergestelde kinderen dus. Maar ik hoor ze er eigenlijk nooit meer over. Tangodochter heeft een tijdje gehad dat ze echt bij bepaalde vriendinnen ging spelen die een Wii hadden, maar dat is nu eigenlijk ook over. Tangozoon vindt de Wii niets bijzonders. Als zijn beste vriendje thuis alleen maar met de Wii speelt vindt hij dat maar saai. Hij speelt liever buiten of in zijn kamer (fantasie-spel of met auto's of playmobil)
De meeste vriendjes en vriendinnen van onze kinderen spelen graag hier. Waarom weet ik eigenlijk niet. Want ik vind dus ook echt niet altijd alles goed en vraag ook regelmatig aan ze of ze iets willen opruimen. TV kijken mag overigens wel, maar niet de hele speelafspraak, achter de laptop o.i.d. mag ook maar niet de hele tijd. En lekkere dingen, ja die hebben we vaak wel, croissantjes tijdens de lunch ofzo.

Ook geen wii of andere computerspellen

Wij hebben ook nooit computerspellen voor de tv gehad. Toen mijn kinderen de leeftijd hadden om daar veel mee te spelen hadden we de computer al en daar was genoeg op te spelen. Ik heb tv-spellen, zoals de Wii, altijd heel erg onrustig gevonden. We hebben geen extra ruimte over, buiten de woonkamer, dus het moet in de huiskamer en daar heb ik er geen zin in. Ik heb de boot dus altijd afgehouden. Bovendien vind ik die spellen heel erg duur, waardoor ik ook altijd gezegd heb dat ze er zelf maar voor moesten sparen als ze het graag wilden hebben. Veel protesten heb ik niet gehoord. En toch kwamen de vriendinnen dus altijd hier. Daar ben ik eigenlijk wel blij om. Ik zou het geen fijn idee vinden als de aantrekkingskracht in het speelgoed zit en niet in de kinderen zelf.

Wel een wii

en aangezien de meeste kinderen een wii hebben is de wii geen onderdeel van discussie. Althans ik merk dat ze er ook snel weer mee klaar zijn. En na een half uur ben ik er ook klaar mee, want het is altijd gegil en geschreeuw. meestal moeten ze na een half uur achter de wii buiten heel hard rennen en schreeuwen om al diw indrukken er weer uit te krijgen.

Overigens moeten (!moeten!) de kinderen hier met mooi weer buiten spelen, binnen op zolder mag ook. Als het dan een uur of 5 is en ze zich vervelen of moe zijn dan kruipen ze vaak achter de tv, af en toe spelen ze met de wii.

Ik merk wel dat het ene kind meer en vaker en langer met de wii wil spelen dan de ander. Met name 1 vriendinnetje, daar mogen ze de hele dag achter de wii. Het lijkt wel alsof zij ook slechter is in het bedenken van activiteiten en al snel dan oplossingen ziet in de wii.

Over en weer

ik zou gewoon dat bijsturen inderdaad, "nu bij ons vorige keer waren jullie bij x thuis".

en dan ze ook wat losser laten, ik bemoei mij erg weinig met de speelafspraakjes tenzij ik hoor dat ze aan mijn spullen zitten.

Iets meer info

Oh ja, even het plaatje schetsen.
We hebben hier: 2 gameboys met link-kabel en spelletjes. Zoon heeft een DS en we hebben een PC met o.a. Roller Coaster Tycoon. Ze mogen ook filmpjes kijken op You tube (roadrunner bijvoorbeeld) en ze mogen tv kijken.
Ik overweeg inderdaad een Wii, maar ik vind het zo’n enorme aanschaf. En het neemt veel ruimte in, want wij zullen dan toch echt een grotere tv moeten. En ik vind de spellen duur, hoewel je ze ook bij de bieb kunt lenen, dat scheelt.
Maar met of zonder Wii, ik houd de beeldschermtijd wel beperkt. Mijn zoon kan echt moeilijk stoppen met gamen, het werkt bij hem echt verslavend. Hij weet het, dus het gaat wel goed. Ze mogen ‘s middags best een half uurtje gamen en dat mag ook wel eens wat langer worden. En ze mogen dan ook nog een filmpje kijken, allemaal prima. Maar ze moeten van mij ook naar buiten bij droog weer en ze moeten ook dingen doen zonder beeldscherm. We hebben hier relatief veel buitenspeelruimte en ze hoeven van mij niet voor de deur te blijven, maar het is met name mijn eigen zoon die niet zo van buiten spelen houdt. Die moet ik echt naar buiten duwen en als hij daar eenmaal is, heeft hij het vaak erg naar z’n zin.
Maar ook in huis is er genoeg te doen. We hebben nogal wat Lego, ook Ninjago en een enorme bak met K’nex. We hebben spelletjes, maar dat is ook niet wat mijn zoon leuk vindt. Die is meer van het fantasiespel. Zoon leest en tekent graag. In de woonkamer willen we dat ze rustig spelen, maar als ik zelf niet in de woonkamer ben, mogen ze bijvoorbeeld best kegelen, of ballon hooghouden met het bijbehorende gillen en vallen enzo. Geen probleem. Als ik wel in de woonkamer ben dan moet het gewoon rustiger. In de kinderkamers (2) mogen ze behoorlijk kabaal maken, zolang ze niets slopen en de zooi enigszins opruimen, vind ik echt alles best.
De meeste kinderen spelen overigens graag bij ons, zoon heeft alleen niet zo veel vriendjes. Hij speelt ook graag alleen en investeert niet zo in nieuwe contacten. Het is vooral dit vriendje dat hem naar zijn huis trekt en ik merk dat ik dat niet zo prettig vind. Misschien heeft het niet eens met de Wii te maken. Ik geef gewoon meer grenzen aan. Mijn zoon gaat ook graag naar het vriendje, omdat ze daar heerlijk met rust worden gelaten en dus lekker lang op de Wii gaan en vervolgens met een zakje chips naar buiten om daarna nog even tv te gaan kijken. En hier moeten ze in de woonkamer eten en drinken (niet in de slaapkamers) en wil ik niet dat ze boeren laten als ik erbij ben.
Zeur zeur zeur...

Wat jij zegt daar ben ik het echt niet mee eens. Wil je nu zeggen dat als je jongens hebt, je ze wel achter de computer moet laten en als je meisjes hebt niet? Bij ons gaat dit echt niet op hoor. Tangodochter is vanaf dat ze 4 is erg geinteresseerd in alles wat met beeldschermen heeft te maken. Zij is degene die hier om een ds, Wii, playstation etc. heeft gezeurd. Tangozoon heeft er echt nooit om gevraagd en maakt heel wat minder computeruren dan zijn zus.

Zeurmoeder

Wat een negatieve nick trouwens. Ik vind helemaal niet dat je zeurt. Ik zou echt geen Wii kopen hoor. Volgens mij heb je genoeg staan in huis en als je dan ook nog een grotere tv moet kopen. Waarom eigenlijk.
Ik vind een Wii ook een dure aanschaf en de spellen zijn inderdaad ook erg duur. Downloaden, illegaal zal vast mogelijk zijn, maar geen idee hoe dat zou moeten.
Ik vind je een heel normale moeder, dat je zegt dat ze best mogen computeren maar ook moeten spelen e.d. Hier gaat dat dus ook zo. Waarschijnlijk heeft jouw zoon het net 'slecht'getroffen met zijn vriendjes, dat ze alleen maar thuis willen spelen. Hier varieert dat meer. Het ene kind speelt heel graag bij ons, het andere weer liever daar thuis. Heeft dan meestal niet zo met het speelgoed te maken maar met het karakter van het kind (angstige kinderen bijv. spelen liever in eigen huis). Ik probeer het hier ook altijd wat te sturen en ze over en weer te laten spelen, wat in veel gevallen wel lukt, maar niet altijd.

Tango

Volgens mij bedoelt P vooral dat de maatstaf bij jongens anders is dan bij meisjes. Ze zegt hiermee niets over individuele kinderen die je wel / niet achter de computer moet laten. Het gaat om de positie in de groep. Een meisje-zonder is voor de groep minder 'sneu' dan een jongen-zonder, die eerder in de categorie 'loser' zal vallen. Ik weet niet of dat waar is, maar zo begrijp ik P.

Negatief

Ja, het is een negatieve nick, omdat ik me zo zeurderig voelde. En dat vind ik toch een signaal. Kennelijk beoordeel ik mezelf niet positief als dit vriendje er is en ik vraag me af waar het aan ligt. Ik vind mezelf op andere momenten namelijk helemaal geen zeurmoeder. Maar ik ben ook geen entertainmoeder, met een uitgebreid offline repertoire. Dat zou ik wel willen eigenlijk. Zoals Tonny lekker gaan figuurzagen of taarten bakken. Beetje tijd, beetje inzet en hopla! Niemand heeft het nog over de Wii. Helaas voldoe ik niet aan dit ideaalplaatje. Ik gebruik de speeltijd van mijn kinderen om nog íets aan huishouden te doen (gewoon koken en de was opruimen bijvoorbeeld).

Zeurmoeder

Als het alleen dat ene vriendje van je zoon is en andere kinderen wel graag bij jou spelen dan kun je er wel zo'n beetje van uitgaan dat het niet aan jou ligt, maar meer aan het vriendje. Er zijn genoeg kinderen die liever thuis of buiten spelen dan bij iemand anders binnen. En dat je zoon het bij vriendje heerlijk relaxt vindt en daar veel vrijer wordt gelaten wil niet zeggen dat dat ook de reden van het vriendje is om niet bij jou binnen te spelen.

Gezien je antwoord aan Tango moet ik zeggen dat wij inderdaad wel in een iets andere tijd jonge kinderen hadden, maar dat het spelen met computerspellen toen echt al 'hot' was. En ik werd niet blij van wat ik daarvan zag. Kinderen die half apathisch met een playstation op de salontafel zaten of op de bank. Dus met dat voor ogen én het prijskaartje van al dat soort apparaten heb ik ze op rantsoen gezet.
We hebben een tv, een computer, daar doe je het maar mee op onze kosten. De rest zul je zelf moeten kopen.
Ik geef wel eerlijk toe dat ik me af zit te vragen hoe stellig ik het nu nog had kunnen volhouden. Ik zie de lol van een Wii namelijk best in. Ik heb overigens niet de indruk dat we uniek zijn met ons sobere spelaanbod.

Ik vrees dat ik algemeen genomen een spel-barbaar ben. Alleen bij het uitspreken van 'Zullen we gezellig een spelletje gaan doen?' schiet ik al onder de bank. Ik moet daar dan ook echt onderuit overgehaald worden en dan wil ik eens in de zoveel maanden nog wel over mijn hart strijken. Maar zoals eerder gezegd speelt ook mee dat ik het onplezierig vind dat dit soort zaken in de huiskamer moeten worden gespeeld. Met een aparte speelkamer zou ik het minder storend vinden. Ik heb deels om die (ietwat egoïstische) reden dus nooit vooraan gestaan bij de aankoop van computerspellen. En dat die leeftijdsfase nou net in onze armste jaren viel is natuurlijk ook een belangrijk gegeven.

Hoe langer ik erover nadenk hoe realistischer het mij lijkt dat een Wii er nu wel gekomen zou zijn met jongere kinderen. Ook omdat ik van een Wii zie dat het geen apathisch gedrag aanmoedigt. Maar voor ons zit het er niet meer in.

Nee hoor kaaskopje

Ik heb deels jongere kinderen dan jij, we hebben een tv, een pc, een 2ehands playstation die inmiddels stuk is en mijn zoon van 14 heeft nog een ouwe Xbox uit 1820.
Uniek ben je niet, en ik ken kinderen die al zielsgelukkig zijn dat ze hier even tv mogen kijken..

schat, daarom zette ik de leeftijd er ook bij, om dit te relativeren Ik schreef : "..(nog) niet nodig."
Maar moge duidelijk zijn dat ik niet voor vriendjes zo'n ding zou aanschaffen, maar voor zoon zelf. Voorlopig stel ik dit zo lang mogelijk uit, hij kan zich prima vermaken zonder en hoeft er niet zo nodig bij te horen.
Toch zou ik het niet leuk vinden als hij met een vriendje twee uur achter zo'n ding gaat hangen.

Klopt zeurmoeder

''Ik gebruik de speeltijd van mijn kinderen om nog íets aan huishouden te doen (gewoon koken en de was opruimen bijvoorbeeld).' Dat deed ik normaal ook. Maar als er iets is wat om extra inzet vraagt, dan heb je de keus (!) daaraan voorrang te geven.

Ik herinner me een vraagstuk op OO van jaren (?) geleden: het verhaal van een vriendschap met een 'fout vriendje'; die moeder heeft toen geruime tijd geinvesteerd in het na schooltijd uitstapjes verzinnen (en dan ook gewoon alledaagse dingen zoals naar de bieb, naar de kinderboerderij, naar oma, naar een of andere winkel).
Als je er iets van wilt maken, moet je prioriteiten stellen.

Ik ben ook nooit aan de lopende band entertainmoeder geweest hoor!

Ah, dan ben ik dus ook uniek

Want hier dus ook geen Wii, playstation en DS, zoals ik al zei. Weet ik dat ook weer.
Wat betreft entertainen, dat doe ik ook alleen in speciale gevallen. De meeste kinderen die hier komen spelen hebben het niet nodig. Toen Tangodochter zo´n 4 a 5 jaar was, heb ik weleens met haar en een vriendinnetje koekjes gebakken. Vond de moeder van het meisje toen heel bijzonder, geloof ik. Later heeft Tangodochter ook weleens een fout vriendje gehad die je echt in de gaten moest houden omdat hij anders achter de kat aan zat of de boel sloopte. Dan ging ik ook liever even weg met ze. Tangozoon hoefde ik nooit te entertainen als hij een vriendje had, alleen als hij geen vriendje had, want die kon juist niet alleen spelen. Tegenwoordig entertain ik geen enkele speelafspraak meer en gebruik de speeltijd inderdaad als eigen tijd. Heerlijk!