wat nemen moeders mee bij de bevalling
http://www.dailymail.co.uk/femail/article-3411528/Mums-UK-Malawi-reveal-essentials-need-hospital-birth.html wel leuk om te zien/lezen.
Zeker
En tot bezinning stemmend dat de verschillen wel groot zijn in de wereld.
Weinig
Toen ik in het holst van de nacht en weken vroeger dan verwacht naar het ziekenhuis moest omdat mijn vliezen gebroken waren heb ik alleen één paar schone sokken en een schoon hemdje meegenomen. Verder kon ik niks bedenken. Mijn man had nog de tegenwoordigheid van geest het fototoestel te pakken. Ik had geen babykleertjes bij me maar die bleken ook niet nodig omdat de baby's de couveuse in gingen, daar dragen ze alleen een luiertje. Maar nou wonen wij dicht genoeg bij het ziekenhuis om nog even heen en weer te gaan om spullen te halen en het ziekenhuis zelf heeft ook van alles. Geen enkel probleem dus als je zo goed als niks bij je hebt.
skik
mijn man
had bij de jongste zijn ouderwetse walkman meegenomen met cassettebandjes, want hij dacht dat het net zolang zou duren als die andere 2 bevallingen....hij had net dat ding op zijn kop en plop, ik mocht al persen. Omdat ie veel te druk was met zijn "speledingetje", die hij na járen gevonden had, was ie de tas met spullen vergeten 
Ik ook. Dus we hadden niets...maar wel goeie muziek en een gezonde dochter haha!
tja
Ik had de tas op tijd gevuld, naast schone kleding voor mezelf, kleding een deken en skipak (er lag sneeuw 
) voor de baby, en wat snacks voor mezelf en manlief.
Wist ik veel dat zodra manlief de zak pinda's open maakte voor zichzelf dat ik mijn resterende maaginhoud eruit zou gooien.
Bij het ziekenhuis en thuis
Bij de ziekenhuisbevalling had ik alles keurig mee. Kleertjes en een draagmand. Thuis bleken we wat erg luchtig met de situatie om te springen. De hele bevalling was nogal licht en luchtig. Door de timing van de bevalling was de kraamverzorgster nog bij een Oud en Nieuw feest en zou niet op tijd bij de geboorte kunnen zijn. Daarom regelde de verloskundige alles en vroeg "waar kan ik de kleertjes vinden?" Wij: "kléértjes?" Dochter is vervolgens voor de helft ingebakerd met een luier om haar onderlichaampje en een truitje erboven. De kraamverzorgster heeft later een broekje bij gevonden.
Eigen
Alle kleertjes en dergelijke, maxicosi, gingen mee bij de 2e bevalling, maar ook een favoriete sprei, fotootjes van zoon om neer te zetten, eigen voedsel en drinken. En een vriendin, een collega, die ook bij de 1e bevalling thuis had geholpen.
Muziek
Voor beide bevallingen had ik een koffer met inhoud klaar staan van een lijst die ik bij de zwangerschapscursus had gekregen, voor het geval dat je onverwacht naar het ziekenhuis moet, kleren en kleertjes etc.
Alleen toen ik onverwacht naar het ziekenhuis moest zat er niets in mijn koffer om verveling te verdrijven. Zodoende heb ik me heel erg liggen te vervelen, want de bevalling kwam maar niet op gang, terwijl het water al gebroken was. Daar heb ik van geleerd, want bij bevalling 2, ook in het ziekenhuis, zat er in de koffer ook mooie muziek waar ik de weeën op kon wegpuffen.
Bijzonder
om te zien hoe de verschillen in de wereld zijn. Schrijnend ook. Vooral waar het gaat om sanitaire voorzieningen.
Om het even persoonlijk te maken, ik heb steeds geweigerd een ziekenhuistasje klaar te maken. Ik wilde thuis bevallen en me niet bezig houden met een eventuele ziekenhuis bevalling. Ik ging ervan uit dat ik ofwel tijd had om de noodzakelijkste dingen voor de baby te pakken (kleertjes die we als 'eerste kleertjes' hadden gekocht hingen aan het bedje), ofwel dat de eerste nood in het ziekenhuis gelenigd zou worden. En we woonden dicht genoeg bij om snel op te halen wat nodig zou zijn voor baby en mij. Misschien wel heel naïef, maar gelukkig heb ik nooit naar het ziekenhuis gehoeven. Thuis hadden we wat nodig was. En eigenlijk wel meer dan nodig was .
Aagje
