Welke ' idealen' (andere dan opvoedkundige) heb je laten schieten door kinderen?

Een speen

Geen idee of het opvoedkundig is of niet

Maar hier was het heilige voornemen dat mijn kind nooooooit een speen zou krijgen.
Ik had nachtmerries van kindertjes met snotneusjes en smerige gezichtjes met een vieze speen in de mond. Nee, mijn kind zou nooit een speen krijgen. En ouders die hun kind een speen gaven? Dat waren de meest gemakkelijke, ongeïnteresseerde ouders die er bestonden op de wereld.

Dit principe heb ik toch wel 2 dagen volgehouden... Daarna lag zoonlief heel tevreden te slapen met het speentje in zijn mond dat in de blije doos zat....

Bij zoon 2 lag er al een speen klaar thuis ik thuis kwam vanuit het ziekenhuis

Werken

Ik zou een aantal dagen blijven werken en m'n man zou ook minder gaan werken, allebei voor de kinderen zorgen.
Maarja, aan het begin van m'n zwangerschapsverlof liep ook m'n contract af, parttime werken deden ze op m'n werk niet aan, door nieuwe software hadden ze toch minder mensen nodig (dachten ze), dus ik had een baby en geen werk. En een man die een hoger salaris kreeg dan ik zou krijgen (ouder, dus meer ervaring). En we konden op 1 salaris eigenlijk ook prima rondkomen. Dus nooit een goede reden gehad om weer te gaan werken, terwijl ik bij werkende moeders om me heen veel stress zag met halen en brengen bij kdv, zieke kinderen etc.
Maar... de jongste is sinds kort naar school en ik ga na de herfstvakantie onder schooltijd 2 dagen per week interessant vrijwilligerswerk doen, wat zelfs aansluit op wat ik vroeger deed. Dus wel weer aan de slag, maar met meer flexibiliteit dan bij een betaalde baan. Ik heb er zin in.

Jep, het schietende speelgoed

NOOIT, ik herhaal NOOIT zou er hier ook maar iets in huis komen wat lijkt of in de buurt komt van een wapen....en dan sta je op de kermis....wint zoonlief een mooi pistool en kijkt dan ZO bedroeft omdat hij eigenlijk weet dat het niet mag...en toen ben ik overstag gegaan. Inmiddels heb ik me erbij neergelegd dat het een gigantische jongen is die alles wat met schieten te maken heeft zeer boeiend vind....ik heb nog een 2e kans he

Papieren luiers

Ik ging voor katoen. Helemaal verantwoord, wég met de wegwerpmaatschappij!
Binnen drie maanden lagen de kruidvatluiers in de commode...

100%mama, één voordeel...

Toen het laatst kermis was, schoot zoonlief met gemak een hele reeks enorme knuffelbeesten bij elkaar...!

Geen

Ik ben niet zo'n idealenmens vrees ik. Behalve de Miss Holland idealen dan: vrede op aarde en iedereen een gevulde buik. Mijn enige serieuze ideaal was dat ik kinderen zou krijgen en ik was altijd wel zo romantisch (en praktisch) ingesteld dat ik daar een man bij zag. Idealen scheppen principes en verwachtingen en daar ben ik heel voorzichtig mee.

Wat betreft het idee dat er nooit schiettuig in huis zou komen, hebben wij al snel begrepen dat het niet realistisch is om kinderen volledig 'schietvrij' op te laten groeien. Kinderen, en jongens denk ik vaker dan meisjes, hebben die fantasie nu eenmaal. Krijgen ze geen speelgoedding dan rapen ze wel een stuk hout in de vorm van een geweer/pistool uit de struiken. Dat zit er bij veel nu eenmaal in. En bij de meesten verdwijnt die behoefte ook weer. Ter illustratie: man heeft jarenlang met een gebroken geweertje op zijn jas gelopen en zijn broer was dienstweigeraar. Sinds ze kinderen hebben zijn beiden wat bloeddorstiger geworden. Wie aan hun kind komt....

Mcdonalds

Nooit zou ik mijn dochter kennis laten maken met dit abjecte verschijnsel. Maar dat deden anderen voor mij, het kwaad is geschied en zo nu en dan geef ik gehoor aan de smeekbeden om er weer eens heen te gaan, mede omdat het aanbod gezonder is dan 20, 30 jaar geleden. Slimme jongens, die marketingmensen van McD.

Feministische idealen

Mijn zorgreflex en het gebrek daaraan bij man leidden hier angstwekkend snel tot een modern-traditionele rolverdeling (hij voltijds, ik deeltijd; hij het voetbal, ik de kapotte knieën). Niet altijd naar tevredenheid (aan beide kanten), en zeker niet altijd zonder slag of stoot, maar toch.

Heerlijk herkenbaar!

Ja hoor, ook hier absoluut geen geweren of pistolen in huis, maar uiteindelijk werden het Star Wars light sabels (?).
En o ja, ik was echt een hele carriere tijger.... nou ja, niet meer dus.
Maar gaandeweg ontwikkel je weer nieuwe idealen Toch?!

Ligt het alleen aan die kinderen?

Ik ben over heel wat dingen van gedachten veranderd in de loop der jaren, maar betwijfel sterk of al die verlaten dan wel sterk gewijzigde idealen kunnen worden toegeschreven aan de realiteit van het ouderschap. Ik denk eerder dat je tussen je 20e en 40e een bijzonder hectische periode ingaat met heel veel verschillende fases. Het zou wel bijzonder vreemd en ongezond zijn als je al die tijd je oude standpunten strak zou blijven omarmen zonder er af en toe eens kritisch naar te kijken. Bij mij gingen de meeste veranderingen trouwens geleidelijk - zo geleidelijk dat ik soms geschokt ben als ik merk hoe ver ik ben 'opgeschoven' in sommige dingen.
Groetjes
Massi

Weet ik niet

of het post of propter is. Zou je denken dat iedereen minder principieel wordt naarmate de jaren vorderen? Zodra je principes ook echt getoetst worden aan de werkelijkheid, is de kans op schuiven wel groter, natuurlijk.
Ik weet niet goed meer wat voor idealen ik koesterde, twintig jaar geleden. Ja, wereldvrede, natuurlijk. En eerlijk zullen we alles delen (ik een beetje meer dan jij). Die heb ik nog, hoor, stiekem.
Ik kan in elk geval niets bedenken waarin ik echt verbluffend opgeschoven ben, maar misschien dat ik met een voorbeeld van Massi een oja-erlebnis krijg?

Krin

Verbluffend opgeschoven niet, maar wel behoorlijk. Zo ben ik in de loop der jaren veel liberaler gaan denken, terwijl ik daar niet bepaald het salaris naar heb. Ik beschouw mezelf nu als links-liberaal. Verder weet ik nu dat het in Nederland verdomd moeilijk is om een kwartje te worden als je voor een dubbeltje geboren bent, we leven in een niet hardop erkende standenmaatschappij. Racisme, discriminatie naar seksuele geaardheid, 'ageism' etc. en hoe vaak die in allerlei vormen voorkomen: veel vaker en erger dan ik vroeger dacht in mijn beschermde wereldje op de universiteit. Kortom, ik zie de wereld door een iets minder roze gekleurde bril. Al leef ik er niet naar, want ik probeer op mijn werk van elk dubbeltje een kwartje te maken .
Groetjes
Massi

Bij elkaar blijven

Ik vond altijd dat je als je kinderen hebt gekregen ook niet uit elkaar mag gaan. Maar op een gegeven moment was het op, over. Heel erg en verdrietig, maar dat is wel een ideaal dat ook niet is uitgekomen bij mij Nu probeer ik de schade zo klein mogelijk te houden voor de kinderen. Faith

Faith

Maar je gaat wel binnen een jaar alweer samenwonen?

Ehm vic

Die vind ik behoorlijk onder de gordel...

Fio

Ik niet. Ik ben benieuwd hoe die twee zaken met elkaar rijmen. Niet dat iemand verantwoording aan mij schuldig is ofzo, gewoon uit interesse.

Vic

Het komt over alsof je verantwoording verwacht, vindt je werkelijk dat iemand dit met jou moet delen??

Roze jurken

Als ik een dochter zou krijgen, zou ze nooit en te nimmer roze kleding en/of rokken/jurken dragen.... Keep on dreaming!

Lol kastanjet

Mijn dochter was een paar weken oud toen mijn toen 3-jarige zoon in een winkel heel trots naar me toe kwam lopen omdat hij een heel mooi roze jurkje had gezien, echt iets voor zijn zusje. Het idee dat mijn dochter geen roze zou dragen ging dus al heel snel overboord.
Ze is nu 6 en draagt wel roze, maar het is voor haar niet meer dan gewoon een kleur. Als ik geen roze meer voor haar zou kopen zou ze het ook prima vinden. Ze wil groen en als ik dan weer eens tevergeefs loop te zoeken naar leuke groene meisjeskleren zou ik wel eens willen dat ze een voorkeur voor roze zou hebben.

Hoogdravend en hoogstaand haha

Ik zou, hoeveel kinderen dan ook, hoeveel uren werk dan ook, ten alle tijden blijven lezen in prachtige hoogstaande literatuur om mijn intellect te blijven prikkelen hahahaha Ik lees nu de viva, de psychologie magazine en als ik echt tijd over heb (het werk gedaan, de kinderen getemd, het huishouden op orde) kom ik nog toe aan een boek (nu deel 4 van de twilight saga omdat zoon daar zo enthousiast over was...)

Principes

Krin: "Zou je denken dat iedereen minder principieel wordt naarmate de jaren vorderen? Zodra je principes ook echt getoetst worden aan de werkelijkheid, is de kans op schuiven wel groter, natuurlijk."
Ken je deze: ik heb zulke hoogstaande principes dat ik er in geval van nood onderdoor kan...

En over idealen. Ik zou natuurlijk de meeste relaxte en gezellige moeder éver worden, die altijd geduldig dingen zou uitpraten met haar kinderen en nooit woest worden.
Ahum. Ja. Moeders blijkt ook maar een mens

O sorry

Dat was per ongeluk toch een opvoedkundig ideaal.

Okee dan, die van de papieren luiers is ook wel een goeie. Bij kind 4 waren de katoenen kuis versleten en gingen we voor de bijl.

Tink

"ik heb zulke hoogstaande principes dat ik er in geval van nood onderdoor kan..."

Geweldig! Die ga ik jatten!