Vraag aan anna
Je schrijft dat jou oudste wel eens van dat soort woorden zei en dat je dat niet accepteerde.
Mijn jongste (zoon, bijna 8 met Asperger) heeft de laatste tijd ook de neiging als hij zeer gefrustreerd is (door iemand anders dwarsgezeten, voor zijn gevoel uitgelachen of hij komt een grens tegen van ons) dat hij dan taal bezigt die ik niet accepteer. Maar als op dat moment zijn thermometer door de frustatie al zo hoog staat dan heb ik t idee dat het nauwelijks zin heeft om te straffen dat hij woorden zegt die we niet accepteren (rotpapa, kut < zusje> etc).
Als ik er later met hem over praat dan zegt hij dat t gewoon eruit moet.
Hoe loste je dit dan op? Ik wil niet dat hij dit zegt. Aan de andere kant zal het ook wel weer overgaan. De andere twee vinden het ook heel vervelend en vragen waarom ik het vaak ook gewoon negeer en niet meteen straf.
Kaatje
Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.
Deze was bedoelt voor het vorige draadje
Zie titel; de vorige posting was eigenlijk voor het vorige draadje bedoeld.
Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.
Op onze topdagen
heb ik weleens kijvend tegenover hem gestaan. Dat werkte niet. Daarna ben ik het onverschillig (ogenschijnlijk dan) in ontvangst gaan nemen. Talk to the hand, dat idee. Maar als de stoom uit onzer beiden oren was verdwenen, dan heb ik hem wel flink verteld dat dat soort woorden echt niet fatsoenlijk zijn. En hoezeer me dat raakte. Naarmate hij ouder werd begon hij dat ook wel beter te begrijpen. Het is nu echt tot een minimum beperkt. Het zal misschien nooit helemaal over gaan....
