Wat voor type ouder ben/was jij ?

Ik ben een softe moeder die autonomie héél belangrijk vindt en graag meebeweegt, met een aantal punten die ik belangrijk vind en waar ik streng ben op grenzen. Die gaan vaak over sociaal gedrag: je sluit geen anderen buiten en gedraagt je over het algemeen respectvol. Maar verder ben ik makkelijk: in principe mag met een goed plan eigenlijk alles en ik vind rommelig of vies geen probleem. Er is veel ruimte voor het karakter en de wensen van mijn kind en ik overleg veel, dwingen zal ik zeer, zeer zelden doen. Ik vind flexibiliteit belangrijk: je zult mij geen afspraken horen maken over een vast tijdstip voor beeldschermen of snoep. En ik heb zo mijn eigen nukken, ik hou niet van al te veel gejengel om niks en ik hou niet van twee geluidsdingen tegelijkertijd (tv én tablet, of gezamenlijk diner met aan tafel filmpjes op de telefoon) en heb daar weinig geduld mee, dat moet gewoon uit en wel nu.

Ik zal mijn stijl eerst omschrijven en daarna het testje doen. Ben benieuwd of het overeen komt.

Ik vermoed dat ik so wie so een duidelijk wat hierarchische (en soms stugge) opvoedstijl heb, waarbij gelijkheid uiteraard de basis is, maar ik voel me wel echt de ouder als het erop neerkomt en opmerkingen vanuit mij met 'ik heb niet met je geknikkerd' zijn hier best wel eens gevallen.
Uiteindelijk vind ik dat ik als ouder wel leidend ben en duidelijk mag zijn in wat ik wel en niet tolereer en daarin kan ik ten opzichte van andere ouders wel eens ouderwets zijn.

Het ding is alleen dat je die stijl onder kalme omstandigheden niet snel merkt. Ik ben doorgaans best wel easy going, kan goed grapjes maken met de kinderen, samen met ze spelen, kattekwaad uithalen. Maar er komt een kentering als het nodig is en dan staat er wel een heel duidelijk iemand. Ik merk dat ik deze laatste rol tot mijn spijt heel veel heb gevoeld bij de jongste, terwijl mijn oudste die kant eigenlijk een stuk minder van mij kent. Maar mijn jongste heeft stug veel meer sturing nodig gehad (overigens niet dat het ook maar iets gebracht heeft).

Ik ben ook wel van mening dat opvoedstijl een combinatie is met het kind. Het ene kind zal wat anders in je aanwakkeren dan het andere kind. Bij de een moet je veel strenger en duidelijker zijn, terwijl de de ander juist veel meer probeert aan te moedigen om buiten de lijntjes te kleuren. Ik denk daarom ook niet dat je maar 1 soort ouder bent.

Uit de test kreeg ik
50% autoritatief 
40% permissief
10% autoritair

EmmaT schreef op 28-12-2022 om 19:47:

Ik ben voor 50% autoritatief en voor 50% autoritair. Wat moet je daar nu weer mee 😅
Gelukkig is kind de deur uit en prima terechtgekomen.

Een goede mix 😁😉

Sociaal vaardig?
Goed samen kunnen werken?

Niet op de manier die leraren graag zien. Tot onze verrassing lijken zijn stages juist supergoed te gaan.

Onze opvoedstijl: één lijn trekken.

Rust, reinheid, regelmaat en nooit beloftes doen die we misschien niet waar kunnen maken.

Van leerkrachten krijg ik vaak complimentjes over mijn kinderen, en daar ben ik dan heel blij om. Ik weet dat ze fatsoen en manieren hebben.

HAHA, geloof je het zelf?

Ik probeer mijn opvoeding aan het kind aan te passen: oudste heeft pdd-nos en had veel behoefte aan duidelijkheid en structuur. 
Jongste heeft adhd (niet heel sterk, vooral de concentratie is lastig) en vindt het niet zo nodig om elke dag dezelfde structuur aan te houden.
Bij beide speelt humor een grote rol en voor mijzelf 'pick your battles'...
Uit de test komt autoritatieve opvoedstijl 

Ik ben een vrij makkelijke, luie moeder. Mijn huishouden is rommelig en regelmaat is er niet, wel vaste rituelen (zoals boekjes lezen voor bed en dan nog even de dag doorspreken), maar bijvoorbeeld geen vaste tijden waarop we gaan eten, en opruimen doen we ook niet elke dag. Op dit moment ziet de woonkamer er dus uit alsof er een Intertoys ontploft is. Ik laat kind veel zelf kiezen en zelf doen. Bijvoorbeeld ze is nu 4, en als ze 's nachts een ongelukje heeft, verschoont ze haar eigen bed en kleedt ze zich om zonder ons wakker te maken. Ze maakt ook haar eigen boterhammen voor school. Er wordt hier zo min mogelijk gecurlingd. Ik help natuurlijk wel als ze het vraagt. Ik heb weinig regels, maar een nee is echt nee. Ik probeer alleen nee te zeggen als ik er een goede reden voor heb, en die ook toe te lichten, maar in de eeuwige waarom fase is er ook weleens een "omdat ik het zeg" gevallen, en "nee, daar heb ik geen zin in" kan ook een goede reden zijn. Materieel verwen ik haar teveel, en ze krijgt ook teveel snoep / koek / troep te eten. Dat was bij ons thuis ook, dus daarin maat houden gaat geheel tegen mijn natuur.  

Maar ja, ze is pas vier, dus de echte testen moeten allemaal nog komen.

Haar vader is trouwens veel traditioneler, en ook niet pedagogisch onderlegd. Soms stemmen we af, en in principe vallen we elkaar niet af, maar er gelden andere regels op papa-dag dan op mama-dag, dus ze krijgt verschillende dingen mee. Ik vind dat wel mooi, eigenlijk.  

Renmuis schreef op 29-12-2022 om 01:20:

Ik ben een vrij makkelijke, luie moeder. Mijn huishouden is rommelig en regelmaat is er niet, wel vaste rituelen (zoals boekjes lezen voor bed en dan nog even de dag doorspreken), maar bijvoorbeeld geen vaste tijden waarop we gaan eten, en opruimen doen we ook niet elke dag. Op dit moment ziet de woonkamer er dus uit alsof er een Intertoys ontploft is. Ik laat kind veel zelf kiezen en zelf doen. Bijvoorbeeld ze is nu 4, en als ze 's nachts een ongelukje heeft, verschoont ze haar eigen bed en kleedt ze zich om zonder ons wakker te maken. Ze maakt ook haar eigen boterhammen voor school. Er wordt hier zo min mogelijk gecurlingd. Ik help natuurlijk wel als ze het vraagt. Ik heb weinig regels, maar een nee is echt nee. Ik probeer alleen nee te zeggen als ik er een goede reden voor heb, en die ook toe te lichten, maar in de eeuwige waarom fase is er ook weleens een "omdat ik het zeg" gevallen, en "nee, daar heb ik geen zin in" kan ook een goede reden zijn. Materieel verwen ik haar teveel, en ze krijgt ook teveel snoep / koek / troep te eten. Dat was bij ons thuis ook, dus daarin maat houden gaat geheel tegen mijn natuur.

Maar ja, ze is pas vier, dus de echte testen moeten allemaal nog komen.

Haar vader is trouwens veel traditioneler, en ook niet pedagogisch onderlegd. Soms stemmen we af, en in principe vallen we elkaar niet af, maar er gelden andere regels op papa-dag dan op mama-dag, dus ze krijgt verschillende dingen mee. Ik vind dat wel mooi, eigenlijk.

Ok.. klinkt bijna als satire ipv waarheid.

Je kunt zelfstandigheid ook te ver laten gaan. Echt niet dat ik mijn kinderen snachts zou laten tobben met beddengoed. 

Renmuis schreef op 29-12-2022 om 01:20:

Ik ben een vrij makkelijke, luie moeder. Mijn huishouden is rommelig en regelmaat is er niet, wel vaste rituelen (zoals boekjes lezen voor bed en dan nog even de dag doorspreken), maar bijvoorbeeld geen vaste tijden waarop we gaan eten, en opruimen doen we ook niet elke dag. Op dit moment ziet de woonkamer er dus uit alsof er een Intertoys ontploft is. Ik laat kind veel zelf kiezen en zelf doen. Bijvoorbeeld ze is nu 4, en als ze 's nachts een ongelukje heeft, verschoont ze haar eigen bed en kleedt ze zich om zonder ons wakker te maken. Ze maakt ook haar eigen boterhammen voor school. Er wordt hier zo min mogelijk gecurlingd. Ik help natuurlijk wel als ze het vraagt. Ik heb weinig regels, maar een nee is echt nee. Ik probeer alleen nee te zeggen als ik er een goede reden voor heb, en die ook toe te lichten, maar in de eeuwige waarom fase is er ook weleens een "omdat ik het zeg" gevallen, en "nee, daar heb ik geen zin in" kan ook een goede reden zijn. Materieel verwen ik haar teveel, en ze krijgt ook teveel snoep / koek / troep te eten. Dat was bij ons thuis ook, dus daarin maat houden gaat geheel tegen mijn natuur.

Maar ja, ze is pas vier, dus de echte testen moeten allemaal nog komen.

Haar vader is trouwens veel traditioneler, en ook niet pedagogisch onderlegd. Soms stemmen we af, en in principe vallen we elkaar niet af, maar er gelden andere regels op papa-dag dan op mama-dag, dus ze krijgt verschillende dingen mee. Ik vind dat wel mooi, eigenlijk.

Echt? Een kindje van vier laat je 's nachts alleen haar bed verschonen? Dat lijkt meer op verwaarlozing hoor, sorry dat ik het zeg.

Edit: ik kan eigenlijk haast niet geloven dat je dit allemaal serieus meent Renmuis..grapje toch?

Herfstappeltaart schreef op 29-12-2022 om 07:38:

[..]

Echt? Een kindje van vier laat je 's nachts alleen haar bed verschonen? Dat lijkt meer op verwaarlozing hoor, sorry dat ik het zeg.

Edit: ik kan eigenlijk haast niet geloven dat je dit allemaal serieus meent Renmuis..grapje toch?

Hahaha, ben ik te eerlijk op de late avond?

Nee hoor, ik meen het echt. Maar het is natuurlijk niet dat ik zeg "ga dat maar lekker zelf doen", als mijn dochter 's nachts aan mijn bed verschijnt. Ik volg haar daarin; het gaat helemaal vanzelf, want ze doet het gewoon. Wat ik wel al vanaf kleins af aan doe, is alles samen doen in plaats van voor haar doen, en de "zelluf doen" fase optimaal gebruiken. Dat betekent steeds kleine taakjes geven en kleine stapjes zelf laten doen, als het ook maar enigszins mogelijk en veilig is, ook als het niet meteen lukt, en het risico op een bende groot is. Mijn man kan dat ook niet: die doet het liever vlug, efficient en netjes zelf. Maar door mijn tactiek, doet ze dat verschonen dus inderdaad alleen, op eigen initiatief, niet omdat we dat opleggen. En nee, dan gaat het niet helemaal perfect, maar daar zit ik dan niet mee. En zij ook niet, want ik benadruk altijd dat ze papa en mama best wakker mag maken. 

Ik noem het lui, maar ik maak juist heel bewuste keuzes. Dit is mijn opvoedingsfilosofie:

https://www.mother.ly/parenting/lazy-parenting/

https://www.happinez.nl/bewust-ouderschap/leve-de-luie-ouder/

https://www.scarymommy.com/problem-lazy-parenting

Renmuis schreef op 29-12-2022 om 09:42:

[..]

Hahaha, ben ik te eerlijk op de late avond?

Nee hoor, ik meen het echt. Maar het is natuurlijk niet dat ik zeg "ga dat maar lekker zelf doen", als mijn dochter 's nachts aan mijn bed verschijnt. Ik volg haar daarin; het gaat helemaal vanzelf, want ze doet het gewoon. Wat ik wel al vanaf kleins af aan doe, is alles samen doen in plaats van voor haar doen, en de "zelluf doen" fase optimaal gebruiken. Dat betekent steeds kleine taakjes geven en kleine stapjes zelf laten doen, als het ook maar enigszins mogelijk en veilig is, ook als het niet meteen lukt, en het risico op een bende groot is. Mijn man kan dat ook niet: die doet het liever vlug, efficient en netjes zelf. Maar door mijn tactiek, doet ze dat verschonen dus inderdaad alleen, op eigen initiatief, niet omdat we dat opleggen. En nee, dan gaat het niet helemaal perfect, maar daar zit ik dan niet mee. En zij ook niet, want ik benadruk altijd dat ze papa en mama best wakker mag maken.

Ik noem het lui, maar ik maak juist heel bewuste keuzes. Dit is mijn opvoedingsfilosofie:

https://www.mother.ly/parenting/lazy-parenting/

https://www.happinez.nl/bewust-ouderschap/leve-de-luie-ouder/

https://www.scarymommy.com/problem-lazy-parenting

Haha, ja dat had ik ook wel gewild. Totdat je kind dyslexie blijkt te hebben en jij 5x per week aan de bak mag om het lezen te stimuleren/ontwikkelen want dat gaat echt niet vanzelf. Of je zit op school om duidelijk te maken dat er echt hulp nodig is met lezen of rekenen en dat alleen op de gang werken geen instructie is. Zo zijn er wel meer dingen die weinig overeenkomen met een filosofie die je van tevoren bedenkt. Kinderen ontwikkelen zichzelf, ammehoela