Vriendjes vertrekken na scheiding[door verhuizing]
Vandaag weer van een kennis gehoord dat ze gaan scheiden en ze gaat verhuizen dochter speelt veel met mijn dochter en was dus heel verdrietig.
De laatste jaren heeft mijn zoon het vijf keer mee gemaakt dat er kinderen waar hij bevriend mee is gaan verhuizen.Zijn allerbeste vriend is verhuisd daar heeft hij het erg moeilijk mee gehad. Ik merk bij mij zelf ook dat ik het verdrietig vind niet alleen dat de mensen gaan scheiden maar ook ook de contacten die wegvallen.
Mijn zoon was van het weekend heel verdrietig omdat er weer een jongetje uit de buurt gaan verhuizen hij is al niet zo'n ster in vrienden maken en houden.En nu vandaag weer bij mijn dochter.
Ik weet er geen oplossing voor is,we proberen altijd wel contact te houden en dat lukt ook wel maar het is af en toe niet meer dagelijks,en dat dit bij het leven hoort maar ik vind het wel heel erg op dit moment.
Hoe gaan jullie daarmee om ? Hier waar ik woon blijven de vaders achter en de moeders met kinderen verhuizen het aantal kinderen is hier echt heel erg gedaald.
Herkenning
Bij mijn zoon speelt dit nu voor de tweede keer, en voor de tweede keer gaat het om een hartsvriend(in). Ik mis die moeders ook enorm trouwens.
Het hoort inderdaad bij het leven maar ik herken wel je ontreddering (hoop dat ik het niet te zwaar uitdruk).
Het is zelfs bij me opgekomen om dan maar zelf te gaan verhuizen, dan zijn we overal vanaf. Slaat nergens op natuurlijk, maar tis ff voor het idee hoe je hoofd ermee vandoor gaat.
Mijn zoon zei zelf
dan gaan we maar verhuizen want er blijft niemand over hier.
Ik heb het zelf ook gedacht maar niemand geeft je de zekerheid dat het niet meer voorkomt als je verhuisd bent.
Maar verdrietig is het wel!
Grappig sabje
Dat jouw zoon en ik allebei onze machteloosheid op dezelfde manier onder woorden hebben gebracht.
Als ik nu twee jaar later op bezoek ga bij een exbuuf die aan de andere kant van het land is gaan wonen besef ik dat ik haar nog steeds mis, want er is niemand bijgekomen met wie ik krijg wat ik met haar had. Klinkt heel negatief en ik vermaak me nu heus wel - ik besef dat gemis ook pas als ik haar spreek.
Maar raar blijft het.
Bij haar was de reden trouwens niet een scheiding maar het overlijden van haar man. Die ik gvdgvd ook zo graag nog naast me zou willen hebben wonen.
Jaa ik ken dat het missen
ik heb het zelf nu drie keer meegemaakt en misschien binnenkort de vierde keer maar ik mis gewoon het contact dat er was.Dat heb ik niet met de andere mensen die hier nog wonen ja wel contact maar niet dat speciale en dat maakt soms eenzaam ,ook al kwijn ik niet weg hoor en heb genoeg contacten maar de heel dichtbij contacten.Maar voor zoon vindt ik het best heftig in zijn korte leventje als zoveel afsheid meoten nemen.
Bij jou helemaal heftig door een overlijden dubbel verdriet.
Nee sabje
Ik wil niet gaan overbieden met dat de buurman overleden is hoor...missen is missen.
Kzat te denken, misschien heeft het ook met levensfases te maken, dat je als jonge moeder heel makkelijk contact maakt en daarna toch wat minder snel de diepte in duikt... is ook maar een ideetje hoor...
en wat jouw (en mijn zoon) betreft: toch maar uitstralen dat het normaal is, medelijden hebben ze niets aan. Er moet wel ruimte zijn voor hun verdriet, maar toch ook vertrouwen dat ze aankunnen wat ze overkomt, dat ze daar zelf hun weg in zullen vinden. Kunnen wij ondertussen stiekum een beetje sniffen achter de vitrage en het met elkaar delen hier 
Hahahaha stiekum achter de
geraniums haha.Fijn dat je het herkent!
Zeker naar zoonlief toe ben ik er niet te overdreven mee(die kan soms overal heel zwaar aan tillen) hij mag verdrietig zijn dat is het ook maar aan de andere kant hoort (of kan dit)bij het leven horen. Bespreek de kanten die wel kunnen met elkaar een keer spelen enzo dat helpt hem wel.
Ja ik denk inderdaad dat als je ouder wordt het niet allemaal zo makkellijk gaat.Ik moet ook eerlijk zeggen dat ik met veel mensen oppervlakkig kan praten maar echt vriendschap sluit ik niet zo daar ben ik niet makkellijk in ,ik vind veel mensen aardig maar heb er dan niet zoveel mee.Klinkt wat arrogant maar zo bedoel ik dat helemaal niet maar ik heb graag diepte in een relatie.
(ik keek net naar buiten zoon speelt met vriendje die gaat verhuizen en dochter met vriendinnejte die misschien gaat verhuizen en toen dacht ik tjsa over een jaar is het anders maar ben er niet in blijven zitten hoor hahahaha)
