Zakgeld

hier

Begonnen we er ongeveer rond de 5e verjaardag mee. Met 50 cent per week. Alleen de jongste kreeg al wat eerder, want die vond het zooo oneerlijk dat haar broers allemaal geld krijgen en zij niet

Nibud

geeft als advies te beginnen als er wat besef van geld is, zo rond het 6e jaar.

Je moet natuurlijk helemaal niets, er zijn ook kinderen die helemaal geen zakgeld willen.

hier

vanaf groep 3, euro per week.

hier vanaf 6

Begonnen met 50 cent per week. Met de 10 jarige zitten we nu op 1 euro per week en de brugklasser krijgt 20 euro per maan op zijn rekening. Hij hoeft geen kleding te kopen wel allerhande uitjes, kantine dingen en kleine kadootjes.

Gewoon

Eigenlijk als ze doorhebben wat geld is is het al goed om te beginnen. Je kunt er niet snel te vroeg voor zijn (nou ja tenzij ze de muntjes inslikken). Tien jaar vind ik dan weer echt veel te laat om te beginnen met zakgeld.

Geef zakgeld waar ze ook wat van kúnnen kopen, als ze een maand moeten sparen om maar iets te kunnen kopen leren ze niet veel. Het is juist zaak dat ze zo snel mogelijk de voordelen leren van zelf kiezen of je spaart of iets uitgeeft. Als je alleen maar kúnt sparen omdat het te weinig is om iets van te kopen leren ze dat niet.

Precies

Daarom ben ik ook nooit met 50 cent begonnen. Je leert ze om te sparen, maar je moet ze wel munitie geven. Anders is de lol er snel af.

1 euro voor een 10 jarige is ook wel weinig hoor. In de praktijk zal het betekenen dat pa en ma nog geregeld kleinigheden voor het kind kopen, maar dan is het hele leefeffect weg.

Ook 6 jaar

Vanaf 6 jaar en dan beginnen met 50 cent per week. De oudste (nu acht) zit inmiddels op 1 euro per week. Blijkbaar elk jaar 25 cent erbij

Hier mogen beide kinderen helemaal zelf weten of ze sparen of uitgeven.

Oudste heeft het eerste half jaar elke week zijn zakgeld uitgegeven aan zo'n apparaat waar hij in kon zitten en wat dan ging bewegen bij de winkels. Daarna begon het hem te dagen dat het ook leuk is als je eens iets kunt kopen van je zakgeld. Momenteel spaart hij voor een Ipod, al een maand of 4 (gaat niet erg snel met 1 euro per week, maar met af en toe een klusje voor geld, kerstbomen inleveren en nog wat wisseltanden zit er nu toch al ruim 50 euro in zn spaarpot).

De jongste krijgt nu vanaf september zakgeld en heeft nog niets uitgegeven. Want iets kopen is zonde, 'dan zijn mijn centjes weg'. Ben benieuwd hoe lang ze dit gaat volhouden, hahaha!

T@sje

Om niets uit geven te voorkomen kun je extra zakgeld geven maar dan onder voorwaarde dat ze daarvan iets koopt. Dus een kadootje voor elk gezinslid als die jarig is. Daarmee leer je ze ook 'budgetteren'.

Is zakgeld daadwerkelijk nodig

om te leren omgaan met geld? Of is het met name veel moeite met weinig rendement?

Moeite?

Wat voor moeite kost het om wekelijks je kind een muntje te geven Linda en hoe wil je dan je kind leren met geld om te gaan?

Linda

Hoe denk jij dat iemand met geld kan leren omgaan als hij/zij geen zakgeld krijgt?

Moeite

Ik heb het niet over een kind van 6 een muntje geven voor een ijsje, want dat is niet waar een kind financiële zelfstandigheid van leert. Je moet bepalen waar een kind zelf verantwoordelijk voor is, en wat daar een redelijk bedrag voor is. Dat is niet makkelijk te bepalen wanneer een kind geen interesse heeft in zakgeld.

Mijn kinderen hebben (toen ze eenmaal richting de tien jaar gingen) nooit interesse gehad in geld of dingen kopen voor zichzelf. Het heeft allemaal hun interesse niet. Geen dure kleding, geen broodjes in de kantine, geen mooie schoolspullen. Zo waren er voor hen nauwelijks afwegingen om te maken. Geen afwegingen die zakgeld zo leerzaam zouden maken. Ja, ik had ze verantwoordelijk kunnen maken voor sportkleding, -contributie, kleding, en wat nog meer? Dat is geld waar of niet op afgedongen kan worden, of waar ze zelf (alweer) ook geen interesse in hebben en dus net zo lief nog een jaartje door dragen.

Mijn kinderen zijn inmiddels (bijna) volwassenen, en hebben dus nooit interesse gehad in zakgeld. Wel zijn ze van jongs af aan altijd betrokken geweest bij de financiën van het gezin. Ik denk dat ze daar veel meer van geleerd hebben dan ze ooit van zakgeld hadden kunnen leren.

Vandaar mijn vraag, wat volgens jullie de meerwaarde is van zakgeld, of waarom het zo onmisbaar is.

Wat leer je van zakgeld

Ik denk dat een van de lessen van zakgeld te maken heeft met sparen voor iets wat je graag wilt hebben. Uitgestelde behoeftenbevrediging. Iets wat veel jongeren heel moeilijk vinden (velen maken onnodig schulden).
Verder heeft een van mijn kinderen zich een keer laten overhalen een vrij duur spel (in verhouding tot het zakgeld) te kopen dat het daarna maar een paar keer gespeeld heeft. Dat gaat niet snel nog een keer gebeuren.
Ook leren ze dat ze, als ze een beetje zoeken, een gewenst item soms ergens anders goedkoper kunnen krijgen. Of dat een merkloos ding net zo leuk maar veel goedkoper is dan the real stuff. En dan heb ik het niet over dure kleren of mooie schoolspullen hoor (Linda), dat interesseert mijn kinderen ook niet. Het gaat meer over een spelletje, een game controller, een doos lego etc.
Het zijn allemaal lessen. Ik vind ze waardevol.

Verantwoordelijkheid en onafhankelijkheid

Mijn dochter van 10 krijgt 2 euro per week en af en toe een tientje van opa. Dat gaat allemaal op haar rekening waarvan ze ook zelf het pasje beheert. Ze vindt het vooral heel fijn dat ze niet afhankelijk is van mij of ze iets wel/niet kan kopen maar zelf die beslissing kan nemen. En dus kocht ze vorige week een 3d pen. Van mij had ze die nooit gekregen zo vlak na haar verjaardag en sinterklaas. Maar ik ga daar niet over

Leren in de supermarkt

Oh ja, ik laat ze ook oefenen met echte boodschappen in de supermarkt: ik stuur ze op pad met een lijstje en een budget en de opdracht te kijken of onderin het schap misschien goedkopere merken liggen. Kijken naar de prijs per kilo/liter. En dan alles proberen te kopen binnen het budget. Ook erg leerzaam.

Misschien heb ik ook wel "geluk" wat dat betreft

Dat mijn kinderen toevallig allebei heel bewust met geld omgaan, of dat nu hun eigen geld is of ons geld. Geld is geld, en ze gooien het niet over de balk alleen omdat het niet letterlijk hun eigen geld is. Dat zou ik ook een beetje raar vinden. Goed zoeken, merk of merkloos, dat zijn toch allemaal dingen die kinderen vanzelfsprekend meekrijgen als ze van kleins af aan mee gaan naar de supermarkt e.d.? Waarom hebben ze daar zakgeld voor nodig?

Lego, spellen, e.d. die fase was voorbij toen ze eenmaal op de middelbare school zaten. Voor die tijd hebben ze wel verjaardagsgeld enzo gespaard om spellen te kopen. Die behoefte hebben ze later veel minder gehad, terwijl dat juist het moment is (VO) dat ze met geld zouden moeten leren omgaan.

Ik denk dat ik moeite heb te begrijpen waarom kinderen geen verantwoordelijk financieel gedrag kunnen leren zonder hun EIGEN geld te hebben. Waarom moet het geld hun eigen bezit zijn om zich daar verantwoordelijk voor te voelen?

Linda K

'Mijn kinderen hebben (toen ze eenmaal richting de tien jaar gingen) nooit interesse gehad in geld of dingen kopen voor zichzelf. Het heeft allemaal hun interesse niet.'

Dan ga ik er vanuit dat jij/jullie alles voor de kinderen kochten. Ik neem tenminste aan dat ze kleding, speelgoed, boeken, verjaardagscadeautjes voor vriendinnetjes, noem maar op hadden.

Zakgeld leert ze dat het geld niet onuitputtelijk is. Dat je een hele week moet wachten voor je nieuw krijgt, en dat je dus niet alles in een keer moet opmaken. Dat het geld van een week niet genoeg is voor een kadootje, dat je dus moet sparen.

'Waarom moet het geld hun eigen bezit zijn om zich daar verantwoordelijk voor te voelen?'

Omdat er geen consequenties zitten aan het uitgeven van geld van een ander. Je zit nooit zonder als je ouders alles betalen. Er is altijd te eten, ook als je kinderen (van jouw geld) schoenen kopen. De huur of hypotheek wordt betaald, de mogelijkheden lijken eindeloos. In het volwassen leven is dat niet zo, dan is op een bepaald moment het geld op. En dan is het handig als je geleerd hebt dat je vóór dat moment in ieder je huur hebt betaald en de koelkast hebt gevuld.

Er zijn natuurlijk meer manieren Linda K

Er moet niets.
Het algemeen advies hier en bij Nibud is dat kinderen zakgeld krijgen omdat zelf verantwoordelijk zijn iets anders is dan meekijken met je ouders.
Dat geeft voor veel kinderen toegevoegde waarde. Daar leren ze van. Beide methoden zijn waardevol en vullen elkaar aan. Dus waarom niet beiden hanteren? Verjaardagsgeld is ook eigen geld. Alleen is het in onze familie niet de gewoonte dat je jonge kinderen geld geeft voor de verjaardag. Dan is er zakgeld om mee te oefenen en fouten te (leren) maken.

Mijn kinderen waren supertrots dat ze eigen geld hadden (vanaf hun vijfde jaar), ook al ging het bij één van de twee de eerste weken op aan het autootje voor de speelgoedwinkel.
Mijn oudste kocht een Furby van haar geld (toen nog rond de 60 euro?), ondanks voorzichtige waarschuwingen dat het echt niet zo leuk was als op televisie. Na een paar dagen merkte ze dat we gelijk hadden. Dat ding kon helemaal niet echt praten ook al zei de reclame van wel. Daar heeft ze veel van geleerd. En ook van het proces rondom Marktplaats om dat ding weer te verkopen en de financiële schade beperkt te houden.
Dat voelt heel anders dan meemaken dat je ouders een foute aankoop hebben gedaan.

en

Lekker elke keer je spaarpot omkeren en al die muntjes tellen. Ook heel leerzaam! Dat ervaar je dan weer niet als je ouders alles betalen, want dat gaat allemaal met zo'n plastic pasje...

Arendje

We kochten aanzienlijk, aanzienlijk minder voor de kinderen dan leeftijdsgenootjes kregen (nog los van zakgeld). Oudste wilde vanaf 11 ook geen verjaardagscadeaus meer, en liever gewoon een dag/avondje samen een film kijken met een zak popcorn o.i.d. Wat we wel meer dan gemiddeld deden/doen zijn dagjes uit met het gezin.

Wat betreft je tweede alinea, er zitten toch net zo min consequenties aan het uitgeven van zakgeld dan aan het uitgeven van geld van een ander (huur, hypotheek, gevulde koelkast gaat allemaal door)? Waarom is zakgeld dan toch een betere leermeester? Het blijft bovendien hoe dan ook gekregen geld, dus het is ook niet alsof het idee van werken voor je geld er beter door wordt overgebracht.

Oja, dat tellen

Dat vonden ze ook geweldig. En dan niet willen omwisselen naar grotere munten want dan lijkt het zo weinig.

Of een Opa die aan vijfjarige vroeg wat ze liever wilde: munt van 2 euro, veel kleine muntjes of een briefje van 5.
De slimmerd ging voor het briefje
En Opa heeft dit niet meer aan de volgende kleinkinderen gevraagd.....

Moni

Mijn zoon was juist zielsgelukkig toen hij 10 euromunten kon inwisselen voor een briefje van 10. Een BRIEFJE! Dat was het hélemaal. Haha.

krullevaar

Misschien is 1 euro voor een net 10 jarige weinig, maar ze krijgt regelmatig geld tussendoor.
Ze krijgt voor de zomervakantie altijd 10 euro van 2 opaś = 20. De vriendinnetjes of de moeders zijn tegenwoordig ook te lui om een kadootje uit te zoeken dus er wordt vaak geld gegeven met partijtje = 70 euro. Van opa en oma krijgt ze geld voor haar rapport (2 x ) = weer 20 euro. Dat betekent dat ze ruim 100 euro te besteden heeft bovenop haar zakgeld. Dat komt dus neer op 2 euro per week plus die euro van mij = 3 euro per week. Tikt aan hoor. Zij heeft een bak geld in haar spaarpot zitten. Ze moet er kadootjes van kopen voor het gezin voor kerst of sint en verjaardagen. Ze mag zelf weten hoe duur. Een fles badschuim van trekpleister voor 90 cent mag ook. Maar ze kocht voor mij met haar broer de cd van Adele van 15 euro. Anyway voor haar is 1 euro echt niet te weinig.
Ik merk echter aan zoon die 20 euro per maand krijgt dat dat wel aan de krappe kind is. Hij moet daar ook meer voor doen.

hier

10 euro voor dochter van 10 jaar
en 25 euro voor dochter van 16, maar sinds ze 'vet' verdiend, krijgt ze geen zakgeld meer en betaald ze haar telefoon zelf.
Die van 10 smijt met geld trouwens. Zodra ze het heeft, stapt ze op de fiets, koopt snoep en troep en komt met 2 euro weer terug. Wil ze later in de maand dat ene mooie schrift of die mooie pennen van 3,95 heeft ze dus pech.
Gaat al een jaar zo en ze leert er geen drol van, want ze blijft telkens op 2 euro hangen, waar ze dus niks van kan kopen wat zij wil. Dus geeft ze het weer weg.Ik krijg het soms terug, zegt ze, hier mam, jij kan het beter gebruiken dan ik. Ze heeft niks met geld, op=op zegt ze dan, ik heb alles eigenlijk al....

oja

in de maand.

Linda K

'Wat betreft je tweede alinea, er zitten toch net zo min consequenties aan het uitgeven van zakgeld dan aan het uitgeven van geld van een ander (huur, hypotheek, gevulde koelkast gaat allemaal door)? Waarom is zakgeld dan toch een betere leermeester?'

Dat is het ook alleen als je afspraken maakt over wat er van dat zakgeld gekocht moet worden. Dus niet én zakgeld én gewoon speelgoed van je ouders krijgen. Of én zakgeld én snoep in de kast. Kinderen leren dan dat er gespaard moet worden als je iets wilt hebben dat duurder is dan je zakgeld. Dat je geen cadeautje voor je jarige klasgenootje kunt kopen als je elke week kneedgum koopt. Dat soort dingen. En dat is wel belangrijk.