Wat voor type ouder ben/was jij ?

Een democratische opvoedstijl, denk ik. In ieder geval liet ik de kinderen behoorlijk vrij waar het kon, en was ik streng als het nodig was; dat was het gelukkig zelden.

De opvoedstijl van Kiki uit het eerste artikel stuit me enorm tegen de borst. Ik wens niet met ‘bro’ aangesproken te worden, natuurlijk, maar ‘u’ vind ik het echt het andere uiterste. Met u spreek je in mijn ogen alleen oude(re) mensen aan en mensen die je niet kent. 

En sowieso was hier nooit iets, ‘omdat het nu eenmaal zo is’. Als ik iets niet uit kon leggen was het in mijn ogen ook geen goede regel.

Zoals ik mijn kinderen heb opgevoed ben ik zelf ook opgevoed, trouwens. En daar ben ik mijn lieve ouders heel dankbaar voor.

Ik kom ook uit op autoritatieve stijl. Streng zijn wij zeker nooit geweest. Het verhaal van Kiki vind ik echt verschrikkelijk streng. 

Volgens de test ben ik een autoritafieve ouder. Klopt voor een deel denk ik wel. Weet niet of de test heel betrouwbaar is aangezien de vragen over kinderen op één kind gericht is en ik 3 compleet verschillende karakters in huis heb. 

Ik ben streng, consequent heb mijn regels en wil graag dat die opgevolgd worden. Als zij naar mij luisteren, dan heeft dat een positieve uitwerking.
Het is niet zo dat er nooit buiten de lijntjes gekleurd mag worden, maar ik merk dat mijn kinderen beter zijn als er een duidelijke structuur is.

Verder ben ik een heel begripvolle moeder. Luister aandachtig naar hun verhalen en laat merken dat ze altijd bij mij terecht kunnen.
We knuffelen iedere dagen even en alsnze iets uit zichzelf opruimen of ineens meehelpen dan bedank ik ze altijd even en zeg ik dat ik trots op ze ben. Dan zie je ze gewoon groeien van trots. 

Autoritatief zegt de test; waarbij ik geen enkele keer het gevoel kreeg dat er een passende keuze tussen zat.
Ik heb 2 heel verschillende kinderen en daardoor gemengde opvoednoodgrepen. Ik heb dus geen idee of de test klopt en al helemaal niet of mijn kinderen dat ook zo ervaren hebben.😄

Bijtje82 schreef op 28-12-2022 om 14:49:

Volgens de test ben ik een autoritafieve ouder. Klopt voor een deel denk ik wel. Weet niet of de test heel betrouwbaar is aangezien de vragen over kinderen op één kind gericht is en ik 3 compleet verschillende karakters in huis heb.

Ik ben streng, consequent heb mijn regels en wil graag dat die opgevolgd worden. Als zij naar mij luisteren, dan heeft dat een positieve uitwerking.
Het is niet zo dat er nooit buiten de lijntjes gekleurd mag worden, maar ik merk dat mijn kinderen beter zijn als er een duidelijke structuur is.

Verder ben ik een heel begripvolle moeder. Luister aandachtig naar hun verhalen en laat merken dat ze altijd bij mij terecht kunnen.
We knuffelen iedere dagen even en alsnze iets uit zichzelf opruimen of ineens meehelpen dan bedank ik ze altijd even en zeg ik dat ik trots op ze ben. Dan zie je ze gewoon groeien van trots.

Ik ben wel veel soepeler en overleg heel erg vaak. Dat kan ook makkelijk met 1 kind die het daar goed op doet natuurlijk. Zodra ik streng ben (zoals je met een grotere groep moet doen)  gaat zij tegengas geven. Het is hier ook meer ‘wij drietjes’ ipv ‘ouders en kinderen’, wat ik vaker zie bij anderen. 

Max88 schreef op 28-12-2022 om 14:50:

Autoritatief zegt de test; waarbij ik geen enkele keer het gevoel kreeg dat er een passende keuze tussen zat.
Ik heb 2 heel verschillende kinderen en daardoor gemengde opvoednoodgrepen. Ik heb dus geen idee of de test klopt en al helemaal niet of mijn kinderen dat ook zo ervaren hebben.😄

Bij mij eigenlijk hetzelfde.

Hoe omschrijf je je kind? Nou, de ene is druk en impulsief, de ander rustig en doordachtzaam. Heb maar een gemiddelde genomen en herken de opvoedstijl wel enigszins. Maar niet 100%. Soms is het ook gewoon omdat ik het zeg.

Geen enkele keuze is idd de juiste. Ik ben vaak een mix van antwoorden. Wat ik vooral doe is kijken wat mijn kind nodig heeft aan reactie. Soms is een wat dwingender manier nodig, soms juist heel meegaand. En soms moet je zelfs als ouder heel manipulatief zijn. 
Het ene kind is ook gebaat bij de ene aanpak en het andere juist niet. 
Zolang je je kinderen maar een gevoel van waardering en geborgenheid meegeeft en dat ze niet het idee hebben dat een broer of zus beter behandeld wordt.

wat een suffe test zeg! Eerst krijg je uitleg over de opvoedstijl die ‘het beste is’ en vervolgens mag je jezelf gaan beoordelen met even sturende antwoorden…  

Mijn doel is dat mijn kinderen opgroeien tot fijne, zelfstandige mensen die ‘in touch’ zijn met zichzelf/hun gevoel. Dus in die lijn voed ik hen op en geldt voor mij vooral: blijven nadenken, kijken of mijn aanpak werkt en waar nodig bijlezen of advies/tips vragen hoe anderen iets aanpakken. En dan hoor ik over een jaar of 20-30 wel van hen of ik er wat van heb gebakken als moeder 😁

Volgens de test autoritatief. Maar goed, de vragen zijn natuurlijk erg algemeen en zullen ook verschillende antwoorden krijgen bij verschillende leeftijden van de kinderen.
Verder eens met Pino.

watertoren schreef op 28-12-2022 om 14:11:

Ik kom ook uit op autoritatieve stijl. Streng zijn wij zeker nooit geweest. Het verhaal van Kiki vind ik echt verschrikkelijk streng.

Ik ook, absurd gewoon.

Dat hele verhaal van Kiki is toch volledig uit de duim gezogen,al die gemeenplaatsen en  dan zo'n  uberblije stockfoto erbij. En dan ook nog een knal van een vervoegingsfout in dat artikel.

Ik heb altijd geprobeerd binnen bepaalde grenzen veel ruimte te geven. De een had daar een wat duidelijker omheining bij nodig dan de ander.

De test heb ik niet gedaan. Ik was/ben (kinderen zijn inmiddels al dik volwassen) van het "liefdevol verwaarlozen" 😊
Indien nodig hier en daar wat bijsturen en ze zijn allebei leuk opgedroogd. 
Dankzij of ondanks mij? 
En hun pa, mijn ex, heeft uiteraard ook een steentje bijgedragen. 

Stomme test, volgens mij kun je maar een goed antwoord kiezen en heb je op de (antwoorden op de) vragen over het karakter van het kind weinig invloed. Ik heb er een die aan de voorzichtige kant is en die ik als puber wel eens heb aangespoord om wat regels te overtreden. Bij de ander moest ik die ontdekkingsdrang juist geregeld wat afremmen. In principe golden hier weinig verboden, maar die Halt-melding vond ik niet heel geslaagd. Toen was kind wel even verrast over het feit dat mama ook ‘echt boos’ kon zijn (en aan de Halt-mevrouw, die overigens meer een soort sociaal werker is dan een repressieve autoriteit, vroeg of er niet ergens een plantsoentje geharkt kon worden als taakstraf).
Ik denk dat het verschil is tussen mij en het gros van de opvoeders, dat ik mezelf eerder zie als een primus inter pares dan de baas. Misschien ben ik dan eerder een democratische opvoeder?