Worden kinderen nog wel opgevoed?
Ik zit te eten bij een restaurant op de camping. Mijn kinderen ontspannen in de kinderhoek. Opeens komt de jongste naar me toe: "mama, er zijn grote jongens een kussengevecht aan het houden en ik vind het niet fijn....". Wat doe je dan? Spreek je kinderen van een ander aan of leer je jouw kinderen om weg te lopen van deze situatie?
Ik koos voor het eerste...
Vervolgens wordt de situatie voor mijn kinderen alleen maar erger. Ze voelen zich bezwaard omdat er van hun moeder van alles wordt gevonden. Door de ouders van de raddraaiers word ik gevraagd waar ik het lef vandaan haal om hun kinderen aan te spreken. Hoezo voed je jouw eigen kinderen niet op? Dat vraag ik me af? Ik zou me de ogen uit m'n kop schamen als mijn kinderen als raddraaiers worden aangesproken. Waarom hebben deze ouders dat niet? Hoezo leren deze kinderen van hun ouders dat het ok is om de hele boel op stelten te zetten en de kleinere kinderen te praten ? Ben ik nou raar?
nou
De volgende keer zou ik de restauranthouder aanspreken. Die is verantwoordelijk daar.
En natuurlijk heb ik mijn kinderen niet opgevoed 
Geen kinderhoek
Daarom koos ik liever restaurants zonder kinderhoek, kinderen gewoon bij ons aan tafel met een boekje of tekenspullen. Geen gedoe met onbekende kinderen, als dat er wel zou zijn, zou ik die kinderen niet aanspreken, maar mijn kinderen eruit halen.
Uit eten
Wij kozen altijd voor een restaurant zonder speelgelegenheid. Er is heel vaak gedoe bij dat soort speelgelegenheden. Ook hebben wij een hekel aan langs de tafel rennende kinderen en dat krijg je toch vaak. En ook nog eens bleven mijn kinderen niet zitten aan tafel en aten ze nauwelijks iets als er ook gespeeld kon worden. Dus zochten wij juist de restaurants uit zonder speelruimtes.
Hoef je ook je kinderen niet meer op te voeden. Dat scheelt weer 
.
En juist Yaron. Dat deden wij dus ook. Kleurtjes mee en een kleurboek en vooral veel kletsen aan tafel
Tja
Ik moet eerlijk zeggen dat ik van jou post zelf ook de kriebels krijg. Hoezo worden andermans kinderen eigenlijk nog wel opgevoed? Want dat bedoel je natuurlijk eigenlijk, ik neem aan dat je vindt dat jouw vijf kinderen wel degelijk goed worden opgevoed.
In dit soort situaties zou ik nooit andermans kinderen zomaar aanspreken. Dus inderdaad je eigen kinderen weghalen, of de eigenaar aanspreken en vragen of hij wat aan de situatie wil doen.
Onderdeel van de opvoeding vind ik trouwens ook leren zelf met andere mensen om te kunnen gaan. En daar niet papa of mama bij nodig te hebben. Hoe erg kan een kussengevecht nou helemaal zijn?
Eens met Dianne
Na een vakantie in eigen land kom ik ook tot de conclusie dat veel ouders hun kinderen niet opvoeden. Als ik daar last van heb spreek ik ook de kinderen aan. Als het te erg wordt spreek ik ook wel een verantwoordelijke aan, maar dan moet het wel heel erg zijn.
Nederlandse kinderen (ik overdrijf een klein beetje) zeuren, drijnen, stoken onrust, rennen langs tafels, vinden eten niet lekker behalve friet en vinden dat het zwembad en alles wat zij leuk vinden van hun is en lopen gerust tegen elke looprichting in tegen je op.
Ze weten zelfs herdenkings monumenten te verstoren met hun geschreeuw.
Erger nog zijn die ouders die dat allemaal gedogen en/of daar zelf aan mee doen.
Aanspreken en aanspreken
Ik probeer nooit andermans kinderen op te voeden, dus in een voorbeeld als dit zeg ik dat het niet zo leuk vind en of ze een beetje rekening willen houden met de kleine kindjes. Vaak blijf ik dan ook in de buurt.
En dat helpt.
Het gaat er wat mij betreft ook om dat mijn kind ziet dat ik het voor hem opneem. Wat andere kinderen daarmee dien, hebben wij ook niet in de hand.
Speelhoek
Uit eten in een restaurant met speelhoek is op.zoek gaan naar onopgevoede kinderen..
Zelf
Ik neem aan dat jouw kinderen ook Nederlands zijn.... Dus hoe zit het met jouw opvoeding.
Maar mijn kind van 10 zit rustig aan tafel te eten. Dat deed ze ook toen ze 6 was. De speelhoek vind ik zo stom. Je neemt je kinderen mee uit eten om ze vervolgens te dumpen bij de speelhoek. Wil ik rustig tafelen dan regel ik oppas en ga met mijn man of vriendinnen. Ze heeft voorkeur voor friet en nuggets maar zijn ze er niet dan eet ze wat anders. Dat kan soms tegenvallen. Wij hebben gezegd dat ze het mag laten liggen als ze een goede hap geproefd heeft. Eventueel kan ze ruilen met wat pap of mam hebben. We zijn uit eten, dat doen we niet vaak dus dan zijn we op dat punt makkelijker als thuis. Het is voor haar ook een uitje.
Ze schreeuwt niet in kerken of musea. Ze kan je hooguit honderden vragen stellen. We krijgen altijd complimenten dat ze zo goed kan delen (enigkind), vriendelijk en behulpzaam is, goed instructies kan opvolgen en zichzelf kan vermaken.
Ja, en
Alle kinderen zijn daar nou eenmaal en dan moet je wel eens het 'verkeer' regelen. Je kunt vragen of de oudere kinderen na het kussengevecht verder rekening houden met de jongere en als je dat niet haalbaar acht, dat schat je in na een klein gesprekje, dan neem je de kinderen mee.
En ja, dat soort speelhoeken hebben ook ouderlijk toezicht nodig.
Maar nogmaals alle kinderen spelen en dat is ook normaal.
Overigens
Hoezo noem je oudere kinderen die ruw met kussens spelen "raddraaiers"? Het lijkt me geen abnormaal gedrag, maar niet gewenst op die plek.
Wat heb je precies gezegd?
Enigkind
is het nu bijzonder dat een kind zonder brusjes goed kan delen of niet? Ik ken beide soorten: de een is gek op samen en delen, juist omdat ze dat niet gewend zijn en omdat ze weten dat het maar voor even is. De andere helft is delen niet gewend en vindt het lastig als zomaar anderen met hun speelgoed bezig zijn...
Zo ook bij kinderen mét brusjes, beide soorten komen voor.
Opvoeden
Ongeveer 20 jaar geleden had je zo'n boek met de titel: "Als we nou weer eens gewoon gingen opvoeden" of iets dergelijks.
Alleen al van die titel gingen mijn haren overeind staan. En nu weer. Kinderen werden vroeger beter opgevoed, jij doet het beter dan al die moderne prut-ouders, zoiets? Grrrrrr.......
Ik zie het anders
Dianne, Omdat jouw kind niet van kussengevechten houdt zijn die andere kinderen raddraaiers?
Nee, jouw kind is een dwingeland dat wil bepalen hoe andere kinderen spelen. Als zij het daar niet fijn vindt, moet ze aan tafel gaan zitten en de andere kinderen laten spelen.
Neemt niet weg dat er inderdaad Nederlandse kinderen zijn die zich vervelend gedragen. Maar dat is ook een tendens in de maatschappij. Ikke, ikke, ikke.
Dianne
[verwijderd door forumbeheer]
'Wat doe je dan? Spreek je kinderen van een ander aan of leer je jouw kinderen om weg te lopen van deze situatie?'
Franciscus van Assisi (1181-1226) zei al: "Geef me de moed om te veranderen wat ik kan veranderen. Geef me de wijsheid om te accepteren wat ik niet kan veranderen. Geef me het inzicht om het verschil tussen beide te zien”
Ik wens je meer wijsheid toe.
[verwijderd door forumbeheer]
"Worden kinderen nog wel opgevoed?" Ja.
"Ben ik nou raar?" Ja.
Ach
Het valt reuze mee als je de vraag past stelt als je al 5 kinderen hebt. Al die voorgaande jaren is je dus niks opgevallen.
Lees ik dit nou goed?
Kinderen houden een kussengevecht. Jouw kind vindt dat niet leuk. Niks mis mee.
Maar zijn die andere kinderen nou automatisch onopgevoede raddraaiers?
Als ik hierop zou worden aangesproken kun je van mij ook een weerwoord verwachten. Want ja, ik vind jou raar. Heel raar.
Mijn kinderen hadden overigens geen kinderhoek nodig. Die bleven keurig aan tafel zitten tot we klaar waren, eventueel met een kleurboekje of een schermpje erbij. En mocht mijn kind komen klagen dat anderen een kussengevecht deden, dan zou ik dat kind adviseren ergens anders te gaan spelen. Moet geen probleem zijn op een camping.
helemaal!! eens met Rosie
Niets aan toe te voegen
5 kinderen.
De jongste wordt niet geholpen door de 4 oudere kinderen? Ik ging als kind nooit hulp inroepen bij mijn ouders, want dan werd ik er juist tussen uit gehaald en moest bij hun gaan zitten. Ik haalde altijd mijn "sterke broer" erbij.
Zelf heb ik één kind, die heb ik dit ook geleerd. Werkte prima op een vreemde locatie. Die kinderen wisten toch niet dat hij enig kind was.
"Ophouden, anders haal ik mijn grote sterke broer". Opvoeden hoeft niet altijd, ik ben meer van de zelfredzaamheid.
ander geluid
Ik voel wel mee met de emoties van ts. Ik heb zo vaak meegemaakt dat jongens (ja het waren altijd jongens, toeval misschien, of niet) peutertjes omkelderden, takken van bloeiende planten rukten, jongere kindjes omverschaatsten. Ik sprak hen er niet op aan maar de ouders, meestal moeders, vaak zelfs vriendinnen van me.
Het antwoord was altijd "ach ja het blijven jongens hè?"
Euh nee, het zijn jongens van ouders die dit soort zaken tolereren van hun kinderen omdat het jongens zijn.
Die houding van ouders zou me overigens net zo irriteren als het om meisjes ging. Tuurlijk moeten kinderen uitbundig kunnen spelen. Maar ik leer mijn kinderen ook rekening te houden met kleinere kinderen, fysiek minder sterke kinderen en respect te hebben voor de natuur.
Aparte reacties wel
"kussengevechten moeten kunnen": Jullie weten helemaal niet hoe de siuatie daar was, misschin waren die kussens wel helemaal niet bedoeld om er vreemde kinderen mee om te oren te slaan.
"houd je kinderen dan ook aan tafel": dat geldt volgens jullie dus niet voor de andere ouders, die hun kinderen zonder toezicht laten rondhannesen en an ook nog kwaad worden als iemand daar even ingrijpt.
"de jongste wordt niet geholpen door de ouderen": jij vind het normaal dat die sterke broer dan maar even orde op zaken moet stellen want het recht van de sterkste moet gelden? En je denkt dat die andere ouders daar geen problemen mee hebben en dan geen verhaal komen halen?
Tjsonge jonge, wat een lange tenen "huh, Dianne zegt dat ik mijn kinderen niet goed opvoedt!!1!!".
Nou, aan de reacties te zien heeft ze groot gelijk.
Lex.
Tijdens de opvoeding heb ik een kussengevecht anders bezien dan het vernielen van spullen en iemand pijn doen.
Wendelmoed
Dat heb ik niet gezegd, dus.
Wil40
ja ik bedoel natuurlijk kussengevechten als van jongens van 11 die geen rekening houden met peuters van 3 die neergekeild worden in het vuur van de strijd
Wendelmoed.
"jij vind het normaal dat die sterke broer dan maar even orde op zaken moet stellen want het recht van de sterkste moet gelden? "
Welnee, niet zo dramatisch. Ts heeft 5 kinderen. De jongste komt klagen bij pa en moe. Waar waren die andere 4 dan? Allemaal braaf met de Lego aan het bouwen? Sterk is maar figuurlijk. We hebben het over een speelhoekje in een restaurant. Als je die herrie hoort dan haal je je kinderen daar weg, opgelost.
Lex.
Dat herken ik dan weer niet. Misschien zijn het dan te grote groepen bij -en door elkaar?
Een 11 jarige is normaal gesproken heel zachtaardig met kleine kindertjes, ja, ook jongens.
11 jaar
ja misschien waren het eerder kinderen van zeven a acht jaar inderdaad
Het gaat erom
Het gaat erom dat stoere jongens/meisjes met kussengevechten (onderling neem ik aan) niet gelijk raddraaiers zijn. En ook niet persé onopgevoed, hoewel de ouders misschien hadden moeten ingrijpen. Of de eigenaar van de zaak.
Kinderen die als engeltjes aan tafel blijven met een kleurboek: leuk, maar dat is niet bepaald verplicht of noodzaak in een campingrestaurant. Daar is het wat losser, anders ga je maar naar een Michelinsterrenzaak.
wat voor de een
onacceptabel is, daar heeft een ander misschien weer minder of geen moeite mee dus om nu alle kussengevecht houdende kinderen over 1 kam te scheren, dat lijkt me niet nodig. Ik zou dan eerder mijn kind daar weghalen en terug meenemen naar de tafel of eventueel laten spelen op een rustiger plek.
Ik stoor me wel aan keihard gegil en gekrijs en uiteraard aan het vernielen van spullen, afval niet opruimen en dat soort dingen. Daar zou ik andere kinderen eventueel wel op aanspreken.
Nee
Ik voed niet op, dat vind ik veel te vermoeiend.
